Furia

Książka porusza temat wypalenia zawodowego. Znam to doskonale na swoim przykładzie, więc tym bardziej doceniłam prawdziwość opisanych zdarzeń. Zazwyczaj dotyka osób, które zbyt długo pracują wykonując zadania, których nie lubią, bądź tak jak w opowieści, są zastraszane i nigdy nie doceniane przez pracodawcę. Rodzi to wewnątrz nich coraz większe napięcie, które z każdą chwilą rośnie do niewyobrażalnych rozmiarów. Mnie akurat odwiedziła wtedy depresja, lecz nasza bohaterka wpadła w furię. Przestała być sobą, jakby tajemne moce opętały jej mózg, otępiły na tyle, że zaatakowała pierwszą napotkaną osobę nożem. Przy tej scenie była jej przyjaciółka i ona również przyznawała, że nic nie wskazywało wcześniej na taki obrót sprawy. Dosłownie jakby ktoś przełączył kanał na mord i jego po prostu dokonała. Po czasie dowiadujemy się, że to nie był jedyny taki przypadek. W trzech innych miejscach o tej samej godzinie również dochodzi do takich scen. Na domiar złego nikt nie wie dlaczego to zrobił, jakby coś innego przejęło za nich kontrolę. Rozpoczyna się śledztwo, gdyż ewidentnie te osoby coś ze sobą łączy. W pewnym momencie akcja przyspiesza na złamanie karku. Kiedy bowiem wydaje się, że kłopoty mijają, pojawia się kolejny trup ozdobiony swoją krwią. Wychodzi na to, że kolejna osoba straciła kontakt ze światem. Czy ta historia może się skończyć dobrze?

Książka utrzymana w dużym napięciu, gdyż nie wiadomo kto będzie następny. Nad nowymi rozdziałami będziemy mieli ważne informacje dotyczące wypalenia zawodowego i nie tylko. Obrazuje się jako historia poradnikowa, gdyż występujący problem będzie nam w skrócie opisany. Można ją też klasyfikować jako powieść na faktach. Nie wiem czemu ale wydaje mi się, że była pisana pod okiem psychologa, bądź z jego doradztwem. Jest to thriller ale jakby ku przestrodze innym. Postacie bardzo dobrze spełniają swoje role, co sprawia, że nie traktujemy jej jak opowieści z książki, tylko bardziej jako przykład potencjalnych wydarzeń. Myślę, że to wartościowa książka, dlatego wam ją polecam:-)

"Furia” to jedna z ciekawszych książek, jakie miałam ostatnio okazję przeczytać. Dostałam wszystko czego oczekiwałam - świetny pomysł na fabułę, stopniowo budowane napięcie, dobre tempo akcji i oczywiście zagadkę, którą, jak się okazało, nie tak prosto rozwikłać. Przedstawiona historia jest oryginalna i zaskakująca. Z każdą przeczytaną stroną, ma się ochotę na więcej. Książka idealnie trafiła w mój gust i aż trudno uwierzyć, że nie czytałam wcześniej powieści Marcela Mossa. Po lekturze "Furii” na pewno się to zmieni.

,,Czasem chwila słabości wystarczy, by popełnić największy błąd swojego życia"

,,Syndrom 11:45" tak okoliczności kilku morderstw nazwały media.

Może nie byłoby to nic dziwnego gdyby nie to że morderstwa miały miejsce w ten sam dzień, o tej samej godzinie, w całkiem innych miejscach w Polsce. I to właśnie śledztwem w tych sprawach ma zmierzyć się komisarz Konrad Tajner, który spróbuje odkryć, co łączy cztery osoby które popełniły tę zbrodnię. Zaczyna się walka z czasem kiedy dodatkowa znajdują się brutalnie okaleczone zwłoki.

Co łączy ze sobą czwórkę przykładnych obywateli którzy dopuścili się tych zbrodni?

,,Furia" to dla mnie książka niespodzianka.

Akcja jaka ma tu miejsce nie pozwala się nudzić. Dodatkowo Marcel Moss pokazuje nam jak dużym problemem są problemy społeczne np. alkoholizm, mobbing czy prześladowanie na tle seksualnym.

Bohaterowie są świetnie wykreowani, pióro autora już znam i myślałam że wiem czego się spodziewać ale jakże inaczej zostałam pozytywnie zaskoczona.

Chodź początek książki trochę mnie zniechęcił to przetrwałam i później nie mogłam się oderwać. Niewiadoma została niewiadomą do samego końca. Chodź starałam się rozwiązać zagadkę za nic mi się to nie udało 🤭 polecam miłośnikom mocnego i brutalnego kryminału.

W czterech różnych miejscach w Polsce zupełnie obce sobie osoby na oczach świadków zabijają przypadkowych ludzi. Wszystkie te wydarzenia miały miejsce o godzinie 11:45 we wtorek. Media szybko podchwytują temat "syndromu 11:45". Według niektórych badań to właśnie o tej porze we wtorki ludzie są najbardziej zmęczeni pracą i sfrustrowani. Śledztwo prowadzi komisarz Konrad Tajner, który próbuje odkryć, co łączyło cztery nieznajome osoby. Wkrótce odnalezione zostają brutalnie okaleczone zwłoki i rozpoczyna się walka z czasem.

Marcel Moss przyzwyczaił mnie do mocnych thrillerów psychologicznych i nie ukrywam, że zapowiedź premiery nowej powieści, która będzie kryminałem, narobiła mi ogromnej ochoty na tę książkę. Czy było warto po nią sięgnąć? Oczywiście! Dobrze spędziłam z nią czas. Cieszę się, że Autor postanowił podążyć w tym kierunku i liczę na kontynuację przygód komisarza Tajnera. Świetnym pomysłem były zbrodnie popełnione przez cztery zupełnie obce sobie osoby i to, że mamy okazję, krok po kroku zobaczyć co zmusiło je do takiego dramatycznego kroku. Rozdziały pisane z perspektywy kilku bohaterów, to coś, co lubię w kryminałach. Bardzo ciekawe są też statystyki, dotyczące wypalenia zawodowego, które poprzedzają kolejne rozdziały. Warto zwrócić na nie uwagę. Jeżeli znacie twórczość Mossa wiecie, że nie ucieka przed poruszaniem trudnych tematów. Tak właśnie robi w tej książce. Mówi między innymi o mobbingu w miejscu pracy, problemach osób LGBT czy wypaleniu zawodowym. Autor wie, jak wodzić czytelnika za nos i jak zaskoczyć zakończeniem. Tego to ja się nie spodziewałam!

"Furia" to naprawdę dobry kryminał z ciekawą i przemyślaną fabułą.

Polecam!

W różnych częściach kraju dochodzi do serii dziwnych morderstw. Czworo różnych ludzi bez powodu atakuje przypadkowe osoby. Każdy z nich robi to dokładnie piętnaście minut przed południem. Co skłoniło nauczycielkę, lekarza, księdza i pracownicę korporacji do takiego kroku? Czy ma to coś wspólnego z przemęczeniem i wypaleniem zawodowym? Śledztwem zajmuje się Komisarz Konrad Tajner, który prócz tej sprawy, próbuje również poukładać swoje życie prywatne, które w ostatnim czasie nieco mu się posypało.

Bardzo lubię książki Marcela Mossa, mam na swoim koncie prawie wszystkie. Tym razem początek szedł mi opornie, ale na szczęście powieść w porę się rozkręciła i dałam się porwać opisanym wydarzeniom. Do samego końca nie miałam żadnych podejrzeń, ani tropów, o co mogłoby tutaj chodzić. Kto z bohaterami grał w kotka i myszkę? Dlaczego posunęli się oni do tak drastycznych, dramatycznych, ostatecznych kroków, jakimi jest odebranie życia drugiemu człowiekowi?

W „Furii” najbardziej podoba mi się to, że cały czas coś się dzieje. Akcja nawet na moment nie zwalnia tempa. Jest mocno i brutalnie, czyli całkowicie w stylu Marcela Mossa. Zagadka jest nie do rozwiązania przez czytelnika, nawet takiego jak ja – wprawionego detektywa książkowych zbrodni, ale to dobrze, gdyż lubię być zaskakiwana, a Wy?

W pozycji tej poruszonych zostało wiele ważnych tematów, takich jak: mobbing, uzależnienie, nietolerancja, samotność, depresja, a także wypalenie zawodowe. Autor na początku każdego rozdziału przytacza statystyki dotyczące ostatniego zagadnienia. Przerażające jest to, jak wielu ludzi jest nieszczęśliwych w związku z wykonywanym zawodem, doświadcza przemocy psychicznej, a niekiedy również fizycznej ze strony współpracowników lub zarządu, jak często ludzie odchodzą z pracy, ponieważ nie dają sobie rady. O ile lepiej byłoby, gdyby każdy miał zapewnione odpowiednie warunki fizyczne i psychiczne, z potrzebnymi do pracy narzędziami, bez strachu, bólu i w przyjaznej atmosferze.

