Koncert na trzy osoby i psa. Ptyś i Bill. Tom 9

PTYŚ I BILL ZNÓW W AKCJI Wydawanie w Polsce „Ptysia i Billa” zaczęło się od tomu kontynuatorów spuścizny oryginalnego autora i do tego punktu po serii klasycznych albumów właśnie wracamy. I chociaż to komiksy pisane i rysowane przez Jeana Robę były najlepsze, zabawa nadal jest udana. I warta polecenia wszystkim fanom cyklu. Ptyś i Bill. Pies i chłopiec. Przyjaciele. I psotnicy. Szaleją, bawią się, rozrabiają i przeżywają kolejne przygody. Co tym razem czeka na nich i ich bliskich, przyzwyczajonych co prawda do psot obu, ale czy tak do końca? I jak poradzą sobie z tym wszystkim, co przyniesie im życie? Serię „Ptyś i Bill” wymyślił w 1959 roku ojciec „Sprycjana i Fantazjusza” i pracował nad nią aż do roku 2001. Dwa lata później pracę nad nią przejął Laurent Verron, który z pomocą różnych scenarzystów przygotował łącznie osiem albumów. Od 37 tomu jednak za serię wziął się wszystkim doskonale znany Christophe Cazenove („Sisters”, „Kasia i jej kot”), który pracuje nad nią od tamtej pory (w chwili gdy pisze te słowa dostępnych jest sześć albumów z jego scenariuszami). A w niniejszym tomie dostajemy tomy 38-41, z samego środka jego pracy nad serią. I jak zwykle całość jest udana, sympatyczna i urocza. Jeśli chodzi o rysunki, to ich siłą nawet w tomach tworzonych współcześnie jest ich klasyczność. „Ptyś i Bill” to seria, która podobnie jak inne kontynuowane obecnie klasyki („Smerfy”, „Asteriks”) zachowuje wszystko to, co miłośnicy kochali w stylu Jeana Rob. Kolor też jest zresztą taki, jak dawniej. Cartoonowa kreska, czyste wykonanie, sporo detali i urok w miejsca wpadają w oko. A wszystko to znakomicie wydane i nieźle napisane. Nieźle, bo czasem potencjał okazuje się być niewykorzystany, a jednocześnie całość i tak znakomicie bawi, uczy, wciąga i poprawia humor całej rodziny. Miłośnikom serii tego tomu polecać nie muszę. Ale każdy, kto lubi humorystyczne komiksy europejskie, powinien poznać „Ptysia i Billa”. To udana seria i warto po nią sięgnąć. