Reminders of Him Cząstka ciebie, którą znam

Długo zabierałam się za tę książkę, gdyż jakoś opis nie za bardzo mi przypadł do gustu. Lecz gdzie nie weszłam, tam każdy zachwycony. Myślę sobie, a niech będzie... przeczytam, przecież tyle osób nie może się mylić.
Kenna, bo tak ma na imię główna bohaterka, po pięciu latach pobytu w więzieniu, wraca do miejsca, w którym znajduje się cały jej świat, czyli córka Diem. Wie, że nie będzie łatwo znaleźć się w jej życiu, wie również, że nikt jej tam nie przywita z otwartymi ramionami. Z początku wrogi w stosunku do niej Ledger, przyjaciel jej zmarłego chłopaka, z czasem zaczyna ją rozumieć, przede wszystkim wybacza dziewczynie. Wybacza, choć tak prawdę mówiąc, nie wiem czy było co wybaczać... To jest punktem zapalnym tej historii.
Strasznie mnie bolała ta zawziętość Ledgera i opiekunów dziecka Diem. Nie mam własnych dzieci, ale nie wyobrażam sobie, by ktoś "obcy" wychowywał moje potomstwo i nie pozwalał mi się z nimi zobaczyć. Tu nawet nie chodzi o to co zrobiła (lub nie zrobiła) Kenna, tylko o to, że została odseparowana od własnego dziecka. Przecież nie stosowała wobec niego przemocy, nie była wobec niego okrutna. Pobyt w więzieniu nie miał z tą sytuacją nic wspólnego. Do tej pory czuję jej rozpacz, kiedy nie pozwalano jej się zbliżać i tę radość z momentów kiedy otrzymywała strzępki z jej życia.
Z czasem jednak Ledger odkupił swoje winy. Pomagał Kennie, dał jej wsparcie, oparcie, pracę i miłość. Rodziców zmarłego chłopaka nie umiałam polubić. Jak można opłakiwać stratę własnego dziecka, jednocześnie nie pozwalając Kennie na uczestniczenie w życiu jej córki. Na duży plus na pewno zaliczam postacie drugoplanowe. Przede wszystkim Roman, bardzo mnie ujął, chciałabym przeczytać jego historię. Ma dobre serce i od samego początku, wiedziałam, że jest po prostu fajnym facetem.
Podsumowując całość, jest to na pewno bardzo dobra historia warta przeczytania. Uświadamia nam jak kruche jest nasze życie oraz spokój i stabilizacja. Jedna chwila, jedna decyzja może zmienić nasze życie o 180 stopni. Nie oceniam decyzji London, gdyż mam nadzieję nigdy nie znaleźć się w takiej sytuacji. Człowiek pod wpływem emocji tych dobrych i tych złych, czasami potrafi zrobić coś, czego nigdy normalnie by nie przyszło mu do głowy uczynić. I chciałoby się dodać, by nigdy nikt nie musiał stawać przed takim wyborem czy mierzyć się z takim nieszczęściem i stratą.
Jest to ciężka historia, którą z przyjemnością przeczytałam. Może nie będzie to moja najulubieńsza książka, lecz na pewno cenią ją za to, że wywołuje we mnie dużo emocji.

Jaka jest Wasza ulubiona książka Colleen Hoover? "
Dla mnie było to już trzecie spotkanie z twórczością autorki. Po genialnym "It Ends With Us" i świetnym "Ugly love" przyszła pora na REMINDERS OF HIM, które miałam przyjemność czytać w oryginale na czytniku. Wiele o niej słyszałam, ale chyba nigdy nie czytałam opisu, więc nie robiłam tego też przed rozpoczęciem czytania - chciałam, żeby ta książka od początku była dla mnie zagadką"??"
To historia pełna bólu, fałszywych stereotypów i łatek, które, gdy już do nas przylgną, są trudne do pozbycia się. I naprawdę, przez niemal całą książkę byłam na zmianę zła i smutna przez sytuację, w jakiej znalazła się Kenna, główna bohaterka. Nikt nie zauważał jej cierpienia, bo uważano, że nie zasłużyła sobie na współczucie. A przecież jest tylko człowiekiem, jak każdy z nas - popełnia błędy, żałuje i ma uczucia..."??"
