Tony Adams Uzależniony

Tony Adams dla wielu polskich kibiców, zwłaszcza tych z młodego pokolenia może być postacią lekko zapomnianą. Jako obrońca nie zdobywał wielu efektownych bramek, nie popisywał się również sztuczkami technicznymi. W Polsce nie słyszano również o jego poza boiskowych wybrykach i problemach. I właśnie dlatego warto sięgnąć po autobiografię kapitana Arsenalu - aby poznać go po pierwsze jako świetnego piłkarza, a po drugie jako człowieka, który potrafił się zmierzyć ze swoimi problemami i je pokonać. Atutem tej pozycji jest również osoba współautora - Ian Ridley potrafił przelać na papier historię Adamsa w taki sposób, aby była interesująca także dla osób, które wcześniej o nim nie słyszały. Pierwsza część książki skupia się na przebiegu kariery Tony Adamsa, przypominając jego najlepsze mecze, ale również największe porażki (także te życiowe). W drugiej autor dzieli się z czytelnikami swoimi przemyśleniami na temat angielskiego futbolu, ale również na temat swojego alkoholizmu. Adams opisuje swoją drogę do trzeźwości szczerze, podkreślając zarazem, jak straszną chorobą może być uzależnienie od alkoholu. "Uzależniony" to bardzo trudna, ale i bardzo szczera pozycja. W czasie lektury nie ma wielu momentów do śmiechu, za to autorzy wielokrotnie skłaniają czytelnika do refleksji. Pozycja obowiązkowa dla każdego kibica!

Wielkie pieniądze, nadmiar wolnego czasu i niewłaściwie wybrani idole ? połączenie tych czynników, gdy trafia na ?podatny grunt?, może zaprowadzić człowieka na niebezpieczne tory. Niejeden sportowiec przekonał się o tym na własnej skórze. Jednym z nich był Tony Adams, którego życie i kariera przez długi czas toczyły się wokół futbolówki i alkoholu. Wieloletni kapitan Arsenalu, klubu, w którym spędził całą piłkarską karierę, opowiada swoją historię w autobiografii pt. ?Uzależniony?.

?Byłam siódma rano, a ja się zastanawiałem gdzie o tej porze mogę dostać drinka. Byłem w niewoli wódy.?

W oryginale książka ukazała się w 1998 roku, czyli w okresie, kiedy Adams był jeszcze czynnym zawodnikiem. Karierę skończył, bowiem dopiero w 2002 roku. Czasy gry Adamsa w koszulce Arsenalu to były naprawdę dobre czasy dla Kanonierów. Taki stan rzeczy może dziwić niektórych kibiców, bo dziś częściej niż o trofeach Arsenalu mówi się, że drużyna z Londynu wiecznie jest czwarta. ;) Oprócz niebanalnej opowieści samego piłkarza, przedstawione w lekturze dzieje klubu to spora zachęta do sięgnięcia po tę książkę.

?[?] jeśli odda się piłce całe serce, zdobędzie się serce tłumu.?

?Uzależniony? to autobiografia mająca dosyć typowy schemat, czyli mocny prolog, a następnie budowanie historii piłkarza, począwszy od dzieciństwa. Adams jednak nie zawsze zachowuje chronologię wydarzeń, powracając czasem do poruszanych wcześniej wątków. Nie przeszkadza to jednak w czytaniu. Lektura potrafi naprawdę wciągnąć, pomimo iż nadmiar szczegółowych, piłkarskich informacji jest chwilami przytłaczający. Ten drobny mankament nie psuje jednak ogólnej pozytywnej oceny lektury.

?Nie piłem, żeby uczcić sukces albo zapomnieć o porażce. Piłem, żeby pić.?

