Podwójne zaręczyny. Saga warszawska. Tom 2

„Podwójne zaręczyny” to drugi tom Sagi warszawskiej. Aleksandra Katarzyna Maludy przenosi nas w czasie niemal o dwieście lat. Raczy barwnymi, synestezyjnymi opisami, a przede wszystkim wciągającymi losami głównych bohaterek i bohaterów. Wydarzenia obejmują lata 1828-1830, a oprócz postaci fikcyjnych poznajemy autentycznych polityków, przywódców i dowódców, artystki i artystów, sufrażystki i przyszłe pisarki. Jak na powieści Katarzyny Maludy przystało, otrzymujemy też dużą dawkę inteligentnego poczucia humoru. Wydarzenia zaczynają się w stolicy, dwa lata przed wybuchem powstania listopadowego. Pewnego dnia Magdalena Żarska, młoda nauczycielka, poznaje Juliana Sucheckiego, dziennikarza i wykładowcę. Do zawarcia znajomości dochodzi w dramatycznych okolicznościach, gdy panna Klementyna Tańska omal nie ginie pod kołami rozpędzonego powozu. Ponieważ mgła utrudnia widoczność, trudno powiedzieć, czy był to przypadek, czy ktoś popchnął kobietę. Magdalena z pomocą Juliana próbuje rozwikłać tę zagadkę, gdyż wszystko wskazuje, że Tańska padła ofiarą zamachu. Wkrótce dochodzi do innych sytuacji, które utwierdzają parę amatorskich detektywów, że ktoś czyha na życie panny Klementyny. Tylko kto? Magdalena ma swoje podejrzenia, którymi nie chce się podzielić z Sucheckim. Gdy własne śledztwo zaczynają prowadzić niesforni bracia Feliś i Maryś, wnuki hrabiego Kazimierza Walewskiego (znanego z pierwszego tomu), robi się nie tylko coraz bardziej intrygująco, ale także humorystycznie. Chłopcy mają nieokiełznaną energię i wyobraźnię, więc wciąż wpadają w jakieś tarapaty. Ich pomysły potrafią zwalić z nóg nie tylko rodzinę i znajomych, ale i czytelnika. Ważnym wątkiem są relacje między Magdaleną i Julianem, który od dawna podkochuje się w Żarskiej, ale zmuszany jest przez despotycznego ojca do zaaranżowanego ożenku. Dużo dzieje się w „Podwójnych zaręczynach” (podobnie jak w pierwszej części sagi – „Panny na wydaniu”). Trudno opisać wszystkie wydarzenia, ale na pewno trzeba wspomnieć o wspaniale przedstawionym tle historycznym – konspiracyjnych przygotowaniach do powstania listopadowego i jego wybuchu, o polityce Nowosilcowa, sytuacji Polaków żyjących pod zaborem rosyjskim, patriotycznych postawach bohaterów. Ukazana na tym tle codzienność warszawiaków z różnych środowisk społecznych opisana została barwnie, bardzo sugestywnie i przekonująco. Autorka kolejny raz udowodniła, że potrafi gawędziarskim stylem wzbudzić tak wielkie zainteresowanie, że trudno oderwać się od lektury. Chce się spacerować ulicami stolicy, odwiedzać kawiarnie, restauracje, ale także prywatne domy i wynajmowane mieszkania. Znów dużą rolę odrywa kuchnia – i jako miejsce szykowania posiłków, i jako sztuka kulinarna. Od zapachów, smaków i różnorodności potraw oraz napitków aż kręci się w głowie, nawet jeśli to proste pożywienie. Dlatego nie radzę czytać „Podwójnych zaślubin” z pustym żołądkiem 😉 Autorka nieraz w przypisach podaje nie tylko objaśnienia nazw dań, ale także krótkie przepisy, z których można z powodzeniem skorzystać i dziś. Proza Aleksandra Katarzyna Maludy, mimo iż jest powieścią historyczną, ma ponadczasowy charakter i podejmuje tematy ważne także dziś. To przede wszystkim społeczna sytuacja