Choć w akcie urodzenia Laury Jane Grace widniały imiona Thomas James, od dzieciństwa czuła, że do niej nie pasują.
Bycie synem żołnierza, anarchistą i liderem popularnego punkowego zespołu Against Me! nie wystarczało. Chciała być nią. Córką, anarchistką, liderką.
W świecie punk rocka, gdzie czas wyznaczają kolejne koncerty, butelki whisky i wciągnięte kreski, gniew, niepewność i zagubienie stają się jeszcze bardziej dojmujące. Grace, nie dopuszczając do głosu prawdziwego „ja”, rzuca się w wir uzależnień, niszczy rodzinę, próbuje tłumić pragnienie tranzycji, a ustalanie własnej tożsamości staje się poważnym źródłem napięcia w jej codzienności. Codzienności, w której jak mantra wraca zdanie: „Nie zawracaj sobie głowy dopasowywaniem się do szufladki, którą wymyślił dla ciebie ktoś inny”.
Trans to kronika akceptowania własnej seksualności oraz gorzka opowieść o cenie, którą trzeba zapłacić, by żyć w zgodzie ze sobą.
| Autor | Laura Grace, Dan Ozzi |
| Wydawnictwo | Czarne |
| Rok wydania | 2021 |
| Oprawa | twarda |
| Liczba stron | 232 |
| Format | 13.3 x 21.5 cm |
| Numer ISBN | 978-83-8191-135-1 |
| Kod paskowy (EAN) | 9788381911351 |
| Data premiery | 2021.01.13 |
| Data pojawienia się | 2020.12.16 |
| Dostępna liczba sztuk | |
|---|---|
| Dostępność całkowita | 112 szt. (realizacja 2024.04.22) |
| Dostępność w naszym magazynie | 0 szt. |
Dostępność w punktach Bonito |
|---|
| ul. Jagiellońska 4 (przecznica ul. Wolności) | Zamów i odbierz 2024.04.23 |
| ul. Dmowskiego 12 (obok stacji Gdańsk Wrzeszcz) | Zamów i odbierz 2024.04.23 |
| ul. Staromiejska 6 (50 m od Rynku) | Zamów i odbierz 2024.04.23 |
| ul. Piotrkowska 193 (200 m od Politechniki Łódzkiej) | Zamów i odbierz 2024.04.23 |
| al. Komisji Edukacji Narodowej 51 (skrzyżowanie z ul. Płaskowickiej) | Zamów i odbierz 2024.04.23 |
| al. Komisji Edukacji Narodowej 88 (Ursynów - metro Stokłosy) | Zamów i odbierz 2024.04.23 |
| al. Niepodległości 54 (przy stacji metro Wierzbno) | Zamów i odbierz 2024.04.23 |
| ul. Chmielna 4 (50 metrów od ul. Nowy Świat) | Zamów i odbierz 2024.04.23 |
| ul. Czapelska 48 (200 m od ronda Wiatraczna) | Zamów i odbierz 2024.04.23 |
| ul. Kondratowicza 37 (blisko Szpitala Bródnowskiego) | Zamów i odbierz 2024.04.23 |
| ul. Pańska 96 (300 m od ronda Daszyńskiego) | Zamów i odbierz 2024.04.23 |
| ul. Powstańców Śląskich 3 (obok restauracji McDonald's) | Zamów i odbierz 2024.04.23 |
| ul. Stawki 8 (450 m od CH Arkadia) | Zamów i odbierz 2024.04.23 |
| ul. Wspólna 27 (przecznica Marszałkowskiej) | Zamów i odbierz 2024.04.23 |
| ul. Żeromskiego 1 (przy stacji metra Słodowiec) | Zamów i odbierz 2024.04.23 |
| al. Armii Krajowej 12 (Budynek Centrum AB) | Zamów i odbierz 2024.04.23 |
| ul. Jedności Narodowej 122 (blisko Parku Słowiańskiego) | Zamów i odbierz 2024.04.23 |
| ul. Plac Grunwaldzki 25 (w budynku Grunwaldzki Center) | Zamów i odbierz 2024.04.23 |
| ul. Ruska 2 (przy Placu Solnym) | Zamów i odbierz 2024.04.23 |
Darmowa dostawa już od 299,00 zł
"Trans. Wyznania anarchistki, która zdradziła punk rocka" Laury Jane Grace i Dana Ozzi, to jeden z tych reportaży, który z pewnością zostanie ze mną na bardzo długo. Ja o zespole Against Me! jak i o wokalistce (Laura Jane Grace) nigdy nie słyszałam, ale jej historia tak mnie dogłębnie poruszyła, że teraz mi ciężko zebrać własne myśli. Jak dla mnie, ten reportaż okazał się niezwykły, ponieważ miałam wrażenie, że czytam bardzo osobisty pamiętnik. Autorka tutaj nic nie ukryła a wręcz przeciwnie - dała nam wgląd w swoje najbardziej prywatne myśli jak i uczucia. Jak sobie przypomnę o niektórych historiach, to aż mam ciary na ciele, gdyż tak bardzo one do mnie trafiły. Nad piórem Laury również się zachwycałam, ponieważ jest ono bardzo naturalne, płynne i ujmujące. Nic dodać, nic ująć. Dla mnie tutaj wszystko idealnie grało, więc jak się nie zachwycać tym reportażem?
