Pierwszy tom kultowej serii o księżniczce Mii
„Cześć, jestem Mia. Mam czternaście lat, metr siedemdziesiąt pięć wzrostu, duże stopy i zagrożenie z algebry, innymi słowy – nic specjalnego. Razem z moją najlepszą przyjaciółką, genialną Lilly Moscovitz, zajmujemy miejsce na samym dole szkolnej hierarchii… choć ja mogę niedługo spaść jeszcze niżej, bo moja matka, zwariowana artystka, właśnie zaczęła randkować z nauczycielem. I to – uwaga! – naszym nauczycielem algebry (przypominam – zagrożenie). Gdy mi o tym powiedziała, byłam naprawdę wściekła – bo chyba nie może być już gorzej?
A nie, wróć… może.
Ojciec właśnie stwierdził, że ten tragiczny moment w moim życiu to idealny czas na to, żeby wyjawić mi, że jest księciem małego europejskiego państwa.
Księciem, który nie może mieć więcej dzieci.
Świetnie, co nie?
Teraz on i grand-mère próbują przekonać mnie do wyjazdu do ich kraju, Genovii, nauki manier i wszystkiego, co wiąże się z byciem następczynią tronu (!). Moje zdanie niezbyt ich interesuje… A ja kocham Nowy Jork i nie chcę go opuszczać, nawet jeśli od teraz będę musiała ukrywać prawdę na swój temat. Chociaż, szczerze mówiąc, nie wiem, kto by uwierzył w tę porąbaną historię. Bo jak to brzmi? Sami zobaczcie:
Cześć, jestem Mia. Mam czternaście lat… i chyba zostałam księżniczką”.
Meg Cabot (właściwie Meggin Patricia Cabot) urodziła się w ten sam dzień co księżniczka Stefania z Monako… tylko że dwa lata później. Na koncie ma dziesiątki powieści, napisane zarówno pod własnym nazwiskiem (Meg Cabot i Patricia Cabot), jak i pseudonimem Jenny Carroll. Na pewno kojarzycie jej cykle „Mediatorka”, „1800-Jeśli-Widziałeś-Zadzwoń” i „Dziewczyna Ameryki” – historie o młodych, silnych dziewczynach, w których życiu dzieje się coś niesamowitego. Meg jest również autorką kultowej serii „Pamiętnik księżniczki”, opublikowanej w ponad 38 krajach i zekranizowanej (dwukrotnie!) przez Disneya. Obecnie pisarka mieszka razem z mężem w Key West na Florydzie. Uwielbia koty – być może dlatego ulubionym prezentem, jaki kiedykolwiek dostała od fana, jest naturalnych rozmiarów Gruby Louie z papier-mâché.
Autor | Meg Cabot |
Wydawnictwo | Prószyński |
Seria wydawnicza | Pamiętnik książniczki |
Rok wydania | 2024 |
Oprawa | twarda |
Liczba stron | 280 |
Format | 14.0 x 21.6 cm |
Numer ISBN | 978-83-8352-167-1 |
Kod paskowy (EAN) | 9788383521671 |
Wymiary | 140 x 216 mm |
Data premiery | 2024.01.09 |
Data pojawienia się | 2023.11.02 |
Dostępna liczba sztuk | |
---|---|
Dostępność całkowita | 15 szt. |
Dostępność w naszym magazynie | 15 szt. (realizacja jeszcze dzisiaj) |
Dostępność w punktach Bonito |
---|
ul. Jagiellońska 4 (przecznica ul. Wolności) | Zamów i odbierz 2024.04.29 |
ul. Dmowskiego 12 (obok stacji Gdańsk Wrzeszcz) | Zamów i odbierz 2024.04.29 |
ul. Staromiejska 6 (50 m od Rynku) | Zamów i odbierz już jutro |
ul. Piotrkowska 193 (200 m od Politechniki Łódzkiej) | Zamów i odbierz 2024.04.29 |
al. Komisji Edukacji Narodowej 51 (skrzyżowanie z ul. Płaskowickiej) | Zamów i odbierz już jutro |
al. Komisji Edukacji Narodowej 88 (Ursynów - metro Stokłosy) | 2 szt. na miejscu |
al. Niepodległości 54 (przy stacji metro Wierzbno) | 1 szt. na miejscu |
ul. Chmielna 4 (50 metrów od ul. Nowy Świat) | Zamów i odbierz już jutro |
ul. Czapelska 48 (200 m od ronda Wiatraczna) | Zamów i odbierz już jutro |
ul. Kondratowicza 37 (blisko Szpitala Bródnowskiego) | 1 szt. na miejscu |
ul. Pańska 96 (300 m od ronda Daszyńskiego) | 1 szt. na miejscu |
ul. Powstańców Śląskich 3 (obok restauracji McDonald's) | 2 szt. na miejscu |
ul. Stawki 8 (450 m od CH Arkadia) | Zamów i odbierz już jutro |
ul. Wspólna 27 (przecznica Marszałkowskiej) | Zamów i odbierz 2024.04.29 |
ul. Żeromskiego 1 (przy stacji metra Słodowiec) | Zamów i odbierz już jutro |
al. Armii Krajowej 12 (Budynek Centrum AB) | Zamów i odbierz już jutro |
ul. Jedności Narodowej 122 (blisko Parku Słowiańskiego) | Zamów i odbierz 2024.04.29 |
ul. Plac Grunwaldzki 25 (w budynku Grunwaldzki Center) | Zamów i odbierz 2024.04.29 |
ul. Ruska 2 (przy Placu Solnym) | Zamów i odbierz już jutro |
Darmowa dostawa już od 299,00 zł
" [...] Dlaczego mówię prawdę tylko w sytuacjach, gdy na bank będę mieć przez to kłopoty? [...]"
