Wyjątkowy literacki portret jednego z największych malarzy dwudziestego wieku
Cape Cod, 1950 rok. Dziesięcioletni Michael spędza lato ze swoim rówieśnikiem Richiem i jego rodziną. Kiedy pozostawieni sami sobie chłopcy poznają mieszkające w pobliżu małżeństwo artystów, Jo i Edwarda Hopperów, rodzi się między nimi niezwykła przyjaźń.
Ona jest porywcza, obsesyjnie zazdrosna o męża. On, zamknięty w sobie, borykający się z kłopotami zdrowotnymi, sfrustrowany brakiem weny twórczej, zadurza się w pięknej Katherine, ciotce Richiego, której pozostało niewiele życia. To zauroczenie staje się również udziałem Michaela.
Wąski pas lądu to przejmująca opowieść o samotności i smutku, a także wizja „amerykańskiego snu” w świecie po drugiej wojny światowej. Jest to zarazem literacki portret jednego z największych malarzy dwudziestego wieku i poruszające studium jego małżeństwa.
Powieść została uhonorowana w 2020 roku prestiżową Walter Scott Prize.
„Niezwykły portret Ameryki, którą poznajemy wraz z Edwardem Hopperem oraz jego ekscentryczną żoną Josephine Nivison, cofając się w lata pięćdziesiąte ubiegłego wieku. Od drugiej wojny minęło niewiele czasu i jej skutki są wciąż odczuwalne. Dwaj dziesięcioletni chłopcy, Niemiec i Amerykanin, mierzą się z bolesnymi stratami. Żona Hoppera tymczasem stawia ważkie pytania, na które malarz szuka odpowiedzi w swoich pracach. W tym jakże wyraziście odmalowanym przez Christine Dwyer Hickey świecie zdarzają się drobne akty łaski i nadziei. Błyskotliwa, urzekając, przejmująca powieść”.
– Collum McCann, autor Niech zawiruje świat
Christine Dwyer Hickey (ur. 1960) to irlandzka powieściopisarka i autorka wielu opowiadań. Jej bestseller Pleciuga (Tatty), uznany za jedną z pięćdziesięciu najlepszych Irlandzkich Książek Dekady, był nominowany do Orange Prize, a także do Hughes & Hughes Irish Novel of the Year Award, podobnie jak jej powieść The Dancer, Last Train from Liguria była nominowana do Prix Européen de Littérature, natomiast Cold Eye of Heaven otrzymała tytuł Irlandzkiej Książki Roku 2012.
Autor | Christine Dwyer Hickey |
Wydawnictwo | Prószyński |
Rok wydania | 2021 |
Oprawa | miękka |
Liczba stron | 472 |
Format | 13.5 x 20.2 cm |
Numer ISBN | 978-83-8234-173-7 |
Kod paskowy (EAN) | 9788382341737 |
Data premiery | 2021.06.24 |
Data pojawienia się | 2021.04.13 |
Dostępna liczba sztuk | |
---|---|
Dostępność całkowita | 9 szt. (realizacja 2024.04.02) |
Dostępność w naszym magazynie | 0 szt. |
Dostępność w punktach Bonito |
---|
ul. Jagiellońska 4 (przecznica ul. Wolności) | Zamów i odbierz 2024.04.03 |
ul. Dmowskiego 12 (obok stacji Gdańsk Wrzeszcz) | Zamów i odbierz 2024.04.03 |
ul. Staromiejska 6 (50 m od Rynku) | Zamów i odbierz 2024.04.03 |
ul. Piotrkowska 193 (200 m od Politechniki Łódzkiej) | Zamów i odbierz 2024.04.03 |
al. Komisji Edukacji Narodowej 51 (skrzyżowanie z ul. Płaskowickiej) | Zamów i odbierz 2024.04.03 |
al. Komisji Edukacji Narodowej 88 (Ursynów - metro Stokłosy) | Zamów i odbierz 2024.04.03 |
al. Niepodległości 54 (przy stacji metro Wierzbno) | Zamów i odbierz 2024.04.03 |
ul. Chmielna 4 (50 metrów od ul. Nowy Świat) | Zamów i odbierz 2024.04.03 |
ul. Czapelska 48 (200 m od ronda Wiatraczna) | Zamów i odbierz 2024.04.03 |
ul. Kondratowicza 37 (blisko Szpitala Bródnowskiego) | Zamów i odbierz 2024.04.03 |
ul. Pańska 96 (300 m od ronda Daszyńskiego) | Zamów i odbierz 2024.04.03 |
ul. Powstańców Śląskich 3 (obok restauracji McDonald's) | Zamów i odbierz 2024.04.03 |
ul. Stawki 8 (450 m od CH Arkadia) | Zamów i odbierz 2024.04.03 |
ul. Wspólna 27 (przecznica Marszałkowskiej) | Zamów i odbierz 2024.04.03 |
ul. Żeromskiego 1 (przy stacji metra Słodowiec) | Zamów i odbierz 2024.04.03 |
al. Armii Krajowej 12 (Budynek Centrum AB) | Zamów i odbierz 2024.04.03 |
ul. Jedności Narodowej 122 (blisko Parku Słowiańskiego) | Zamów i odbierz 2024.04.03 |
ul. Plac Grunwaldzki 25 (w budynku Grunwaldzki Center) | Zamów i odbierz 2024.04.03 |
ul. Ruska 2 (przy Placu Solnym) | Zamów i odbierz 2024.04.03 |
Darmowa dostawa już od 299,00 zł
Z jednej strony "Wąski pas lądu" wydaje się przyjemną w odbiorze powieścią obyczajową z wątkami biograficznymi, ale tak naprawdę autorce udało się stworzyć głębię całej tej historii i wpleść w nią jeszcze elementy, które są związane z malarstwem, choć nie z samym procesem tworzenia. Hickey wplotła w swoją narrację wiele plastycznych opisów miejsc, ludzi, pogody, które dają wrażenie kadrów opisanych tak szczegółowo, że wyobrażenie ich sobie nie sprawia najmniejszego problemu.
