Tam gdzie ostatnia świeci szubienica. Opowiadanie z dziejów tułaczki żołnierza polskiego na obczyźnie w latach Wielkiej Wojny

Listy do Ity to książka o życiu, miłości i śmierci. O czterdziestu latach szczęśliwości w okresie 1968-2008 ze wszystkimi konsekwencjami tego czasu. O ludziach mieszkających we Wrocławiu od 1945 r. i tych, którzy przyjechali tu później, pokochali to miasto i oddali swój talent i siły Wrocławskiemu Teatrowi Telewizji. O ludziach, którzy w ciężkich czasach PRL walczyli o poszerzenie strefy wolnego słowa, o ich starciach z cenzurą i SB, o budowie domu na wsi pod lasem, o przyjaźni z dobrymi ludźmi i życiu z ukochanymi psami, kotami i ptakami. O życiu pełnym miłości i walce o prawo do godnej śmierci. Pisana w formie listów do zmarłej żony, bez myśli o druku.

"Między Dźwiną a Czeremoszem" to kolejna książka autorki, przybliżająca losy Kresowiaków, którzy po II wojnie światowej znaleźli się poza granicami Polski. Opowiadają oni o Brasławiu, Soplicowie, Nowogródku, Bohatyrowiczach, Żółkwi i wielu innych miejscowościach, w których niegdyś kwitła polska kultura, później zniszczona przez sowietów, i którą od wielu lat, walcząc z władzami niemal na każdym kroku, mozolnie odbudowują. Autorka pisze we wstępie: „Pozostali tam ludzie. Pozostali Polacy. (…) Oni tam żyją i dają świadectwo prawdzie, wierze, miłości i nadziei, i tę Polskę – z Wileńszczyzną, Nowogródczyzną, Polesiem, Wołyniem, Podolem, ziemią lwowską i stanisławowską – zachowali w swoich sercach, więc nie zginęła. I o nich, strażnik...

Publikacja ta jest przekładem na język rosyjski wydanych w 2008 roku w języku polskim Rozmów o człowieku. Książka w swej kompozycji nawiązuje do starożytnej formy dialogu, podczas którego poszukiwano prawdy o świecie i sprawach ludzkich. Mistrzem, do którego kierowane są pytania, jest Ojciec Krąpiec, współtwórca Filozoficznej Szkoły Lubelskiej, profesor i wychowawca, rektor KUL, a przede wszystkim przewodnik na drodze realistycznego wyjaśniania rzeczywistości. Rozmowa jest próbą zrozumienia kim jest człowiek, czym jest dusza ludzka, na czym ludzkie działanie, jakie są relacje człowieka do społeczeństwa. W rozmowie został także podjęty problem śmierci. Publikacja w języku rosyjskim daje okazję zapoznania Czytelnika z innego kręgu kulturowego z realistyczn�...

Książka Rudolfa Fryszowskiego pt. Pejzaż wojennych wspomnień jest nieprzeciętną publikacją – i to z kilku powodów. Osią narracji są niepublikowane wcześniej wspomnienia oficera Wojska Polskiego, obrońcy Kępy Oksywskiej z 1939 r., które spisał podczas pobytu w niemieckiej niewoli, w latach 1939–1945. Notatnik majora szczęśliwie przetrwał wojenną zawieruchę – dzięki uprzejmości jego krewnego, rękopis trafił niedawno do Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku, gdzie został starannie opracowany pod kątem naukowym i edytorskim oraz przygotowany do druku. Tytułowy bohater należał do przedwojennej awangardy polskiej armii. Był erudytą, inżynierem, współtwórcą systemu umocnień na Wybrzeżu i osobą zasłużoną w budowie niepodległej Rzeczypospolitej. Był...

„Książka Marceliny Koprowskiej jest pracą ważną i pożyteczną. Jest to pierwsze kompleksowe opisanie życia religijnego podczas Powstania Warszawskiego. Autorka zmierzyła się z trudną do analizy materią i wywiązała się z przedstawionych sobie założeń bardzo dobrze. (...) Należy Autorkę pochwalić za to, że nie skupiła się tylko na działalności duchownych i wiernych Kościoła katolickiego, ale także sięgnęła do aktywności przedstawicieli wyznań reformowanych i prawosławia. Nowością jest też ustalenie topografii mszy i nabożeństw w powstańczej Warszawie”. Fragment recenzji dr. Karola Mazura, MPW

Niniejszy tom jest pierwszą próbą zebrania całego dorobku literackiego Małaczewskiego. Wydanie obejmuje poezję (także przekłady poetyckie), sztukę teatralną, nowelistykę (w tym słynnego Konia na wzgórzu) oraz publicystykę, uwzględniając teksty opublikowane zarówno w książkach, jak i rozrzucone w międzywojennej prasie.

