Opowieści pielgrzyma ebook i audiobook

Opo­wie­ści piel­grzy­ma

Ar­se­nij Tro­je­pol­ski

Opo­wie­ści piel­grzy­ma

Prze­ło­żył An­drzej Woj­now­ski

Dla uczcze­nia wiel­kie­go daru Chrztu Świ­ęte­go, przy­jęte­go w Ki­jo­wie przed ty­si­ącem lat, któ­ry dał po­czątek wie­rze i ży­ciu chrze­ści­ja­ńskie­mu wie­lu lu­dów i na­ro­dów na Wscho­dzie.

Wstęp od wy­daw­cydo wy­da­nia pi­ąte­go

Kie­dy w 1988 roku po raz pierw­szy wy­da­li­śmy Opo­wie­ści piel­grzy­ma, o. Pla­cyd Ga­li­ński OSB swo­je wpro­wa­dze­nie, któ­re w tym wy­da­niu za­miesz­cza­my w skró­co­nej wer­sji, roz­po­czął od słów: „Praw­do­po­dob­nie ni­g­dy nie będzie wia­do­mo, kto jest au­to­rem Opo­wie­ści piel­grzy­ma”. Od tego cza­su mi­nęło już po­nad trzy­dzie­ści lat. W tym cza­sie wie­lo­krot­nie wzna­wia­li­śmy tę nie­zwy­kłą ksi­ążkę, któ­ra dla wie­lu sta­ła się po­cząt­kiem prak­ty­ki nie­ustan­nej mo­dli­twy Je­zu­so­wej. Dzie­ło to było tłu­ma­czo­ne na wie­le języ­ków i wzbu­dza­ło za­chwyt wśród tych, któ­rzy po nie si­ęgnęli. Wie­lu się za­sta­na­wia­ło, kim jest jego au­tor, czy to na pew­no jest ro­syj­ski chłop z uschłą ręką, któ­ry prze­mie­rza bez­kre­sy ro­syj­skie­go im­pe­rium, czy też może pod jego po­sta­cią kry­je się ktoś inny. Dziś, dzi­ęki wy­trwa­łej pra­cy Alek­sie­ja Pent­kow­skie­go, któ­ry nie­stru­dze­nie ba­dał za­so­by Bi­blio­te­ki Na­ro­do­wej w Mo­skwie, wie­my, że au­to­rem tego nie­zwy­kle cie­ka­we­go dzie­ła jest hie­rom­nich Ar­se­nij Tro­je­pol­ski1. Być może nie­któ­rych roz­cza­ro­wa­ły wy­ni­ki ba­dań Pent­kow­skie­go – zni­kła pew­na ta­jem­ni­czo­ść, nie­zwy­kła ory­gi­nal­no­ść dzie­ła spi­sa­ne­go przez pro­ste­go, nie­wy­kszta­łco­ne­go czło­wie­ka. Są jed­nak i tacy, któ­rych to ucie­szy­ło, bo wi­ęk­sze zna­cze­nie ma dla nich źró­dło prze­ka­zy­wa­nej wie­dzy i zy­ska­li gwa­ran­cję, że prze­ka­za­na na­uka o mo­dli­twie Je­zu­so­wej ma so­lid­ne pod­sta­wy teo­lo­gicz­ne i jest za­ko­rze­nio­na w bo­ga­tej tra­dy­cji Ko­ścio­ła.

Ksi­ążka, któ­rą da­je­my Wam dziś do ręki, ma dłu­gą hi­sto­rię po­wsta­wa­nia. Pierw­sze czte­ry opo­wie­ści Ar­se­nij Tro­je­pol­ski na­pi­sał w 1859 roku, a po­zo­sta­łe trzy w 1863 roku. Ano­ni­mo­we ręko­pi­sy pierw­szych czte­rech opo­wie­ści były zna­ne jesz­cze przed pierw­szym wy­da­niem, któ­re uka­za­ło się w 1881 roku w Ka­za­niu. Dwa lata pó­źniej opu­bli­ko­wa­no wy­da­nie po­pra­wio­ne. Swo­je po­praw­ki na­nie­śli Pa­isij Fie­do­row i bi­skup Teo­fan Pu­stel­nik. Oka­za­ły się one jed­nak nie dość za­da­wa­la­jące, gdyż już rok pó­źniej zo­sta­ły na­nie­sio­ne ko­lej­ne. Osta­tecz­ną po­stać, któ­ra dziś jest naj­bar­dziej roz­po­wszech­nio­na, Opo­wie­ści piel­grzy­ma przy­bra­ły do­pie­ro w 1948 roku, gdy w Pa­ry­żu wy­dał je dru­kiem Cy­prian Kern. Wte­dy też do pierw­szych czte­rech opo­wie­ści zo­sta­ły do­da­ne trzy ko­lej­ne (któ­re po raz pierw­szy zo­sta­ły wy­da­ne do­piero w 1911 roku).

Sko­ro mamy tyle do­stęp­nych wer­sji, trud­no so­bie nie za­dać py­ta­nia, któ­rą wy­brać, któ­ra jest lep­sza, war­ta wy­da­nia i prze­czy­ta­nia. Ko­lej­ni edy­to­rzy nie mie­li wąt­pli­wo­ści. Wpro­wa­dza­jąc swo­je po­praw­ki, udo­sko­na­la­li dzie­ło. Zde­cy­do­wa­li­śmy się po raz ko­lej­ny przed­sta­wić Wam, dro­dzy Czy­tel­ni­cy, tłu­ma­cze­nie „wer­sji osta­tecz­nej” z 1948 roku, nie­zmier­nie się cie­sząc, że pol­ski czy­tel­nik może też si­ęgnąć do tłu­ma­czeń wy­da­nych przez be­ne­dyk­ty­nów ty­niec­kich iWy­daw­nic­two M.

Bar­tło­miej Wolsz­le­ger OP