kobiet, które nieraz są dyskryminowane ze względu na płeć, padają ofiarami przemocy ze strony mężczyzn, także mężów, muszą walczyć o swoje prawa… Bohaterki „Podwójnych zaślubin” jako żony i córki są właściwie całkowicie ubezwłasnowolnione i uzależnione od kaprysów mężów oraz ojców. Nie mogą decydować o swoim wykształceniu, nie mogą dysponować pieniędzmi, nawet własnym posagiem… A to tylko niektóre przykłady. Ciekawie ukazane są postacie kobiece i dziewczęce, zarówno fikcyjne, jak i autentyczne (z tych drugich to m.in. Klementyna Tańska (później Hoffmanowa) oraz Narcyza Żmichowska – tu jeszcze młodziutka, ale zbuntowana uczennica). O tej powieści można by pisać i pisać, ale lepiej po prostu ją przeczytać. Zapewniam, że to będzie uczta duchowa, bo akcja jest nieprzewidywalna, bohaterowie ciekawie skonstruowani, a styl i język dopracowane, dostosowane do miejsc i okoliczności zdarzeń. Trudno nie ulec urokowi i mądrości „Podwójnych zaślubin”. Polecam szczerze i czekam niecierpliwie na kolejny tom. Beata IGIELSKA

"Podwójne zaręczyny" - tak brzmi tytuł drugiego tomu "Sagi Warszawskiej" autorstwa Katarzyny Maludy. 📝☕🌷 Pierwsza część zdobyła moje czytelnicze serce, dlatego też z przyjemnością objęłam patronatem kolejny tom. 🌿💚🌷 W powieści śledzimy losy wielu bohaterów, ale na pierwszy plan wysuwają się dwie kobiety. Magdalena Żarska - młodziutka i śliczna nauczycielka w Instytucie Guwernantek to postać fikcyjna. Kiedyś została przygarnięta na wychowanie przez szlachecką rodzinę Żarskich, gdyż mieszkała wraz z babcią na wsi w ubogich warunkach. Jej świeżość, maniery, uroda oraz miłe usposobienie robią wielkie wrażenie na niezwykle nieśmiałym dziennikarzu i wykładowcy polskiej literatury Julianie Sucheckim. Szczęśliwie znajduje on dodatkowe zatrudnienie we wspomnianym powyżej Instytucie, co ułatwi mu zbliżenie się do pięknej panny... Druga kobieta to postać historyczna, a jest nią Klementyna z Tańskich Hoffmanowa, która była pierwszą Polką utrzymującą się z własnej pracy twórczej i pedagogicznej, a także jedną z pierwszych polskich pisarek. Klementyna postulowała ekonomiczne usamodzielnienie się kobiet. Uważała, że pierwszym krokiem do osiągnięcia przez kobiety niezależności powinno być zdobycie wykształcenia, co dałoby im szansę na podjęcie pracy zarobkowej. Jej poglądy miały swoich gorących zwolenników, choć nie brakowało osób, które były im przeciwne. Już na początku powieści dochodzi do niebezpiecznego zdarzenia. Tajemnicza osoba dybie na życie kobiety. "Wykształcenie dla kobiet! Po co? No, ja się pytam po co? Pomoże im to rodzić dzieci? (...) Ech, zgiń, przepadnij, Klementyno!" Jeśli jednak wczytamy się uważnie w całą sagę, to stwierdzimy, że główną bohaterką sagi jest jednak miasto Warszawa i takie też było zamierzenie Autorki, jak zdradziła mi w wywiadzie. 🌷 "Swojego czasu namiętnie czytałam książki Edwarda Rutherfurda pod tytułami „Paryż”, „Londyn” czy „Nowy Jork”. Potem trochę się do niego rozczarowałam, ale sam pomysł, by przedstawić dzieje miasta w formie powieściowej od początku do końca wydał mi się pasjonujący. Te książki to tysiącstronicowe tomiszcza i bohaterami są członkowie rodziny od wieków mieszkającej w tym samym mieście. Uważałam je za fantastyczny sposób przybliżenia dziejów miasta szerokiej publiczności i strasznie mi było żal, że Warszawa czegoś takiego nie ma. Zaczęło mi się roić w głowie, że sama napiszę coś podobnego(...)