Uważam, że „Furia” jest zaskakującą, oryginalną książką, która spodoba się miłośnikom gatunku. Bohaterowie są różnorodni. Zwłaszcza Tajner skradł moją sympatię. To człowiek, który nie cofnie się przed niczym, by rozwiązać sprawę i doprowadzić winnego pod wymiar sprawiedliwości. Jeśli lubicie dzieła Marcela Mossa, to ta książka również przypadnie Wam do gustu.

Muszę przyznać, że jeśli chodzi o tempo pisania, Remigiusz Mróz ma godnego przeciwnika. Marcel Moss szaleje ostatnio z nowymi premierami, a jedną z najnowszych jego książek jest właśnie “Furia”. W odróżnieniu od poprzednich, “Furia” nie jest thrillerem, lecz pełnym wartkiej akcji kryminałem.

“Wtorek, godzina 11:45. W czterech różnych miejscach w Polsce zupełnie obce sobie osoby wpadają w szał i na oczach świadków zabijają przypadkowych ludzi. Nie potrafią powiedzieć, dlaczego to zrobiły.”

Co łączy ze sobą Marlenę, Teresę, Artura i księdza Piotra? Dlaczego każde z nich tego samego dnia i o tej samej godzinie pozbawiło życia niewinną osobę? Od samego początku byłam ogromnie ciekawa, jak potoczy się fabuła i jakie wydarzenia sprawią, że wszystkie elementy tej pokręconej układanki trafią na swoje miejsce. Muszę przyznać, że Marcel Moss jak zwykle mnie zaskoczył, bo takiego plot twistu, jaki autor zafundował czytelnikom pod koniec, kompletnie się nie spodziewałam.

“Furia” to książka idealna dla wszystkich miłośników wartkiej akcji. W książce mnóstwo się dzieje, sam komisarz ma ręce pełne roboty, a dodatkowo wplecione w fabułę retrospekcje przybliżają czytelnikowi postacie czterech zabójców. Z jakimi problemami się zmagają? Co doprowadziło ich do miejsca, w którym są teraz? I najważniejsze - co ich ze sobą łączy?

Fajnym smaczkiem są umieszczone na początku każdego rozdziału smaczki i statystyki dotyczące wypalenia zawodowego - problemu, który dotyczy około 65% pracujących Polaków.

Uważam, że “Furia” to naprawdę dobry kryminał, w którym poruszane są ważne problemy społecznie - jak zresztą w wielu książkach tego autora. I chociaż generalnie od kryminałów wolę thrillery, tym razem nie jestem ani trochę rozczarowana po lekturze. Wręcz przeciwnie - nie mogę doczekać się już kolejnej książki z tej serii!

Pierwszy tom cyklu z Komisarzem Konradem Tajnerem. Zaczyna się dobrze, nawet bardzo dobrze, a więc z niecierpliwością wypatruję kolejnych i liczę, że będą równie mocne.

Przeczytałam dwie książki autora, jeszcze sporo przede mną, ale z tego co pamietam, nie byłam tam zbytnio czepliwa 😉 autor sprawnie manewruje między wątkami, porusza trudne tematy, kontrowersyjne czasem jak czytam w Waszych opiniach. Mimo wszystko jego twórczość jest na plus bo faktycznie potrafi zarówno wzbudzić w czytelniku zainteresowanie, ale także wkręcić w nas odrobine niepokoju, dreszczyku emocji, brutalności. Tak jak w tej, mocnej, kryminalnej historii. Totalnie mnie pochłonęła.

Wypalenie zawodowe. Główny temat, temat, który w mediach nie przejawia się zbyt często, za mało się o nim mówi, zdecydowanie za mało, nie wychodzi się na przeciw problemowi ludzi, którzy musza się z tym zmagać.

Dzieje się dużo. Bardzo dużo. Jest mocno, brutalnie, nieprzewidywalnie. Tajemnicze morderstwa których dopuścili się ludzie nie mający ku temu żadnego powodu. A może jednak? Wybiła godzina zero. 11.45. To właśnie wtedy cztery osoby podjęły decyzje by zabić. Furia? Amok? Nie do końca wiadomo co popchnęło ich do takich zbrodni, usilnie milczą, brak między nimi powiązań, a morderstw dokonano w zupełnie innych miastach.

Jest to duże wyzwanie dla prowadzącego śledztwo Konrada, zwłaszcza, że sprawa staje się medialna opatrzona w nagłówkach jako syndrom godziny, ale także z uwagi na jego życie prywatne. I choć Konrad wraz ze swoją ekipą jest coraz bliżej poznania prawdy, sam staje się celem. Bo taka jest kolej rzeczy…

Serdecznie polecam!

W czterech miastach w Polsce, dochodzi do morderstw w tym samym czasie, we wtorek o 11.45. Sprawami zajmuje się przede wszystkim Konrad Tajner aka Tajny ze Stołecznej Policji wraz ze swoją ekipą. Co takiego spowodowało tak mroczne zachowanie czterech obcych osób? Czy uda się rozwiązać tę, jakże zawiłą zagadkę?

Kiedy wzięłam książkę do ręki to nie mogłam się oderwać. Czytałam i chciałam się dowiedzieć co dalej. Jak to możliwe że cztery osoby popełniły zbrodnie w czterech różnych miejscach. Cała fabuła wręcz mnie pochłonęła. Pomyślałam, że Autor świetnie kombinuje. Ma super pomysł, jak on to rozwiąże... patrzę, mam 20 stron do końca i dalej nie wiem... I nagle BUM. Moje ciśnienie zamiast opaść to podniosło się jeszcze wyżej. Bo... srogo się zawiodłam. Końcówka była za prosta, za łatwe rozwiązanie, trochę mało spójne. Oczekiwałam wielkiego wybuchu, fajerwerków, zrytej bani. Nie to otrzymałam, jednak ostatnie strony spowodowały, że totalnie nie wiem co wydarzy się w następnej części. Jestem bardzo ciekawa jak autor rozwiąże swój bałagan z końcówki i jak to wpłynie na Tajnego, jego rodzin i współpracowników.

Jest to całkiem coś nowego, coś czego się nie spodziewałam. Dobrze się czytało, było kontrowersyjnie, jednak czegoś mi zabrakło. Mimo to polecam! Bo takiej historii jeszcze nie czytaliście!

Najnowsza powieść kryminalna autora jest pełna emocji, zagadek, trudnych wyborów i złych czynów w imię "ważniejszej" sprawy.

Jak wiele człowiek jest w stanie zrobić aby dostać to co chce bądź pragnąc chronić bliskich?

Godzina 11.45, wtorek, jest dla bohaterów tej powieści niezwykle kluczowa. W czterech miejscach w kraju dochodzi do zabójstw, które nie mają logicznego wytłumaczenia. Ofiary są przypadkowe a mordercy nie potrafią wyjaśnić dlaczego to zrobili.

Komisarz Tajner próbuje odkryć co łączy te wydarzenia oraz jaki motyw działania mieli mordercy. Jednak seria morderstw nie kończy się na czterech ofiarach, a pojawiają się kolejne a każda z nich jest powiązana z mordercami.

Autor zakręcił te historię tak, że nie sposób było się oderwać od tej książki. Mogę od razu powiedzieć że kompletnie nie spodziewałam się tego, kto za tym stoi. Jednak każdy z bohaterów miał trudna przeszłość, każdy został zraniony przez społeczeństwo. Wydawać by się mogło że nie wytrzymali i po prostu w akcie furii popełnili przestępstwo. Jednak w tej historii nic nie jest przypadkowe, a wszystko na końcu się łączy w dość nieoczekiwana całość. Autor wprowadził nas w świat, który jest brutalny ale również prawdziwy. Niestety żyjemy w czasach gdzie nikt nie jest anonimowy a powszechny lincz jest niezwykle popularny. W książce poruszane są trudne tematy, jednak mają one na celu otworzenie oczu na innych, na ich uczucia i problemy. "Furia" to historia pełna wrażeń i emocji która szokuje oraz pokazuje że czasami potrzeba niewiele aby zniszczyć komuś życie.

Polecam 💔

11:45, wtorek podobno najbardziej depresyjny moment tygodnia. W czterech różnych miejscach w Polsce, cztery osoby nagle wpadają w szał i mordują przypadkowe ofiary. Nie umieją wyjaśnić czemu to zrobiły. Szum w mediach rozpętuje się bardzo szybko "syndrom 11:45" staje się nośnym i głośnym tematem. Śledztwo w tej sprawie prowadzi komisarz Konrad Tajner, ma za zadanie odkryć co łączy morderców i czemu dokonali zbrodni, gdy policjantowi wydaje się, że jest coraz bliżej rozwiązania zagadki, pojawiają się kolejne okaleczone zwłoki...

