To co ukryte

Zbrodnia dokonana przez dzieci

Dwie jedenastolatki wracające ze szkoły napotykają na pozostawiony bez opieki wózek, a w nim  dziecko. Z racji tego, że dookoła nie ma nikogo, postanawiają je uratować. No bo skoro ktoś zostawił je bez opieki to pewnie jest niczyje. Czy na pewno? Kilka dni później policja znajduje zwłoki niemowlęcia. Nastolatki trafiają do poprawczaka na siedem lat. Gdy Alice i Ronnie wychodzą na wolność, mają szansę zacząć wszystko od nowa. Jednak tajemnica, którą owiana jest dawna zbrodnia, wciąż dręczy ich rodziców, prawników i policjantów. Tych dla których prawda była zbyt trudna by ją przyjąć. A kiedy w niepokojących okolicznościach znika kolejne dziecko, podejrzenia natychmiast padają na dawne koleżanki. Zaczyna się walka z czasem, poszukiwania, batalia z mediami, które węszą za tanią sensacją. Sprawę prowadzi młoda pani detektyw, która siedem lat wcześniej znalazła ciało Olivii. Tyle, że sprawa zdaje się wymykać zdrowemu rozsądkowi.

(…) Nawet jeśli ma włączone hamulce – stwierdziła Ronnie – to i tak nie jest dobrze. Nie powinno się tak zostawiać dziecka.

– Jego matka jest pewnie w środku – powiedziała Alice.

Ronnie chwyciła ją za łokieć i szczypiąc, szarpnęła nim do góry. Alice spojrzała na siniak po innym uszczypnięciu i przypomniała sobie szczęk zębów matki Maddy, kiedy pięść Ronnie trafiła ją w brodę. Nie, to nie był dobry dzień na sprzeciwianie się Ronnie.

– Nie powinna go tak zostawiać nawet na chwilę – oznajmiła Ronnie. – Wszystko może się zdarzyć. Ktoś powinien opiekować się dzieckiem.

Podkradły się do drzwi. Wprawiona w nie szyba, gęsto przetkana metalem, była tak mało przejrzysta, że nie zdołały wiele dojrzeć we wnętrzu chłodnego, ciemnego domu. Niczego też nie słyszały. Żadnych kroków, żadnych głosów (…)

                                                                                                                      Fragment książki