." "Podwójne zaręczyny" to pełna emocji opowieść o miłości, intrygach i codziennym życiu w Królestwie Polskim w XIX wieku.🌷 Bohaterowie muszą radzić sobie w życiu trafiając w sam wir burzliwych historycznych wydarzeń. Wkrótce wybucha powstanie listopadowe, które niesie nadzieję na wyzwolenie z okowów caratu. Jak ono się zakończy, wiemy z lekcji historii... Podsumowując "Podwójne zaręczyny" to napisana z rozmachem niezwykle ciekawa powieść z historią w tle. Dodam jeszcze, że w tym tomie jest nieco więcej wiadomości historycznych niż w poprzednim i każdą część można czytać osobno. Serdecznie polecam 💙😘

"Podwójne zaręczyny" Katarzyny Maludy to drugi tom Sagi warszawskiej. Całkiem niedawno, bo raptem dwa miesiące temu, opowiadałam Wam o pierwszej części pt. "Panny na wydaniu", oczarowana tamtą lekturą z przyjemnością podjęłam się lektury kolejnego tomu.  Jak przypuszczałam, po raz kolejny obcujemy z dobrze poznanymi bohaterami, jednak kolejna część skupia się na Magdalenie Żarskiej - która w poprzednim tomie, pelniła rolę dalszoplanowej postaci. Wraz z bliższym przyjrzeniem się jej wątku, kolejny raz spotykamy się z postaciami historycznymi. Tym razem prym wiedzie Klementyna Tańska i niejedna próba zamachu na jej życie, której wątek, mam wrażenie bardzo wysuwa się na pierwszy szereg, spychając zabiegi Juliana o względy Magdaleny na dalszy plan, a przecież ta historia wydawać by się mogło miała stanowić główny wątek przedstawionej historii. Drogę do szczęścia młodym komplikuje ojciec Juliana, który planuje dla niego inne małżeństwo. W tej zawirowanej fabule nie brakuje również historycznego tła. Książka ukazuje kulisy powstania listopadowego. Możemy odczuć nastroje panujące w stolicy, zrozumieć jego przebieg oraz skutki. Nie ukrywam, że z zaciekawieniem oczekuje kolejnej części. Myślę też, że dwa pierwsze tomy można czytać spokojnie w różnej kolejności. Nieznajomość pierwszej części w niczym nie przeszkadza i spokojnie można ją nadrobić, choć osobiście jestem zwolenniczką chronologicznego ciągu.  W mojej ocenie drugi tom wypadł nieco gorzej od poprzedniego, ale tylko podkreślam nieco. Książka stanowi bardzo ciekawą i wartą poznania historię. Osobiście taką ocenę usprawiedliwiam jedynie odciągnięciem od historii Magdaleny przez wątki poboczne, które wydały mi się bardziej intrygujące. W relacji Magdaleny i Juliana odczuwałam nieco nudy. Nie mniej książka oczywiście kończy się w sposób, że nie sposób nie oczekiwać kolejnego tomu. To co czytelnik, choć pewnie prędzej czytelniczka, znajdzie na stronach tej książki to silne postaci kobiece - zdecydowane podążanie pod prąd, wobec przyjętym konwenansom i zasadom w świecie zdominowanym przez mężczyzn. To zauważenie roli kobiet.  Druga sprawa - która, myślę zdobyłaby zainteresowanie również męskiego grona, to właśnie powstanie listopadowe. Ukazanie bliżej tego tła, zatrzymanie się na nim, niczym na jednym z bohaterów. Odnoszę wrażenie, że coraz częściej nowe książki sięgają wstecz do XIX-wiecznej niepodległej Polski. Przyznam, że z przyjemnością cofam się do tego okresu w historii naszego kraju.