Ileż ja się napłakałam na tej książce"??" Przejechała mnie emocjonalnie jak walec i sprawiła, że trudno było mi tak po prostu zacząć czytać inną książkę. To chyba pierwszy raz, gdy miałam tak dużego kaca książkowego. Wiem już, co w twórczości Hoover widzą wszystkie jej fanki i chyba niedługo dołączę do grona wielbicieli książek CoHo - mam nadzieję, że nadal będzie grać na moich emocjach tak, jak dotychczas"
Czytaliście/macie w planach REMINDERS OF HIM"?

Powieści Colleen Hoover za każdym razem wywołują we mnie ogromne emocje. Jej książki zdecydowanie nie zdefiniowałabym jako romanse, bo to niedopowiedzenie i spłycenie historii, które opisuje. A tak jak w innych jej książkach tak i w tej historia jest trudna, ale co ważne prawdopodobna. Mogłaby przydarzyć się każdej młodej dziewczynie, bo każdy popełnia błędy i nie wiemy tak naprawdę jak w tragicznej sytuacji zachowalibyśmy się, póki tego nie przeżyjemy.
Kenna po wyjściu z więzienia wraca do miejsca, gdzie wydarzyła się tragedia, po której jej życie zamieniło się w istne wewnętrzne piekło. Dziewczyna po powrocie chce odkupić swoje winy i uzyskać przebaczenie jednak okazuje się, że wybaczenie, rozmowa czy choćby spojrzenie w oczy może być zbyt trudne po wydarzeniach, za które winą w całości zostaje obarczona Kenna.
Pomimo, że książkę czyta się szybciutko to rozmyślanie o niej zajęło mi drugie tyle czasu. Powieść skłania do refleksji i wywołuje wiele skrajnych emocji. Ukazuje stratę, która dla każdego jest trochę inna, każdy postrzega ją z innej perspektywy a przede wszystkim inaczej sobie z nią radzi. Mamy też wątek pochopnego osądu, który nie zawsze ma przełożenie w rzeczywistych wydarzeniach.
Jest to zdecydowanie wartościowa książka i warta uwzględnienia w planach czytelniczych "??"

Kenna po pięciu latach pobytu więzieniu wychodzi na wolność, postanawia wrócić do miejsca, w którym jej życie uległo zmianie. Pragnie odzyskać córkę, jednak okazuje się, że bez względu jak bardzo się stara nadal są ludzie, którzy nie chcą jej w życiu Diem. Jedyną osobą, na którą w trudnych chwilach może liczyć Kenna jest Ledger, właściciel lokalnego baru. Pomiędzy Kenną a Ledgerem zaczyna się rodzić pewne uczucie, które jest dla obojga ogromnym ryzykiem i może wpłynąć na przyszłość Kenny i jej córki. Jakiej deyzcji dokona bohaterka? Czy znajdzie ona przebaczenie i szczęście?
Dawno nie czytałam książki autorki, a doskonale znam jej twórczość, więc kiedy zobaczyłam, że... będzie wydawało jej kolejną powieść widziałam, że nie będę mogła przejść obok niej obojętnie. Colleen ma niesamowicie lekki w odbiorze styl pisarki, co sprawia, że jej książki czyta się z przyjemnością, ja co prawda książkę czytałam na trzy razy, ale to tylko i wyłącznie dlatego, że chciałam sobie dawkować emocje jakie wywoływali we mnie Kenna i Ledger i również dlatego, że nie chciałam się z Nimi rozstawać. Autorka na niesamowity dar przelewania emocji na papier, tworzenia do bólu prawdziwych bohaterów i wplatania w swoje historie ważnych tematów, tym razem oczywiście było tak samo! Historia ta napisana jest z perspektywy obojga bohaterów, co pozwala nam zdecydowanie lepiej ich poznać, dowiedzieć się co czują, myślą oraz jakie uczucia nimi targają. Wszyscy bohaterowie tej powieści zostali w piękny sposób wykreowani, ale to postać Kenny zasługuje tutaj najbardziej na uznanie, nie jestem w stanie sobie nawet wyobrazić co ta młoda dziewczyna musiała przejść i jestem z niej dumna, że sobie ze wszystkim poradziła!Bardzo podobało mi się to, jak autorka nakreśliła relacje pomiędzy głównymi bohaterami, ja po prostu delektowałam się każdym słowem, każdym gestem, chłonęłam towarzyszące im wszystkie emocje. Każdy z bohaterów zupełnie inaczej radził sobie z żałoba i smutkiem, nie dopuszczając do siebie pewnych możliwości, a autorka w swojej powieści udowodniła, że przebaczenie niesamowicie oczyszcza duszę człowieka. Muszę oczywiście wspomnieć o niezwykle poruszających i pełnych bólu, ale również nadziei i miłości listach do Scottiego, które pisała Kenna, to co tam przeczytałam wywołało we mnie lawinę równych uczuć: wsparcia, troski, ale i smutku o los Kenny, chciałam z całym sił by w końcu i ona zaznała wewnętrznego spokoju i szczęścia, by w końcu mogła przytulić Diem. Na drodze bohaterów stanie naprawdę wiele przeciwności losu, które nie będą takie łatwe do pokonania, jednak przekonałam się, że lekiem na całe zło jest miłość, ta czysta, niczym nieskalana, prawdziwa miłość. To historia, która z pewnością zmusza do głębszej refleksji nad własnym życiem i wyborami jakich dokonujemy. Śmiało mogę powiedzieć, że to jedna z lepszych książkę jakie przeczytałam do tej pory! Łamie serce, by później kawałek po kawałku ponownie je posklejać. Ogromnie polecam! Moja ocena 10/10.

