Być Britney. Blaski i cienie życia ikony pop - ebook

1

Gwiazdka z nieba

Za sprawą programu Star Search, który miał premierę w 1983 roku, w amerykańskiej telewizji dokonał się przełom. Program pojawił się na antenie na długo przed wielką falą treści typu reality, które dziś zdają się wypełniać ramówkę. Star Search o blisko 20 lat wyprzedzał takie hity jak American Idol czy The X Factor. Uwzględniając 10 różnych kategorii (w tym taniec, model-rzecznik prasowy, komedia, wokal żeński i męski, wokal nastoletni i juniorski oraz wokal grupowy), program zapewniał wyjątkową szansę na zaprezentowanie dotąd nikomu nieznanego talentu przed ogólnokrajową publicznością. Tym samym wpisywał się w typowo amerykański mit o tym, że „każdemu może się udać” – jeśli tylko będzie gotów ciężko pracować i wykaże się zdrowym rozsądkiem.

Kwalifikacje do programu odbywały się według dość prostych zasad. Kandydaci brali udział w przesłuchaniach organizowanych dla danej kategorii. Najlepsi spośród nich mogli się zmierzyć z aktualnym mistrzem w danej dziedzinie, występując przed jury przyznającym za każdy występ ocenę w postaci maksymalnie czterech gwiazdek. Wygrywał ten, kto dostał najwięcej gwiazdek. Kilkukrotni zwycięzcy trafiali potem do półfinałów. Jeśli i tam im się powiodło, mieli szansę wziąć udział w wielkim widowisku, w którym na uczestników kategorii dla dorosłych czekały nagrody w wysokości 100 tysięcy dolarów, a juniorzy mogli zgarnąć po 10 tysięcy. Program Star Search, prowadzony przez Eda McMahona, stanowił pozornie kompleksowy konkurs talentów, który mogła oglądać cała rodzina.

Rywalizację ukazywano widzom tak, jak gdyby kolejne etapy konkursu rozgrywały się przez kilka tygodni. W rzeczywistości nagrania odbywały się w ciągu zaledwie kilku dni w studiu w Los Angeles. Uczestnicy zmagań mieli przygotować tyle piosenek i kostiumów, żeby dało się utrzymać wrażenie, iż między kolejnymi występami upłynęło więcej czasu niż rzeczywiste kilka godzin. Wykonawcy oraz rodzice niepełnoletnich uczestników konkursu podpisywali umowę, w której zobowiązywali się nie ujawniać informacji na temat wyników programu.

Britney Spears zgłosiła się do udziału w rywalizacji za namową swojego ówczesnego agenta. Śpiewająco przeszła proces przesłuchań i zakwalifikowała się do starcia z mistrzem w kategorii wokalu juniorskiego. „Dla nas, w Luizjanie, Star Search to duża rzecz”, opowiadała jej przyjaciółka w wywiadzie dla VH1. Potwierdzała to matka Britney, Lynne: „To była chyba pierwsza duża rzecz, jaka jej się udała”.

„Te występy w Star Search to było dla niej coś. Ona o tym zawsze marzyła”, wspominała inna jej koleżanka, Cortney Brabham. Rzeczywiście, udział w tym programie stanowił zasadniczy element wizerunku Britney jako „dziewczyny takiej jak wszystkie”. „Dorastałyśmy razem, znam ją”, mówi jej przyjaciółka. To poczucie „dorastania” z Britney będzie potem doświadczeniem milionów ludzi na całym świecie.

Oglądając pierwszy występ Britney w Star Search, widzimy 10-latkę, która pewnym krokiem wchodzi na niemal pustą scenę. Stoi samotnie w połyskującej czarno-białej sukience i w intrygujący sposób wykonuje piosenkę I Don’t Care. Dotychczasowego mistrza w swojej kategorii zdołała pokonać o pół gwiazdki, a ogólnie uzyskała wynik 3,75. Gdy odniosła pierwsze zwycięstwo na ogólnokrajowej scenie, prowadzący zapytał ją, jak się czuje. Odpowiedziała z ogromnym, szczerym uśmiechem na twarzy: „Czuję się wspaniale”. McMahon odparł na to: „Jesteś na dobrej drodze”.