“Człowiek wiele może, ale nie jest w stanie panować nad wszystkim, co się wokół dzieje. Musisz zaakceptować rzeczy takimi, jakie są, żyć w warunkach, jakie zdołasz sobie zapewnić, pogodzić się z faktami, na które nie masz wpływu”. Warszawa, tuż przed wybuchem powstania listopadowego. Młodziutka Magdalena Żarska jest pełną temperamentu, śliczną nauczycielką w Instytucie Guwernantek. Na jej drodze staje pewien dziennikarz i wykładowca polskiej literatury Julian Suchecki. Młody mężczyzna jest synem browarnika, który ma plany ożenku dla swojego następcy. Julian jest nieśmiały, próbuje znaleźć sposób by zbliżyć się do panny Magdaleny. Los sam daje mu taką okazję, zamach na pannę Klementynę Tańską bardzo mu w tym pomaga. Nieuchronnie zbliża się wybuch powstania listopadowego. Z przyjemnością i zainteresowaniem oddałam się lekturze. Akcja powieści toczy się swoim rytmem i intryguje. Fabuła przenosi nas do początku XIX wieku, kiedy to nadzieja na odzyskanie niepodległości przez Polaków wzrasta. Autorka ma przyjemne, lekkie, barwne, okraszone sporą dawką dobrego humoru pióro. Bohaterowie zajmująco, barwnie ukazani, różne, złożone osobowości. Do większości z nich poczułam sympatię. Na plan pierwszy wysuwają się kobiety, silne kobiety, które chcą przeciwstawić się wszechobecnej dominacji mężczyzn, chcą żyć po swojemu, bez ograniczeń, wszechobecnej presji społeczeństwa, narzuconym konwenansom. Obok postaci fikcyjnych, mamy postacie dobrze nam znane z historii. Wyraźnie czujemy klimat tamtych czasów. Naród Polski pragnie wolnej, niepodległej ojczyzny, nastroje, jakie panowały wśród warszawiaków. Różne poglądy, kwestie polityczne i społeczne. Pomimo ucisku i ograniczeń życie płynie swoim nurtem, narodziny i śmierć, radości i smutki, miłość, przyjaźń, niechęć, zazdrość, namiętności. Wszechobecna w każdej dziedzinie życia dominacja mężczyzn, kobiety często traktowane jak bezmyślne istoty. Zwyczaje, obyczaje, zwykłe życie, ówczesna Warszawa, towarzyskie spotkania – gdzie dominują plotki i flirty, teatry, bale. Wszechobecne konwenanse, pozycja społeczna, liczące się majątki, koligacje. Zbliżające się powstanie listopadowe, Autorka wyraźnie dłużej zatrzymuje się w tym temacie, co zasługuje na duży plus. Patriotyzm, wola walki, oddanie, edukacja. Wciągająca powieść, w której obyczajowość idealnie współgra z prawdą historyczną. Siła kobiet, patriotyzm, intrygi, miłość, zwykła codzienność. Z niecierpliwością czekam na kontynuację. Bardzo polecam!

Książka „Podwójne zaręczyny” to druga część cyklu Saga warszawska. Powieść ta rozgrywa się w XIX i XX wieku, gdzie na Polskiej obczyźnie działo się wiele. Cykl ten opowiada o ludziach wymyślonych przez autorkę, którzy wiodą swe życie wśród tych prawdziwych, żyjących w tamtych latach, znanych nam z historii. To połączenie świetnie się komponuje, dodając tej opowieści dużego uroku. Ta część przepełniona jest smutkiem, bólem i pokazuje trudne czasy kobiet. Główne bohaterki, kroczą męsko wśród cierni i doznają wielu blizn. Akcja zaczyna się toczyć tuż przed powstaniem listopadowym, jak i czasie jego trwania. W tej części będzie opisany ciąg dalszy losów dwóch kobiet: Magdalena Żarska, która w poprzednim tomie pełniła funkcję dalszoplanowej postaci. Panna Magdalena to młodziutka i śliczna dama klasowa, nauczycielka w Instytucie Guwernantek. Spotyka dziennikarza i wykładowcę polskiej literatury, Juliana Sucheckiego. Julian to zakochany w niej syn browarnika. Między tymi młodymi ludźmi będzie się wiele działo, bo miłość musi dojrzewać. Klementyna Tańska w tej części ktoś wykonuje na niej zamach i ona ledwo uchodzi życiem. Rozpędzony powóz prawie ją taranuje. Sytuacje utrudnia pogoda, jest mgła i do końca nie jest pewne, czy to zamach, czy przypadek. Magdalena wraz z Julianem próbują rozwikłać tę zagadkę, co zbliża ich do siebie. Julek nabiera odwagi i śmiałości do okazania swoich względów do dziewczyny, do której wzdycha. Czy wspólna praca ich połączy i przyrzekną sobie wierność? Po przeczytaniu tej części stwierdzam, że można te książki, czytać każdą z osobna. Nie trzeba się trzymać kolejności. Autorka zadbała o to, by czytelnik nie czuł się zagubiony, kiedy zacznie np. od jej drugiej części. Mnie często się zdarza czytać nie po kolei, temu dla mnie taka informacja jest bardzo cenna. Na koniec chciałam jeszcze napisać, że wielkim krokami zbliża się trzecia jej część i nosi tytuł „Dom trzech wdów”, a premiera będzie na koniec września. Polecam.