Kenna wychodzi na wolność. Po 5 latach pobytu w więzieniu wraca do miejsca, w którym zaczyna się i kończy jej historia. Nadszedł czas zmierzyć się z przeszłością, odzyskać córkę i zacząć budować nową, lepszą przyszłość.
Na miejscu okazuje się, że nie jest mile widziana. Jedyną osobą, która jej nie skreśliła jest Ledger. Pierwsza fascynacja przeradza się w romans. Granica jest jednak bardzo cienka, a życie lubi stawiać na naszej drodze ciężkie wybory. Właściciel lokalnego baru ma coś czego Kenna bardzo pragnie ? Diem, córkę którą jej odebrano. Kenna będzie musiała zdecydować co jest dla niej najważniejsze?
Czasami po przeczytaniu książki ciężko jest wyrazić swoje uczucia słowami. Emocje siedzą gdzieś głęboko w nas, ale słowa nie chcą zostać wypowiedziane. Tak właśnie czuje się po przeczytaniu książki "Reminders of Him".
Kiedy dowiedziałam się, że Colleen Hoover wydaje nową książkę, wiedziałam że muszę ją przeczytać. Ciekawość mieszała się z oczekiwaniem. Piękna okładka jako dopełnienie całości przyciągała mój wzrok na każdym kroku. Więc przeczytałam?
Poruszająca do granic możliwości, tak bardzo realna, przepełniona matczyną miłością i tęsknotą, ucząca wybaczać sobie i innym. Tak w jednym zdaniu opisałabym "Reminders of Him". Autorka nie zawodzi. Czuje się emocjonalnie wykończona, a jednak chcę więcej. Tą książką autorka postawiła sobie wysoko poprzeczkę, ciężko będzie o niej zapomnieć.

"?Recenzja premierowa?"
"Było życie przed Tobą i życie podczas Twojego istnienia. Z jakiegoś powodu nie myślałam, że mogłoby istnieć życie po Tobie."
Kenna to kobieta, której życie w jednej chwili się zmieniło. Jeden popełniony błąd, nieprzemyślana decyzja, działanie pod wpływem szoku... To wszystko sprawiło, że pięć ostatnich lat było dla niej niezwykle ciężkim okresem.
Jednak wraca do miejsca, w którym wszystko się zaczęło. Do miejsca, w którym zostawiła cząstkę sobie. Do miejsca, które przepełnione jest osobami, które czują do niej gniew, lecz odwaga i chęć odzyskania dziecka sprawia, że ma w sobie tyle siły i determinacji, aby zmierzyć się z ludźmi, którym zabrała najważniejszą osobę. Bo kto jest w stanie zrobić wszystko dla swojego dziecka? Tylko mama. Kobieta, która nosiła je przez dziewięć miesięcy pod swoim sercem, po co ma żyć, kiedy nie może mieć go obok siebie?
To będzie dla niej ciężkie wyzwanie. Raz stracone zaufanie ciężko jest odbudować.
Tylko że jedna, osoba w tym mieście, tak do końca jej nie skreśliła. Ledger. To właśnie ten mężczyzna może stać się przepustką do świata, w którym jest jej córka. Czy będzie to takie proste? Jak wiele będzie musiała przejść i poświęcić, aby jej niebo na nowo się rozjaśniło?
