Obok ciebie

To nie będzie długa recenzja. Chyba nie potrafię swoimi słowami opisać tego, co towarzyszyło mi podczas czytania najnowszej książki Anny Kasiuk – „Obok Ciebie”. Czy to jest książka o miłości? W pewien sposób tak, ale bardziej o poszukiwaniu samej siebie. O tym jak bardzo czasami chcemy być postrzegani przez pryzmat wyobrażeń innych o nas. Czytałam powieść długo. Czy zrozumiałam to co Autorka chciała nam powiedzieć? Nie wiem. Wiem natomiast, że obok tej pozycji nie przejdziesz obojętnie. Izabela, czterdziestojednoletnia matka, żona, pielęgniarka. Niegdyś tancerka baletowa. Aby spełnić oczekiwania męża rzuca swoją rozpoczynającą się karierę tancerki, na rzecz bycia przykładną matką i żoną. Konflikt z teściową powoduję, że nie odczuwa tego jako poświęcenie. Chce za wszelką cenę udowodnić, że matka męża myliła się co do jej osoby. Jest szczęśliwa i spokojna. Podczas rutynowej wizyty u lekarza zostaje postawiona diagnoza. Skaza na jej zdrowiu staje się zapalnikiem, powodującym podjęcie kolejnych decyzji. I nie nam jest oceniać, czy były one dobre, właściwe, czy po prostu źle podjęte. To Iza je podjęła i ona będzie ponosiła konsekwencje swoich decyzji. Pewnie jesteście ciekawi co takiego zrobiła Iza? Przeczytajcie książkę – warto. „Czasami bardzo łatwo przychodzi nam ocenianie innych. Nie zastanawiamy się wtedy nad powodami, które popchnęły do pojęcia decyzji, które nam wydają się złe. Czasami zbyt pochopnie wypowiadamy się w kwestii kroków, które podejmują inni. A wystarczy popatrzeć na życie przez pryzmat okularów, które noszą ci, których działania budzą w nas odrazę bądź niesmak. Nie jesteśmy tacy sami, nie cechuje nas taka sama siła czy wiara we własne możliwości. Nie mamy tych samych zainteresowań ani pasji. To czyni nas wyjątkowymi. I tym się kierujemy. Nie wypowiadajmy się źle, nie krytykujmy i nie pozwalajmy, by nasza niewiedza stanowiła podstawę opinii na czyjś temat.” To nie jest cytat z samej książki. To „odezwa” Autorki. Te kilkadziesiąt słów bardzo mnie poruszyło. Bo kim my jesteśmy aby oceniać czyjeś postępowanie? Ania jak to ona, pisze o kobietach i dla kobiet. Piszę Ania, bo miałam przyjemność kilka razy spotkać Autorkę. Wspominam o tym nie dlatego, żeby się pochwalić, ale pokazać, że to taka sama kobieta jak Ty czy ja, która rozumie nasze dylematy, wątpliwości, nastroje. I nie osądza, a opowiada nam kolejną historię. Jakie przemyślenia w nas wywoła? Pewnie w każdej z nas inne. I to właśnie jest piękne. Za książkę do recenzji dziękuję Annie Kasiuk i Wydawnictwu Czwarta Strona.

