Miejsce i imię

Troszkę bardziej podobało mi sie 444, ale ta pozycja i tak mnie nie zawiodła. Czytało sie to z przyjemnością.

Trzyma w napięciu i jest coś w tych książkach Siembiedy co sprawia, że sięga się po następne

Maciej Siembieda jak zawsze tworzy arcyciekawe historie. Zdecydowanie polecam!

Mega książka. Zaskakująca do ostatnich stron. Polecam

Jad Waszem : Instytut Pamięci Męczenników i Bohaterów Holocaustu – instytut w Izraelu poświęcony żydowskim ofiarom Holokaustu, założony w 1953 roku w Jerozolimie na mocy Ustawy o Pamięci, przyjętej przez izraelski parlament Kneset. Zlokalizowany jest w Lesie Jerozolimskim na Wzgórzu Herzla. Termin „Jad Waszem” oznacza „miejsce i imię” (lub „pomnik i imię”) i zaczerpnięty jest z księgi Izajasza (Iz 56, 5) dam [im] miejsce w moim domu i w moich murach oraz imię lepsze od synów i córek, dam im imię wieczyste i niezniszczalne” Jakub Kania, były prokurator IPN, otrzymuje intratną propozycję. Jad Waszem zleca mu odnalezienie miejsca pochówku Żydów zamordowanych w niewielkim obozie koncentracyjnym w pobliżu góry Świętej Anny. Kania szybko odkrywa, że obóz skrywał więcej tajemnic niż ktokolwiek przypuszczał a w jednym z jego budynków podczas wojny zainstalowano nielegalną szlifiernię diamentów. Jakub próbuje dociec prawdy, ale zlecone mu zadanie staje się coraz bardziej skomplikowane. Zarówno zleceniobiorca jak i zleceniodawca nie zdają sobie jednak sprawy, że za poszukiwaniem grobów stoi coś znacznie bardziej opłacalnego. Za zadaniem przemawia żądza zapanowania nad światowym rynkiem diamentów. A „Miejsce i imię” ma wskazać gdzie diamenty się znajdują. Jakub Kania nie jest jedynym, który poszukuje tajemniczego miejsca pochówku. Czy uda mu się wyprzedzić rywali? Każdym z nich kierują inne pobudki, a meta jest tylko jedna… „Jeśli dobro milczy zło podnosi głos” Miejsce i imię” to drugi tom z niezastąpionym Jakubem Kania w roli głównej i po raz wtóry przepadłam w historii bez reszty. To co mnie ujęło to spójność całej fabuły. Jaki trzeba mieć talent, żeby tak doskonale zaplanować przebieg całej historii by nawet przez moment nie była naciągana ?! Nic nie jest w niej jednowymiarowe, ci którzy na początku są dobrzy, pokazują inną twarz, źli ujawniają dobre cechy a to wszystko wplecione w GENIALNĄ historię, która wodzi nas za nos na końcu udowadniając, że to co czytelnik uważał za pewnik, wcale nim nie jest. Kolejna rzecz, która mnie ujęła to ilość poczucia humoru zamknięta na kilkuset stronach. „(…) Ludzie czasami pytali go dlaczego nie poszuka sobie jakiegoś zajęcia, a on zawsze odpowiadał to samo, że nie może znaleźć pracy w swoim zawodzie. Wtedy siłą rzeczy padało pytanie, jaki ma zawód, a on tylko na to czekał. „Toreador”- mówił i rechotał na widok ich min” Po „czwórkach” myślałam, że Maciejowi Siembieda ciężko będzie dobić do poziomu mojego zachwytu jakim obdarzyłam pierwszy tom w kolejnej części. Jednak „Miejsce i imię” bez trudu dorównało „444” i ofiarowało mi kilka dni ogromnej czytelniczej przyjemności. Historia jest ciekawa, bohaterowie wyraziści, język piękny. Powieść ma w sobie wszystko by się podobać. To jedna z tych książek, o których się nie zapomina. Nic więcej nie jest potrzebne by książka osiągnęła sukces, czego życzę autorowi z całego serca.