"Reminders of him" to historia przepełniona bólem i poczuciem winy. Pokazuje, jak ciężka jest droga do odzyskania ukochanie osoby, kiedy straciliśmy sprzymierzeńców w tym trudnym świecie.
Nasza bohaterka przez te pięć lat musiała nazywać domem więzienną celę. To tam wiodła swoje życie i nie wiedziała, co dzieje się za murami tego strasznego miejsca. W dniu wydania wyroku jej życie się zatrzymało. W tym dniu straciła osoby, które dążyły ją zaufaniem. W tym dniu wszystko się zmieniło...
Jednak kiedy przyszedł czas rozwiązania ciąży, nie mogła poczuć tego, co czuły inne kobiety. Nie dane jej było przytulić jej maleństwa. Nie mogła widzieć, jak dorasta. Nie mogła usłyszeć jej pierwszego słowa. Nie mogła być obok niej, kiedy najbardziej jej potrzebowała. Wychodząc na wolność, chce to wszystko nadrobić. Czy będzie to takie proste? Czy życie kolejny raz zaśmieje jej się prosto w twarz?
Ta książka... Po prostu nie wiem, co powiedzieć. Ta historia była niezwykła, ale przy tym niejednokrotnie łamała serce. To jak zostały opisane tutaj wydarzenia, sytuację, emocje, tego po prostu nie da się wytłumaczyć. Tylko ta autorka potrafi wzbudzić niekontrolowane odczucia.
Autorka po raz kolejny wspięła się na wyżyny swojej twórczości. Ilość emocji i bólu, jakie dostarczyła nam ta książka, przechodzi najśmielsze oczekiwania. Ta historia złamie nie jedną osobę. Pokaże, że walka, która na nas czeka, wcale nie jest taka prosta i łatwa, jaka może się wydawać.
Były momenty, które szczególnie zapadły mi w pamięci. Były to listy do Scottyego... Niejednokrotnie podczas ich czytania miałam łzy w oczach, jednak tym, który wbił mi sztylet w serce, był moment, kiedy wiedziałam, co tak naprawdę się stało, że przyszłość naszej bohaterki jest taka, a nie inna. Jedna źle podjęta decyzja może mieć fatalne skutki. Jednak jak miała zareagować? Czy będąc w stanie totalnego szoku, myślimy racjonalnie?
Morał z tej książki jest taki, że nie ważne są błędy, które popełniliśmy w przeszłości, liczy się nasza zmiana, która dokonała się w teraźniejszości. Nie można patrzeć przez pryzmat tego, co było kiedyś. Liczy się tu i teraz...

"Ilu strat może doświadczyć jeden człowiek zanim postanowi się poddać ?"
Matka, która nigdy nie widziała swojego dziecka. Matka, która była w więzieniu i nie widziała, jak jej córka stawiała pierwsze kroki, zaczynała mówić. Nigdy nie usłyszała od niej "mamo". Ale kiedy nadchodzi czas, że Kenna po pięciu latach wychodzi na wolność nie ma nic. Nie ma przyjaciół, nie ma gdzie się podziać i nikt nie chce jej przyjąć do pracy. Jednak na swojej drodze spotyka Ledgera, mężczyznę, który zwrócił na nią uwagę. Ale kiedy oboje dowiedzą się, co ich łączy nic już nie będzie takie samo.
"Chcę, żeby spotkały ją dobre rzeczy, bo mam wrażenie, że nie doświadczyła ich od długiego, bardzo długiego czasu."
Matka, która stara się zobaczyć swoje dziecko, ludzie, którzy winią ją za błędy przeszłości i on, ten który daje jej szansę, żeby pokazać, że nie jest wcale taką kobietą za jaką wszyscy ją mają.
"Czasami robimy coś dla ludzi, których kochamy, choć dla siebie byśmy tego nie zrobili."
Colleen Hoover nie jest już laikiem i umie grać doskonale na uczuciach czytelnika. Teraz postawiła na opowieść matki i córki. Walki o ponowne zaufanie, przebaczenie i masę różnych emocji. Osądzanie innych zawsze wychodzi nam najlepiej, ale nigdy nie wiemy, jaką tak naprawdę skrywają historię i co się kryje za ich postepowaniem. Książka tak naprawdę dla każdego dorosłego czytelnika, dla matki, babki i córki. Nie powstrzymacie podczas lektury łez. Taka prawdziwa, bolesna a zarazem piękna historia, którą polecam dosłownie każdemu !