Kolejną rundę telewidzowie mieli okazję oglądać po tygodniu od pierwszego występu, choć nakręcono ją w ciągu zaledwie kilku godzin po nim. Tym razem producenci polecili Britney wykonać nagrodzoną Grammy piosenkę Love Can Build a Bridge, którą w założeniu miała śpiewać w wielkim finale. Wystarczy rzucić okiem na początek występu, podczas którego Britney broni swojego tytułu mistrza kategorii, żeby się zorientować, że nie najlepiej tę piosenkę zna. Nie wchodzi na scenę już tak stanowczym krokiem jak za pierwszym razem, sprawia wrażenie mniej pewnej siebie, bardziej zagubionej. Gdy śpiewa, w jej głosie brakuje zdecydowania, jakby sama do końca nie wiedziała, jak najlepiej zinterpretować utwór opowiadający o trudnych doświadczeniach i tęsknocie. Po 30 sekundach coś się jednak zmienia. Britney jakby ożywa. Szczuplutka dziewczynka z wielką wstążką we włosach zaczyna roztaczać wokół siebie potężną moc, która bardziej niż do samotnego dziecka na scenie mogłaby pasować do solisty chóru gospel.

Ta błyskotliwa końcówka nie wystarczyła jednak, żeby jej zapewnić zwycięstwo. Tego samego dnia na scenie Star Search wystąpił 12-letni wschodzący gwiazdor z Missouri, Marty Thomas. „Obserwowałem tę rywalizację i oceniałem konkurentów – wspominał tamten dzień Thomas. – Wiedziałem, że wygra albo Britney, albo jeszcze jeden dzieciak, z którym rywalizowałem. Obojga mogłem tak samo nie lubić – mówi ze śmiechem. Po obejrzeniu występu Britney młody Thomas uznał, że nie ma z nią większych szans. – To był żywioł. Jak ona sobie radziła z mikrofonem… Jak ona sobie radziła na scenie… Na pierwszy rzut oka było widać, że jest cholernie dobra”11. Marty występował zaraz po niej. W cieniutkim krawacie, szarym garniturze i z puszystymi włosami zaprezentował się rewelacyjnie. Podejmując walkę o tytuł mistrza, wykonał słodką balladę. Wiele lat później wspominał, że schodząc ze sceny, myślał: „Ona mnie pokona”12.

Gdy kamera akurat pokazywała jurorów podczas oddawania głosów, między gospodarzem programu McMahonem a Britney doszło do przykrej wymiany zdań. McMahon powiedział dziecku, że „w zeszłym tygodniu zwrócił uwagę” na jej „przecudowne, śliczne oczy”. Potem zapytał, czy w domu, w Luizjanie, ma chłopaka. Gdy ona odpowiedziała: „Nie, proszę pana”, McMahon zapytał: „A dlaczego?”. Jej wyjaśnienie brzmi jak ponura przepowiednia przyszłych wydarzeń: „Bo oni są wredni”. McMahon zapytał, czy on nadawałby się na jej chłopaka. To wówczas po raz pierwszy Britney zetknęła się z niewygodnym, pewnie nawet niestosownym pytaniem. Potrafiła jednak wybrnąć z sytuacji, a umiejętności tej dowodziła potem jeszcze wielokrotnie. Niespełna dekadę później przyjdzie jej często odpowiadać na pytania o dziewictwo, piersi i inne osobiste, a nawet intymne szczegóły swojego życia – niejednokrotnie podczas wywiadów prowadzonych przez starszych od niej mężczyzn. Podczas rozmowy z 69-letnim McMahonem Britney sprawiała wrażenie zażenowanej, ale odpowiedziała grzecznie i uprzejmie: „To zależy”13.

Potem jury ogłosiło werdykt. Marty wyprzedził Britney, otrzymując pełne cztery gwiazdki. To więcej niż jej 3,75. Britney z szerokim uśmiechem na twarzy uścisnęła swojego rywala. Marty zapamiętał, że „był totalnie zszokowany, że wygrał”14. Tamtego dnia na planie zdjęciowym był również inny uczestnik rywalizacji, Timothy Arbolida, który wspomina: „Zrobiło mi się jej żal, więc do niej podszedłem. Siedziała skulona na kanapie. Było jej smutno, że przegrała. Powiedziałem: »Przykro mi. Wiem, że dobrze ci poszło«”.

Lynne wspominała później, że jej córka „mocno przeżyła” tamtą porażkę, bo bardzo jej zależało na wygranej15. Britney znalazła się jednak w licznym gronie „przegranych” konkursu Star Search, którzy potem zyskali status światowych gwiazd. Podobny los spotkał zresztą uczestników wielu nowszych odsłon tego typu programów. Szczególnie znaczący sukces odniósł zespół One Direction, mimo że w reality show po główną nagrodę nie sięgnął. Jeśli jednak chodzi o Star Search, to lista uczestników, którzy nie wygrali, ale zdobyli sławę, jest naprawdę długa. Sharon Stone wystąpiła w kategorii „model-rzecznik” na długo przed tym, jak widzowie w całych Stanach Zjednoczonych mogli ją podziwiać w Nagim instynkcie, a nastoletni komik Dave Chappelle wygrał na scenie Star Search dwa pojedynki, aby ostatecznie odpaść w trzecim. Kanadyjska gwiazda Alanis Morissette i przyszła arystokracja popu: Beyoncé Knowles, Kelly Rowland i Usher, również nie dotarli do finału. Christina Aguilera oraz Justin Timberlake, którzy podobnie jak Britney występowali w Mickey Mouse Club, zaszczycili swoją obecnością Star Search na długo, zanim dostali angaż u Disneya – ona miała dziewięć lat, on zaś jedenaście (występował jako „Justin Randall”). Żadne z nich nie mogło być w pełni zadowolone ze swojego występu. Christina przedstawiła rewelacyjną interpretację Etty James, ale prowadzący program McMahon miał kłopot z wymówieniem jej nazwiska. Stający w szranki z mistrzem w swojej kategorii Timberlake/Randall zaprezentował się brawurowo w białym kowbojskim kapeluszu, kolorowej koszuli jak z westernów i przydużej klamrze na pasku, ale lepsza i tak okazała się 10-letnia Anna Nardona. Kobieta, która pracuje teraz w przedszkolu w stanie Connecticut, bardzo dobrze wspomina swoje pięć minut sławy w tym programie. Mówi: „Podobała mi się ta atencja, ta publiczność, ten aplauz”. Ostatecznie jednak z konkursu wyeliminował ją pięciolatek, co podkopało jej sceniczną pewność siebie. „Strasznie mi było z tego powodu głupio. Nie poradziłam sobie z tym”, powiedziała. „Nie straciłam talentu, straciłam zapał. W głębi serca jednak wiem, że moim powołaniem jest śpiewać”16.

Marty Thomas, który wyeliminował Britney, kontynuował występy, odkąd pojawił się po raz pierwszy na ekranie Star Search. Wytrwale pracował w Nowym Jorku, dodając do listy swoich sukcesów produkcje takie jak Wicked oraz The Secret Garden. Ostatnio realizuje się jako stylista fryzur. Prowadzi prywatny salon i pracuje nad perukami dla Disney International. Nadal myśli o sukcesie w mainstreamie. W 2019 roku podzielił się ze światem radą, którą dostał od swojego mentora Billy’ego Portera (również uczestnika Star Search): „Zachęcał mnie, żebym po prostu był sobą i poczekał, aż świat będzie na mnie gotowy”17.