❄
Przedstawiona w tej książce historia życia Laury, jest tak cudowną i rozdzielającą serca opowieścią, że nie sposób przejść obok niej obojętnie. Ja tę książkę gorąco polecam.
Biografia człowieka, który dysforię próbował zagłuszyć używkami i miłością do muzyki. Człowieka, który po latach w końcu znalazł w sobie siłę, by żyć w zgodzie ze sobą.
„Cierpię i wiję się we własnej skórze."
Laura Jane Grace urodziła się jako Thomas James Gabel, ale od dzieciństwa nie czuła się chłopcem. Tak silnie jednak wypracowała w sobie tłumienie tej myśli, że potrafiła przez kilka lat być przekonana, że „wyleczyła się z niej", a potem problem powracał jeszcze silniejsze niż wcześniej. Pnąc się po szczeblach kariery jako frontman punk rockowego zespołu Against Me! tonęła w używkach, by zapomnieć o dysforii. Została mężem i ojcem, stała się rozpoznawalną osobą, a jednocześnie wciąż dusiła się w swoim ciele. Patrzyła na kobiety i myślała „chcę wyglądać jak ona". Pragnęła mieć długie włosy, pozbyć się zarostu, zyskać delikatność ruchów; a jednocześnie ogromnie się tego bała. Jak zareagują bliscy? Czy fani się od niej odwrócą? I czy naprawdę w kobiecym ciele czułaby się lepiej? Ogrom obaw krążył po jej głowie przez trzydzieści jeden lat, aż w końcu postanowiła przestać walczyć. W ten sposób narodziła się frontmanka Against Me! jaką dzisiaj znamy.
„Udaję, że coś czuję, bo mam dość nieczucia niczego. Kim jestem, jeśli nie tym, kogo udaję?"
Świat punków z młodości kobiety, to społeczność dzieciaków, które ciągle ładują się w kłopoty i które żyją na utrzymaniu rodziców. To z nich narodziło się Against Me! i to przez nie zostali odrzuceni jako „sprzedawczyki", gdy podpisali kontrakt z dużą wytwórnią płytową. Spotęgowało to presję, jaką odczuwał zespół, a od presji najlepiej ratowały używki. Dysforia, narkotyki, alkohol oraz muzyka to połączenie, które już na zawsze będzie kojarzyło mi się szczególnie z tą artystką.
Przez to, jak ładnym językiem została napisana biografia i dzięki wstawkom z pamiętnika, całość stała się jakby bardziej osobista. Jako czytelnik obserwowałam jak dysforia destrukcyjnie jest zagłuszana, a jedynym ratunkiem jest muzyka. Muzyka, która z czasem również zaczęła dusić, ale i z tym można było sobie poradzić, dzięki większej dawce używek. Laura wręcz w nich tonęła. Była niestabilna, wszczynała kłótnie, zawodziła bliskich. Wstydziła się tego, ale nie mogła przestać. Miewała myśli samobójcze, wiedziała, że ma depresję, ale nie szukała pomocy innej niż kolejne środki odurzające. Tonęła, wypływała na powierzchnię i znowu nadmiar myśli wciągał ją pod wodę, co zostało bardzo dobrze opisane.