RECENZJA "[...] zamknęłam oczy i zapłakałam, bo życie potrafi być tak ciężkie i okrutne, że wiele razy miałam ochotę się z nim pożegnać". Jak wiele bólu może znieść drugi człowiek? Jak wiele jeszcze udźwignie, nim w końcu spotka na swojej drodze to ukochane szczęście. Czy jest coś, co ukoi jego smutek? Sprawi, że jego życie stanie się znów piękniejsze, pełne barw. "Reminders of him. Cząstka Ciebie, która znam" Colleen Hoover to bardzo smutna i bolesna historia. Opowiadająca o sile przebaczenia, zrozumienia. Opowieść o żalu, nadziei i stracie. To historia ludzi, którzy bardzo mocno walczą i równie mocno kochają. Po pięciu latach pobytu w więzieniu Kenna Rowan wraca tam, gdzie wszystko się zaczęło. Chce zmierzyć się z przeszłością i odzyskać córkę. Niestety, okazuje się, że mostów, które spaliła, nie da się odbudować. Bez względu na to, jak ciężko pracuje, wciąż są ludzie, którzy wykluczają ją z życia jej dziecka. Jedyną osobą, która nie skreśliła Kenny, jest Ledger Ward, właściciel lokalnego baru. Między nimi rodzi się nić porozumienia, a potem fascynacja. Jednak romans wiąże się ryzykiem ? relacja z Ledgerem może zadecydować o przyszłości Kenny i jej córki. Kenna będzie musiała odpowiedzieć sobie na pytanie, czy chce przeciwstawić się uczuciu i osiągnąć swój cel? To była najsmutniejsza książka, jaką kiedykolwiek udało mi się przeczytać. Nie pamiętam już, kiedy czytając książkę, wylałam tyle łez. Płakałam, płakałam i jeszcze raz płakałam. "Reminders of him" poruszyła najgłębsze struny mojego serca. Sprawiła, że moje serce rozpadło się na milion malutkich kawałeczków. Musiałam się po niej pozbierać, żeby móc cokolwiek napisać. Już pierwsze słowa, pierwsza słowa oddają cały smutek tej historii. Dalej jest jeszcze smutniej i jeszcze boleśniej. Przy tej historii nie da się nie płakać, złamie nie jedno kamienne serce. Pomimo tego, że ta książka jest smutna, czyta się ja bardzo szybko. Autorka zabrała mnie do swojego świata i nie pozwoliła odejść. Nie będę ukrywać, że to było moje pierwsze spotkanie z twórczością Colleen Hoover. Ta jej gra słów, warsztat pisarski oraz emocjonalny rollercoaster, sprawiają, że tej książki nie da się nie przezywać. Przez tę historię się płynie. Collen Hoover stworzyła piękna, a zarazem bardzo trudną historię, w której bardzo ważna jest siła przebaczenia i miłość, która uleczy wszystkie rany. Jej bohaterowie nie byli bez skazy, bez swoich wad. Takich ludzi możemy spotkać na każdym kroku w prawdziwym świecie. Pokochałam ich całym swoim serduchem. Podziwiałam bohaterkę za jej waleczność. Za to, że się nie poddawała mimo tego, że los cały czas rzucał jej kłody pod nogi. Pogodziła się z własnym losem. Ja nie jej miejscu już dawno bym się załamała. W tej przepełnionej smutkiem i samotnością historii gdzieś tam tli się iskierka nadziei, że wszystko dobrze się skończy. "Reminders of him. Cząstka Ciebie, którą znam" to historia, która otworzyła mi oczy na wiele trudnych tematów w moim życiu. Pozwoliła zrozumieć postępowania innych i obecność niektórych osób w moim życiu. Ta jedna książka sprawiła, że zakochałam się w twórczości Colleen Hoover. Zapoznajcie się z tą książką, bo naprawdę warto. Może Wam tez pomoże zrozumieć kilka rzeczy w Waszym losie....

RECENZJA
"[...] zamknęłam oczy i zapłakałam, bo życie potrafi być tak ciężkie i okrutne, że wiele razy miałam ochotę się z nim pożegnać".
Jak wiele bólu może znieść drugi człowiek? Jak wiele jeszcze udźwignie, nim w końcu spotka na swojej drodze to ukochane szczęście. Czy jest coś, co ukoi jego smutek? Sprawi, że jego życie stanie się znów piękniejsze, pełne barw.