Szokującym może zdawać się sam fakt, iż w Auschwitz istniała jakakolwiek sztuka. Rysunki ukazujące obozową rzeczywistość, portrety współwięźniów, prace wyrażające tęsknoty i nadzieję – co motywowało artystów, aby tworzyć mimo ogromnego ryzyka, jakie się z tym wiązało? Odpowiedzi na te pytania znajdziemy w albumie Twarzą w Twarz. Sztuka w Auschwitz autorstwa Agnieszki Sieradzkiej, wydanym wspólnie przez Muzeum Narodowe w Krakowie oraz Państwowe Muzeum Auschwitz-Birkenau. Katalog towarzyszył wystawie pod tym samym tytułem, którą można było oglądać w roku 2017 w Muzeum Narodowym w Krakowie, ale jednocześnie stanowi samodzielną publikację, po raz pierwszy w tak obszernej formie porządkującą wiedzę o sztuce, która powstawała w niemieckim nazistowsk...

„Obraz był wspaniały. Przy łunie pożaru, z czarnemi od prochu twarzami, okopceni, oberwani, rozpaleni przepysznie wyglądali! Niech żyje major! niech żyje naczelnik! niech żyje Polska! niech żyje wolność! huczało jak grom. Wreszcie cała partja jednym głosem zaśpiewała: »Jeszcze Polska nie zginęła«. Następnie, odmówiwszy wspólnie modlitwy za poległych, ruszyliśmy lekko, nie czując zmęczenia, w dalszą drogę i, odszedłszy parę mil, w gęstych lasach, już w biały dzień zalegliśmy na odpoczynek.”

W 1941 r. Lech Karol Neyman, przedwojenny prawnik, narodowiec, przygotował pracę Szaniec Bolesławów, stając się jednym z twórców programu zachodniego środowisk narodowych, stawiającym postulat powrotu Polski nad Odrę i Nysę Łużycką. W dogłębnym jak na konspiracyjne warunki tworzenia studium formułował argumenty historyczne, geograficzne i gospodarcze za powrotem Prus Wschodnich, Gdańska, Pomorza Zachodniego, Pogranicza, Przyodrza oraz Dolnego, Opolskiego i Górnego Śląska do Macierzy.Jeżeli więc Polska ma być wielką i wieczną, musi mieć na zachodzie granicę od Rugii, wzdłuż zachodniej granicy dawnego Pomorza Zachodniego, z wyspami Usedom i Wolin, oraz wzdłuż Odry i Nisy łużyckiej na ich lewym brzegu. Granica taka będzie najlepszą gwarancją bezpieczeńs...

Wreszcie Chmieliński polecił kapitanowi Rząśnickiemu udać się na lewe skrzydło tyraljery i stanąć w zwartych szeregach w lesie tak, ażeby w razie obejścia nas przez moskali i doraźnego wpadnięcia na tyły, być od takiego manewru całkowicie zabezpieczonym. Kapitan Nowicki otrzymał taki sam rozkaz do ustawienia kompanji na prawem skrzydle tyraljerów. w środku za tyraljerami stanęła jako główna rezerwa kompanja kapitana Szaneckiego.

Pędzące po stepach, walczące u boku żołnierzy, przynoszące swym jeźdźcom chwałę, a niekiedy ocalenie. Oto poruszające, niekiedy dramatyczne opowieści o najpiękniejszym zwierzęciu, stawiającym czoło najrozmaitszym przeciwnościom. Niniejszy zbiór obejmuje historie z wielu gatunków, rozgrywające się w różnych czasach i okolicznościach – przygodowe, obyczajowe, wojenne, western. Jest tu rozpędzona gonitwą opowieść o niezłomnym mustangu, którego żaden kowboj nie mógł okiełznać. Ciepła powiastka o burym kucyku, który ocalił swojego pana przed wyśmianiem i głodem, a ostatecznie zapewnił mu przyszłość w dobrobycie i szacunku. Porywający wycinek wojny secesyjnej, a nawet relacja z meczu w polo z perspektywy… wierzchowca! Oto historie autorów zafascy...

Niniejszy tom jest pierwszą próbą zebrania całego dorobku literackiego Małaczewskiego. Wydanie obejmuje poezję (także przekłady poetyckie), sztukę teatralną, nowelistykę (w tym słynnego Konia na wzgórzu) oraz publicystykę, uwzględniając teksty opublikowane zarówno w książkach, jak i rozrzucone w międzywojennej prasie.

Niniejsza książka zawiera wszystkie opowiadania i nowele publikowane w 1921 roku w tomie Koń na wzgórzu w oryginalnym układzie oraz cztery inne teksty. Są to wszystkie zachowane do dziś krótkie utwory prozatorskie tego autora. Teksty te stanowią plon wojennej wędrówki Małaczewskiego po lodowatym Murmaniu i przeżyć pisarza związanych z wojną polsko-bolszewicką 1920 roku. Pomimo upływu czasu opowiadania te nie straciły nic z dawnego artyzmu i uroku. Wciąż mają moc oddziaływania na czytelnika, nadal wywołują uśmiech i poruszają duszę.