Na ulicy Krochmalnej 92 był wielki, biały budynek z tablicą „Dom Sierot”. I tam Frania po raz pierwszy zobaczyła Panadoktora. Stał przed głównym wejściem i czekał na dzieci, żeby się z nimi przywitać. Babcia, gdy to opowiada, a lubi tę część, mówi: „Pandoktor się do nas uśmiechał. Jak tylko go zobaczyłam, to wiedziałam, że Pandoktor to dobry człowiek”. I mówi „Pandoktor” tak, jakby to był jeden wyraz.
Wzruszająca opowieść o wychowankach warszawskiego Domu Sierot i o ich ukochanym opiekunie, Januszu Korczaku – pedagogu, który poświęcił całe życie, broniąc praw dziecka i żądając ich równouprawnienia.
Autor | Beata Ostrowicka |
Wydawnictwo | Literatura |
Rok wydania | 2020 |
Oprawa | twarda |
Liczba stron | 64 |
Format | 16.5 x 23.5 cm |
Numer ISBN | 978-83-7672-807-0 |
Kod paskowy (EAN) | 9788376728070 |
Waga | 280 g |
Wymiary | 165 x 235 mm |
Data premiery | 2020.03.05 |
Data pojawienia się | 2020.03.05 |
Produkt niedostępny!
Ten produkt jest niedostępny. Sprawdź koszty dostawy innych produktów.
„Polen-Jugendverwahrlager der Sicherheitspolizei in Litzmannstadt – obóz po dziś dzień mało znany, nadal leży poza granicami naszej świadomości, naszego poznania, a nawet naszej wyobraźni… To miejsce, w którym prawo chroniące dzieci umarło z chwilą jego powstania. (…) Jakakolwiek ocena jest zbędna, słowa zbyt słabe, by oddać bestialstwo, bezmiar cierpienia i krzywdy, jakich doznały dzieci w łódzkim obozie przy ulicy Przemysłowej. Nie wolno nam dopuścić, by to, co się wydarzyło w obozie dla polskich dzieci w Łodzi, poszło w zapomnienie” – Renata Piątkowska.
Najnowsza książka Joanny Papuzińskiej z serii „Wojny dorosłych – historie dzieci” W PRL-u w paczkach makaronu przemycano zakazane przez władzę książki, drukowane na powielaczu, przekazywane z narażeniem życia kolejnym czytelnikom. Obowiązywała zasada: „przeczytaj – nie niszcz – przepisz – podaj dalej”. W ten sposób wiadomości wędrowały z rąk do rąk ludzi, którzy sobie ufali. Tak też zaczyna się opowieść o drugim obiegu i walce o wolność Polski. Historia opowiedziana przez małego chłopca, który słucha opowieści rodziców i dziadków, tłumaczących mu, co się dzieje w ich zniewolonym kraju.
Książka przeznaczona dla najmłodszych czytelników – pozwala poznać życiorys słynnej noblistki i przyswoić go sobie wraz z szerszym kontekstem. Ten kontekst, to między innymi wiedza na temat epoki, jak również wiedza na temat samej nagrody Nobla. Książka została podzielona na dwie części. W pierwszej dzieci poznają historię życia noblistki, najpierw małej Mani, a później dorosłej Marii poprzez rozmowy z najważniejszymi w jej życiu postaciami. Druga część książki pozwala dzieciom przypomnieć najważniejsze fakty z życia Marii Skłodowskiej, a także wyjaśnić trudne pojęcia z nią związane, m.in. radioaktywność. Nie zabraknie także ciekawostek, np. informacji na jakich monetach, banknotach i znaczkach można znaleźć podobiznę Marii a także jak p...
Długo wyczekiwane wznowienie! Darowane kreski to wspomnienia z dzieciństwa popularnej autorki książek dla dzieci (Agnieszka opowiada bajkę, Nasza mama czarodziejka, Czarna łapa, Gawęda o Macierzanku i innych), krytyka literackiego, profesora na Uniwersytecie Warszawskim. Autorka w sposób niezwykle ciepły prezentuje obraz dzieciństwa szczęśliwego, mimo dramatycznych wydarzeń, w jakich przyszło je przeżyć (lata wojny w Warszawie i pierwsze lata powojenne), podbudowanego miłością i uczącego otwarcia na świat i ludzi. Książka ukazuje świat dzieciństwa pełen rodzinnego ciepła, a w jego centralnym punkcie dom – ostoję i schronienie dla wszystkich.