Laura nie jest osobą, którą każdy polubi, ale nie stara się o to. Wraz z Danem Ozzi po prostu próbowali pokazać jej życie od czasów chłopca ubierającego rajstopy matki do momentu aż poczuła się w końcu w zgodzie ze sobą kobietą.
„Dokąd iść, kiedy nie chcą człowieka w miejscach, do których kierował się, bo nie był mile widziany nigdzie indziej?"
Rafał Lisowski wziął sporo na swoje barki, gdy zdecydował się tłumaczyć właśnie tę książkę. W języku angielskim w pierwszej osobie nie trzeba bowiem określać płci, ale język polski nie daje tej swobody. Tłumacz musiał więc tak operować słowami, by tekst wciąż był w zgodzie z tym, jak na danych etapach czuła się Laura. Pisząc te słowa zrezygnowałam z tego zabiegu i zdecydowałam się używać wyłącznie formy żeńskiej, więc tym bardziej podziwiam, jak zgrabnie tłumacz sobie z tym poradził.
Dodatkowo musiał stworzyć szczery przekład, więc po „Trans" nie warto spodziewać się poprawności. Już sam tytuł jest kontrowersyjny i jest on odpowiednikiem obraźliwego angielskiego „tranny", któremu bohaterka chciała „odebrać (...) jego raniącą moc". Tak więc Lisowski nie miał łatwego zadania i bez znajomości oryginału nie mogę oczywiście należycie ocenić jego pracy, ale jestem mu wdzięczna za włożone serce. I dla mnie spisał się świetnie.
Jako dzieciak wychowywany na punk rocku znalazłam w tej książce wszystko, czego po niej oczekiwałam, a nawet więcej, bo zdecydowanie nie byłam gotowa na tekst tak pełen uczuć. Ode mnie więc złego słowa nie usłyszycie o tym tytule i będę go z uśmiechem polecać.
A na koniec zostawię Wam fragment pamiętnika Laury, gdzie pojawiają się istotne pytania, które nie dawały jej spokoju, gdy zaczęła na poważnie myśleć o transgresji:„Czy płciowe wyzwolenie wyciągnęłoby mnie z depresji? Czy przestałbym szukać ratunku w narkotykach i alkoholu? Czy mógłbym dalej pracować jako muzyk?".
Thomas James Gabel to założyciel, wokalista, gitarzysta i frontman punkrockowego zespołu Against Me! A przynajmniej był nim do 2012 roku, kiedy to zdecydował się przejść tranzycje płciową i ujawnić, że już jako dziecko czuł się źle w ciele chłopca. Ta książka to rozliczenie się z latami zmagania się z dysforią płciową i sposobami radzenia sobie z poczuciem niedopasowania. Laura zwierza się w niej ze swojego życia, pełnego nałogów, presji, konfliktów z prawem. Oprócz ważnego tematu, jakim jest transpłciowość, mamy tutaj muzykę, która pomaga bohaterowi książki radzić sobie z trudami codzienności.
W moim odczuciu, mało jest w tej książce rozważań o tożsamości płciowej. Choć ten temat towarzyszy Tomowi przez całą muzyczną karierę, i jest powodem jego nałogów oraz pogłębiającej się depresji, to znaczną część tej publikacji zajmuje opis hulaszczego życia członków grupy, ich trasy koncertowe, problemów z wytwórniami płytowymi i rosnąca nienawiść fanów, którzy wzrost popularności grupy uznali za zdradzenie wartości głoszonych w ich tekstach. Przyklejenie wokaliście łatki ‘sprzedawczyka’, bynajmniej nie pomogło mu w poszukiwaniu własnej tożsamości.
Jednak jest to pozycja, która otwiera nasze oczy na istniejący problem, który wielu z nas traktuje jako fanaberię. Książka obrazuje jak trudno jest osobom transpłciowym przyznać się przed samym sobą, że płeć biologiczna nie współgra z płcią kulturową. Na doświadczeniach Laury, jesteśmy w stanie prześledzić ciężką drogę i mnóstwo wątpliwości z jakimi muszą się mierzyć osoby podobne do niej. Strach przed odrzuceniem, świadomość ogromnych zmian w relacji z żoną czy córką, wrogość społeczeństwa, a przede wszystkim obawa, że zmiana płci wcale nie uleczy cierpiącej duszy to emocje jakie biją z tej publikacji.
Książka może trafić do osób, które tak jak ja, lubią poszerzać swoje horyzonty, ale może też być ciekawą lekturą dla fanów zespołu Against Me!, i zabrać ich w podróż pełną głośnej muzyki, energii bijącej z koncertów oraz poszukiwania swojej tożsamości, nie tylko tej płciowej.
Biografia człowieka, który dysforię próbował zagłuszyć używkami i miłością do muzyki. Człowieka, który po latach w końcu znalazł w sobie siłę, by żyć w zgodzie ze sobą.
„Cierpię i wiję się we własnej skórze."
Laura Jane Grace urodziła się jako Thomas James Gabel, ale od dzieciństwa nie czuła się chłopcem. Tak silnie jednak wypracowała w sobie tłumienie tej myśli, że potrafiła przez kilka lat być przekonana, że „wyleczyła się z niej", a potem problem powracał jeszcze silniejsze niż wcześniej. Pnąc się po szczeblach kariery jako frontman punk rockowego zespołu Against Me! tonęła w używkach, by zapomnieć o dysforii. Została mężem i ojcem, stała się rozpoznawalną osobą, a jednocześnie wciąż dusiła się w swoim ciele. Patrzyła na kobiety i myślała „chcę wyglądać jak ona". Pragnęła mieć długie włosy, pozbyć się zarostu, zyskać delikatność ruchów; a jednocześnie ogromnie się tego bała. Jak zareagują bliscy? Czy fani się od niej odwrócą? I czy naprawdę w kobiecym ciele czułaby się lepiej? Ogrom obaw krążył po jej głowie przez trzydzieści jeden lat, aż w końcu postanowiła przestać walczyć. W ten sposób narodziła się frontmanka Against Me! jaką dzisiaj znamy.
„Udaję, że coś czuję, bo mam dość nieczucia niczego. Kim jestem, jeśli nie tym, kogo udaję?"
Świat punków z młodości kobiety, to społeczność dzieciaków, które ciągle ładują się w kłopoty i które żyją na utrzymaniu rodziców. To z nich narodziło się Against Me! i to przez nie zostali odrzuceni jako „sprzedawczyki", gdy podpisali kontrakt z dużą wytwórnią płytową. Spotęgowało to presję, jaką odczuwał zespół, a od presji najlepiej ratowały używki. Dysforia, narkotyki, alkohol oraz muzyka to połączenie, które już na zawsze będzie kojarzyło mi się szczególnie z tą artystką.
Przez to, jak ładnym językiem została napisana biografia i dzięki wstawkom z pamiętnika, całość stała się jakby bardziej osobista. Jako czytelnik obserwowałam jak dysforia destrukcyjnie jest zagłuszana, a jedynym ratunkiem jest muzyka. Muzyka, która z czasem również zaczęła dusić, ale i z tym można było sobie poradzić, dzięki większej dawce używek. Laura wręcz w nich tonęła. Była niestabilna, wszczynała kłótnie, zawodziła bliskich. Wstydziła się tego, ale nie mogła przestać. Miewała myśli samobójcze, wiedziała, że ma depresję, ale nie szukała pomocy innej niż kolejne środki odurzające. Tonęła, wypływała na powierzchnię i znowu nadmiar myśli wciągał ją pod wodę, co zostało bardzo dobrze opisane.
Laura nie jest osobą, którą każdy polubi, ale nie stara się o to. Wraz z Danem Ozzi po prostu próbowali pokazać jej życie od czasów chłopca ubierającego rajstopy matki do momentu aż poczuła się w końcu w zgodzie ze sobą kobietą.
„Dokąd iść, kiedy nie chcą człowieka w miejscach, do których kierował się, bo nie był mile widziany nigdzie indziej?"
