Ptyś i Bill

Ta część przygód Ptysia jest w dużej mierze poświęcona filmowi. Nasz młody bohater zapałał miłością do dziesiątej muzy. Albo nagrywa filmy, albo jest bohaterem, albo reżyserem. Jak zwykle jest dużo zabawy, wiele żartu i niespodziewanych zakończeń. Nie da się ukryć, że swoje trzy grosze wtrącą również zwierzęta - niezastąpieni Bill i Karolina. Tak, te komiksy potrafią poprawić ?humor każdemu. Niezależnie od płci i wieku. Polecam. 

Na horyzoncie - zabawa!

Pies i chłopiec - taki zestaw najczęściej gwarantuje mnóstwo śmiechu i świetnie spędzony czas :) I dokładnie tak mają się sprawy w przypadku Ptysia i Billa, Ptyś to bowiem rezolutny, sprytny chłopiec, Bill zaś to jego ukochany, wcale nie mniej skory do psot pies :)

Towarzyszami zabaw Ptysia i Billa, o czym przekonujemy się na kolejnych stronach, jest często kolega Ptysia, Piotrek i jego żółwica, Karolina. Im więcej członków zabawy tym ciekawiej, nie dziwią więc wcale pomysły w stylu zabaw w piratów, czy starty rakiety kosmicznej ;) Ale nawet z prozaicznych, codziennych czynności można zrobić sobie niezłą zabawę, o czym świadczy chociażby sposób, w jaki chłopcy koszą trawnik ;)

Seria "Komiksy są super!" zwykle przedstawia swoiste komiksowe nowości, pewną ciekawostką może więc być fakt, że seria "Ptyś i Bill" wcale taką nowością nie jest, komiks powstał bowiem w Belgii pod koniec lat pięćdziesiątych XX wieku. Ale, jak widać, ma się dobrze mimo upływu lat, o co dbają kontynuatorzy pomysłu i rysownicy ;)

Idealny album dla młodych fanów komiksów. Nie znajdziemy tu brutalnych ilustracji, ale całe strony zabawnych sytuacji. Ptyś i Bill to para przyjaciół. Ptyś ma niesamowite pomysły, które z reguły nie przypadają do gustu jego rodzicom. Bill to skory do żartów spaniel, który jest wielbicielem kości. Komiksy składają się z krótkich, jednostronicowych historyjek z niedużą ilością tekstu. Album jest doskonale narysowany. Już same rysunki śmieszą, a przecież mamy jeszcze tekst.

WSPÓŁCZESNA KLASYKA

Czwarty z tytułów wydanych w ramach linii ?Komiksy są super? to pozycja inna, od pozostałych trzech. Co ją wyróżnia? Przede wszystkim fakt, że jest ona najbardziej klasyczna ze wszystkich ? stanowi bowiem kontynuację cyklu zapoczątkowanego w 1959 roku. Poza tym zamiast pierwszych trzech tomów, dostajemy tu albumy od 32 do 34. Co oczywiście jest jedynie ciekawostką, bo w najmniejszym stopniu nie wpływa na odbiór całości. A jak odbiera się ?Ptysia i Billa?? Wprost znakomicie, z humorem, przyjemnością i ochotą na więcej.

Głównym bohaterem serii jest Ptyś, chodzący do podstawówki chłopiec, jakich wiele. Szkoły nie lubi, bo kto w tym wieku ją lubi? Podobnie jak warzyw, do wykonywania wszelkiej maści obowiązków też nie ma zbyt wielkiej ochoty, za to kiedy chodzi o figle, psoty i najróżniejsze szalone akcje, zawsze jest pierwszy i pełen chęci. Towarzyszą mu w tym jego najlepszy przyjaciel Piotrek, chłopak o podobnych zapędach, oraz dwójka rezolutnych zwierzaków: spaniel Bill, pies charakterem bardzo podobny do swego pana a także żółwica Karolina. Ta czwórka zawsze potrafi wpakować się w jakieś tarapaty, zawsze też wychodzi z nich obronną ręką i wszędzie umie znaleźć materiał do zabawy. A że nie samą zabawą człowiek (i zwierzę) żyje, uczuć i jedzenia także zabraknąć nie może! W skrócie: z tą bandą nie sposób się nudzić!

Inspirowane ?Fistaszkami?, stworzone przez zmarłego w 2006 roku Jeana Roba, belgijskiego komiksiarza znanego choćby z serii ?Sprycjan i Fantazjusz? przygody Ptysia i Billa to komiks mocno klasyczny pod każdym względem. Nawet w tych, pisanych i ilustrowanych przez kontynuatorów jego spuścizny (w tym znanego ze ?Studia tańca? Cripa) albumach. Co to właściwie oznacza?

Przede wszystkim nieco inną od pozostałych trzech tytułów z kolekcji szatę graficzną. Zarówno ?Studio tańca?, ?Lou?, jak i ?Ernest i Rebeka? są rysowane w sposób współczesny, kreską dość lekką i na gęsto rozlokowanych kadrach. ?Ptyś i Bill? wygląda podobnie, jak inne humorystyczne serie europejskie sprzed lat ? choćby ?Smerfy? czy swojskie komiksy Janusza Christy oraz zmarłej niedawno Szarloty Pawel. Jest prostszy, bardziej szczegółowy, a rozkład ilustracji jest przejrzysty i luźny. Ma to swój urok, a czystość samych rysunków i świetny, stonowany i utrzymany w klasycznym tonie kolor autentycznie robią wrażenie.

Fabularnie całość też przypomina dawne prace, ale rzecz w tym, że i inne współczesne dzieła nadal mocno z nich czerpią. Dlatego krótkie, jednostronicowe humoreski i typ żartów spodobają się również tym przyzwyczajonym już do obecnych hitów. Całość jednak jest tak urocza i ujmująca, że z pewnością niejednego czytelnika zachęci do sięgnięcia po starsze pozycje i odkrycia fascynującego świata europejskich komiksów humorystycznych. Ja ze swej strony polecam i mam nadzieje, że wydawnictwo Egmont (podobnie, jak to ma miejsce z wydawanymi przez nie od kilku lat ?Smerfami?), sięgnie także po klasyczne albumy ?Ptysia i Billa?.