BRUZDA (twarda)

zpoczęcia na nowo. 66 To prawda: nie jesteśmy nic warci, jesteśmy niczym, nic nie potrafimy, nic nie posiadamy. A przy tym pośród codziennej walki nie brakuje przeszkód, Lecz ,,radość" twoich braci rozwieje wszystkie trudności, gdy tylko do nich dołączysz, ponieważ zobaczysz wówczas, jak mocno opierają się na Nim: Quia Tu est Deus fortitudo mea - bo Ty, Panie, jesteś naszą mocą. 67 Powtarza się scena z przypowieści o zaproszonych na ucztę. Jedni się boją; drudzy są zajęci; wielu wymyśla bajki, głupie wymówki. Opierają się. Skutek: są zawiedzeni, uwikłani, zniechęceni, znudzeni, rozgoryczeni. A przecież o ile łatwiej jest przyjmować boskie zaproszenie każdej chwili i żyć radośnie i szczęśliwie! 68 Bardzo wygodnie jest powiedzieć: ,,Nie nadaję się; wychodzi mi - wychodzi nam - wszystko na opak". - Pomijając fakt, że to nieprawda, za tym pesymizmem skrywa się ogromne Są rzeczy, które robisz dobrze, i rzeczy, które robisz źle. Niech te pierwsze napełnią cię zadowoleniem i nadzieją; tym drugim zaś staw czoła - bez wytchnienia - żeby je skorygować: a wtedy wyjdą ci dobrze. 69 ,,Ojcze, tak jak mi Ojciec radził, śmieję się z moich słabości - nie zapominając o tym, by im nie ulegać - a wówczas czuję się radośniejszy. Kiedy zaś popełniam to głupstwo, że się smucę, skutek jest taki, że zbaczam z drogi". 70 Zapytałeś mnie, czy dźwigam jakiś krzyż. I odpowiedziałem, że tak, że zawsze dźwigamy Krzyż. - Ale Krzyż chwalebny, boskie znamię, gwarancję, iż jesteśmy prawdziwie dziećmi Boga. Dlatego zawsze kroczymy z Krzyżem szczęśliwi. 71 Odczuwasz większą radość. Tym razem jednak chodzi tu o radość nerwową, nieco niecierpliwą, której towarzyszy wyraźne odczucie, że coś w tobie odrywa się w ofierze. Posłuchaj mnie uważnie: tutaj, na ziemi, nie ma pełnego szczęścia. Dlatego teraz, natychmiast, bez słów i bez robienia z siebie ,,ofiary", poświęć się w ofierze Bogu poprzez całkowite i absolutne oddanie. 72 Przeżywasz dni wielkiej radości, duszę masz przepełnioną słońcem i kolorem. A co najdziwniejsze, powodem twojej radości jest to samo, co kiedyś cię zniechęcało! Tak jest zawsze: wszystko zależy od punktu widzenia. - Laetetur cor quaerentium Dominum!11 - zawsze, kiedy się szuka Pana, serce nie posiada się z radości. 73 Jak wielka jest różnica między ludźmi bez wiary, smutnymi i niepewnymi z powodu swojej pustej egzystencji, wystawionymi na ,,zmienność" okoliczności niczym chorągiewki na wiatr, a naszym, chrześcijan, życiem - ufnym, radosnym i stałym, mocnym ze względu na poznanie i absolutną pewność naszego nadprzyrodzonego przeznaczenia! 74 Nie jesteś szczęśliwy, ponieważ ciągle wracasz do wszystkiego myślami, jakbyś zawsze był w centrum uwagi: a to że boli cię brzuch, a to że jesteś zmęczony, a to że ci powiedziano to czy - Czy próbowałeś myśleć o Nim i ze względu na Niego o innych ludziach? 75 Miles - żołnierz. Tak nazywa Apostoł chrześcijanina. Otóż w tej błogosławionej, chrześcijańskiej walce miłości i pokoju o szczęście wszystkich dusz są w Bożych szeregach żołnierze zmęczeni, głodni, lecz radośni: niosą w sercu niezawodne światło zwycięstwa. 76 ,,Przesyłam Ojcu postanowienie, by być zawsze uśmiechniętym: mieć serce radosne, nawet gdyby mi je przebijano". - Uważam, że to trafne postanowienie. Modlę się, abyś je wypełnił. 77 Chwilami przytłacza cię nadchodzące przygnębienie, które niszczy cały twój zapał i które ledwie jesteś w stanie pokonać dzięki aktom nadziei. - Nie szkodzi: to właściwy czas, by prosić o więcej łaski Bożej, i - naprzód! Odnawiaj radość walki, choćbyś przegrał jakąś potyczkę. 78 Nadeszły chmurzyska braku chęci, utraty zapału. Spadły ulewy smutku, i czujesz się, jakbyś był związany. A na dodatek dopadło cię zniechęcenie, wynikające z mniej lub bardziej obiektywnych przyczyn: Tyle lat a wciąż jesteś tak bardzo w tyle, tak daleko. Wszystko to jest konieczne i Bóg się z tym liczy: by osiągnąć gaudium cum pace - prawdziwy pokój i radość - do przekonania o naszym synostwie Bożym, które napełnia nas optymizmem, musimy dodać uznanie własnej słabości. 79 Odmłodniałeś! Rzeczywiście, zauważyłeś, że obcowanie z Bogiem w krótkim czasie przywróciło ci prostotę i szczęście z lat młodości, a nawet pewność i radość - bez dziecinady - dziecięctwa Rozglądasz się wokoło i stwierdzasz, że to samo dzieje się z innymi: mijają lata od ich spotkania z Panem, ale im są dojrzalsi, tym bardziej umacnia się ich niezniszczalna wewnętrzna młodość i radość. Nie wyglądają młodo: są młodzi i radośni! Ta rzeczywistość życia wewnętrznego przyciąga, umacnia i podbija dusze. Dziękuj za nią codziennie ad Deum qui laetificat iuventutem - Bogu, który napełnia radością twoją młodość. 80 Nie braku