"Reminders of him. Cząstka Ciebie, która znam" Colleen Hoover to bardzo smutna i bolesna historia. Opowiadająca o sile przebaczenia, zrozumienia. Opowieść o żalu, nadziei i stracie. To historia ludzi, którzy bardzo mocno walczą i równie mocno kochają.
Po pięciu latach pobytu w więzieniu Kenna Rowan wraca tam, gdzie wszystko się zaczęło. Chce zmierzyć się z przeszłością i odzyskać córkę. Niestety, okazuje się, że mostów, które spaliła, nie da się odbudować. Bez względu na to, jak ciężko pracuje, wciąż są ludzie, którzy wykluczają ją z życia jej dziecka. Jedyną osobą, która nie skreśliła Kenny, jest Ledger Ward, właściciel lokalnego baru. Między nimi rodzi się nić porozumienia, a potem fascynacja. Jednak romans wiąże się ryzykiem ? relacja z Ledgerem może zadecydować o przyszłości Kenny i jej córki. Kenna będzie musiała odpowiedzieć sobie na pytanie, czy chce przeciwstawić się uczuciu i osiągnąć swój cel?
To była najsmutniejsza książka, jaką kiedykolwiek udało mi się przeczytać. Nie pamiętam już, kiedy czytając książkę, wylałam tyle łez. Płakałam, płakałam i jeszcze raz płakałam. "Reminders of him" poruszyła najgłębsze struny mojego serca. Sprawiła, że moje serce rozpadło się na milion malutkich kawałeczków. Musiałam się po niej pozbierać, żeby móc cokolwiek napisać. Już pierwsze słowa, pierwsza słowa oddają cały smutek tej historii. Dalej jest jeszcze smutniej i jeszcze boleśniej. Przy tej historii nie da się nie płakać, złamie nie jedno kamienne serce. Pomimo tego, że ta książka jest smutna, czyta się ja bardzo szybko. Autorka zabrała mnie do swojego świata i nie pozwoliła odejść. Nie będę ukrywać, że to było moje pierwsze spotkanie z twórczością Colleen Hoover. Ta jej gra słów, warsztat pisarski oraz emocjonalny rollercoaster, sprawiają, że tej książki nie da się nie przezywać. Przez tę historię się płynie. Collen Hoover stworzyła piękna, a zarazem bardzo trudną historię, w której bardzo ważna jest siła przebaczenia i miłość, która uleczy wszystkie rany. Jej bohaterowie nie byli bez skazy, bez swoich wad. Takich ludzi możemy spotkać na każdym kroku w prawdziwym świecie. Pokochałam ich całym swoim serduchem. Podziwiałam bohaterkę za jej waleczność. Za to, że się nie poddawała mimo tego, że los cały czas rzucał jej kłody pod nogi. Pogodziła się z własnym losem. Ja nie jej miejscu już dawno bym się załamała. W tej przepełnionej smutkiem i samotnością historii gdzieś tam tli się iskierka nadziei, że wszystko dobrze się skończy.
"Reminders of him. Cząstka Ciebie, którą znam" to historia, która otworzyła mi oczy na wiele trudnych tematów w moim życiu. Pozwoliła zrozumieć postępowania innych i obecność niektórych osób w moim życiu. Ta jedna książka sprawiła, że zakochałam się w twórczości Colleen Hoover. Zapoznajcie się z tą książką, bo naprawdę warto. Może Wam tez pomoże zrozumieć kilka rzeczy w Waszym losie.
...

