W porywających wspomnieniach Anya von Bremzen odtwarza siedem dekad sowieckiego życia przez pryzmat gotowania i jedzenia, rekonstruuje też wzruszającą historię rodzinną, obejmującą trzy pokolenia. Osobista narracja jest osadzona w rzeczywistości historycznej - ukazuje krwawe rekwizycje zboża za Lenina, maniery Stalina przy stole, debaty kuchenne Chruszczowa, katastrofalną w skutkach politykę antyalkoholową Gorbaczowa, wreszcie upadek ZSRR. Wszystko to spaja w jedną całość ironiczny humor autorki, jej żarliwa nostalgia i przenikliwe spostrzeżenia. Sowiecka sztuka kulinarna poruszy zarówno waszą duszę, jak i zmysły.

"Niebywale rozrywkowa uczta duchowa".
"Independent"

"Prześmiewcze, skłaniające do refleksji, łamiące schematy gatunkowe".
"Wall Street Journal"

"Wzruszające i pełne czarnego humoru".
"Sunday Times"

Niczym nędzna sierota, krążyłam więc po mieszkaniu, powtarzając sobie sarkastyczne sowieckie kawały o deficycie. "Pokroicie mi sto gramów kiełbasy?" - pyta klient w sklepie. "Przynieście, to pokroimy" - odpowiada ekspedientka. Albo: "Dlaczego emigrujesz?". "Bo mam powyżej uszu tego czczenia - odpowiada Żyd. - Kupisz papier toaletowy - trzeba uczcić tę okazję. Kupisz kiełbasę - znowu trzeba to uczcić" (fragment książki).W porywających wspomnieniach Anya von Bremzen odtwarza siedem dekad sowieckiego życia przez pryzmat gotowania i jedzenia, rekonstruuje też wzruszającą historię rodzinną, obejmującą trzy pokolenia. Osobista narracja jest osadzona w rzeczywistości historycznej - ukazuje krwawe rekwizycje zboża za Lenina, maniery Stalina przy stole, debaty kuchenne Chruszczowa, katastrofalną w skutkach politykę antyalkoholową Gorbaczowa, wreszcie upadek ZSRR. Wszystko to spaja w jedną całość ironiczny humor autorki, jej żarliwa nostalgia i przenikliwe spostrzeżenia. Sowiecka sztuka kulinarna poruszy zarówno waszą duszę, jak i zmysły.

"Niebywale rozrywkowa uczta duchowa".
"Independent"

"Prześmiewcze, skłaniające do refleksji, łamiące schematy gatunkowe".
"Wall Street Journal"

"Wzruszające i pełne czarnego humoru".
"Sunday Times"

Niczym nędzna sierota, krążyłam więc po mieszkaniu, powtarzając sobie sarkastyczne sowieckie kawały o deficycie. "Pokroicie mi sto gramów kiełbasy?" - pyta klient w sklepie. "Przynieście, to pokroimy" - odpowiada ekspedientka. Albo: "Dlaczego emigrujesz?". "Bo mam powyżej uszu tego czczenia - odpowiada Żyd. - Kupisz papier toaletowy - trzeba uczcić tę okazję. Kupisz kiełbasę - znowu trzeba to uczcić" (fragment książki).