Człowieczeństwo bez granic Wymiary kultury w twórczości Akiry Kurosawy

Pozycja zaliczana do powieści sentymentalnych w dorobku pisarza. W utworach tych autor nie wzdraga się przed obnażaniem jasnych i ciemnych (tych jest więcej) stron z życia marginesów społecznych Petersburga. Znamienne jest to, że zło i zgnilizna moralna dominują nad dobrem. Dominują naturalnie w sensie ilościowym, bo przewagę moralną Dostojewski daje dobru. Skrzywdzeni i poniżeni to przede wszystkim powieść o przebaczeniu. Dokładniej mówiąc, o przebaczeniu przez ojca córce, ale i na odwrót. Narrator, Iwan Pietrowicz, to młody pisarz ledwo wiążący koniec z końcem. Nosi on wyraźne cechy samego Dostojewskiego. Nasz narrator jest postacią jednoznacznie pozytywną, altruistyczną i praktycznie pozbawioną wad. Wyidealizowany i poczciwy Wania w żadnym wypadku nie...

Powieść niezwykle urodzajna w informację na temat kultury i obyczajów Kraju Kwitnącej Wiśni. Tokio, rok 1916. Młode małżeństwo – Onobu i Yoshio Tsuda – wiedzie spokojne i z pozoru pozbawione większych trosk życie, jednak pod płaszczem codziennych zdarzeń toczy ze sobą nieustanną wojnę o miłość i dominację, szczerość i zachowanie gry pozorów przed krewnymi oraz sobą nawzajem, a przede wszystkim - o ujawnienie skrywanych przez Yoshio wydarzeń z przeszłości. Opowieść o egoizmie, o niezgłębionych motywacjach ludzkich zachowań, o tęsknocie za naturalnością oraz o istocie małżeństwa i miłości.

Zdawałoby się, że dostęp do wiedzy jest dziś nieograniczony i łatwy. Jednak czasy, w których żyjemy, przynoszą więcej pytań niż odpowiedzi – z gąszczu komentarzy i linków trudno wyłuskać rzetelne informacje, samozwańczy eksperci prześcigają się w dobrych radach, a „najnowsze badania” stały się zaklęciem sankcjonującym każdą teorię. Czujemy, że wiedza coraz bardziej nas zawodzi, jednocześnie nie wiedząc, kiedy możemy zaufać naukowej prawdzie. Dziennikarz naukowy Łukasz Lamża brawurowo prowadzi nas przez krainę szarlatanerii, meandry pseudonauki i szczyty teorii spiskowych. Wiedza i dociekliwość autora oraz próba zrozumienia oponentów składają się na fascynujący alfabet pseudonauki, a zmierzenie się z najbardziej gorącymi zagadnieniami to ś...

„Pan Ryszard Długołęcki jest autorem przekładów Hamleta oraz Sonetów Williama Shakespeare'a. Przekład Makbeta, podobnie jak przekłady poprzednie, jest przedsięwzięciem bardzo udanym. Tłumacz wnika bardzo starannie w tekst szekspirowski, rozumie zawiłości składniowe, wieloznaczność słownictwa, figury stylistyczne i metaforykę – ze wszystkim tym daje sobie radę sprawną i bogatą polszczyzną, proponując ciekawy, nowy tekst tej tragedii. A z pewnością nie było to zadanie łatwe, biorąc pod uwagę fakt, że Makbet cieszy się wielkim powodzeniem u tłumaczy. Wystarczy wspomnieć tylko o przekładach XXI wieku: w 2002 ukazał się przekład Antoniego Libery, a w 2011 przekład Piotra Kamińskiego. Cieszę się, ze powstał jeszcze jeden polski Makbet, i życzę Auto...

Dlaczego uczniowie się rozpraszają? Czy dziewczynki uczą się szybciej? Jak zapamiętujemy informacje? Czy dzieci potrzebują rówieśników? Dlaczego gwiazdor kinowy staje się autorytetem, a nauczyciel nie? Memy są „genami kultury”. Ich przykładami są idee, melodie, plotki, teorie naukowe czy elementy programu nauczania. Marek Kaczmarzyk w swojej najnowszej książce wyjaśnia, w jaki sposób memy przenoszą się między umysłami oraz jakie ma to znaczenie dla uczenia się i rozwoju dziecka. Nasza przeszłość świadczy o tym, że mamy spore możliwości, chociaż dotąd nie byliśmy w stanie wykorzystać ich najlepiej. Problem w tym, że utarte ścieżki ludzkiego myślenia, utrwalone tradycją i przyzwyczajeniem, zmieniają się czasami w wygodne autostrady, którymi mkni...

Pan Ryszard Długołęcki jest autorem przekładów "Hamleta" oraz "Sonetów" Wiliama Shakespeare'a. Przekład "Makbeta", podobnie jak przekłady poprzednie, jest przedsięwzięciem bardzo udanym. Tłumacz wnika bardzo starannie w tekst szekspirowski, rozumie zawiłości składniowe, wieloznaczność słownictwa, figury stylistyczne i metaforykę- ze wszystkim tym daje sobie radę sprawną i bogatą polszczyzną, proponując ciekawy, nowy tekst tej tragedii. A z pewnością nie było to zadanie łatwe, biorąc pod uwagę, że "Król Lear" cieszy się wielkim powodzeniem wśród tłumaczy.