Świat małego Wiktora, zwanego żartobliwie wilczkiem (od piosenki Obława Kaczmarskiego) zmienia się w ciągu jednego dnia. Tajemniczy Wron sprawi, że w niedzielny poranek chłopiec nie obejrzy Teleranka, na który z niecierpliwością czeka, zabroni ludziom wychodzić z domu i zrani pluszowego psa. Zakończy się czas studenckich strajków, zniknie tata, a gitarowa ciocia będzie musiała przenocować u babci i dziadka. Na ulicach pojawią się Szarzy Rycerze i ich niewielkie piecyki, a nocą ulicami miasta przejadą czołgi. Ale wilczek – wnuk bohatera walczącego za wolność podczas II wojnie światowej – nie boi się ani gryzącego dymu ani nawet samego Wrona.
Pewnego dnia 1941 roku siostra Jolanta zrozumiała, że to, co robi dla zamkniętych w getcie przyjaciół, nie wystarczy, aby ich ocalić. „Będę pomagać inaczej”, postanawia, i narażając życie swoje i ogromnej siatki ludzi, którzy myślą jak ona, codziennie ratuje kilkoro dzieci. Ich lista, umieszczona w zwykłej butelce po mleku, którą Jolanta zakopuje pewnego dnia pod jabłonką, liczy… dwa i pół tysiąca dzieci! „Ja tylko próbowałam żyć po ludzku… To przecież nic takiego. Każdy by tak zrobił. Trzeba podać rękę tonącemu. Nawet, jeśli nie umie się pływać, zawsze jakoś można pomóc. Nauczył mnie tego mój tatuś…” Poznajcie historię życia Ireny Sendlerowej.
Seria „Polscy superbohaterowie” opowiada o niezwykłych Polakach i Polkach – ludziach mądrych i odważnych. Jak żyli i pracowali? O czym marzyli i co osiągnęli? Co im zawdzięczamy? Może Ty chcesz być jak… Irena Sendlerowa? Majkę czeka niezwykła podróż w czasie. Podczas lekcji po raz pierwszy słyszy nazwisko Ireny Sendlerowej: wrażliwej dziewczynki i nieustraszonej kobiety, która podczas wojny uratowała dwa i pół tysiąca ludzi i została polską superbohaterką. Tak zaczyna się opowieść o narodzinach przyjaźni z nieco zarozumiałą Wiktorią, dość ponurym Ignacym oraz kotem Zuzełem, których połączyło zaangażowanie w poznanie trudnej i mrocznej historii XX wieku oraz roli odegranej w niej przez Irenę Sendlerową. Jej opowieść zaczyna się w 1910 roku...
Tak się złożyło, że kiedy tylko Krysia kończy dziesięć lat, zaraz wybucha wojna. Po powrocie ze szkoły pracuje, podobnie jak wszystkie dzieci, które znalazły jakieś zajęcie w tym trudnym okresie. Wstępuje do Organizacji, naraża życie, przewożąc meldunki, a nawet broń ukrytą w koszyku pełnym jabłek. Razem z mamą i babcią pomaga ukrywać panią Marię i jej syna Janka, który ma "zły wygląd". Przez jakiś czas mieszka u nich prawdziwy gangster… Krysia rośnie, zawiera nowe przyjaźnie, podejmuje kolejne wyzwania i na pewno nie może narzekać na nudę. A wojna? Uparcie nie chce się skończyć… Prawdziwa opowieść małej żoliborzanki, której udało się przeżyć i dziś może przedstawić Wam swoją historię.