Pierwszy kryminał w wykonaniu Marcela Mossa muszę uznać za udany. Autor doskonale wie jak budować napięcie i tym razem udowodnił to po raz kolejny. Bardzo nie chcę wam spoilerować i psuć tym samym przyjemności z rozwiązania tej historii i z tego jak autor ją poprowadził. Powiem wam tylko, że się nie zawiedziecie. Tajny- główny bohater ma swoje problemy i swoje za uszami a jednocześnie nie da się go nie lubić i nie trzymać za niego kciuków. To, że nie jest zrobiony z mosiądzu czyni go bardziej ludzkim a co za tym idzie wiarygodnym.

Cała historia jest realna co tylko czyni książkę lepszą. Dodatkowo statystyki, które przywołuje autor przy każdym rozdziale powodują, że włos jeży się na głowie. Na pewno nie jest to lekka lektura, z pewnością może wywołać u czytelnika wiele różnych emocji i odczuć i na pewno warto po nią sięgnąć. Moss ma to do siebie, że porusza trudne i niewygodne tematy, ale robi to w sposób, który nie razi, nie stara się wybić na jakimś problemie i czegoś ugrać, mam wrażenie że pisze o tych sprawach, które nas bolą z potrzeby serca i by pomóc tym, którzy po jego książki czytają.

Ja książki pisarza bardzo lubię i chętnie po nie sięgam, z pewnością kiedy pojawi się kolejna, również wyląduje na mojej półce.

Głównym bohaterem tej nowości jest Konrad Tajner, który ma przeprowadzić dochodzenie w sprawie zaskakującego morderstwa, jakiego dopuściła się Marlena (mobbingowana pracownica jednej z korporacji).

I tutaj zdecydowanie na plus, przynajmniej dla mnie, są wszystkie wstawki dotyczące wyników badań ile osób dotyka problem mobbingu/wypalenia zawodowego - te dane rzeczywiście mnie zaciekawiły.

Oczywiście nie jest to jedyna zbrodnia, z jaką mamy w tej książce do czynienia. Jak się okazuje takich osób, które bez powodu zabiły kogoś równo o 11:45 tego samego dnia, jest więcej. Na szczęście śledczy szybko dochodzą do wniosku, że te wszystkie sprawy coś łączy.

Do tego momentu, czyli mniej więcej ⅘ książki wszystko mi się podoba, nawet czuję się zaangażowana w rozwój akcji. Natomiast samo jej rozwiązanie i zakończenie … trochę mnie zawiodło. Z jednej strony mamy świetnie poprowadzony temat wykorzystania pracowników, który tak naprawdę okazuje się być wątkiem pobocznym, ponieważ inne instynkty rządziły sprawcą całego tego zamieszkania. Z drugiej wątek osobisty Tajnera, na który początkowo nie zwracamy szczególnej uwagi, by później mile się zaskoczyć.

Jest mi niezmiernie trudno jednoznacznie ocenić tę historię, dlatego polecam Wam przeczytać ją samodzielnie i stwierdzić, czy takie zakończenie Was satysfakcjonuje.

Ja czuję, że mogło to wyglądać inaczej.

Wtorek, godzina 11:45. W czterech różnych miejscach w Polsce zupełnie obce sobie osoby wpadają w szał i na oczach świadków zabijają przypadkowych ludzi. Nie potrafią powiedzieć, dlaczego to zrobiły.

Media szybko podchwytują temat i nagłaśniają "syndrom 11:45”. Według niektórych badań to właśnie o tej porze we wtorki ludzie są najbardziej przemęczeni pracą i sfrustrowani.

Śledztwo prowadzi bezkompromisowy komisarz Konrad Tajner. Próbuje odkryć, co łączyło pogrążoną w depresji nauczycielkę, gnębioną przez szefa pracownicę korporacji, zmagającego się z poważnymi oskarżeniami księdza i wycieńczonego pracą po godzinach lekarza.

Gdy Tajnerowi wydaje się, że jest coraz bliżej rozwiązania zagadki, zostają odnalezione brutalnie okaleczone zwłoki. Rozpoczyna się walka z czasem.

To moje czwarte spotkanie z twórczością autora, a książka "Furia" otwiera nową kryminalną serię #komisarzkonradtajner. Już od pierwszych stron zostałam wciągnięta do świata Konrada i prowadzonego przez niego śledztwa. Z ogromnym zainteresowaniem śledziłam postępy jakie udało mu się poczuć w związku z "syndromem 11:45" , a emocje jakie towarzyszyły Tajnerowi w tym czasie udziały się podczas czytania również mi. W tej historii wszystko zostały naprawdę świetnie dopracowane i przemyślane, a główny bohater naprawdę dobrze wykreowany. Już nie raz wspomniałam, że bardzo lubię kiedy w kryminałach głównymi bohaterami są śledczy/policjanci, uwielbiam przyglądać się ich pracy, a czasami mam nawet wrażenie jakbym również uczestniczyła w śledztwie i w przypadku "Furii" właśnie tak było. Bardzo ciekawym zabiegiem było przedstawienie na początku każdego rozdziału danych statystycznych dotyczących wypalenia zawodowego. Myślę, że za mało poświęca się uwagi temu zagadnieniu i powinno się je bardziej nagłaśniać. Autor trzyma czytelnika w napięciu w zasadzie do ostatnich stron, w zakończenie jakie zaserwował moim zdaniem naprawdę było nie do przewidzenia. Nie pozostaje nic innego jak wyczekiwać na kolejne tomy, w których główne skrzypce odgrywa komisarz Tajner. Myślę, że fani kryminałów i twórczości Mossa będą usatysfakcjonowani. Polecam! Moja ocena 8/10.

"Furia", która jest rozpoczęciem nowej serii o komisarzu Konradzie Tajnerze, jest jedną z najciekawszych książek autora. Powiedzieć, że pochłania się ją z ogromnym zainteresowaniem i napięciem to jak nic nie powiedzieć. Jestem pod dużym wrażeniem dobrze przemyślanej fabuły, ciekawie zarysowanej głównej postaci Konrada, prowadzeniu nas przez zawiłości toczącego się śledztwa, ale przede wszystkim zakończenia, którego w żaden sposób nie przewidziałam. Napięcie ciągle rosło i nie opuszczało mnie do ostatniej strony. Dodatkowym atutem były interesujące dane statystyczne, dotyczące wypalenia zawodowego, pojawiające się przed każdym rozdziałem.

Jeden z nich szczególnie mnie zadziwił i utkwił mi w pamięci: "ponad 40% nauczycieli odchodzi z pracy w trakcie pierwszych pięciu lat kariery" - szok 😱. Może zatem przetrwam. 😆

"Furia" to pozycja, która świetnie wpasowała się w mój czytelniczy gust, dlatego gorąco Wam ją polecam!

Uważajcie, od tej książki ciężko się odkleić!

Mam już za sobą kilka książek Marcela Mossa, ale to właśnie "Furia" wydaje mi się najlepszą z nich. Jakie to szczęście, że to dopiero początek nowej serii.

Wtorek, godzina 11:45. W czterech różnych miejscach w Polsce zupełnie obce sobie osoby wpadają w szał i na oczach świadków zabijają przypadkowych ludzi. Nie potrafią powiedzieć, dlaczego to zrobiły.

Według niektórych badań to właśnie o tej porze we wtorki ludzie są najbardziej przemęczeni pracą i sfrustrowani.

Śledztwo prowadzi komisarz Konrad Tajner, który próbuje odkryć, co mogło łączyć pogrążoną w depresji nauczycielkę, gnębioną przez szefa pracownicę korporacji, zmagającego się z poważnymi oskarżeniami księdza i wycieńczonego pracą po godzinach lekarza.

W każdej swej powieści autor porusza aktualne społecznie tematy, tutaj jest to kwestia wypalenia zawodowego i problemów w miejscu pracy. Przed każdym rozdziałem umieszczono fakty dotyczące tego zjawiska.

W 2019 roku Światowa Organizacja Zdrowia dopisała wypalenie zawodowe do Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-11. Problem ten narasta i wciąż jest ignorowany.

Ale czy właśnie to jest motyw?

Komisarz jest nie tylko twardym facetem i sumiennym policjantem, ale też oddanym ojcem. Gdy jego życie prywatne przechodzi kryzys, on musi zmierzyć się z najtrudniejszym śledztwem w swojej karierze. Na szczęście może liczyć na wsparcie przyjaciółki - ambitnej i upartej, ale w pełni lojalnej podkomisarz Zuzy Korcz.

Intrygująca fabuła, niespotykana zagadka kryminalna, zgrany duet śledczych i ważny społecznie problem, o którym wciąż zbyt mało się mówi. Zdecydowanie czekam na więcej.