4.5/5 Colleen Hoover po raz kolejny przychodzi i odbiera mi mowę. Każda jej książka - ta co mi się podobała bardziej lub mniej, mnie zadziwia. Pismo tej autorki jest tak niesamowicie przyjemne! Od pierwszych stron czułam się poruszona historią Kenny. Podobało mi się jej nastawienie - rozumiała swój błąd, chciałaby cofnąć czas i to naprawić, ale jednocześnie stratę poczuły też osoby trzecie o których bohaterka nie zapomniała i nie chciała naruszać ich prywatności. Kobieta była w trudnej sytuacji i podziwiam ją za wytrwałość. Co do drugiego głównego bohatera - Ledger?a. Od początku miał mój szacunek, a zyskał jeszcze większy, gdy po dowiedzeniu się prawdy nie skreślił Kenny i dał jej szanse. Całkowicie się zgadzam z opinią umieszczoną na skrzydełku dotyczącej tego, że "Reminders of him" to taka druga wersja książki "It ends with us". Odnajdziemy tu wątek drugiej szansy, przebaczenia i miłości. Colleen - rób to dalej, bo robisz to genialnie! Polecam

Wybaczenie. Tak trudno nam się na nie zdobyć, zarówno wobec siebie jak i innych ludzi. Stanowi chyba największe wyzwanie dla społeczeństwa, zaraz obok próby zrozumienia drugiego człowieka. O wiele łatwiej jest wygłaszać sądy, skazywać na ostracyzm, spoglądać z pogardą i spisywać na straty. A przecież każdy powinien zasługiwać na drugą szansę. A może to nazbyt naiwne podejście? Może lepiej osądzić i odciąć się już po pierwszym błędzie? Lecz przecież wszyscy je popełniamy. I nigdy nie wiemy, w którym momencie los może się odwrócić i to my będzie potrzebować, by ktoś odpuścił nam nasze winy. W najnowszej książce Colleen Hoover nie brakuje takich rozważań, które sprawiają, że jesteśmy rozdarci i trudno nam podjąć decyzję, która byłaby zgodna z sumieniem i realiami, które zastajemy w opowieści. To chyba jedna z najtrudniejszych powieści Autorki, do tego napełniona tak wieloma emocjami, że trudno je wszystkie opisać. Aczkolwiek z pewnością najlepiej przeżyć je samemu, sięgając po tę pozycję.
Kennę poznajemy w momencie, gdy zaczyna ponownie uczyć się życia. Gdy była w więzieniu jej świat w pewien sposób się zatrzymał, a teraz musi się z nim zmierzyć. Powraca do miasteczka, w którym wszystko się zaczęło ale i skończyło, w którym mieszkają rodzice jej ukochanego Scotty'ego, opiekując się jej córką. Wynajmuje mieszkanie, choć trudno je tak nazwać, bo w niczym nie przypomina prawdziwego mieszkania, dzięki swojemu uporowi znajduje pracę, choć mało płatną i wymagającą, to cieszy ją, że po prostu dostała swoją szansę. Nie ma samochodu i wszędzie chodzi pieszo, nie ma telefonu, lecz tak naprawdę i tak nikt nie szuka z nią kontaktu. Bowiem Kenna jest samotna w najgorszym tego słowa znaczeniu. Nie ma zupełnie nikogo, kto mógłby ją wysłuchać, wesprzeć, pocieszyć swoją obecnością. Nie ma też żadnych środków, by zawalczyć na drodze sądowej o swoje dziecko. Ale ona się nie zraża, jest zdeterminowana, bowiem jedyne co jej w życiu zostało to nadzieja. Nadzieja na poznanie Diem, ukochanej córki, której nigdy nie widziała, a która pomimo swojej nieobecności w jej życiu nadaje mu sens. Wszystko inne już dawno zabrał jej okrutny los...
Ledger to właściciel miejscowego baru. Gdy Kenna przekracza próg jego dobytku od razu zwraca uwagę mężczyzny. Choć Ledger mierzy się ze swoimi demonami, to nie można mu odmówić empatii, którą łatwo zauważyć, patrząc chociażby na jego pracowników. Lista priorytetów, która mu przyświeca także jest przejrzysta, a na samym jej szczycie znajduje się kobieta, która od niemal 5 lat włada jego sercem. I choć może wydawać się szorstki w obyciu, odrobinę niedostępny przez swój wygląd, a do tego uwielbia się rządzić, to tak naprawde charakteryzuje go ogromne serce. Jednak nawiązywanie jakiekolwiek relacji z Kenną wydaje się być bardzo złym pomysłem, zwłaszcza, gdy dowiadujemy się o nim najważniejszych faktów...