Pan Apoteker to po części opowieść o Tadeuszu Pankiewiczu, człowieku, który zdecydował się pozostać na terenie getta krakowskiego i nieść pomoc jego mieszkańcom podczas II wojny światowej. Apteka pod Orłem, dziś zamieniona w niewielkie muzeum, za jego sprawą stała się w tamtych strasznych czasach wyspą na wzburzonym oceanie, Arką pozwalającą przeżyć potop. Mała Bluma, jej siostra Dorina i starszy brat, Arik niejednokrotnie znajdą tam pomoc lub schronienie. Ale jak wyjaśnić sobie to wszystko, co dzieję się dokoła? Bluma ucieka w świat wyobraźni, obserwuje, próbuje tłumaczyć rzeczywistość i żyć w świecie, w którym być może jedynie szaleńcy czują się szczęśliwi.
Eulalia Gutkowska, zwana w dzieciństwie Lalą, mieszkała wraz z mamą w wielokulturowej społeczności na Wołyniu. Gdy do ich wioski dotarła II wojna światowa, Lala straciła poczucie bezpieczeństwa. Ale za to zyskała najbliższą przyjaciółkę, przyszywaną siostrę – Pepe. Mama przygarnęła tę małą uciekinierkę z getta bez chwili wahania. Opowieść o losach rodziny z Wołynia w czasie II wojny światowej i po jej zakończeniu.
Para sympatycznych przyjaciół z Białowieży – żubr Kuba i wiewiórka Ula – wyrusza w fascynującą podróż po ośmiu niezwykłych parkach narodowych – od Białowieskiego, przez amerykański Park Yellowstone i chiński Park Narodowy Jiuzhaigou, po Park Narodowy Komodo w Indonezji. W każdym z nich spotykają lokalne gatunki zwierząt, poznają ich zwyczaje i środowisko – a przy okazji przeżywają mnóstwo zabawnych przygód. Aleksandra i Daniel Mizielińscy są mistrzami przekazywania wiedzy w przystępny i atrakcyjny sposób. Tym razem ogrom informacji o dzikiej przyrodzie różnych kontynentów zawarli w dowcipnym i wciągającym komiksie, który płynnie przenika się z efektownymi planszami edukacyjnymi.
Maria Skłodowska-Curie była fascynującą osobą. Wielu uważało, ze jest zbyt poważna – a ona była po prostu refleksyjna i bardzo skupiona – początkowo na nauce, potem na pracy naukowej. W jej czasach w Polsce kobiety nie mogły studiować na uniwersytecie, więc sama zarobiła na studia i wyjechała do Paryża, uczyć się na Sorbonie. Nie dbała o stroje (do ślubu poszła w granatowej, bardzo praktycznej sukience), obiady dla męża gotowała na laboratoryjnym palniku, a wkrótce po otrzymaniu Nagrody Nobla zaczęła jeździć z córką na front I wojny światowej, robiąc zdjęcia rentgenowskie rannym żołnierzom – tym samym wykorzystując swoje odkrycie w praktyce. Zawsze miała swoje zdanie i wiele niekonwencjonalnych pomysłów. Była dociekliwa i pracowita. Oryginalna...
Muchomora, zielonowłosa Opiekunka lasu, razem z psem Szyszkiem wędruje codziennie leśnymi ścieżkami. Zamiast zajmować się swoją pracą – złocić liście, słodzić jagody i dbać o zwierzęta, Muchomora sprząta. Sprząta po ludziach, którzy „przypadkiem” zostawili w jej lesie góry śmieci. Jak im wytłumaczyć, że ekologia jest ważna? Jak nauczyć ekomyślenia ich dzieci? Muchomora ma na to pomysł.
Na ulicy Krochmalnej 92 był wielki, biały budynek z tablicą "Dom Sierot". I tam Frania po raz pierwszy zobaczyła Panadoktora. Stał przed głównym wejściem i czekał na dzieci, żeby się z nimi przywitać. Babcia, gdy to opowiada, a lubi tę część, mówi: "Pandoktor się do nas uśmiechał. Jak tylko go zobaczyłam, to wiedziałam, że Pandoktor to dobry człowiek". I mówi "Pandoktor" tak, jakby to był jeden wyraz. Wzruszająca opowieść o wychowankach warszawskiego Domu Sierot i o ich ukochanym opiekunie, Januszu Korczaku - pedagogu, który poświęcił całe życie, broniąc praw dziecka i żądając ich równouprawnienia.