Przyznaje co prawda, że „od kilku lat nie kontaktował się bezpośrednio z Britney”, ale ponoć ich rodzice utrzymują ze sobą relacje. Gdy zapytano go o nietypowe publiczne zachowania Britney z połowy pierwszej dekady XXI wieku, zupełnie szczerze odparł: „Odbiło jej na chwilę, ale ja też bym już dawno zwariował, gdybym był na jej miejscu. Ona ma wszystko, czego potrzeba, żeby znów zabłysnąć”18.PRZYPISY KOŃCOWE

1 A. Strauss, Britney Spears: An Unauthorized Biography, St Martin’s Press, 2014 (wersja na Kindle).

2 S. Dennis, Britney: Inside the Dream, HarperCollins, 2009 (wersja na Kindle).

3 A. Strauss, Britney Spears: An Unauthorized Biography, St Martin’s Press, 2014 (wersja na Kindle).

4 B. DeDecker, Hidden Louisiana: It’s Britney, Bitch, antigravitymagazine.com/column/hidden-louisiana-its-britney-bitch, dostęp: 5 maja 2021. Por. także: V. Grigoriadis, The Tragedy of Britney Spears, rollingstone.com/feature/the-tragedy-of-britney-spears-2-254735, dostęp: 6 maja 2021.

5 B. DeDecker, Hidden Louisiana: It’s Britney, Bitch, antigravitymagazine.com/column/hidden-louisiana-its-britney-bitch, dostęp: 5 maja 2021.

6 J. Eliscu, Britney Spears Returns, rollingstone.com/music/music-news/britney-spears-returns-254594, dostęp: 5 maja 2021.

7 C.J., Britney Spears Barefoot in a Gas Station Bathroom, popdirt.com/britney-spears-barefoot-in-a-gas-station-bathroom/32138, dostęp: 6 maja 2021.

8 R. Traister, Don’t do it, Britney!, salon.com/2004/08/23/britney_9, dostęp: 4 maja 2021.

9 Explica.co, Britney Spears criticizes documentaries made about her life, explica.co/britney-spears-criticizes-documentaries-made-abouther-life.html, dostęp: 27 maja 2021.

10 V. Grigoriadis, The Tragedy of Britney Spears, rollingstone.com/feature/the-tragedy-of-britney-spears-2-254735, dostęp: 6 maja 2021.

11 YouTube, Britney Spears Graces the Star Search Stage, 1992, youtube.com/watch?v=01moeH2mfmY, dostęp: 4 maja 2021.

12 L. Parker, Losing to Win: Remembering the Real Stars of “Star Search”, rollingstone.com/music/music-news/losing-to-win-remembering-the-real-stars-of-star-search-117560/, dostęp: 8 kwietnia 2021.

13 YouTube, Britney Spears Graces the Star Search Stage, 1992, youtube.com/watch?v=01moeH2mfmY, dostęp: 4 maja 2021.

14 ABC News, “Star Search” Losers Who Made It Big, abcnews.go.com/2020/story?id=123814&page=1, dostęp: 8 kwietnia 2021.

15 YouTube, Britney Spears Graces the Star Search Stage, 1992, youtube.com/watch?v=01moeH2mfmY, dostęp: 4 maja 2021.

16 ABC News, “Star Search” Losers Who Made It Big, abcnews.go.com/2020/story?id=123814&page=1, dostęp: 8 kwietnia 2021.

17 R. Slovacek, Marty Thomas’s Journey from Small-Town Dances To “Dreamlover”, instinctmagazine.com/marty-thomas-journey-from-small-town-dances-to-dreamlover, dostęp: 9 kwietnia 2021.

18 OurScene, wywiad, Broadway Babe Marty Thomas Talks Britney Spears, Xanadu & the Great White Way, youtube.com/watch?v=AfjfGU_bRRA, dostęp: 10 kwietnia 2021.