Rafał Lisowski wziął sporo na swoje barki, gdy zdecydował się tłumaczyć właśnie tę książkę. W języku angielskim w pierwszej osobie nie trzeba bowiem określać płci, ale język polski nie daje tej swobody. Tłumacz musiał więc tak operować słowami, by tekst wciąż był w zgodzie z tym, jak na danych etapach czuła się Laura. Pisząc te słowa zrezygnowałam z tego zabiegu i zdecydowałam się używać wyłącznie formy żeńskiej, więc tym bardziej podziwiam, jak zgrabnie tłumacz sobie z tym poradził.
Dodatkowo musiał stworzyć szczery przekład, więc po „Trans" nie warto spodziewać się poprawności. Już sam tytuł jest kontrowersyjny i jest on odpowiednikiem obraźliwego angielskiego „tranny", któremu bohaterka chciała „odebrać (...) jego raniącą moc". Tak więc Lisowski nie miał łatwego zadania i bez znajomości oryginału nie mogę oczywiście należycie ocenić jego pracy, ale jestem mu wdzięczna za włożone serce. I dla mnie spisał się świetnie.
Jako dzieciak wychowywany na punk rocku znalazłam w tej książce wszystko, czego po niej oczekiwałam, a nawet więcej, bo zdecydowanie nie byłam gotowa na tekst tak pełen uczuć. Ode mnie więc złego słowa nie usłyszycie o tym tytule i będę go z uśmiechem polecać.
A na koniec zostawię Wam fragment pamiętnika Laury, gdzie pojawiają się istotne pytania, które nie dawały jej spokoju, gdy zaczęła na poważnie myśleć o transgresji:„Czy płciowe wyzwolenie wyciągnęłoby mnie z depresji? Czy przestałbym szukać ratunku w narkotykach i alkoholu? Czy mógłbym dalej pracować jako muzyk?".
Historia transpłciowego dziecka oparta na prawdziwym doświadczeniu Jazz Jennings, która stała się rzecznikiem transdzieciaków na całym świecie. Od kiedy miała dwa lata, Jazz wiedział, że ma mózg dziewczyny w ciele chłopca. Uwielbiała róż, ubierać się jak syrenka i źle się czuła w ubraniach dla chłopców. To niepokoiło jej rodzinę, do momentu gdy rodzicie zabrali ją do lekarza, który wytłumaczył im, że Jazz jest osobą transpłciową i taka się urodziła. Historia Jazz, oparta na jej prawdziwym doświadczeniu, opowiedziana jest w jasny i prosty sposób, co docenią zarówno dzieci, jak i ich rodzice i nauczyciele. „Jest to niezbędne narzędzie, dzięki któremu rodzice i nauczyciele mogą dzielić się wiedzą z dziećmi, niezależnie od tego, czy te dzieci...
Nastolatki – w Utrechcie, Londynie, Warszawie i Jeleniej Górze – odrzucają binarny podział na płeć i przypisaną jej seksualność. Widzą więcej możliwości niż widzieli ich rodzice. Lawinowo – w Wielkiej Brytanii o kilkaset procent w ciągu 10 lat – wzrasta liczba młodych osób, które są transpłciowe. Rodzice wychowywali córkę, a ona jest chłopcem. Albo odwrotnie. Albo – jest osobą niebinarną – ani w pełni chłopcem, ani w pełni dziewczynką, albo czasem chłopcem, czasem dziewczynką, albo w ogóle osobą bez płci. Nie każde z tych dzieci chce dokonać korekty płci, większość chce tylko móc wyrażać siebie – używając innego imienia, innych ciuchów, innych końcówek. Tyle o płci. Bo na to jeszcze nakłada się uczuciowość i seksualność:...
Co się dzieje, kiedy człowiek chciałby uciec od własnej płci? Jakie uczucia mogą towarzyszyć nastoletniemu piłkarzowi, gdy dociera do niego, że czuje się dobrze w damskim ubraniu i makijażu? Co przeżywa? A co jeśli to nie chwilowy kaprys, lecz długotrwały stan? Na co może liczyć, kiedy idzie ulicą w butach na wysokim obcasie i potyka się? Incognito opowiada o załamaniu się tożsamości płciowej i pierwszych próbach poradzenia sobie w tej sytuacji. Daleko tej powieści do wszelkich uproszczeń czy wywoływania taniej sensacji. Utrzymana w konwencji wyznania, książka przytacza historię młodego człowieka, który jeszcze nie wie, jak bardzo świat, w którym żyje, może być destrukcyjny i prowadzić do upodrzędnienia wrażliwej jednostki. Incognito to w każdym c...