2022 Rokiem Marii Konopnickiej Od dziecka zdradzała niesamowity talent literacki, jej twórczością zachwycał się sam Henryk Sienkiewicz. Zanim została podziwianą redaktorką postępowego „Świtu”, musiała godzić pisanie w obowiązkami matki gromadki dzieci. Jej otwarta głowa, nowoczesne spojrzenie na życie, pracowitość i talent zaowocowały sławą za życia i pamięcią potomnych. Wydaje się nam, że ją znamy, każdy przecież wie, że jest autorką Roty i baśni O krasnoludkach i o sierotce Marysi oraz popularnych, do dziś czytanych małym dzieciom wierszy „Pucu! Pucu! Chlastu! Chlastu! Nie mam rączek jedenastu”, ale mało kto wie, jakie przeszkody musiała pokonać, żeby zostać pisarką. Była jedną z sufrażystek, które utorowały kobietom drogę do możliw...
Poznajcie swoich rówieśników – Antka, Lenkę, Adę, Julka i Krzysia. Są przyjaciółmi i mają niezwykłą wyobraźnię. Wystarczą garnki, patyki, kamienie i już powstaje orkiestra albo rakieta, albo pociąg. Dużo tu zabaw, podróżowania, marzeń, szalonych pomysłów, a także wielu innych ważnych dla wszystkich dzieci spraw. Elementarz. Moje pierwsze czytanki to wspaniała pomoc dla dzieci rozpoczynających naukę czytania. Książka, stworzona zgodnie z zaleceniami metodyków, składa się z dwóch etapów: Pierwszy etap zawiera teksty tworzone zgodnie z zasadą „Jak się pisze, tak się czyta”, czyli używamy tylko podstawowych liter alfabetu, są one wprowadzane stopniowo od najprostszych do tych trudniejszych jak „ą”, „ę” czy „ź”, „ś”. W dymkach um...
Beata Ostrowicka opowiedziała historię o zamku, w którym pojawił się obcy. Jasiek ulepił Niebieskiego z resztek plasteliny. Niebieski wcześniej był hipopotamem, a jeszcze wcześniej – słoniem, miał nieśmiały uśmiech i chciał się zaprzyjaźnić z mieszkańcami zamku… Elżbieta Wasiuczyńska wycięła z papieru Niebieskiego, a także Białą, Zielonego, Czerwoną i pozostałych Kolorowych Rycerzy zamieszkujących zamek, dzięki czemu ta mądra historia o tolerancji zyskała niezwykłe trójwymiarowe ilustracje. Kolorowe serca skłaniają do zastanowienia, czy więcej nas łączy, czy dzieli. Czy nowe miejsce, nowa sytuacja, nowa osoba to powód do niepokoju? Czy to wstyd zmienić zdanie? Beata Ostrowicka – autorka książek dla dzieci i młodzieży. Wydała ponad dwadzie...
Hania nie lubi przytulanek i w ogóle się nimi nie bawi – do dnia, w którym znajduje Teofilka, starą zabawkę mamy. Okazuje się, że razem o wiele łatwiej rozmawia się z groźną sąsiadką, świetnie się biwakuje i bez strachu wskakuje do kąpieli. Ale, ale… po myciu Teofilek bardzo się zmienił… Czy Hania rozpozna w nim swojego przyjaciela?
Anatol to pluszowy zając. Mieszka w domku z czerwonym dachem, niedaleko karuzeli, huśtawek, piaskownicy i parkowych alejek, po których biegają dzieci. Ma przyjaciół – mrówkę Olę, dinozaura Plotka oraz ptaki, których sporo jest na placu zabaw. Spędzają wspólnie czas na przygodach, codziennych obowiązkach i szalonych wyprawach, które niestrudzenie wymyśla malutka Ola.
Druga część Eliksiru przygód. Młodzi bohaterowie za sprawą tajemniczego eliksiru przenoszą się do XVII wieku, do swojej przyjaciółki. Aby pomóc Helence i jej bliskim muszą rozwiązać zagadki, pokonać tunel pełen pułapek i nie pomylić się w rozpoznaniu osób, które udają przyjaciół.
Bonito
O nas
Kontakt
Punkty odbioru
Dla dostawców
Polityka prywatności
Ustawienia plików cookie
Załóż konto
Sprzedaż hurtowa
Bonito na Allegro