BRUNETTE BOOKS

Głównym bohaterem powieści jest komisarz Konrad Tajner. Ma do rozwiązania trudną zagadkę kryminalną. Otóż w czterech różnych miejscach w Polsce zupełnie obce sobie osoby wpadają w furię i na oczach świadków zabijają przypadkowych ludzi. Nie potrafią powiedzieć, dlaczego to zrobili. Łączy ich godzina popełnienia morderstw. Media nagłaśniają temat jako "syndrom 11:45".

Czy to zaszkodzi śledztwu prowadzonemu przez komisarza? Czy uda mu się dowiedzieć o co w tym wszystkim chodzi?

Na te pytania znajdziecie odpowiedzi w tej książce.

"Furia" to kolejna odsłona mojego ulubionego autora @[Adres usunięty]

Dostałam świetną historię, od której nie mogłam oderwać się ani przez moment. Genialna i wciągająca fabuła. Świetnie wykreowani bohaterowie. Akcja trzyma w napięciu do samego końca.

Autor nie boi się poruszać kontrowersyjnych tematów jakimi są między innymi hejt, depresja, zemsta, mobbing czy wypalenie zawodowe. Autor porusza trudne problemy społeczne i doskonale wplata je w intrygującą historię kryminalną oraz życie osobiste bohaterów. Z wielkim zainteresowaniem śledziłam ich losy, aby dowiedzieć się, co skłoniło ich do morderstw.

Zakończenie powieści zaskoczyło mnie.

Bawiłam się świetnie z komisarzem Tajnerem i będę wypatrywała kolejnego tomu.

Gwarantuję, że fani kryminałów będą usatysfakcjonowani tą lekturą tak jak ja.

Polecam gorąco!

Marcel Moss w swoją nową serię z komisarzem Konradem Tajnerem wszedł z wielkim przytupem. Wow co to jest za powieść. Idealna książka dla każdego dorosłego czytelnika, który uwielbia mocne kryminały. Znalazłam tutaj mnóstwo grup społecznych, między innymi pracownicę korporacji, przepracowanego lekarza, księdza w tarapatach oraz nauczycielkę, która była w głębokiej depresji. Zastanawiałam się co ich wszystkim łączy i szybko poznałam odpowiedź. Poznałam okrzyknięty przez media "syndrom 11:45". O co tutaj chodzi? Już wyjaśniam. W 4 przypadkowych miejscach w Polsce dokładnie o 11:45 dochodzi do brutalnych morderstw. Ich sprawcy nagle zaczęli zachowywać się jak opętani i na oczach wszystkich dokładnie o 11:45 zamordowali przypadkowe osoby. Te sprawy próbuje rozwiązać komisarz Konrad Tajner. Czy mu się to uda? Czas pokaże. Nasz główny bohater również zmaga się z własnymi problemami. Czy uda mu się pogodzić pracę z życiem prywatnym? Czy raczej wszystko zawali? Polecam tego bohatera.

Autor Marcel Moss w swoim najnowszym dziele "Furia" przed każdym rozdziałem przytacza różne statystyki dotyczące wypalenia zawodowego. Przeraziły mnie te informacje. Dowiedziałam się z nich między innymi, że od 2022 roku wypalenie zawodowe figuruje jako jednostka chorobowa. Według statystyk autora, aż 65% pracujących zawodowo w Polsce wykazuje symptomy tej choroby. O kolejnych statystykach dotyczących tego tematu dowiecie się, czytając "Furię".

Autor po raz kolejny udowodnił, że jest wszechstronnie uzdolniony. Potrafi pisać książki zarówno dla młodzieży jak i dla dorosłych. Porusza w nich bardzo ważne współczesne problemy.

"Furię" bardzo szybko się czyta. Wciąga od samego prologu. Ciekawa fabuła, doskonała akcja i niezwykły bohater sprawiają, że koniecznie trzeba poznać to dzieło.

Jeżeli chcecie poznać więcej informacji dotyczących "syndromu 11:45" przeczytajcie "Furię", nie pożałujecie.

Bardzo realistyczny kryminał.

Czy chcielibyście mieć do czynienia z komisarzem Konradem Tajnerem?

Nie mogę doczekać się kolejnego tomu z tym bohaterem. Mam nadzieję, że autor nie pozwoli nam długo na to czekać.

Ps.

Jeżeli czujecie się wypaleni zawodowo, to dla waszego zdrowia zmieńcie pracę.

Z całego serca polecam mommy_and_books.

Po przeczytaniu dwóch części serii o Liceum Freuda obiecałam sobie, że następny raz z Mossem będzie w "dorosłym" wydaniu. I teraz w moje ręce trafia "Furia" czyli świetny thriller o mocno intrygującej fabule.

Przypadkowe zabójstwa, sprawcy się nie znają, ofiary są sobie obce, a punktem stycznym jest godzina 11:45. Brzmi ciekawie i tak właśnie jest. Autor stworzył misterną opowieść o ludziach, o zemście, o hejcie, o depresji. Przemycił też statystyczne dane dotyczące wypalenia zawodowego. A te wartościowe tematy owinął w sprawę kryminalną, prowadzoną przez Konrada Tajnera. Nowa postać twardego gliny w literaturze mocno się obroniła.

Powieść czyta się dobrze, w pełnym zaangażowaniu i ciężko się oderwać. Sama przeczytałam ją na dwa razy, (co mnie zaskoczyło, bo liceum Freuda trochę mordowałam). Czuć, że autor miał pomysł od początku do końca, bo z każdą stroną elementy układanki wskakują w swoje miejsce. A zakończenie zaskakuje.

Cieszę się, że dałam autorowi kolejną szansę, bo ta historia mnie pochłonęła, dała do myślenia, ale i zapewniła świetną rozrywkę. Gorąco polecam.

Tytuł: "Furia"

Autor: Marcel Moss

Data premiery: 07.09.2022r.

Wydawnictwo: WAB

"Ponad 40% nauczycieli odchodzi z pracy w trakcie pierwszych pięciu lat kariery..."

Tak jest napisane w statystykach, które czytałam w najnowszej książce Marcela Mossa.

Jestem nauczycielką wychowania przedszkolnego i...nieraz chciałam zmienić pracę. Zresztą dalej mam takie myśli.

Kocham dzieci i prace z nimi, ale... papierki i praca z rodzicami to prawdziwe wyzwanie...

.

.

.

"Furia" Marcela to prawdziwa petarda! Jak dla mnie to kawał świetnie wykonanej roboty! Brawo Panie Autorze👏 zostałam fanką Tajnego i Zuzy. I śmiało stwierdzam, że taki Marcel Moss też mi się podoba i to bardzo 🥰

.

.

Wtorek.

Godz. 11.45.

Cztery różne miejsca.

4 zabójstwa w tym samym czasie.

.

Na usta pcha się tylko jedno pytanie: "Dlaczego to zrobiły"? Przecież to były przypadkowe osoby, które niewinnie zginęły. A sprawcy nie potrafią odpowiedzieć na to pytanie...

.

Sprawa szybko zostaje nagłośniona przez media: "syndrom 11.45" - wtorek. Wg niektórych badań tego dnia o tej porze ludzie są najbardziej zmęczenie swoją pracą... Czy to ma coś wspólnego z tymi morderstwami?

.

Śledztwem będzie zajmował się Tajny i wspólniczka Zuza.

Czy uda im się znaleźć jakieś racjonalne wytłumaczenie w całej tej sprawie? Ilu jest sprawców tych wszystkich morderstw?

Odpowiedzi na te pytania znajdziecie w "Furii" Marcela Mossa, którą gorąco Wam polecam🔥

.

.

Mogę jeszcze dodać od siebie, że statystyki pojawiające się przy każdym rozdziale powodowały, że przerywałam czytanie i dyskutowałam o nich z mężem... przerażająca jest to, że my też się do niektórych z nich zaliczamy...

Chyba pora pomyśleć o zmianie pracy 🙈

Cztery różne miejsca w Polsce,godzina 11.45. Obce osoby wpadające w szał zabijają przypadkowych sobie ludzi.

Nie potrafią wyjaśnić co nimi kierowało. W mediach zabójstwa nazwane "Syndromem 11.45" jeszcze bardziej przerażają społeczność.

Sprawę prowadzi komisarz Konrad Tajner. Próbuje rozwikłać motywy zabójstwa nauczycielki, pracownicę korporacji, księdza oraz lekarza.

Z każdym zbliżającym się krokiem do rozwiązania zagadki pojawia się coraz więcej zwłok. Rozpoczyna się walka z czasem.

Lubicie polskie kryminały? Sięgacie po nie często czy raczej sporadycznie?

