Edelman. Życie do końca

danie uniemożliwienie powstawania tego rodzaju prądów wszędzie indziej, w każdym innym kraju. (...) Totalizm, rasizm, poganizm są wrogami ludzkości. (...) Nie pozwolimy na to, by odrodziły się one gdziekolwiek indziej po tej wojnie. Powstałe po tej krwawej kąpieli kraje Europy będą musiały o tem pamiętać. Na straży tego my, Brytyjczycy, lub jeśli opatrzność tak zechce, my, Anglosasi, będziemy stać (...)". Sprawa jest jasno postawiona. ,,Rzeczpospolita" żadnych zastrzeżeń nie wysuwa dla tych nowych koncepcji angielskich polityków. Wprost przeciwnie. ,,Rzeczpospolita" stwierdza, że ,,myśl polityczna Narodu Polskiego weszła odruchowo na drogę synchronizacji swych ideologiczno-politycznych i ustrojowych dążeń z tym wielkim prądem ideowym, idącym poprzez kraje i narody naszych aliantów i nabierającym coraz bardziej charakteru jednego z głównych ideowych sztandarów tej wojny". I w tym dążeniu do synchronizacji tkwi źródło polityczne ,,Deklaracji Zasad" Rządu Polskiego. Kroczy on, jak powiada ,,Rzeczpospolita", ,,mądrą i trafną drogą realnej polityki uzgadniania dążeń Polski z zasadniczymi ideologicznymi dążeniami naszych wielkich sprzymierzeńców". ,,Rzeczpospolita" uważa nawet, że od ,,osiągnięcia tej harmonii" ,,zależy zaufanie tych potęg" w sferze hegemonii, w których znajdzie się po wojnie cały świat i od których zależeć będą granice przyszłej Polski. -- Począwszy od pierwszych numerów naszego pisma, podkreślaliśmy stale, że wyzwolenie Niepodległej Polski, jej przyszły trwały byt i jej wielkość są ściśle zależne od zespolenia się z ruchami wolnościowo-demokratycznymi. (...) Jak mamy jednak rozumieć twierdzenie ,,Rzeczypospolitej", iż (...) z Polaków ,,naród kaleki, dotkliwie cierpiący wskutek tego, iż dyspozycja w wielu dziedzinach naszego życia gospodarczego i kulturalnego spoczywa w obcych rękach"? Leży przed nami kalendarz na rok 1942. (...) Kartki tego kalendarza zawierają na odwrocie różne sentencje - wśród kartek znajdujemy sentencję zatytułowaną ,,Pod gwiazdą Syjonu" o następującej treści: ,,Czy wiesz, że Żydzi w 1939 r. stanowili dziesiątą część ludności, a trzecią część ludności miejskiej naszego Żydzi wzięli w pacht banki i prasę, handel i kulturę, wypełniali dancingi i salony, wyciskali z chłopa i robotnika ostatni grosz. Dziś Żydzi wrócili do swej właściwej roli w murach dzielnicy żydowskiej". Nikt nie zdoła zaprzeczyć, że przytoczone sentencje polsko-hitlerowskiego wydawnictwa rozwija właściwie szerzej twierdzenie ,,Rzeczypospolitej" o ,,kalekim narodzie" i ,,obcych rękach". ,,Rzeczpospolita" nie przedstawiła nam sposoby uregulowania kwestii żydowskiej w Polsce. Inne natomiast podziemne pismo, które również uznaje konieczność utrzymywania ,,ideowej łączności" z narodami demokratycznymi, w artykule omawiającym ,,sprawę żydowską" dogadało się aż do wysiedlania Żydów z Polski i do praw specjalnych dla Żydów. -- W odpowiedzi tym wszystkim (...) zacytujmy w odpowiedzi słuszne słowa: ,,(...) Świat demokracji po wojnie, świat zwycięski nad nacjonalizmem i nacjonalizmem faszystowsko-hitlerowskim nie pozwoli nikomu odwracać metod gwałtu, nie będzie nigdzie tolerować polityki bezprawia i krzywdy. Z tym faktem niech się liczy u nas cały obóz endecko-oenerowski, z tym niech się liczą ci z demokratów, którzy sądzą, że uda się na marginesie demokratycznego ustroju przemycić niedemokratyczne rozwiązania sprawy żydowskiej. Zasady demokratyczne wolności, równości obywateli będą u nas obowiązywały, chcemy czy nie chcemy, jako conditio sine qua non naszej własnej wolności, naszego własnego bytu" (,,Nowe Drogi", nr 2 z dn. 21 I 1942). W przyszłej wyzwolonej Niepodległej Polsce, która do bytu państwowego wróci tylko wówczas, gdy blok faszystowsko-hitlerowski będzie całkowicie zmyty z powierzchni ziemi, w tej nowej, demokratycznej Polsce kwestia żydowska będzie musiała znaleźć rozwiązania na gruncie pełnej równości obywateli Żydów wobec prawa oraz na uznaniu praw kulturalno-narodowych dla mniejszości żydowskiej. (...) I tu znowu zacytujemy: ,,Nie dojdziemy do rozkwitu gospodarczego, do ożywienia handlu i przemysłu, drogą wyeliminowania żydowskiego konkurenta na tym polu. Żerowanie na cudzej krzywdzie, stosowanie metod nazistowskich dla zwalczania gospodarczej supremacji Żydów, jest to polityka krótkowzroczna i zagrażająca bytowi przyszłej Polski". My, socjaliści żydowscy, nie stajemy w połowie drogi, nie tylko żądamy i walczymy o demokratyczną Niepodległą Polskę, ale również o daleko idącą przebudowę społeczno-gospodarczą ustroju Polski, o uspołecznienie fabryk, domów, kopalń, banków, handlu, tych wszystkich dziedzin, które do tego dojrzały. To uspołecznienie pozwoli masom ludowym Polski być bezapelacyjnym dysponentem całego życia. [nr 1, styczeń 1942]