Kolejny tom ukazujący się w serii Biografie Rektorów Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, nie tylko stanowi niezwykle bogato udokumentowaną biografię prof. Jerzego Suszki, chemika, rektora w latach 1952–1956, ale jest też ważną pozycją dla osób interesujących się dziejami Uniwersytetu w jego przełomowych momentach. Autor ukazuje życie i pracę Profesora oraz dzieje poznańskiej uczelni od roku 1930 na bardzo mocno zarysowanym tle ważnych wydarzeń i procesów z historii Polski – zmagań o zachowanie tożsamości narodowej Polaków na Śląsku Cieszyńskim oraz ich losów w armiach zaborczych w czasie I wojny światowej, organizowania szkolnictwa wyższego po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku, życia podczas II wojny światowej, odbudowy zrujnowanego kraju, czasów stalinowskich. Prof. Suszko po wojnie sprawował funkcję dziekana Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego oraz referenta Senatu Akademickiego do spraw odbudowy gmachów Uniwersytetu Poznańskiego ze zniszczeń wojennych. W roku akademickim 1951/1952 był prorektorem do spraw nauki w zespole rektora Kazimierza Ajdukiewicza, a w roku 1952 został rektorem. Za jego kadencji, w 1955 roku, Uniwersytet Poznański zmienił nazwę na Uniwersytet im. Adama Mickiewicza – do czego prof. Suszko w znacznym stopniu się przyczynił. Był on też pomysłodawcą powołania Kolegium Rektorskiego – organu opiniodawczego i doradczego rektora. O jego ogromnej pracowitości i zasługach dla poznańskiej uczelni i polskiej nauki najdobitniej świadczą zestawione w książce liczne publikacje dotyczące alkaloidów kory chinowej i zagadnień stereochemicznych oraz zaprezentowane grono wybitnych chemików, których wykształcił.