W kilku recenzjach widziałam, że ta ksiażka jest opisana jako erotyk, ja mam troche inne zdanie, dla mnie to jest dramat obyczajowy (z mocnymi scenami erotycznymi). Dramat kobiety, która po latach poświęcania samej siebie i swoich pasji, w końcu, pod wpływem choroby "przebudziła się" i zaczęła słuchać swojego serca, swojego ciała i swoich pragnień. Główna bohaterka ma z pozoru idealne życie- kochający i wspierający mąż i dzieci, piękny dom, praca, która co prawda jest wyzywająca, ale pozornie daje jej uczucie spełnienia…W momencie, kiedy dowiaduje się o chorobie zaczyna do niej docierać, że niemal wszystko w jej życiu to pozory, a ona zatraciła gdzieś samą siebie. Kobieta na nowo odkrywa siebie, swoje potrzeby, pasje i swoje pożądanie, zaczyna działać impulsywnie, samolubnie i niemoralnie… tak pewnie uzna wiele osób, ja jednak patrzę na tą historię z innej strony. Po pierwsze, gdyby mężczyzna postępował tak jak Izabella czy jego zachowanie też byłoby uznane za kontrowersyjne i niemoralne? Pewnie nie w tak wielkiej mierze. Wszystko byśmy złożyli na karb kryzysu wieku średniego, więc daczego kobiety przechodzące przez coś takiego są potępiane? Po drugie, po lekturze tej książki długo myślałam o tym jak wiele z nas jest typowymi „Matkami Polkami”, które poświęcają się rodzinie zapominając o sobie, swoich potrzebach, nie wspominając o swoich pasjach… Pewnie wiele osób uzna tą powieść za kontrowersyjną… i dobrze. Dla mnie przekaz „Obok Ciebie” jest jednoznaczny- nikt nie może całkowicie poświęcać siebie samego dla dobra innych- próbując zadowolić wszystkich wokół, zapominając o sobie, swoich potrzebach i swoich pasjach, raz dojdziemy do punktu, w którym poczujemy, że zmarnowaliśmy swoje życie, że wypaliliśmy się i nie wiemy co dalej. Wtedy właśnie ludzie mogą odczuwać kryzys swojego jestestwa, zaczynają działać samolubnie i próbują odbić sobie wszystko to, czego wyrzekali się całymi latami. Wtedy także mogą popełnić wiele błędów i skrzywdzić wiele osób. Dlatego tak ważne jest, żeby zawsze pamiętać o sobie, nie poświęcać swoich marzeń dla dobra innych, nie próbować być kimś, kim nie jesteśmy. Bądźmy sobą i dla siebie.

OBOK CIEBIE autorstwa Anny Kasiuk to drugi tom powieść z cyklu Oczami kobiet. Dobrą wiadomością jest to, że książka ta jest jest niezależną historią i spokojnie można ją czytać bez czytania poprzedniego tomu (Szukam Ciebie). Główną bohaterką powieści jest Izabela. Kobieta wiedzie spokojne i uporządkowane życie, ma szczęśliwą rodzinę - męża Artura i trójkę dzieci, a dodatkowo stałą i satysfakcjonującą pracę w szpitalu jako pielęgniarka na oddziale paliatywnym. Izabelę poznajemy w dość trudnym momencie swojego życia kiedy to podczas zwykłego kontrolnego badania dowiaduje się od lekarza, że z jej zdrowiem nie do końca jest wszystko w porządku. Lekarska diagnoza początkowo zwala ją z nóg, jednak później kobieta całkowicie zmienia swoje myślenie i postanawia porzucić swoje nudne i ustabilizowane życie i robić coś szalonego. Izabela przed wyjściem za mąż porzuciła dobre zapowiadającą się karierę baletnicy, teraz niewiele myśląc zapisuje się do szkoły salsy. Muzyka i ruch zmieniają totalnie jej sposób myślenia i rozbudzają w kobiecie namiętność i głęboko ukrytą gdzieś na dnie kobiecość. Czy Izabela powie o ciężkiej diagnozie mężowi? Czy uczucie i rodzina tej pary w trudnych chwilach przetrwa? Historia Izabeli pokazuje nam, że nigdy nie powinniśmy rezygnować z marzeń. Bycie kobietą jest jedną z najlepszych rzeczy jakie się nam mogła przytrafić i zdecydowanie powinnyśmy drogie Panie o nią dbać i rozwijać ją w sobie. Czasami potrzebujemy jakiegoś bodźca, aby dbać o siebie - dla Izabeli była to lekarska diagnoza, jednak dziewczyna się nie załamała i zaczęła rozwijać się i walczyć o siebie. Kobieta pomimo trudności ponownie odkrywa siebie i swoją seksualność. Nie marnujmy czasu, zmarnowane szanse i nierealizowane marzenia czasami nie wracają i na zawsze zostawiają wielką wyrwę w naszej duszy.. Polecam! Moja ocena: 7,5

