Dziewczyny z powstania

Cudowne i wzruszające.

Super

„Dziewczyny z powstania” to wymagająca, ale jednocześnie nieprawdopodobnie wartościowa lektura. Książki z cyklu „Prawdziwe historie” darzę ogromnym sentymentem. Wiele lat temu, w antykwariacie, natknęłam się na jeden z tych tytułów i od tej pory przepadam. To nieprawdopodobne skarbnice wiedzy, jedne z najbardziej wartościowych książek na mojej półce, zostały napisane jako wspomnienia, przez świadków trudnych i bolesnych wydarzeń w historii Polski. Chyba nie mam ulubionego tytułu, chociaż to „Dziewczyny z Wołynia” zrobiły na mnie największe wrażenie. Ale dzisiaj coś o „Dziewczynach z powstania”, pozycji która mnie zszokowała i która sprawiła mi ogromny ból podczas lektury, ale jednocześnie nie mogłam doczekać się aż będę mogła po nią sięgnąć i jestem ogromnie wdzięczna za to, że powstała. Historia tych kilku kobiet, a w zasadzie dziewcząt zostanie ze mną na zawsze. Każda z bohaterek jest totalnie inna, każda opowiada o tym co najbardziej wstrząsnęło nią w czasie Powstania Warszawskiego, każda wspomina i dzieli się tym co ją boli. Jestem wdzięczna, że mogłam chociaż w ten sposób im towarzyszyć, że ich imiona wyryją się w mej pamięci i chociaż tyle będę mogła dla nich zrobić. Przecież walczyli także dla nas, a w zasadzie przede wszystkim dla nas, o wolność dla przyszłych pokoleń. Były takie rozdziały podczas których wielokrotnie musiałam odłożyć książkę na bok i odpocząć od emocji, takie podczas których uroniłam wiele łez oraz takie podczas których rozpierała mnie duma. Absolutnie cudowna i wyjątkowa lektura, to piękne i wartościowe świadectwo, coś co sprawia, że spoglądam na życie inaczej.