Ebook Wittgenstein wiadomo, że... mobi,epub

a, której forma przypomina kolaż pracy naukowej i powieści biograficznej, poprzetykany najróżniejszymi ciekawostkami, pełen absurdalnego humoru. Czytając ją nie można przewidzieć dalszego toku myślenia autora. Polski czytelnik z pewnością doceni również fakt, że poza opisywaniem czeskiego wątku życia rodziny Wittgensteinów (słynna huta Poldi, która przyniosła rodzinie gigantyczny majątek, znajdowała się na terenie Czech i dopiero w 2019 roku została sprzedana), pojawia się również wątek polski, a więc służba wojskowa na statku Goplana oraz pobyt w Krakowie, a także relacja Ludwiga z poetą Georgem Traklem. W polskim przekładzie konieczne było wprowadzenie dodatkowych przypisów - w tekście przypisy tłumacza oznaczone zostały nawiasem kwadratowym. Ponieważ materiał do książki był gromadzony na przestrzeni lat, w kilku przypadkach trudno było dojść, skąd dane cytaty pochodzą, dlatego w polskiej wersji jest więcej przypisów niż w oryginale. Część z nich została dodana w związku z tym, że autor posługuje się bardzo specyficznym dowcipem językowym, dlatego niekiedy trzeba było dodatkowo wyjaśnić te zabiegi. Mam nadzieję, że czytelnicy również docenią humor Ladislava Čumby i być może dzięki tej książce zapoznają się bliżej z myślą i życiem Ludwiga Wittgensteina. Anna Wanik Motto: ,,Świat jest wszystkim, co jest faktem"[1]. Osoby i wydarzenia opisane w książce nie są zmyślone. Aczkolwiek ich podobieństwo do rzeczywistości jest wyłącznie przypadkowe; autor starał się uchwycić nagie fakty i czystą rzeczywistość. Jeśli chodziłoby o zwyczajne podobieństwo, nie ma ono w przedłożonym tekście czego szukać. Książka jest wynikiem działalności stowarzyszenia Skutečnost [Rzeczywistość], o czym każdy może się przekonać na stronie Austriacki znaczek pocztowy z okazji setnej rocznicy urodzin filozofa Ludwiga Wittgensteina. 0 Preludium ,,Ten, kto rozumie moje zdania, rozpozna je w końcu jako niedorzeczne". 0 Filozof udaje, że przez całe życie zgłębia prawdę, lecz po chwili przychodzi ktoś po nim i twierdzi, że ten czy ów wielki myśliciel w poszukiwaniach pobłądził; on sam zaś prawdę znalazł lub przynajmniej się do niej zbliżył najbardziej ze wszystkich. Ludwig Wittgenstein w swojej książce zatytułowanej Traktat logiczno-filozoficzny napisał: ,,Granice mojego języka oznaczają granice mojego świata". Dalej w tekście często przypomina, że ,,Filozofia to czynność całkowicie zbędna". W końcu zaostrza to do ekstremalnego stwierdzenia: ,,Zdania moje wnoszą jasność przez to, że kto mnie rozumie, rozpozna je w końcu jako niedorzeczne". Koniecznie trzeba tu dodać, że owa siedemdziesięciostronicowa publikacja jest jedyną jego książką, którą wydał za życia, nie licząc niezbyt poczytnego, ale swego czasu bardzo praktycznego podręcznika do gramatyki dla uczniów i nauczycieli południowoaustriackich szkół podstawowych, przypominającego nieco Zasady czeskiej pisowni[2]. Pod koniec życia przygotował jeszcze drugą publikację, której jednak nie zdążył wydać. Pracując nad nią napisał do wydawnictwa Uniwersytetu w Cambridge, że dobrze by było wydać w jednym tomie jego pierwszą książkę razem z drugą, która tę pierwszą obala. Dlaczego sto lat po napisaniu tej książki, po wpisaniu nazwiska ,,Wittgenstein" w wyszukiwarce internetowej pojawia się ponad 7 120 000 różnych wyników? Dla porównania: po wpisaniu nazwiska ,,Václav Havel" wyświetli się około 1 950 000 wyników, a przy nazwisku czeskiego sportowca, który odniósł największy sukces komercyjny, Jaromíra Jágra - 4 960 000. L. Wittgenstein: Traktat logiczno-filozoficzny. Tractatus logico-philosophicus. Strona tytułowa. ,,Pamięci mego przyjaciela Davida H. Pinsenta". Motto: ,,...a wszystko, co się wie, nie tylko w szumie i zgiełku słyszało, da się powiedzieć w trzech słowach". Kürnberger Ferdinand Kürnberger (1821-1879) był austriackim dziennikarzem, poetą i dramaturgiem. Brał udział w rewolucji w 1848 roku. Już od lat 70. XIX wieku uważany za najlepszego wśród austriackich felietonistów. Profesor zwyczajny filozofii na Uniwersytecie Karola i pracownik naukowy Instytutu Filozofii Akademii Nauk Pavel Kouba twierdzi, że ,,historia filozofii posuwa się naprzód poprzez reinterpretacje poprzednich myślicieli". Przypomina to słowa profesora z Cambridge Whiteheada: ,,Cała filozofia to jedynie przypisy do Platona". Autor niniejszej książki jest zaledwie niegodnym zapisywaczem pięknej opowieści, dlatego kompetentnych informacji o filozofie, a zwłaszcza interpretacji filozoficznej jego filozofii, szukajcie gdzie indziej. Pomimo tego pozwolę sobie zwrócić uwagę na pewną piękną cechę filozofii. Filozof, jeśli pracuje sumiennie, może się pomylić, w przeciwieństwie do na przykład konstruktora samolotów czy budowniczego mostu. Jego kon