IG- inia.recenzuje ///// BLOG- iniarecenzuje.wordpress.com Jak już wspominałam przy poprzedniej książce Anny Kasiuk, jej bohaterki denerwują mnie, ale historia jest tak skonstruowana, że muszę ją dokończyć, choć wywołuje we mnie negatywne emocje, jak ma to miejsce w „Obok Ciebie”. Perfekcjonizm, idealność, życie bez skazy, nie istnieje. Cudowna żona, kochająca matka, oddana pielęgniarka na oddziale paliatywnym- Izabela. Dawne pragnienia i marzenia o tańcu zostały porzucone dla dobra rodziny, ale czy dla własnego? Pewnego dnia lekarz Izy, stawia niepokojącą diagnozę. Kobieta ukrywa przed rodziną swój stan i stara się nadrobić stracone lata, gdzie całkowicie poświęciła się najbliższym. Czułą się oszukana i okradziona z marzeń. Zapisuje się do szkoły tańca, bo uważa, że jej życie jest nudne i przewidywalne. Twierdzi, że przez te wszystkie lata zapomniała o sobie i teraz pragnie to nadrobić. Jej kręgosłup moralny nagle przestaje istnieć, staje się cyniczna, czasem wręcz podła, nawiązuje romans. Wszystko tłumaczy w dziecinny sposób- to nie ja, to choroba tak na mnie wpływa. Co tam zaufanie, intymność, lojalność wobec męża, wolała nazywać swoje postępowanie wynikiem zagubienia. Była słaba, a za swoją bezradność oskarżała wszystkich dookoła, tylko nie siebie. „Bo to ja byłam chora. To ja z chwilą, kiedy usłyszałam diagnozę lekarską, zaczęłam odstawać od mojej idealnie działającej rodziny! Uznałam więc, że należała mi się ta chwila oderwania od przygnębiającej rzeczywistości i rutyny. Miałam prawo wykradać życiu to, czego nie odważyłabym się spróbować, gdybym nie była chora”. Osobiście nie potrafię zrozumieć wyborów głównej bohaterki, ale nie mnie ją oceniać. Każdy niech będzie zgodny z własnym sumieniem. Bo każdy jest inny, a przez to wyjątkowy.

Izabela ma kochającego męża, dzieci i pracę, w której się spełnia. Jest szczęśliwa mimo, że wiele lat temu zrezygnowała ze swojej największej pasji jaką był taniec. Pewnego dnia jednak wszystko się zmienia. Podczas rutynowych badań, lekarz przekazuje Izabeli niepokojące wiadomości. Kobieta postanawia zmienić coś w swoim życiu. Zapisuje się do szkoły salsy. Powrót do tańca budzi w Izabeli ukryte dotąd pragnienia. Czy podjęte decyzje będą słuszne? I czy jest gotowa na konsekwencje jakie te dyzcje za sobą niosą? "Obok ciebie", to druga część serii Oczami kobiet. Serii, która wywołuje wiele emocji. Tematy poruszane przez autorkę budzą kontrowersje. Nie wszyscy z pewnością będą w stanie zrozumieć postępowanie bohaterów. Ja również nie do końca rozumiem. Przynajmniej jeśli chodzi o Izabelę. Każdy ma inne doświadczenia, inne wyznaje wartości. Dużą rolę odgrywa także charakter człowieka. Podejmujemy różne decyzje i tylko my sami jesteśmy za nie odpowiedzialni. Jest takie przysłowie: "Zanim zaczniesz mnie oceniać, załóż moje buty". Tylko jak tu nie oceniać, kiedy Izabela zachowuje się tak głupio? Niestety nie do końca podobała mi się ta historia. Nie jestem w stanie zrozumieć zachowania Izabeli. Irytowała mnie bardzo i musiałam kilka razy odłożyć książkę, żeby ochłonąć. Żadnej z postaci nie polubiłam. Cała historia być może miała nam coś uświadomić. Nie wiem. Mnie jedynie podniosła ciśnienie. Gdyby autorka bardziej skupiła się na psychice Izabeli, żebym mogła chociaż spróbować zrozumieć jej postępowanie. Niestety czegoś mi tu zabrakło. Szkoda.