Murat

Biografia Michela Neya, marszałka Francji z czasów Napoleona, wsła­wionego osłoną odwrotu Wielkiej Armii z Rosji w 1812/1813 roku, a z drugiej fatalnymi błędami pod Waterloo. Michel Ney, syn bedna­rza z prowincjonalnego Sarrelouis, nie mający możnych protektorów ani wykształcenia, jest najlepszym dowodem prawdziwości dewizy Cesarza, że „każdy z żołnierzy nosi w tornistrze marszałkowską bu­ławę”. Jednocześnie jest to jedyny z marszałków, o którego nomina­cji Napoleon, dyktując wspomnie­nia na wyspie Św. Heleny, mówił, jako o swoim błędzie, bo „był to tylko doskonały dowódca dywi­zji”. Ney z jednej strony był podzi­wiany przez żołnierzy za męstwo i po prostu szczęście wojenne, a z drugiej skłócony stale ze swymi kolegami – marszałkam...

Idąc przebojem poprzez zastępy hohenzollernowskich żołnierzy, rakuscy strzelcy w ramach pociechy zdobyli jedną z chorągwi 2 pułku grenadierów gwardii, jak na ironię noszącego imię cesarza Franciszka Józefa I. Polak ze Śląska Cieszyńskiego, szeregowy Franciszek Kobiela, powalił nieprzyjacielskiego sztandarowego, z rąk którego podjął ów znak bojowy. W chwilę potem sam upadł trafiony w kolano, lecz wtedy dobiegł doń inny z Polaków, strzelec Perlega. Ten odpiął z drzewca płachtę pruskiej chorągwi, zabierając ją ze sobą i ujmując pod ramię rannego towarzysza. Na polu walki pozostała tylko część złamanego podczas walki wręcz masztu chorągiewnego, którą niczym relikwię hohenzollernowscy gwardziści nazajutrz po bitwie demonstrowali księciu Fryderykow...

„Masz więc, łaskawy czytelniku, acz w krótkim i niedostatecznym obrazie, dzieje soboru, który jest i będzie chwałą i chlubą Kościoła na zawsze. Najprzód albowiem obronił wiarę, na którą zacięta, wielce potężna herezja się rzuciła, a gruntownym i wszechstronnym jej rozjaśnieniem wszelkim zapobiegł wątpliwościom w rzeczach tyczących się zbawienia, błędy zaś i matactwa rozumu ludzkiego, odsłonił nam jawnie. (…) Trzy wieki już minęły, jak został zamknięty, a do dziś Kościół wspomina go wdzięcznie, i z jego ustaw czerpie pociechy i siły, których mu potrzeba w nieustającej walce przeciw napaściom świata. Dałby Bóg, aby święte ustawy soboru, zachowane i wykonywane były po wszystkim Kościele, bo one są i będą na zawsze najmocniejszym funda...

Czym była tytułowa rewolucja pokojowa? Jak ją przeprowadzono? Jakie przyniosła skutki? W tej książce, będącej krótką syntezą myśli i czynów Salazara, polski Czytelnik pozna historię polityczną Portugalii spod pióra jej najważniejszego architekta. Opinie o książce: Nasza wiedza o historii XX wieku nacechowana jest olbrzymią ilością naleciałości ideologicznych, zniekształcających mocno widzenie świata. Publikacja książki prof. Salazara pt. Rewolucja pokojowa umożliwia źródłowe zapoznanie się z niezwykle ważną ideą, kształtującą oblicze polityczne Portugalii przez kilka dziesięcioleci XX wieku. Warto czytać źródła, gdyż jest to najlepsza metoda na walkę ze stereotypami i historycznym fałszem. Prof. dr hab. Mieczysław Ryba

Wybór pism publicysty i historyka doktryn politycznych, wykładowcy Uniwersytetu Jagiellońskiego, związanego przed II wojną światową z krakowskimi środowiskami konserwatywnymi, nawiązującymi do tradycji stańczykowskiej, po wojnie współpracującego z władzami peerelowskimi mimo sceptycyzmu wobec niektórych aspektów nowej rzeczywistości, której przesłanki w tekstach przedwojennych ostro krytykował. Tom ukazuje rozważania Grzybowskiego m.in. na temat władzy politycznej, dyktatury, ustroju II RP (zwłaszcza Konstytucji kwietniowej) i jej praktyki politycznej (szczególnie rządów Józefa Piłsudskiego), ideologii i praktyki komunistycznej, liberalizmu, religii i Kościoła. Oddaje on z jednej strony ewolucję jego myśli - w niektórych kwestiach jej wręcz zasadniczą zm...

Joseph Fouche to ikoniczna postać perfekcyjnego ministra policji w wyrosłym z piekła francuskiej rewolucji cesarstwie Napoleona. Był niewątpliwie jednym z architektów politycznej rzeczywistości epoki początków wieku XIX, a na jego doświadczeniach wzorowano się w całej Europie. Jean Tulard, pierwsze pióro napoleońskiej historiografii, maluje biografię tego nietuzinkowego człowieka z wielkim znawstwem epoki i rządzących nią praw, także psychologicznych. Był Fouche nieodrodnym synem epoki – od rewolucyjnego radykała do królewskiego ministra. Zimny, praktyczny, zdemoralizowany, a nieprzeciętnie inteligentny.

Biografia najbardziej ekstrawaganckiego marszałka Napoleona, nieustraszonego króla Królestwa Neapolu, słynącego z fantazyjnych strojów i uwielbienia, jakie wzbudzał u płci przeciwnej, napisana przez najwybitniejszego napoleonistę we współczesnej Francji. Jean Tulard jest tym dla Francuzów, czym dla nas jest Waldemar Łysiak - wielkim propagatorem epoki napoleońskiej, guru wielu napoleonistów, w tym Andrzeja Nieuważnego, niewątpliwie obecnie naszego znawcę epoki nr 1.

Joseph Fouche to ikoniczna postać perfekcyjnego ministra policji w wyrosłym z piekła francuskiej rewolucji cesarstwie Napoleona. Był niewątpliwie jednym z architektów politycznej rzeczywistości epoki początków wieku XIX, a na jego doświadczeniach wzorowano się w całej Europie. Jean Tulard, pierwsze pióro napoleońskiej historiografii, maluje biografię tego nietuzinkowego człowieka z wielkim znawstwem epoki i rządzących nią praw, także psychologicznych. Był Fouche nieodrodnym synem epoki – od rewolucyjnego radykała do królewskiego ministra. Zimny, praktyczny, zdemoralizowany, a nieprzeciętnie inteligentny.