Gdy dowiedziałam się,że Marcel Moss postanawia napisać swój pierwszy kryminał w swoim dorobku musiałam koniecznie ją przeczytać. Miałam bardzo wysokie oczekiwania, które rosnął z każdą książką autora. Jest jednym z moich ulubionych pisarzy,więc dużo oczekuje. Jak było tym razem z "Furia"?

Ciężko mi piszę się tą recenzje. Ciężko z tego względu iż nie wiem do końca do tej pory co o niej myśleć. Pan Marcel zdecydowanie potrafi budować napięcie, niejednokrotnie wpłata w najmniej spodziewanym przez czytelnika momencie plot twisty.

Z tą konkretnie powieścią miałam problem z dużą ilością bohaterów. Z jednej strony jest to dla mnie zrozumiałe, mamy tutaj wielkowatkowosc - śledztwo jak również prywatne życie komisarza Tajnera.

Bardzo przypadły mi do gustu podrozdziały opowiadające o życiu każdego z morderców przed godziną 11.45 .

Nie mogę powiedzieć że ta książka jest zła ,bo nie jest. Większą połowę książki przeczytałam na raz i byłam mocno zaintrygowana rozwijającą się akcją. Końcówka mocno mi tutaj zazgrzytala,lekko nie realne do całej powieści mimo że autor właśnie to chciał uzyskać. Myślę,że fanom kryminałów przypadnie do gustu. Dla mnie była okey ale mimo wszystko nie zostanie ulubioną książką od tego autora.

Lubię gdy pisarze rozwijają się r różnych gatunkach literackich,wiec z chęcią sięgnę po kolejne tomy z tej serii.

"Furia" to bardzo dobry wstęp do serii z duetem Tajner-Korcz. Ta powieść jest bardzo zbliżona klimatem do trylogii hejterskiej, którą miałam przyjemność czytać. Każdy rozdział poprzedzają informacje o wypaleniu zawodowym i tyle, o ile w przypadku nauczycieli, lekarzy, czy tzw. korposzczurów, byłam świadoma, że ten problem w tych konkretnych grupach zawodowych istnieje, o tyle niespodzianką dla mnie był ksiądz! Autor w bardzo szczegółowy, ale jednocześnie dozując informacje, pokazuje, jak proces wypalenia przebiega, jak nawarstwiają się problemy, jak powoli i sukcesywnie narastają, aż przygniotą tak, że ciężko dźwignąć się z powrotem na nogi. Marcel Moss nie byłby sobą gdyby nie "zahaczył" o drażliwe społecznie tematy, jak chociażby społeczności LGBTQ, które w Polsce nie mają łatwo. Czy to się zmieni? Pewnie tak, jednak nie miesiące, a lata dzielą nas od tego procesu.

"Furia" to dość misternie skonstruowany thriller, którego koniec mnie osobiście bardzo przypadł do gustu (tego czytelniczego oczywiście). I fani tej mrocznej strony Mossa będą zadowoleni. Wybór, jakiego muszą dokonać jego bohaterowie, jest najtrudniejszym, przed jakim można stanąć, a którąkolwiek ścieżką by się nie poszło, nie prowadzi ona do dobrego. Za to polubiłam książki Mossa i z niecierpliwością wypatruję kolejnych z tej serii. Polecam.

11;45 ! Tą godzinę zapamiętają wszyscy ! Właśnie o tej godzinie ma zostać wykonane zadanie! Ocalenie wielu żyć w zamian za odebranie jednego - obcego !

Marcell Moss to jeden z moich ulubionych autorów. Choć ostatnio jego książki troszkę mnie przytłaczają to właśnie ta spowodowała że na nowo się w nim "zakochałam".

Zupełnie nową historia! Kryminał! W mojej ocenie to coś nowego w czym autor genialnie się odnalazł ! Przeważnie jego historie poznajemy z tej drugiej strony, od strony młodych bohaterów, a nie od strony śledztwa. Tutaj autor zajął się konkretnym śledztwem z bardzo trudną sprawą!

Mamy kilka morderstw dokonanych na przypadkowych osobach. Łączy je jedno - godzina! Czy te działania były celowe ? Czy jednak ktoś inny stoi za tą sprawą?

Nie mogę zbyt dużo zdradzić na temat fabuły ponieważ można o niej pisać i pisać jednak jedno jest tu pewne! Autor miał genialny pomysł ! To jak to wszystko stworzył połączył, do tego pokazywał różne strefy czasowe aby lepiej ukazać z czym borykali się bohaterowie - było to świetne posunięcie gdyż z czasem zaczął mi się układać pewien schemat. Czy słuszny? W pewnym sensie tak :)

To co bardzo szybko rzuciło mi się w oczy to zupełnie inny styl pisania. Przeważnie autor posługiwał się językiem bardziej młodzieżowym natomiast teraz czytając byłam w ogromnym szoku. Styl pisania był bardzo dojrzały, przemyślany i schematyczny. Nie sposób było się tutaj w czymkolwiek pogubić ! Spójność i logiczność to drugie imię tej książki.

Oczywiście tak jak w każdej książce autora tak i w tej zostają poruszone bardzo ważne tematy: LGBT ( sory ale chyba dla Marcela jest ono charakterystyczne gdyż znajduje się w każdej jego książce), alkoholizm, pracoholizm, nękanie. Zostało to przedstawione w bardzo ciekawy sposób, gdyż każdy z bohaterów nosił jakiś swój krzyż. Autor dobrze się przygotował w kwestii kryminalistyki. Opisanie sekcji zwłok, samego ich wyglądu po kilku godzinach od śmierci a także system pracy śledczych uświadomił mi że Marcell idealnie odnalazł się w pisaniu

Książki tego typu. Choć wszystko bardzo mi się podobało to czasem zauważyłam że autor chyba lubi twórczość Maxa Czornyja. Niektóre elementy bardzo przypominały mi klimat w jakim tworzy Max. - Brutalny i czasem zafiksowany w temacie religii. Nawet uśmiałam się kiedy jeden ( chyba z komisarzy ) nazywał się Brzeski :) jak dobrze pamiętam u Maxa także był Brzeski :) nie mniej jednak książka mi się bardzo podobała ! Przełamała stereotyp Marcella tworzącego książki dla młodzieży. Zdecydowanie to wydanie autora podoba mi się najbardziej! Genialna historia !:))

W czterech zupełnie różnych miejscach, dokładnie o godzinie 11:45 obce sobie osoby na oczach świadków zabijają przypadkowych ludzi. Nie są w stanie wytłumaczyć co się stało i dlaczego to zrobiły. Śledztwo prowadzi komisarz Konrad Tajner i razem z podkomisarz Zuzą próbują ustalić co wspólnego ze sobą mają mordercy.

Marcel Moss pokazał po raz kolejny, że świetnie radzi sobie z każdym gatunkiem literackim i cokolwiek napisze potrafi wciągnąć czytelnika w wir wydarzeń i zaintrygować go do tego stopnia, że nie oderwie się od czytania do póki nie pozna finału.

Poznajemy cztery zupełnie różne od siebie i nieznane sobie osoby, które wbrew pozorom wiele łączy, chociaż do samego końca nie mamy świadomości co takiego. Każda z postaci prowadzi zupełnie inne życie, autor w bardzo ciekawy sposób nam je przedstawił i pozwolił nieco bliżej poznać i być może nawet zrozumieć ich zachowania. Czy jest możliwe, że gnębiona przez szefa pracownica korporacji, zmagającymi się z poważnymi oskarżeniami ksiądz, zmęczony pracą po godzinach lekarz oraz pogrążona w depresji nauczycielka wpadają w tym samym czasie w taką furię, że nieświadomie zabijają przypadkowe osoby? Było to zaplanowane, czy zupełnie czysty przypadek?

Komisarz Konrad Tajner również został świetnie nacechowany i był taki ludzki, prawdziwy. Praca była dla niego ważna, ale jego problemy rodzinne nie schodziły na dalszy plan, próbował to wszystko ze sobą pogodzić. Nie mogę się doczekać ponownego spotkania z nim.

Marcel idealnie sobie wszystko zaplanował, doskonale wszystko ze sobą współgra. Napięcie oraz ciekawość podczas lektury towarzyszyły mi przez cały czas, nie mogłam się doczekać, aż poznam zakończenie, bo nie byłam w stanie go rozgryźć i tak jak sądziłam, efekt zaskoczenia był i to całkiem ogromny. Pojawiają się niespodziewane zwroty akcji, które potęgowały moje zainteresowanie.

Jedynie co mi się tutaj nie spodobało to wątek lgbt, który ostatnio autor często porusza w swoich książkach i to już niestety robi się dla mnie nudne.

Polecam!

4 zbrodnie. Każda inna. W innych miastach. Zabójcy całkiem różni. Co ich łączy? Godzina 11 : 45. Wszystkie cztery zbrodnie zostały popełnione w tym samym momencie.

