Galileusz

Jan XXII (1244-1334) – drugi z papieży urzędujących w Awinionie. Skończył kodyfikacje prawa kanonicznego, uniezależnił finansowanie papiestwa od władzy świeckiej, sam decydował o obsadzie biskupstw. Mimo sprzeciwu zgodził się na koronacje Władysława Łokietka. Niektóre z zapoczątkowanych przez niego zwyczajów nadal obowiązują. Seria skłaniająca do przemyśleń, ukazująca problemy ważne i potrzebne dla zrozumienia działań ludzi. Przedstawia zbiór sylwetek, których losy stanowią ciąg wielkich sukcesów i bolesnych porażek, w skrócie ukazujący nie tylko obraz Kościoła na przestrzeni wieków, lecz także całej naszej cywilizacji. Prot Henryk Samsonowicz. Żyjący przed nami chrześcijanie ukształtowali przeszłość obecną w naszej kościelnej teraźniejs...

Kardynał Richelieu (1585-1642) - wybitny mąż stanu, poświęcił życie służbie państwu, czyniąc z Francji mocarstwo. Był zwolennikiem silnej władzy monarszej. Stworzył stałą armię, ograniczył przywileje arystokracji i złamał potęgę hugenotów. Popierał rodzimy przemysł, a rozbudowując flotę przyczynił się do rozwoju handlu. Był mecenasem sztuki, założył Akademię Francuską.

Konstancja z Arpadów była kobietą niezależną. Jej małżeństwo pieczętowało unię prawosławia z katolicyzmem. Zrezygnowała z macierzyństwa, obierając drogę ascezy. Dbała o dobrobyt i edukację poddanych. Wspierała misje ewangelizacyjne na Rusi. W ostatnich latach życia była dominikańską tercjarką.

Kardynał Mieczysław Halka Ledóchowski arystokrata, książę Kościoła, symbol niezłomności polskiego ducha w dobie XIX wiecznego kulturkampfu i germanizacji, przeszedł długą drogę od kosmopolityzmu do żarliwej obrony polskości i interesów polskiego Kościoła pod zaborami i w Cesarstwie Niemieckim. Warto zastanowić się przy lekturze tej książki: czy gdyby nie bismarckowski kulturkampft- taka droga byłaby możliwa? Na ile człowiek staje się zakładnikiem historii? Ledóchowski, obejmując przecież stolice arcybiskupie w Gnieźnie i Poznaniu, zakazał śpiewu hymnu religijnego „Boże, coś Polskę” i piętnował pielęgnowanie przez duchownych narodowych inspiracji w świątyniach katolickich... Więzienie pruskie, przemoc oraz wygnanie zmieniły go. Jak bardzo zmie...

Wincenty Kadłubek - biskup, który porzucił wszystko, by zostać mnichem. Wykształcony w Paryżu, arcybiskup krakowski, reformator diecezji i fundator, został cystersem i przez pięć lat, do śmierci, żył za klauzurą. Znany powszechnie jako autor Kroniki polskiej i piewca zasług Kazimierza Sprawiedliwego, nie ograniczył się bynajmniej do tego dzieła. Kim był naprawdę? Co mówią o nim źródła, a czego możemy się tylko domyślać?

Życie i działalność jezuity, ojca Ruperta Mayera (1876-1945), wpisane są w tragedię I i II wojny światowej. Dojście do władzy Hitlera, realizującego wizję państwa niemieckiego, w której nie było miejsca dla wielu ludzi i narodów oraz dążącego do wymazania z życia publicznego religii chrześcijańskiej, wymagało od ojca Mayera, podobnie jak i jego rodaków, zajęcia stanowiska i udzielenia czytelnej odpowiedzi. Jezuita nie uchylił się od złożenia świadectwa wiary wobec reżimu hitlerowskiego, którego ideologię uznał od samego początku za niemożliwą do pogodzenia z Ewangelią Jezusa Chrystusa. Ta decyzja kosztowała go wiele prześladowań i cierpień, ale podjął ją całkiem świadomie, będąc gotowym nawet na śmierć...

Książka ukazuje postać świętej Kingi z całym bogactwem jej pięknej osobowości i kolei losu. Księżniczka węgierska, po ślubie, zostawszy księżną krakowsko-sandomierską, współrządzi z mężem. Wykazuje wielką mądrość i rozsądek w swych działaniach: stara się o pokój, o rozkwit gospodarczy kraju, troszczy się o losy poddanych i sprawiedliwość. W czasach zagrożenia wojennego wykazuje odwagę, dzielnie stawia czoła niebezpieczeństwom i znosi niewygody. W czasach spokojnych dba o oświatę, patronuje piśmiennictwu rodzącemu się dopiero u nas, troszczy się o kulturę. Przy tych wszystkich zajęciach żyje prawie jak mniszka, pokutując i umartwiając się, spędzając wiele czasu na modlitwie, starając się walczyć ze złem w swoim otoczeniu. Ufundowawszy k...

Stanisław Hozjusz urodził się w 1504 roku w Krakowie, ale wychowywał się w Wilnie. Pragnął zostać dominikaninem, jednak posłuszny ojcu udał się na studia na Akademię Krakowską i do Włoch. Po ich ukończeniu został prywatnym sekretarzem biskupów krakowskich oraz rozpoczął karierę w kancelarii królewskiej. Mając 39 lat przyjął święcenia kapłańskie, a wkrótce został mianowany biskupem. W 1558 roku na wezwanie Pawła IV udał się do Rzymu, by zdać papieżowi relację na temat sytuacji Kościoła w Polsce. W 1561 roku został kardynałem oraz jednym z pięciu legatów papieskich na Sobór Trydencki. Do kraju wrócił na krótko, bo po czterech latach znów wyjechał do Rzymu, gdzie w służbie Stolicy Apostolskiej, aż do końca życia, pełnił różne funkcje, z...

Św. Karol Boromeusz był niewątpliwie człowiekiem, który we właściwym czasie znalazł się we właściwym miejscu. Po Soborze Trydenckim, gdy Kościół pojął wreszcie długo oczekiwane wysiłki na rzecz reformy on, jako kardynał i później biskup Mediolanu, zaczął je wcielać w życie. Przeorganizował całą działalność Kościoła i jego instytucje, w czasach zarazy był przykładem ofiarności i dobroci, pisał i uczył. Do dziś diecezja mediolańska żyje jego osiągnięciami.

Od Jana Kasjana rozpoczyna się wielka historia klasztorów w Zachodniej Europie. Dla ich zakładania wykorzystał Kasjan doświadczenie wschodnich pustelników i mnichów. Pisał dla nich reguły i wskazania i tak zorganizował ich działalność, by mogła być pożyteczna dla całych krajów.

Adam Naruszewicz (1733-1796) jest jedną z tych postaci, których nie pomija żaden szkolny podręcznik. Poeta, historyk, polityk. Zasługuje jednak na większa uwagę, choćby z powodu jego jezuickiego powołania zakonnego, sprawowania funkcji biskupiej w Kościele i szerokiej działalności religijnej.

Publiczna działalność Marcina Lutra rozpoczęła się od wywieszenia na drzwiach katedry w Wittenberdze 95 tez, w większości dotyczących odpustów. Zależało mu na reformie Kościoła, na udostępnieniu wiernym Pisma Świętego. Marzył o powrocie do ewangelicznych korzeni. Jego reformatorski wysiłek szybko został upolityczniony i wykorzystany dla celów przez niego niezamierzonych. Wiele jego intuicji przetrwało jednak i znalazło uznanie we współczesnym Kościele.