Mordercy

Od wieków ludzi pociąga to co złe. Mimo negatywnego wpływu przestępców na nasze życie ogromnym zainteresowaniem cieszą się opowieści z dreszczykiem, kryminały, seriale o zbrodni oraz sensacyjne nagłówki. Życiorysy przestępców osiągają milionowe wyświetlenia. Bezpieczni w domu rozkoszujemy się poznawaniem nieznanego. Chcemy lepiej zrozumieć sposób myślenia i motywy największych zwyrodnialców. A może sami, w głębi ducha, chcielibyśmy złamać prawo, ale boimy się konsekwencji?

David Wilson swoje życie spędził w więzieniach. Jako element sprawiedliwości pracował z różnymi przestępcami. Najpierw był naczelnikiem więzienia, potem kryminologiem. Wykorzystując swoje wykształcenie oraz możliwość rozmowy z pozbawionymi wolności badał ich psychikę. Co może dziwić, zawarł z tymi ludźmi przyjaźnie (nawet był gościem na weselu jednego z nich). Swoje doświadczenia przelał na papier. W ten sposób powstało dzieło "Mordercy". Już sam tytuł obiecuje nam możliwość zagłębienia się w najmroczniejsze zakamarki ludzkiej duszy. Zapewniam, że będzie to doświadczenie nietuzinkowe.

Sama książka napisana jest przystępnym językiem. Podzielona jest na dziesięć rozdziałów, które omawiają inne zagadnienie. Padają tu nazwiska, opisy przestępstw. Jest analiza psychologiczna, która pozwala nam na rozważanie - czy ten człowiek o którym mowa faktycznie jest zły? Autor naprawdę jest specjalistą - widać to po sposobie przedstawienia postaci i zdarzeń. Nie chce on zszokować czytelnika, dba jednak by nie było nudy. Mimo iż porusza tematykę akademicką użyte słownictwo jest tłumaczone tak by laik mógł zrozumieć. David Wilson przeprowadził również wywiady z mordercami, ich bliskimi, świadkami zdarzeń. Pozwala to na poznanie różnych perspektyw i obserwacji.

Dużym atutem jest również rozdział dodatkowy, w którym autor poleca wszystkim zainteresowanym dalszą lekturę. Jest to nietypowe, ale bardzo przydatne rozwiązanie. Krótki opis polecanych pozycji pozwala na wybór tego co najbardziej jest przydatne lub umożliwi rozwój wiedzy najciekawszej dla czytelnika. Uważam, że "Mordercy" to ciekawa pozycja, która zainteresuje każdego kto lubi czuć dreszczyk strachu.

"Mordercy" to osobista opowieść Davida Wilsona, naczelnika więzienia, eksperta i profesora kryminologii.

Autor na przestrzeni lat prowadził przesłuchania i rozmowy z przestępcami. Jak sam określił odbywa z nimi "partię ludzkich szachów". Ta metafora przypadła mi do gustu, bo rozgrywka wymaga, aby każdy ruch był przemyślany, a przeciwnik zwykle do łatwych nie należy.

Książka została podzielona na tematyczne rozdziały, przybliżając np. takie kwestie jak morderstwa masowe, młodocianych zabójców, dziciobójców czy np. tych cierpiących na psychopatię. Należy zaznaczyć, że czytelnik nie doświadczy w tej lekturze opisów krwawych zbrodni, gdyż książka ma charakter psychologiczny.
Mi oczywiście najbardziej do gustu przypadł rozdział o profilowaniu brutalnych mężczyzn, w intrygujący sposób przybliżone zostało rozwinięcie dyscypliny profilowania, od czasów amerykańskich początków.

Autor wyraźnie zaakcentował swoją wiarę w proces modyfikacji osobowości jednostki społecznej, w celu przystosowania jej do życia w społeczeństwie, a czytelnik zagłębiając się w reformę więziennictwa na przestrzeni lat, zaczyna dostrzegać kwestie problematyczne.

Po przeczytaniu tej książki towarzyszyło mi uczucie, że David Wilson podarował mi autentyczny kawałek siebie. Przedstawiał fakty, które miały wpływ na jego tok myślenia, kwestie teoretyczne potwierdzał praktycznymi przykładami. Jeszcze większej dozy autentyczności dodały opowieści, w których Wilson pokazuje, że jest omylny i nie zawsze podczas konfrontacji z osadzonym, zachował się tak jak powinien.

Ważnym, a zarazem ciekawym tematem poruszonym w tejże lekturze, jest kreacja seryjnych morderców przez media. Seryjni sprawcy to rzadkość, jednak ma się to nijak do tego jak telewizja, film czy książki to przedstawiają.
W ramach ciekawostki posłużę się przykładem Jo Nesbo, który kazał swojemu fikcyjnemu detektywowi, wytropić sześciu seryjnych morderców, nawet jeśli Norwegia (gdzie rozgrywają się jego powieści) doświadczyła tylko jednego takiego przypadku.

Książka jest ciekawa, jednak jeśli ktoś liczy na opisy zbrodni i dialogi na linii kryminolog-sprawca, to jest ich tutaj niewiele. Dla mnie była ciekawym doświadczeniem, nie mogłam się powstrzymać od porównywania Davida Wilsona z Christopherem Berry-Dee. Moje wnioski są takie, że choć obaj Panowie działają na brytyjskiej arenie, mają tożsamy zakres obowiązków, to ich spojrzenie na kryminologię jest różne. Styl i sposób pisania też jest totalnie odmienny. Może zatem jeśli komuś nie przypadły do gustu książki Pana Berry-Dee, to odnajdzie się w książce Pana Wilsona?

David Wilson wybrał ścieżkę zawodową, w której pracuje z brutalnymi mężczyznami ? zwłaszcza z takimi, którzy popełnili morderstwo. W wieku dwudziestu dziewięciu lat został naczelnikiem więzienia. Spotkał się z przeróżnymi zabójcami; często podczas trudnego wywiadu, czasem przy filiżance herbaty, nierzadko patrząc im w oczy i wiedząc, że są psychopatami.

Mordercy pozwala nam zgłębić ludzką psychikę, wejść w umysł niebezpiecznych ludzi, by poznać ich motywy, sposób widzenia rzeczywistości. David Wilson przedstawia nam sposób myślenia takich ludzi, bez owijania w bawełnę.

Wilson w odpowiedzialny sposób podchodzi do swojej pracy ? nie tłumaczy przestępstw dokonanych przez tych ludzi, ale raczej stara się zrozumieć ich na tyle, by móc rozwiązać problem. Autor wierzy w resocjalizację, jednak nie wszyscy mogą ją przejść. Bowiem są takie przestępstwa, po których winny powinien zostać w więzieniu, ponieważ nie ma żadnej gwarancji, że za chwilę nie dopuści się podobnej zbrodni. Ponadto są takie sytuacje, na tyle brutalne i okrutne, po której zbrodniarz musi pozostać w więzieniu, by społeczeństwo wiedziało, że sprawiedliwości stało się zadość.

Jest to interesująca książka, po którą powinien sięgnąć każdy, kogo interesuje tematyka przestępczości oraz kryminalistyki. Autor przedstawia rzetelne fakty, pozwala wejść w głąb ludzkiego umysłu oraz skłania do myślenia nad spektrum przypadków. Polecam!