Książkę przeczytałam w jeden dzień. Byłam tak zainteresowana kto, po co i dlaczego, że oderwać się nie mogłam. Mamy 4 zabójców. Poznajemy 4 życiorysy, co pozwala nam bardziej poznać bohaterów. Każda historia jest inna i każdy jest inny. Nauczycielka, pracownica biurowa, ksiądz oraz lekarz. Wszystko, co zawiera, książka jest interesujące.

Do tego wszystkiego poznajemy komisarza Konrada, który próbuje zagadkę rozwiązać. Oraz jak osoby trzecie potrafią zawładnąć naszym rozumem. Autor również i w tej książce dodał troszkę tematu LGBT, co mnie zaskoczyło i nie byłam na to przygotowana, ale temat był poboczny i nie było go aż tak wiele.

Mamy temat lekarza, który został oskarżony o śmierć dziecka. Gnębiona pracownica oraz ksiądz z oskarżeniami pedofilii i nauczycielka z depresją. Więc mamy dużo ciężkich tematów, których Autor zawsze się łapie i super przedstawia nam te tematy. Za to uwielbiam styl autora a tutaj dostałam tego wiele więc jestem w niepowzięta. Do tego tajemnice I zagadki do samego końca. To jest ten stary Moss, którego polubiłam i z niecierpliwością będę czekała na dalsze jego książki. FURIA to książka, która pokazuje jak, wiele można zrobić dla swoich bliskich oraz pod pływem innych.

Kolejna książka autora i kolejny dobrze spędzony czas z książką, która sama się czyta.

Autor kolejny raz zaskakuje i pokazuje, jak potrafi łączyć ze sobą poszczególne wątki. Ta książka to połączenie kryminału z thrillerem. Mamy tu komisarza Konrada Tajnera, który oprócz skomplikowanej sprawy, mierzy się również z problemami w życiu prywatnym. Spodobała mi się ta postać, więc cieszy mnie fakt, że jest to pierwszy tom z cyklu z tymże komisarzem. Marcel Moss przyzwyczaił mnie już do pewnego stylu, mianowicie do narracji prowadzonej z perspektywy różnych bohaterów oraz do przeskoków między teraźniejszością a przeszłością. Taka forma pozwala mi bardziej wczuć się w czytaną historię i lepiej poznać bohaterów oraz całą fabułę. Jeśli chodzi o fabułę, to wciągnęłam się od początku. Oczywiście w trakcie czytania próbowałam obstawiać, kto może być sprawcą i co nim kieruje, jednak moje próby rozwiązania zagadki okazały się błędne. Udało się więc autorowi mnie zaskoczyć, a to w książkach lubię.

„Furia” to książka, przy której nie będziecie się nudzić. Zachęcam Was do lektury.

W czterech odległych od siebie miejscach w Polsce, dokładnie we wtorek o 11:45 cztery zupełnie obce sobie osoby mordują przypadkowych przechodniów. Po fakcie milczą, zaś policja nie potrafi odnaleźć żadnych powiązań między sprawcami a ofiarami, choć zemsta wydawałaby się najbardziej racjonalnym powodem morderstw.

Amok? Szał? Bezpodstawna... furia?

A może choroba psychiczna?

W toku śledztwa wychodzą na jaw szczegóły życia sprawców. Cierpiąca na depresję nauczycielka, ksiądz oskarżony o molestowanie, zastraszana przez szefa pracownica korporacji i przemęczony pracą lekarz- czwórka, która dokładnie tego samego dnia, o tej samej godzinie postanowiła zabić. Czy to możliwe, że kierowała nimi jakaś swoista choroba psychiczna? Że czeka to każdego z nas, kto tylko ma w swoim życiu zbyt wielką dawkę stresu?

Komisarz Konrad Tajner, zwany przez współpracowników Tajnym, ma nie lada zagwozdkę. Zagadkowe morderstwa zbiegły się w czasie z jego prywatnymi problemami, a w żadnej z tych sfer nie chce odpuścić. Na szczęście przy śledztwie pomagają mu Zuza i nowo przeniesiona Regina, zwana przez wszystkich Królową Reginą. Na szali leży życie kolejnych osób.

Sięgając po każdą kolejną książkę pana Moss wiem, że czeka mnie jazda bez trzymanki. Przeczytałam prawie wszystkie, i jeszcze ani razu mnie nie zawiódł- co samo w sobie stanowi już naprawdę dość spory wyczyn. Dlatego na Furię czekałam z pełną ekscytacją. I po raz kolejny mogę spokojnie powiedzieć- sztos!

Początkowo byłam gotowa uznać, że rzeczywiście zupełnie nieznane sobie osoby zaczęły cierpieć na "syndrom 11:45", który tłumaczyłby popełnione na przypadkowych osobach morderstwa. Bo jak inaczej wytłumaczyć fakt, iż zupełnie niepowiązane ze sobą osoby zabijają innych dokładnie w tym samym czasie?

Faktem jest, że współczesność z jednej strony jest dla nas łaskawa- żyjemy w komfortowych warunkach, nie musimy polować na jedzenie ani rozpalać ogniska, by było nam ciepło. Poznajemy odległe zakątki kraju czy też świata, a i poznawanie drugiego człowieka dzięki aplikacjom randkowym jest coraz popularniejsze. Mamy łatwiej niż nasi dziadkowie czy rodzice. Ale w tych czasach codzienność to często równie ogromna walka- liczne bodźce, nierzadko negatywne, łatwo mogą wpędzić nas w poczucie, że czegoś nam brak. Że jesteśmy za mało inteligentni, za mało wydajni. Czujemy odgórną presję, którą czasami sami na sobie wywieramy. Pęd do zarabiania pieniędzy, do życia "mocniej" i "bardziej" początkowo może i nam się podoba, ale po jakimś czasie zwyczajnie się wypalamy. I czujemy, że jeżeli zwolnimy tempo, to na nasze miejsce z radością wskoczy ktoś inny. Tak więc z tym obcym oddechem na karku pędzimy przed siebie, dając z siebie maksimum możliwości, aż w końcu... jesteśmy w punkcie wyjścia. Sami, z depresją, bez przyjaciół, którzy opuścili nas gdzieś w trakcie naszej gonitwy o dobrobyt. Oczywiście bardzo tu generalizuję, aczkolwiek czy ktokolwiek z nas choć raz nie miał gdzieś z tyłu głowy: zatrzymajcie tę karuzelę, ja wysiadam ?

Nie ważne, czy jesteś dyrektorem w korpo, czy sprzedawcą w wiejskim warzywniaku. Czy należysz do stanu duchownego, a może na co dzień starasz się ratować ludzkie życie. Każdy z nas ma w sobie granice, które może przekroczyć. A co za nimi? Furia? Czy właśnie to przytrafiło się czwórce sprawców/ nieszczęśników?

Pan Marcel Moss w charakterystyczny dla siebie sposób prowadzi nas jednocześnie przez śledztwo, ale i odmęty ludzkiej psychiki. Poruszył temat, o którym zawsze było dość głośno- stres, rysując do tego mroczną historię. I tak jak już wspominałam na początku, brałam pod uwagę to, że może rzeczywiście za morderstwami stoi eskalacja wewnętrznych przeżyć, nie zaś działanie innego człowieka. A jednak w tym wypadku opowieść kończy się zupełnie inaczej...

Korona dla pana Mossa- z radością widzę, jak wielu fanów ma twórczość autora, bo zwyczajnie na to zasługuje, czego dał dowód najnowszą książką. Jest jednym z niewielu pisarzy, którzy potrafią tak namotać, że czytelnik w pewnym momencie sam nie wie, w co wierzyć. Obstawianie w tym przypadku winowajcy zupełnie mija się z celem, gdyż zazwyczaj wybór jest nietrafiony. Ale ileż radości z czytania daje nam ów fakt! Nie mogę się doczekać kontynuacji. I mam nadzieję, że pan Moss jeszcze długo będzie raczył nasze czytelnicze kubeczki smakowe swoimi literackimi dziećmi. To jeden z tych pisarzy, których się nie zapomina.

„Czasem chwila słabości wystarczy, by popełnić największy błąd swojego życia”.

Wtorek.

Godzina 11:45.

W czterech różnych miejscach w Polsce, cztery osoby ogarną amok. W widowiskowy sposób dokonały zabójstwa obcych sobie osób. Dlaczego to zrobiły?

Marlena, 25-letnia ofiara mobbingu pracująca w korporacji.

Teresa, 57-letnia nauczycielka wypalona zawodowo.

Artur, 36-letni ciągle przepracowany lekarz.

Piotr, 42-letni ksiądz niedawno oskarżony o molestowanie dziecka.

Wszyscy podejrzani mieli problemy w życiu zawodowym. Wszyscy wpadli w szał tego samego dnia o tej samej porze. Takie rzeczy nie dzieją się przypadkowo. Czy to jest właśnie klucz do rozwiązania tej skomplikowanej sprawy okrzykniętej przez media „syndromem 11:45”?