"Pamiętnik księżniczki" po raz pierwszy w Polsce został wydany w 2001 roku. Po 23 latach został wydany ponownie. Z tego powodu bardzo się cieszę. Jest to idealna młodzieżówka, skierowana głównie do 14-latków. Książka napisana jest w formie pamiętnika. Dowiadujemy się z niego między innymi: jakie ma kompleksy główna bohaterka, problemy, troski, radości i sprawy do załatwienia. "Pamiętnik księżniczki" napisany jest językiem typowym dla nastolatków z lat 90-00. Fajnie było powrócić do tej historii.
Naszą główną bohaterką jest Mia Thermopolis. Ma czternaście lat i mnóstwo problemów na głowie. Zajmuje prawie ostatnie miejsce w szkolnej hierarchii. Nie cieszy się popularnością, ale to się zmieni... Czy z tego powodu będzie zadowolona? Czas pokaże. Jej rodzice nigdy się nie pobrali. Mama randkuje z jej nauczycielem. Ojciec wymienia panny jak rękawiczki. Jedna zła diagnoza wywróci życie Mii do góry nogami. Dlaczego jej rodzice cały czas ją okłamywali?
Czy warto mówić dziecku całą prawdę dotyczącą jego pochodzenia? Czy robić tak, jak to zrobili rodzice Mii — ukrywać prawdę?
Mimo że "Pamiętnik księżniczki" jest młodzieżówką, to dobrze się bawiłam, czytając. Dzięki tej historii cofnęłam się w czasie i przypomniałam sobie, jak to było, gdy sama miałam czternaście lat.
Polubiłam twórczość Meg Cabot. Z przyjemnością przeczytam kolejny tom przygód Mii.
Jestem zachwycona najnowszym wydaniem "Pamiętnika księżniczki". Jest cudowne. Twarda oprawa sprawi, że ta książka przetrwa długie lata. Barwione kartki nadają dodatkowego wyjątkowego charakteru.
W pierwszej części poznajemy losy Mii od środy dwudziestego czwartego września do niedzieli dziewiętnastego października.
Jeżeli tak jak ja lubicie cofać się w czasie i przypominać sobie swoje lata młodości, to śmiało sięgnijcie po "Pamiętnik księżniczki".
Słuchajcie, jeśli lubicie serię Rodziny Monet lub serię z Lottie Brooks to ta pozycja jest czymś pomiędzy. Seria o księżniczce Mii, która przez jakiś czas nie wie, że nią jest. Mia ma czternaście lat, jest chuda i wysoka, oraz cierpi na brak biustu. Codziennie skrupulatnie mierzy jego objętość i przechodzi zawód. Stara się jak może opanować matematykę w pierwszej klasie liceum, ale nic nie poradzi na to, że matematyka zwyczajnie jej nie lubi. Ona nawet nie pisałaby pamiętnika, gdyby nie pewne wydarzenie. Zaczyna się od 23 września, gdzie jej myśli wędrują obok jej matki, która spotyka się z nauczycielem. Jej nauczycielem, który nie ma najmniejszych oznak jakiejkolwiek urody. Czasami dzwoni do niej jej ojciec ale po rozmowach z nim tylko utwierdza się w przekonaniu, że wie dlaczego jej mama jest sama. Mogłaby tylko umawiać się z kimś innym, a nie robić jej wstyd przed klasą. Ilość miejsca, które zapisuje w pamiętniku jest bardzo zróżnicowana, czasami nawet jest wczesny ranek, a później popołudnie czy wieczór, gdzie ponownie rozpoczyna swoje pisanie rzeczami o których chce później pamiętać. Pod koniec spisuje wszystko to, co chce po dniu zapamiętać, lub co ma do przygotowania. Ogólnie to jej życie jest najbardziej opisane, nawet kiedy ktoś się pojawia, to tylko na krótki czas. Pewnego dnia, kiedy Mia spotyka się z ojcem dowiaduje się rzeczy dla niej całkowicie nowej i dziwnej jednocześnie. Ma żal do wszystkich, że bóli nad matematyką podczas gdy jest księżniczką i ma dziedziczyć koronę po ojcu. Po pewnym czasie dochodzi do niej sedno prawdziwych zmian i jak sądzicie, czy jest z nich zadowolona?