„Wąski pas lądu” to książka niezwykle oniryczna, posiadająca swoją własną niepowtarzalną atmosferę. Lektura świetna na schyłek lata, gdy słońce zaczyna robić się coraz bardziej senne, pomarańczowe, a my już powoli myślimy o jesieni. Naprawdę kawałek dobrej literatury, mimo drobnych potknięć. Zdecydowanie polecam, jeśli macie ochotę przeczytać powieść nietuzinkową, „powolną”, wymagającą pewnego skupienia, ale równocześnie sprawiającą, że czas mija nam szybko, choć odnosimy wrażenie, iż stoi w miejscu. I tylko zachodzące słońce przypomina nam o upływie godzin…
Rok 1950. Powojenna Ameryka. Lato na Cape Cod i morze o kobaltowej barwie, które jest milczącym obserwatorem wypełniającym każdą wolną przestrzeń powieści.
Wnikliwe studium małżeństwa artystów Edwarda Hoopera i Josephine Nivison - z malarstwem w tle. A może jednak proces twórczy, poszukiwanie natchnienia i wypalanie się stanowi tu epicentrum? Relacja niczym mieszanka wybuchowa, której odłamki nieustannie odbijają się od ścian. Jak połączenie kontrastujących farb, które nieoczekiwanie współgrają ze sobą. On - wyważony, nieco introwertyczny, zanurzony w myślach. Ona - kobieta wprost. Ekscentryczna, niepłochliwa, pewna swoich racji. Do tego malarka w cieniu sławnego męża, dla którego (jej zdaniem) sukces jest jak ciepły koc, wystarczający jednak tylko dla jednej osoby. Czy rzeczywiście takie są intencje Edwarda?
Historia dwuwarstwowa.
Jest przestrzeń niemiecko-amerykańskiego dzieciństwa adoptowanego Michaela i Richiego, który stracił ojca. Dziesięciolatków, którzy na swój sposób próbują łatać podziurawioną przeszłość. Nie obędzie się tu bez traumatycznych wojennych przeżyć, które są wciąż jak świeże rany. Jest próba odnalezienia nici porozumienia, która jest jednak tak cienka, że jedno dotknięcie może ją przerwać na zawsze. Jest również sfera dorosłych. Pełna niedomówień, wzajemnych pretensji, braku czułości, z nutką intrygi, ale również przebłyskami ciepła i zauroczeń. Te dwa kręgi zadziwiająco się przenikają i stają się katalizatorem późniejszych wydarzeń.
Młodość. Rozkwit. Marszcząca się skóra. To wszystko tu znajdziemy. Jedne wakacje i charytatywne przyjęcie zorganizowane przez babcię Richiego - panią Kaplan, które demaskuje skazy, pogłębia urazy i roznieca płomienie. Czas niepozorny, senna atmosfera, a jednak emocje, pod płaszczyzną powszedniości, wciąż tak żywe.
To opowieść malownicza. Pełna światłocieni, niedopowiedzeń i nostalgii. Jak obrazy Edwarda Hoopera, uznawanego za jednego z największych malarzy XX wieku, w które mogę wpatrywać się bez końca. O samotności w pokoju, który nie jest pusty. O sztuce, która próbuje tę wyrwę wypełnić, jednak nie zastąpi relacji z drugim człowiekiem. Wreszcie o więzi, która jest jak pociągnięcia pędzla na płótnie - zostawia ślady we wszelkich możliwych odcieniach. Ten wąski pas lądu odkryć