Szczerze mówiąc przez większość książki towarzyszyło mi pewnego rodzaju rozczarowanie. Zdając sobie sprawę z alkoholizmu piłkarza spodziewałam się czegoś bardziej kontrowersyjnego, "mocniejszego". Tymczasem Adams początkowo długo opowiada o futbolu ? swoim pierwszym uzależnieniu. Wspomina mecze, trofea, kolegów z boiska i trenerów. Oczywiście gdzieniegdzie przebija się jego drugi nałóg ? alkohol i związane z nim kłopoty, ale to piłka jest w centrum uwagi. Dopiero w dalszej części lektury znajduje się rozdział całkowicie poświęcony zmorze Adamsa. Piłkarz zdradza w nim więcej szczegółów, ?odkrywa wiele kart?, dzięki którym czytelnik uzmysławia sobie głębię jego uzależnienia.

"Nikt, a już na pewno nie ja, nie sądził, że mogę pójść na dno.?

Pokuszę się o tezę, że to literackie spojrzenie piłkarza na własne życie jest nieprzypadkowe. Przez wiele lat Adams, bowiem nie widział problemu w alkoholu. Nawet poważny wypadek spowodowany na "podwójnym gazie? i pobyt w więzieniu nie wywołał żadnej zmiany. Adams dalej brnął w alkohol. Jak wielka była skala jego problemu? Doszło do tego, że kapitan Arsenalu cieszył się, kiedy doznał kontuzji! Który zawodowy piłkarz tak myśli? Jedynie taki, dla którego jest to okazja do picia? Zanim zrozumiał, że to alkohol rujnuje mu życie minęło sporo czasu.

?Wyglądało na to, że powoli wszystko tracę, że picie wszystko pokonuje. A byłem przecież pewien, że to jedyna rzecz, która trzyma mnie przy życiu.?

Jak już wspomniałam w książce znajduje się sporo wątków piłkarskich. Dowiecie się, dlaczego w dzieciństwie często stawiano Adamsa na bramce, gdzie podpisał pierwszą umowę z Arsenalem, czy też jak postrzegał swoją grę w barwach narodowych. Przeczytacie, w jaki celu idąc na trening zakładał pod koszulkę foliową torbę, jak przyjął decyzję trenera o powierzeniu mu funkcji kapitana Kanonierów, a jaki wpływ miała na niego tragedia na Hillsborough.

?[?] nie mogłem się napić, nie chciałem pić, ale ciągle czułem, że m u s z ę to zrobić.?

Odkryjecie, którzy piłkarze tworzyli ?trójkę amigos? Arsenalu, co bardziej niż wzajemna sympatia zawodników potrzebne jest drużynie, aby wygrywała i którzy rywale byli dla Adamsa najbardziej wymagający. Tony zdradza również jak Gazza zareagował na wiadomość, że nie został powołany na MŚ?98 i przedstawia swoją osobistą, idealną jedenastkę Arsenalu. Opowiada także o początkach Wengera oraz zmianach, które Francuz wprowadził w londyńskim klubie.

?Futbol to choroba powodująca, że bez przerwy chce się więcej i więcej; to uzależnienie, i nieważne, że jest ?nieszkodliwe?.?

Sięgając po autobiografie sportowców wszyscy oczekujemy osobistych wyznań głównego bohatera. W przypadku Adamsa wiążą się one oczywiście w głównej mierze z jego drugim po futbolu nałogiem - alkoholem. Anglik zdradza jak zaczął się i postępował jego problem z procentami, tłumaczy, dlaczego w ogóle chciał się nauczyć pić (mówią przecież, że pić to trzeba umieć?) oraz przyznaje, że wychodził nietrzeźwy na boisko. Dowiecie się, kiedy zrozumiał, że alkoholik nie kieruje się żadną logiką, kiedy po raz pierwszy zauważył, że picie ma wpływ na jego formę, co spowodowało, że sięgnął dna szybciej niż inni, a także jak koledzy i trenerzy ?nie zauważali? jego problemu, a wręcz sami go tuszowali.

?Dzisiaj wiem, że sukcesy podbudowują, ale to upadki pozwalają się czegoś nauczyć.?