Wspaniała książka nie tylko dla nastolatków. Treść pokazuje, że czasami w naszym życiu przychodzi czas na zmiany i nie należy się ich obawiać. My boimy się wychodzić ze swojej strefy komfortu, bo wydaje nam się, że co jest obce, to musi być złe. Życie Mii tak naprawdę może przypominać życie każdego z nas. Przejmujemy się swoimi kompleksami, podczas gdy są rzeczy w których jesteśmy dobrzy i to na nich powinniśmy się skupiać. Jeśli los daje ci szansę, to wykorzystaj ją. Według mnie Mia jest mądrą dziewczyną, tylko nie lubi zmian. Opisuje nam co robi w szkole i po niej niby poważnie, ale my odbieramy to jako żarty. Czasami roztrząsa jakiś problem dłużej przez co rośnie do ogromnych rozmiarów. To informacja dla nas, że sami sprawiamy, że to co według nas złe, wciąż się nawarstwia. Książka jest odpowiednia już nawet dla dziesięciolatków, gdzie pojawiają się pierwsze fascynacje płcią przeciwną w delikatnym wydaniu. Koniec pamiętnika to 9 październik. Jestem nią zachwycona, dlatego bardzo ją polecam i czekam na tom drugi:-)
PAMIĘTNIK KSIĘŻNICZKI to seria, która od lat jest moją komfortową lekturą. Po raz pierwszy przeczytałam ją będąc w podstawówce, potem w gimnazjum, liceum, w czasach studiów, a ostatnie reready zrobiłam teraz, będąc już dorosłą kobietą. Nie potrafię już zliczyć, ile razy czytałam całą serię i za każdym razem tak samo jest mi ciepło na sercu, gdy śledzę losy Mii Thermopolis. Meg Cabot stworzyła postacie, które są niezwykle realne i z którymi bardzo łatwo jest się utożsamić. Ta paczka przyjaciół, a także Grandmere, Lars, czy rodzice Mii i Pan Gianini, to postacie, które zostają z nami na dłużej. Nasza Mia może i okazała się być księżniczką, ale ma problemy z nauką, ze znajomymi, ma kompleksy i podkochuje się w pewnym chłopaku. Jestem pewna, że każda z nas była kiedyś w podobnym położeniu i odnajdzie w tych bohaterach cząstkę siebie. Ponadto, Autorka posługuje się prostym i lekkim językiem i opowiada perypetie Mii w humorystyczny sposób, dzięki czemu każdy tom można pochłonąć w krótkim czasie i z uśmiechem na ustach. Myślę, że chociaż ta seria miała swoją pierwotną premierę lata temu, to jednak nadal jest aktualna i zachwyca czytelników w różnym wieku. Jest też dosyć niewinna i pozbawiona triggerów, a jednak porusza wiele poważnych tematów i Autorka robi to z ogromnym wyczuciem. Czytając, wielokrotnie mogłam utożsamić się z bohaterami i ich problemami. Przyznam, że z ogromnym sentymentem i uwielbieniem powróciłam do Mii, Lilly, Tiny, Michaela, Borysa, Larsa, Grandmere i innych.Polecam Pamiętnik Księżniczki zarówno nastolatkom, jak i tym starszym czytelnikom - jeśli potrzebujecie czegoś lekkiego i poprawiającego humor, to ta lektura sprawdzi się idealnie! To jedna z moich ulubionych serii ever!
Która z Was będąc nastolatką prowadziła pamiętnik? Taki w którym notowała to, co wydarzyło się danego dnia i w którym kreśliła sprawy do załatwienia w najbliższej przyszłości?
Ja niewątpliwie zaliczam się do takich osób. I chociaż oprawa graficzna ówczesnych pamiętników różniła się znacznie od tych, które dzisiaj mogą mieć nastolatki zasady jego prowadzenia były podobne… Wpisy ozdobione kolorowymi serduszkami, mnóstwo podkreśleń i oczywiście coś co chyba nie zmieniło się do tej pory – chowanie go przed bliskimi :)
„Pamiętnik księżniczki” to historia dzięki której wróciłam do nastoletnich lat swojej młodości, do tego co bez wątpienia minęło ale co w jakiś tam sposób życiowo mnie ukształtowało. Przeniosłam się do świata kontrastujących ze sobą emocji, do świata marzeń i zauroczeń. Przypomniałam sobie rozterki ówcześnie mnie trapiące, wątpliwość towarzyszące na każdym kroku i dylematy, które często zajmowały głowę zbyt długo… I choć, od czasu mojej nastoletniej młodości minęło już sporo lat - reread powieści okazał się niesamowitą przygodą.
„Pamiętnik księżniczki” to urocza powieść o dorastaniu, o pierwszych zauroczeniach i obawach. O tym, co z perspektywy czasu wydaje się mało znaczące, a kiedyś przyprawiało o szybsze bicie serca. Kiedy najważniejsze było to, aby uplasować się wysoko w szkolnej hierarchii!
I choć to historia dla młodszej młodzieży, myślę sobie, że ci nieco starsi nastolatkowie, którzy może już zapomnieli o swojej młodości, mogliby z łatwością przenieść się do czasów już odrobinę odległych… i podczas lektury, tak jak ja, poczuć ciepło w okolicy serca…