Ryszard III spośród sztuk historycznych Shakespeare'a jest na polskim gruncie najlepiej (...) znanym dramatem. Jest to sztuka najwyższych lotów, mimo że stosunkowo wczesna w dorobku autora. Jest znakomitym przykładem przetworzenia materii historycznej w pełnokrwistą tragedię elżbietańską, w której groza splata się z komizmem. Jest znakomitym materiałem dla stworzenia wielkich kreacji teatralnych. Jest też świadectwem jedynego w swym rodzaju łączenia sztuki słowa ze sztuką gry. I powiedzmy to wreszcie: jak każda sztuka Shakespeare'a otwiera nam oczy na świat, w którym my żyjemy – prof. Marta Gibińska-Marzec.

Dyktatura totalitarna i autokracja przedstawia podstawowe cechy państwa totalitarnego i omawia zagadnienie trwałości systemów totalitarnych oraz ich dalszej ewolucji. Pierwsze wydanie tej książki ukazało się w 1956 roku. Szybko uznano ją za jeden z najważniejszych głosów w intelektualnej debacie dotyczącej zagadnienia totalitaryzmu. W 1963 roku praca została zaktualizowana i gruntownie przeredagowana. Ta druga edycja stała się podstawową niniejszego wydania, zawierającego pierwszy w historii przekład na język polski klasycznej już rozprawy. „Książkę Carla Friedricha i Zbigniewa Brzezińskiego można czytać jako próbę dowiedzenia, że istnieją dostateczne racje, by posługiwać się pojęciem totalitaryzmu (czy raczej w wypadku prezentowanej tu książki – dy...

„Na koniec słowo o istocie przekładu. Jego autorem jest zawsze tłumacz. Kiedy więc czytamy dzieła Szekspira po polsku, musimy być świadomi tego, że czytamy słowa nie Szekspira, ale autora przekładu. Przekład oznacza zmianę, w której do głosu dochodzi wyobraźnia, inwencja i biegłość językowa tłumacza. Tak, jak różne są przekłady tej samej sztuki, tak samo różnić się będą inscenizacje teatralne i filmowe, w których autorami konkretnej interpretacji szekspirowskiej komedii są reżyserzy we współpracy z aktorami, scenografami, kompozytorami, kostiumologami itd. Aby w pełni docenić i zrozumieć różne realizacje Snu nocy letniej, dobrze jest samemu przeczytać uważnie tekst sztuki. Tak więc czytajmy, radujmy się słowami, puszczajmy wodze naszej wyobra�...

I tom komentarza duchowego do Dziejów Apostolskich Wśród komentarzy do Dziejów Apostolskich ten wyróżnia się zwięzłością, prostotą i przejrzystością . Celem książki jest zachęcenie Czytelnika do studiowania opisanych w Nowym Testamencie dziejów Kościoła Apostołów oraz do poznania „konkretnego doświadczenia” przeżywanego przez takich ludzi jak my ze swoimi ograniczeniami, przezwyciężającymi różne trudności i pozwalającymi się prowadzić Duchowi Świętemu dzień po dniu drogami świata oraz czyniącymi dobro głosząc jak żyć Ewangelią.

Święty Tomasz był myślicielem uniwersalnym. Rzadko kiedy w historii kultury i nauki spotyka się kogoś, kto uporządkował w sposób jasny tak szeroki horyzont ludzkiej myśli, jak on to właśnie uczynił. Obejmuje on Pismo Święte, Ojców Kościoła, wcześniejszych od niego teologów i autorów świeckich. Całe to ogromne dziedzictwo ludzkiej myśli Tomasz uczynił swoim, przyswoił go sobie, przekształcił w dynamiczną i harmonijną syntezę. Obdarzony był on tak niezwykłą pamięcią, że zapamiętywał raz na zawsze i dokładnie treść dzieła po jego przeczytaniu. Tak porządkował w swoim umyśle różne argumenty, iż był w stanie dyktować dzieła jednocześnie trzem albo czterem jego sekretarzom. Kiedy papież Urban polecił mu zebranie w jednym tomie komentarzy Ojc...

Jaka jest japońska kobieta?? Nikt na to pytanie nie odpowiada lepiej, niż same Japonki, artystki, których prace różnią się tematyką i techniką wykonania, lecz łączy je motyw miejsca, jakie społeczeństwo japońskie wyznacza kobietom oraz miejsca, w którym same chciałyby siebie widzieć.? ?

Manga podbiła serca i zawładnęła wyobraźnią milionów odbiorców na świecie. Pod koniec XX wieku z fenomenu kulturowego masowej rozrywki wykształciło się wieloaspektowe zagadnienie badawcze, platforma dla interdyscyplinarnych działań naukowych. Niniejsza książka skupia się zaledwie na niewielkim wycinku spośród niezliczonych tematów i ujęć, jakie można w odniesieniu do mangi poruszyć: jej relacji ze sztuką, zarówno rodzimą, jak i zachodnią. Jak różnorodne mogą to być wpływy, świadczą przedstawione przykłady ośmiorga artystów: Sugiury Hinako, Mizukiego Shigeru, Maruo Suehiro, Hanawy Kazuichiego, grupy CLAMP, Nao Tsukiji, Takeuchi Naoko i Uedy Miwy.