Alkohol oprócz wpływu na prywatne i zawodowe życie Tonyego Adamsa miał również swoje konsekwencje prawne. Za jazdę po pijanemu trafił do więzienia. Były piłkarz opowiada jak traktowali go strażnicy i współwięźniowie, zdradza, których tematów nie poruszało się za kratami, wyjaśnia, dlaczego nie odwiedzał tam fryzjera. Dowiecie się także, dlaczego Adams nie mógł przyłączyć się do więziennej drużyny futbolowej, czy też, co napisał Alex Ferguson w liście, który przesłał mu do zakładu karnego.

?Pragnąłem następnych nagród tak samo jak kolejek alkoholu.?

Futbol i alkohol - tylko te dwie kwestie przez znaczną część życia miały dla Adamsa znaczenie. Piłka była jedną z przyczyn jego picia, ale paradoksalnie właśnie dzięki niej wyszedł z uzależnienia. Dwie pasje, dwie namiętności, dwa nałogi. O nich właśnie jest ?Uzależniony?. I choć książka w Anglii ukazała się osiemnaście lat temu to historia Adamsa jest wciąż aktualna. Zawiera uniwersalne prawdy ukazujące jak zgubny jest nałóg i jak niewiele trzeba by przekroczyć granicę i trafić na równię pochyłą. To książka, z której każdy może wynieść coś dla siebie.

?Picie i piłka, dwoje wybawców.?

http://floatemnabramke.blog.onet.pl/

Tony Adams, kapitan, przywódca, legenda Arsenalu.
Z jednej strony piłkarz, który zostawiał serce na boisku i był świadkiem powstawania wielkiego Arsenalu, z drugiej strony człowiek z wieloma problemami, wśród których na pierwsze miejsce wysuwały się te alkoholowe.
Jednak jego uzależnienie od futbolu było na szczęście silniejsze niż to sięgające dna szklanki.
Nikt nie wyobraża sobie Arsenalu z lat 90-tych bez kapitana z charakterystycznym nosem biegającego na środku bloku defensywnego. Bez niego, jego interwencji i pewności, której dodawał całemu zespołowi nie byłoby zapewne sukcesów pucharowych Arsenalu ani też Mistrzostwa Anglii. Z całą pewnością zasłużył na swój pomnik pod stadionem Emirates.
Gorąco polecam, bardzo mocna i przede wszystkim szczera autobiografia.

Wydawać by się mogło, że piłkarze występujący w najlepszych klubach świata nie mają zbyt trudnego życia. No bo zarabiają miliony, pracują raptem kilka godzin i to nie codziennie, a mecz grają raz, dwa razy w tygodniu. Oprócz tego są rozpoznawalni, mają rzesze fanów (fanek) i są wzorem do naśladowania dla wielu młodych chłopców. Czy jednak taka jest rzeczywistość? Czy ludzie zdają sobie sprawę, jak wielka presja cięży na tych piłkarzach, którzy przecież są tylko ludźmi? Odpowiedzi na te i inne pytanie pomoże udzielić książka Tonyego Adamsa "Uzależniony".

Sięgając po "Uzależnionego" spodziewałem się, że za chwilę poznam człowieka, który przez wiele lat swojego życia zmagał się chorobą alkoholową, czyli po prostu alkoholizmem. Moje przewidywania sprawdziły się, ale tylko w części. Tony Adams wielokrotnie dawał do zrozumienia, że w swoim byłym życiu miał dwie pasje, które zajmowały tyle samo miejsca. Były to futbol i alkohol.

Tony Adams to były znakomity obrońca Arsenalu więc w swojej książce nie mógł pominąć wątków czysto piłkarskich. Anglik sporo miejsca poświęcił opisaniu swoich poszczególnych występów w barwach Kanonierów, przygody z reprezentacją i zmian zachodzących w klubie, w którym występował. W wielu miejscach o alkoholu też się wypowiadał, ale w raczej normalny sposób. Wyjście na drinka było dla niego idealnym sposobem na odstresowanie się po ciężkim tygodniu i zapomnienie o wszelkich niepowodzeniach. W zasadzie jego życie przebiegało od meczu do wypadu do baru i tak na okrągło. Z czasem taki tryb musiał przynieść zgubę, szczególnie dla człowieka, który nie potrafił spojrzeć w lustro i uświadomić sobie, że ma poważne problemy.