Przejmujące wspomnienia dwunastu kobiet, które przeżyły piekło niemieckiego nazistowskiego obozu zagłady Auschwitz-Birkenau. Książka jest efektem rozmów autorki z każdą z bohaterek. Leokadia Rowińska do obozu trafiła w trzecim miesiącu ciąży. Wspomina, jak okrutnie traktowane były kobiety oczekujące potomstwa. Ireneusz, bo takie imię nadała swojemu synkowi, stał się najmłodszą ofiarą Marszu Śmierci. Pochowała go w pudełku po makaronie. Zofia Wareluk urodziła się w Auschwitz. Swoją smutną historię opowiada na podstawie wspomnień matki. Poród Zosi odbierała Stanisława Leszczyńska. Urszula Koperska do obozu trafiła jako 8-letnie dziecko. Opowiada o głodzie, tęsknocie i strachu. Jej wspomnienia to historia każdego dziecka w Auschwitz. W baraku, w któr...
Robert Langdon, profesor Uniwersytetu Harvarda, specjalista w dziedzinie ikonologii religijnej i symboli, przybywa do Muzeum Guggenheima w Bilbao, gdzie ma dojść do ujawnienia odkrycia, które „na zawsze zmieni oblicze nauki”. Gospodarzem wieczoru jest Edmond Kirsch, czterdziestoletni miliarder i futurysta, którego oszałamiające wynalazki i śmiałe przepowiednie zapewniły mu rozgłos na całym świecie. Kirsch, który dwadzieścia lat wcześniej był jednym z pierwszych studentów Langdona na Harvardzie, planuje ujawnić informację, która będzie stanowić odpowiedź na fundamentalne pytania dotyczące ludzkiej egzystencji. Gdy Langdon i kilkuset innych gości w osłupieniu ogląda oryginalną prezentację, wieczór zmienia się w chaos, a cenne odkrycie Kirscha może przepa...
Reportaż uhonorowany w 2017 roku Nagrodą Pulitzera Dotąd rozmowy o biedzie skupiały się na bezrobociu, pomocy społecznej i przepełnionych więzieniach. Matthew Desmond, socjolog Uniwersytetu Harvarda, postanowił uzupełnić ten obraz o problemy mieszkaniowe tych, którzy wydają na czynsz prawie całą pensję, a czasem więcej, przez co wpadają w spiralę długów. Tętniące życiem i wrażliwością opisy ukazują jeden z najbardziej pierwotnych lęków – przed brakiem bezpieczeństwa. Eksmitowani to niemal powieściowy, intymny portret ośmiu rodzin, które sięgnęły dna. Aby lepiej je poznać, Desmond zamieszkał na ponad rok w Milwaukee na osiedlu przyczep kempingowych, a później w schronisku w centrum miasta. Przesiadywał na salach sądowych, pomagał w przeprowadzk...
W 2005 roku kilkutysięczna Parada Równości przeszła ulicami Warszawy mimo zakazu ówczesnego prezydenta Warszawy, Lecha Kaczyńskiego. Przez kolejne lata temat mniejszości seksualnych nie schodził z medialnych nagłówków, znane postacie robiły coming outy, wrastała świadomość społeczna na temat dyskryminacji osób LGBT, Marsze Równości odbywały się niemal w całej Polsce, a do Sejmu wybrano nieheteronormatywnych posłów i posłanki. W ostatnim czasie skrót LGBT prawicowi politycy próbują skojarzyć z niejasną ideologią, warto więc oddać głos samym zainteresowanym i zapytać o ich codzienne życie i rodzinę, ale też homofobię z którą się stykają, stosunek do polityki, miłości i seksu. Z zebranych w książce wywiadów wyłania się obraz najważniejszych...