"Reminders of him" to powieść niezwykła, choć nie powinno to dziwić każdego zaznajomionego z piórem Colleen Hoover. Choć może wydawać się to dziwne to najważniejszym jej bohaterem jest Scotty, który nie żyje, a jednak swoim jestestwem miał ogromny wpływ na pozostałe postaci występujące w książce i poniekąd nadal go ma. Na przestrzeni całej lektury poznajemy różne wspomnienia o nim i w pewien sposób sami zaczynamy za nim tęsknić, choć tak naprawdę nigdy go nie poznaliśmy. Główny motyw powieści toczy się wokół winy Kenny i trudno jej nie oceniać. Autorka stworzyła świetny dysonans pomiędzy dziewczyną, którą poznajemy, którą chcemy pocieszyć, utulić, ukoić jej ból, a faktami o jej czynach, które są przytoczone. I właśnie te ostatnie sprawiają, że mamy problem z bohaterką, z kibicowaniem jej, jesteśmy rozdarci, podobnie jak Ledger. I oczywiście wszystkie te skrajne uczucia są tu idealnie przez Autorkę oddane. Umiejętnie też steruje czytelnikiem, pokazuje jak łatwo przychodzi nam ocena na podstawie szczątkowych, zasłyszanych informacji, tylko po to by potem wywołać w nas poczucie winy ale i zmusić do przemyśleń. Niebanalni bohaterowie, którzy trzymają się twardo swoich postanowień oraz są świetnie scharakteryzowani, dopełniają perfekcji tej książki. Zdecydowanie nie jest to lekki romans, to opowieść o życiu, które nie było łaskawe dla wielu osób i pozostawiło ich w poczuciu krzywdy, choć każdego na swój, specyficzny sposób. Oczywiście to także pięknie opowiedziana historia o miłości i to nie tylko tej romantycznej ale także rodzicielskiej, w wielu różnych wydaniach. Aczkolwiek to przede wszystkim książka, która zagnieżdża się w czytelniczym sercu z mocą huraganu i jestem przekonana, że już nigdy nie odda należnego jej miejsca. Gorąco polecam tę pozycję wszystkim, którzy szukają w literaturze kobiecej czegoś więcej, bowiem tu zdecydowanie to otrzymujemy.

Kenny po pięciu latach wychodzi z więzienia. Nie liczy się dla niej nic innego jak pragnienie oddzyskania córeczki, która została jej odebrana zaraz po porodzie. Niestety nic nie idzie po jej myśli, ludzie nie potrafią zapomnieć i wybaczyć jej tego co zrobiła. Jedyną osobą, która dała Kenny szansę jest Ledger, jednak ich relacja oznacza ryzyko.
Colleen Hoover poraz kolejny udowodniła, że jest mistrzynią gry na emocjach czytelników. Naprawdę rzadko mi się zdarza płakać podczas czytania, jednak przy twórczości Hoover się nie da, zawsze zakręci się chociażby jakaś łezka. Przy tej pozycji najbardziej poruszyła mnie końcówka, jednak cała historia jest niesamowicie smutna i bolesna, przeżywałam to wszystko całą sobą i starałam się zrozumieć każdego z bohaterów.
Kenna jest zdeterminowana i widać, że zrobiłaby dosłownie wszystko, żeby móc chociaż przez sekundę  zobaczeć swoją córeczkę, którą choć nie znała to była dla niej całym światem i tylko ona trzymała ją przy życiu. Wielokrotnie jej współczułam, ale i również podziwiałam, sporo przeszła i nadal przechodziła, życie w ogóle się do niej nie uśmiechało, co było nie fair, jednak żyła pełną nadziei, nawet w najtrudniejszych chwilach.
Jeżeli chodzi o opiekunów małej Diem to również rozumiałam ich obawy, żal i złość, sama nie wiem w jaki sposób postąpiłabym na ich miejscu. Dla nich dziewczynka również była wszystkim, wychowali ją od początku i kochali, nie mogli pozwolić na utratę jej.
Ledger również nie miał lekko, chciał jak najlepiej dla Diem i nie wiedział jak ma postąpić, jak zrobić, żeby było dobrze. Był świetnym przyjacielem i partnerem, to on wspierał Kenny, chociaż sam na początku nie miał o niej dobrego zdania. Ujrzał w dziewczynie coś, czego nie widzieli inni i wiedział, że ta kobieta jest potrzebna w życiu córeczki, choć może wydawać się inaczej. Ich relacja była co prawda ryzykowna, jednak piękna. Miło było widzieć, że w życiu Kenny coś ruszyło na przód i ma sojusznika.
Było mi żal każdego z bohaterów, nie było tu czarnych charakterów, ich kreacja była jak najbardziej prawdziwa przez co tymbardziej poczułam tę historię i oddałam się jej całej. "Reminders of him" pokazuje jak wygląda strata i walka o kogoś, kogo się kocha oraz jak czasami ciężko jest przebaczyć i zapomnieć, jednak jest to potrzebne, aby móc w końcu zacząć normalnie żyć, nie oglądając się co chwilę za siebie.
ZDECYDOWANIE POLECAM