Adams to fonemem. Przez ponad 10 lat potrafił kontynuować karierę piłkarską (z wieloma sukcesami) mimo problemów z alkoholem. Miał bardzo silny organizm, dzięki czemu szybko dochodził do siebie po upojnych nocach. Jego wybryki nie zawsze były puszczane płazem. Za jazdę pod wpływem został skazany na karę więzienia. Za kratami spędził 52 dni, a po wyjściu na wolność, ku zaskoczeniu wszystkich, wznowił ciężkie treningi, by jak najszybciej wrócić do pełnej sprawności.

Z czasem charyzmatyczny obrońca zdał sobie sprawę, że jest uzależniony od alkoholu i potrzebuje pomocy. Pierwszy krok na ścieżce do normalności był jak najwłaściwszy. Tony wyznał swój problem kolegom z drużyny, którzy... nie byli tym zaskoczeni. Od dawna wiedzieli, że Tony zbyt dużo czasu przebywa w barwach, a gdy pojawia się na treningach, na kilometr czuć od niego "aromaty" poprzedniego wieczora. Anglik zapisał się do grupy AA. Na spotkania uczęszczał każdego dnia, przez przeszło rok i wciąż jest tam częstym gościem. Jak sam przyznaje, bez tej grupy wsparcia nie byłby w stanie poradzić sobie ze swoim największym problemem.

Innym czynnikiem, który pomógł naszemu bohaterowi wrócić do normalnego życia jest futbol. Piłka nożna od zawsze była dla Adamsa wielką namiętnością, której nigdy nie porzucił. Nawet mając problemy z alkoholem wiedział, że piłka nożna jest jedyną rzeczą, której nie może stracić. To dzięki niej zmuszał się do treningów mimo problemów spowodowanych alkoholem. To dzięki niej widział sens swojego życia.

Czytając książkę Tonyego Adamsa, napisaną przy współpracy z Ianem Ridleyem, można odnieść wrażenie, że problemy z alkoholem spowodował u niego futbol, ale ten sam futbol sprawił, że z tych problemów wyszedł. To przecież czysty paradoks. Co więcej książka ta pozwala nam zrozumieć, przynajmniej w niewielkim stopniu, z jak wielką presją muszą radzić sobie piłkarze. Prawdopodobnie wielu z nas nie byłoby w stanie sobie z nią poradzić. Krytyka, która może napłynąć z każdej strony i w każdym momencie sprawia, że jedyną ucieczką wydaje się być kieliszek mocnego drinka.

Dzisiaj przed Emirates Stadium można zobaczyć pomniki największych legend Arsenalu. Wśród nich jest Tony Adams ? człowiek, który wygrał walkę z alkoholem, człowiek, który udowodnił całemu światu, jak wielką moc ma futbol...

Na rynku jest już dużo autobiografii wielkich gwiazd futbolu. Ale to ta zasługuje na najwięcej uwagi. Dlatego, że jest nie tylko o gościu z plakatów i telewizji, ale dlatego, że jest o prawdziwym człowieku. O facecie, który kochał piłkę tak samo, jak alkohol, ale to to drugie ściągało go na samo dno. Wypadki, niebezpieczeństwa, trwonienie pieniędzy to tylko kawałek z tego do czego doprowadziło go nałogowe picie. Ale jednak wstał, by walczyć i podniósł się. Jak prawdziwy facet. Nie wiem czy znalazłoby się wielu piłkarzy, którzy mieliby w sobie taką siłę. Szczególnie, że bycie gwiazdą angielskich boisk gwarantuje niemały przypływ gotówki, którą przecież tak łatwo wydać... Fascynująca historia o męskiej sile i trudnościach życiowych prosto z Arsenalu od Tony?ego Adamsa. Polecam gorąco!