W listopadzie 1942 roku siedemdziesięciu żołnierzy Armii Czerwonej zorganizowało ucieczkę z obozu Auschwitz. Wśród nich znajdował się więzień numer 1418, Andriej Pogożew. Pogożew trafił do niewoli niemieckiej podczas chaotycznego odwrotu Armii Czerwonej w 1941 roku. Wraz z 20 tysiącami innych radzieckich żołnierzy został wysłany do Auschwitz. Rok później żyło zaledwie stu z nich. We wstrząsającej relacji szczegółowo opisuje życie i śmierć w obozie – choroby i niedożywienie, przerażające warunki i okrucieństwa, które zabiły prawie wszystkich jego towarzyszy. Ta opowieść jest tym bardziej wyjątkowa, że Andriej Pogożew wziął udział w jednej z nielicznych udanych ucieczek z obozu. Dwadzieścia lat później więzień numer 1418 złożył zeznania...
Legendarny frontman Sex Pistols i Public Image Ltd opowiada historię swojego życia i kariery. Bez ściemy, bez pomijania najbardziej szokujących faktów, bez oszczędzania siebie i swoich współpracowników. John Lydon to ikona rocka, jedna z najbardziej rozpoznawalnych postaci popkultury. Jako Johnny Rotten był w drugiej połowie lat siedemdziesiątych wokalistą i autorem tekstów Sex Pistols, jednej z najsłynniejszych i najbardziej inspirujących grup świata. A także najbardziej wojowniczych i niepokornych. Do tego stopnia, że brytyjscy parlamentarzyści zastanawiali się, czy w swoich utworach, takich jak „Anarchy In The UK” i „God Save The Queen”, nie naruszyła ustaleń Aktu Zdrady, za co do dziś grozi na Wyspach kara śmierci. Ale nie udało się zamknąć jej ust,...
Brudne intrygi polityczne, wielkie spektakle propagandowe, zawiła walka wywiadów i perfidne kampanie prowadzone na łamach prasy. To książka o kulisach uprawiania polityki jakiej jeszcze nie było. Autor przedstawia modelowy przypadek sytuacji, gdy w imię ratowania pokoju Europa uczyniła milowy krok w kierunku katastrofalnej wojny. „Horoskop dla Europy sporządzony przez znanego francuskiego astrologa Maurice’a Privata, który ukazał się w sylwestrowym wydaniu największego czechosłowackiego dziennika, brzmiał niezbyt krzepiąco: w nowym roku stary kontynent czekają głównie niebezpieczne wstrząsy, niepokoje i konflikty. W Niemczech już w marcu należy się spodziewać przewrotu pałacowego; Hitler popadnie w obłęd, ociemnieje (jak przydarzyło mu się już w 1918 roku...
Ta książka jest trochę jak festiwale jarocińskie. Różnorodna i nieprzewidywalna. Druga część wyboru najciekawszych rozmów z ludźmi związanymi z legendarnym polskim festiwalem rockowym. Na książkę składa się 65 wywiadów z artystami, organizatorami, pracownikami służb porządkowych, milicji i SB oraz zwykłymi widzami. Poza rozmowami w tomie drugim znajduje się ponad 200 zdjęć, w większości dotychczas niepublikowanych.
Z czym na co dzień mierzą się osoby transpłciowe? Jakie prawne, społeczne, medyczne aspekty wpływają na ich codzienne życie? Jak media piszą o ludziach transpłciowych i jakie oczekiwania są im stawiane? Kto i po co przemyca do Polski kampanię rozpowszechniania kłamstw o tranzycji, która w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych doprowadziła już do tragedii? I gdzie w tym wszystkim szukać nadziei? Ta książka to osobisty manifest i zarazem kontynuacja działalności aktywistycznej autorki. Maja Heban stawia w niej dwa cele: ułatwić osobom cispłciowym zrozumienie transpłciowości oraz dać własnej społeczności satysfakcję, że postulaty i przemyślenia, które przynajmniej część osób dzieli, będą mogły głośno wybrzmieć. Osadzona w biografii autorki narra...
Bonito
O nas
Kontakt
Punkty odbioru
Dla dostawców
Polityka prywatności
Ustawienia plików cookie
Załóż konto
Sprzedaż hurtowa
Bonito na Allegro