Z tym pytaniem przyjdzie się zmierzyć komisarzowi Konradowi Tajnerowi z Wydziału Dochodzeniowo-Śledczego Komendy Stołecznej. Facetowi z krwi i kości, który zrobi wszystko, by wycisnąć prawdę z zatrzymanych..

Marcel Moss wrzuca nas w świat tak realny, że aż boli. Dobitnie, bezkompromisowo i w swoim autorskim stylu pokazuje, jakie życie potrafi być brutalne, jak często weryfikuje pokładane w nim oczekiwania. Autor oczywiście rzuca światło na szereg współczesnych problemów, od mobbingu, wypalenia zawodowego, depresji, przemocy, stresu w pracy, konsekwencji życiowych decyzji, poprzez brak tolerancji, chęć zemsty, uzależnienia, aż do życiowych punktów zwrotnych, gdzie poczucie niesprawiedliwości, frustracja i bezsilność doprowadzają do przekroczenia pewnych granic, zza których nie ma już powrotu.. Prawda razi, boli, zaskakuje i obnaża ludzkie słabości..

„Furia” to pierwsza odsłona całkiem nowej kryminalnej serii Marcela Mossa. „COŚ, czego nie można przegapić.

Polecam.

„Syndrom11:45”, tak twierdzą media. Jaka jest prawda?

W czterech różnych miejscach w Polsce dochodzi do morderstwa. Wszystko dzieje się tego samego dnia, o tej samej godzinie. Wtorek godzina 11:45.

Dwie kobiety i dwóch mężczyzn. Pracownica mobbingowana przez Szefa, uzależniona od alkoholu nauczycielka, ksiądz zmagający się z oskarżeniami, pracujący ponad siły lekarz. Każde z nich zabiło człowieka. W trakcie przesłuchań zachowują się jak w amoku. Nie potrafią powiedzieć dlaczego zabiły.

Sprawę prowadzi doświadczony policjant, Konrad Tajner. Kiedy wydaje się, że sprawa zostanie lada moment rozwiązania, nagle pojawiają się kolejne ofiary. Tak zaczyna się walka z czasem.

Nowa seria czas star! Ale to był dobry kryminał. Bardzo lubię twórczość Marcela Mossa. Tym razem autor przedstawia nam nowych bohaterów. Komisarz Konrad Tajner i podkomisarz Zuza Korcz to duet, o którym jeszcze będzie głośno.

Każdy rozdział zapoczątkowany jest danymi statystycznymi. Nie jest to pierwszy raz kiedy autor serwuje nam kilka faktów. Tym razem dane dotyczą wypalenia zawodowego. Każdy fakt ma nas przygotować na to, co czeka nas w kolejnych rozdziałach.

Autor miał świetny pomysł na fabułę. Już po przeczytaniu opisu czułam się bardzo zaintrygowana. Dodatkowo akcja poprowadzona jest rewelacyjnie. Czytelnik jest wodzony za nos, jednak z każdym rozdziałem autor przedstawia nam bohaterów i ich rozterki. Poznajemy motywy i ich skutki. Tak docieramy do zakończenia, które bardzo mnie zaskoczyło. Nagle wszystkie wątki zaczynają tworzyć całość, która jest bardzo złożona i dopracowana.

Książki Marcela Mossa dosłownie się pochłania. „Furia” to dobry wstęp do świetnie zapowiadającej się serii kryminalnej.

"Jestem twoim cieniem, zabójco. Przyzwyczajaj się, bo prędko się mnie nie pozbędziesz. Będę obserwował każdy twój krok, a gdy nadejdzie właściwy moment, przyjdę po twoją duszę i zrzucę ją prosto do piekła."

"Furia" to pierwszy tom nowej serii kryminalnej o komisarzu Konradzie Tajnerze spod pióra Marcela Mossa. Nie mogłam nie przeczytać kolejnej książki Autora, więc z przyjemnością sięgnęłam po kolejną nowość. O czym jest "Furia"?

Pewnego dnia, o godzinie 11.45 zostają popełnione cztery morderstwa, w różnych miejscach w Polsce. Osoby, które dokonały morderstwa są dla siebie obce. Nie są także w stanie powiedzieć, dlaczego popełniły taki okropny czyn. Konrad Tajner zajmuje się śledztwem i chce dojść do prawdy, choć sprawa ta wcale nie należy do łatwych. Tym bardziej, że pojawiają się kolejne trupy.

Podoba mi się warstwa obyczajowa, która zbliża nas do bohaterów książki. Moss nie skupił się przede wszystkim na śledztwie, a rozwinął dość mocno wątki, które mają duże znaczenie dla odbioru całej historii, jak i pewnie późniejszych tomów. Poznajemy rozterki, z którymi codziennie mierzą się bohaterowie. Muszą dzielić życie prywatne, rodzinne z tym zawodowym. A może bardziej na odwrót, ponieważ bycie policjantem wymaga pewnych poświęceń.

Poruszono tematy ważne, z którymi każdy z nas mógł się spotkać. Mobbing w pracy, problemy małżeńskie, walka o kontakty z dzieckiem, strata dziecka, sytuacja osób LGBT, która w Polsce jest bardzo trudna. Mowa też o wypaleniu zawodowym, a statystyki dotyczące właśnie tego tematu rozpoczynają każdy rozdział w książce.

Jedyne co mnie gryzło, to przesłuchania. Może niepotrzebnie się czepiam, ale dla mnie rozbudowane wypowiedzi osób przesłuchiwanych były dość nierealistyczne. Wiem, to fikcja, książka, a jednak mimo wszystko mi to nie pasowało. Oczywiście to moje zdanie. Jest to naprawdę całkiem dobry kryminał. Lubię pióro Mossa i po każdą jego nową książkę sięgam z ekscytacją. To kolejna nowa odsłona Autora i cieszę się, że rozwija się także w tym kierunku. Może trochę namieszać w świecie autorów książek kryminalnych. Nie brakuje zwrotów akcji, co nadaje tempa w czytaniu książki i podtrzymuje napięcie. Tajny i jego koleżanka Zuza to całkiem przyzwoity duet i jestem ciekawa ich dalszych losów. Oczywiście z przyjemnością Wam polecam sprawdzić, co Marcel Moss znowu zmalował, czy tam napisał 😉

Cztery zbrodnie w kompletnie różnych częściach Polski. Czterej sprawcy, którzy nie mają ze sobą nic wspólnego. Cztery ofiary, które pociągają następne. A jednak te sprawy coś łączy. Bezkompromisowy kryminał, który trzyma w napięciu do ostatnich stron.

Komisarz Konrad Tajner wraz ze swoim zespołem zostaje skierowany do sprawy morderstwa, które wydaje się kompletnie przypadkowe. Bo kto w kawiarni nagle wstaje z miejsca, wyciąga z torebki nóż i atakuje pierwszą przechodzącą obok osobę? Brak motywu, poszlak, jakiegokolwiek sensu.

Robi się jeszcze ciekawiej, bo w trzech innych miejscach w Polsce właśnie we wtorek o 11:45, dochodzi innych morderstw. Mają wspólny mianownik – brak logiki.

Jak rozwiązać sprawę, gdzie nic nie trzyma się kupy? Jedyną wspólną cechą, która łączy sprawców są kłopoty zawodowe. Ksiądz, który zostaje znienawidzony przez swoich parafian i oskarżony o pedofilię w zemście za nawoływanie do akceptacji homoseksualizmu. Nauczycielka, która nadepnęła na odcisk niewłaściwej mamuśce i do tego jeszcze ma problemy z alkoholem. Pracoholiczka z korporacji uzależniona od narkotyków i skonfliktowana z szefem. Lekarz oskarżony o śmierć dziecka.

To śledztwo jest wyjątkowo trudne, a dodatkowo Tajnego rozpraszają kłopoty rodzinne. Kiedy pojawiają się kolejne trupy powiązane ze sprawcami, robi się jeszcze ciekawiej.

Marcel Moss po raz kolejny serwuje pełną napięcia i wciągającą powieść. Tym razem na warsztat bierze wypalenie zawodowe. Bohaterowie są złożeni, a wątek kryminalny poprowadzony intrygująco. Nawet nie byłam w stanie wytypować podejrzanego. Zakończenie wbiło mnie w fotel.

To świetna książka, którą czyta się jednym tchem. Polecam serdecznie.

Syndrom 11:45…

Mówi się, że to właśnie we wtorki o 11:45 ludzie są najbardziej przemęczeni pracą, a ich frustracja sięga zenitu. To właśnie wtedy w czterech różnych miastach w Polsce zupełnie obce sobie osoby wpadają w szał i na oczach świadków zabijają przypadkowych ludzi. Dlaczego? Nie wiedzą. Co łączy pogrążoną w depresji nauczycielkę, gnębioną przez szefa pracownicę korporacji, zmagającego się z poważnymi oskarżeniami księdza i wycieńczonego pracą po godzinach lekarza? Tego musi się dowiedzieć bezkompromisowy komisarz Konrad Tajner.

O wooow! Takiego rozpoczęcia serii kompletnie się nie spodziewałam! Nie będę ukrywać, że jestem ogromną fanką pióra autora i nigdy on mnie nie zawiódł. Mało tego za każdym razem zaskakuje i nie mogło być inaczej tym razem. NIe dość, że poznajemy go w nowym gatunku literackim to jeszcze otrzymujemy świetny kryminał z dokładnie przemyślaną fabułą, która jest nie tylko na czasie, ale i dająca do myślenia. Od samego początku czuć napięcie i zostajemy wciągnięci w wir wydarzeń, które pędzą jak szalone. Strona za stroną przekonujemy się, że nie tak łatwo będzie nam odgadnąć jaki finał przyniesie ze sobą ta historia. A uwierzcie, że z całą pewnością będziecie bardzo zaskoczeni. Autor w swojej najnowszej książce poruszył temat mobbingu w pracy, wypalenia zawodowego, przepracowania, czy konfliktów pracownik-pracodawca. Czyli tematu naprawdę ważnego, bo dotykającego tak naprawdę większości z nas. Pomimo, że jest to kryminał to uwierzcie, z tej książki dowiedziecie się o tym naprawdę wiele.

Samo śledztwo zostało poprowadzone genialnie, a postacie Zuzanny i Konrada zyskują sympatię. Bohaterowie występujący w książce są bardzo realistyczni, a ich zachowanie kompletnie nie odbiega od naszego. Widzimy jak pogoń za marzeniami i sukcesami zawodowymi może przynieść odwrotne skutki niż byśmy się spodziewali. Widzimy do czego to może tak naprawdę prowadzić.

„Furia” to kolejny dowód na to, że po książki autora warto sięgać. Jestem bardzo ciekawa kolejnych tomów i czekam na nie z niecierpliwością.

„Furia” to pierwsza część serii o komisarzu Konradzie Tajerze. Biorąc ją do ręki nie spodziewałam się, że będzie to tak dobrze napisany kryminał z elementami thrillera trzymającego w napięciu.

Autor przedstawia nam Marlenę Lubczyńską, która już od pierwszych stron wydawała mi się lekko „szalona”. Kobieta pracowała w korporacji, w której była gnębiona przez swojego szefa Igora. Wychodząc z koleżanką na kawę by zwierzyć się jej z tego co dzieje się w jej pracy, nagle jakby wpadła w trans i zadźgała obcą sobie osobę. Zadała jej parę ran nożem, które były powodem zgonu. Dlaczego to zabiła niewinną osobę? Czy w ten sposób chciała odreagować przeżycia i narastającą frustrację związaną z sytuacją w pracy?

Jak się później okazuje do podobnych incydentów dochodzi w innych częściach Polski: w Bolesławcu, w Krakowie i nieopodal Zamościa. To co łączy osoby, które popełniły zbrodnie, to fakt, że działały jakby w transie, nie znały swoich ofiar i zaatakowały równo o 11.45. Żadna z tych osób nie miała również przeszłości kryminalnej. Zabójcy to: nauczycielka, która zmagała się z depresją, ksiądz z poważnymi oskarżeniami i lekarz, który pracował ponad swoje siły.

Dlaczego w różnych częściach Polski doszło do takich zbrodni? Czym były kierowane osoby je popełniające i dlaczego o 11.45 dochodziło do tych przestępstw? Czy 11.45 to jakiś symbol lub syndrom? Na te pytana odpowiedzi próbuje znaleźć komisarz Konrad Tejner. Jeśli chcecie i Wy je znać, musicie udać się wraz z komisarzem i jego współpracownikami na śledztwo. Ostrzegam – spora dawka emocji, gwarantowana.

Tak jak już wspomniałam „Furia” to świetnie napisany kryminał z elementami thrillera czy nawet sensacji. Autor zbudował już pewną nutkę napięcia podczas opisu życia Marleny. Kobiety, która może się wydawać obłąkana i niespełna rozumu. Bohaterowie zostali bardzo dobrze wykreowani. Komisarz Tejner to nie tylko świetny detektyw, który doprowadza do końca swoje sprawy, ale również mąż i ojciec. Zwykły człowiek, który popełnił w życiu mały błąd, przez co ucierpiało na tym jego małżeństwo. Książka posiada coś co uwielbiam w tym gatunku. Zaskakujące zwroty akcji. Już myślałam, że wraz z Konradem jestem bliska rozwiązania zagadki a tu nagle…

Książka należy zdecydowanie do tych, które chce się przeczytać jak najszybciej by poznać odpowiedzi na pytania zadawane sobie podczas czytania. Posiada cechy, jakie posiada dobry kryminał: są trupy, krew, pozornie brak powodów by stać się mordercą, napięcie, które nie opuszcza do ostatniej strony, a wręcz od połowy książki nasila się oraz zaskakujące zakończenie.

Dla mnie „Furia” była pierwszą książką pana Marcela Mossa jaka trafiła w moje ręce. Ale już wiem, że sięgnę po inne, a najbardziej nie mogę doczekać się kolejnej części o komisarzu Tejnerze. Fani zarówno tego autora jak i tego gatunku literackiego na pewno nie będą rozczarowani tym tytułem. Polecam!

[RECENZJA PRZEDPREMIEROWA]

FURIA

Autor: Marcel Moss

Wydawnictwo: W.A.B.

Premiera: 07.09.2022

Tom 1, seria: Komisarz Konrad Tajner

W tym roku Marcel Moss wciąż zaskakuje Czytelników, żongluje gatunkami i trzeba przyznać, że wychodzi mu to coraz lepiej. Chociaż przyzwyczaił fanów do klimatu thrillera, świetnie sprawdził się w YA, teraz postawił na serię kryminalną. Czy Czytelnicy polubią komisarza Konrada Tajnera? Czy uda mu się rozwiązać zagadkę tajemniczych zabójstw i odkryje prawdę o syndromie 11:45?

OD OBŁĘDU DZIELI NAS TYLKO CHWILA.

W czterech różnych miastach w Polsce dokładnie we wtorek o godzinie 11.45 dochodzi do zbrodni. Nauczycielka, lekarz, ksiądz i pracownicza korporacji zabijają na oczach świadków przypadkowo spotkane osoby. Media szybko nagłaśniają temat i wprowadzają społeczeństwo w stan niepokoju. Warszawskie śledztwo prowadzi komisarz Konrad Tajner, wraz ze współpracownikami próbuje rozwikłać zagadkę i sprawdzić powiązania osób. Dodatkowo komisarz ma również sporo problemów w życiu prywatnym. Ofiar przybywa, mnożą się pytania, a sprawcy milczą. Czy uda się powstrzymać falę zabójstw?

Jestem fanką Autora, czytałam wszystkie dotychczas wydane książki i zawsze z niecierpliwością czekam na nowości. Zapowiedź FURII była dla mnie dużą niespodzianką, nie tylko ze względu na zmianę Wydawcy, ale również pod względem gatunku i tematyki. Opis książki od razu zachęca do przeczytania. Tym razem pod lupą jest praca, a konkretniej mobbing, konflikty w relacji pracownik – pracodawca, wypalenie zawodowe, przepracowanie. Każdy rozdział rozpoczyna ciekawostka-fakt dotycząca wcześniej wymienionych zagadnień. Od razu polubiłam komisarza Konrada Tajnera oraz jego współpracownicę Zuzę Korcz. Cieszę się, że to dopiero początek serii i jeszcze nie raz będą w akcji. Mimo, że to kryminał to od samego początku czuć charakterystyczny styl Autora, czyli jak mówią Czytelnicy „chore akcje”. Jak w każdej książce i tu pojawia się wątek homoseksualistów. Kiedyś bardziej mnie zaskakiwał. Teraz nie wiem czy to wyróżnik twórczości Autora czy trochę jednak już nie za dużo powiązań z rozwiązaniem zagadek. Całość czytałam z dużym zaciekawieniem i z pewnością nie spodziewałam się takiego zakończenia. FURIA zdecydowanie robi czytelniczego smaka na większą serię. Dużym plusem jest również to, że Autor na tapetę bierze kolejne ważne tematy, był już ich całkiem sporo [Adres usunięty]. hejt, zagrożenia płynące z internetu, problemy młodych ludzi, samobójstwo. FURIA to lektura obowiązkowa dla wszystkich fanów Autora. Myślę, że ta historia spodoba się również nowym Czytelnikom. Książki Marcela Mossa mają to do siebie, że gdy sięgniesz po jedną to musisz przeczytać wszystkie.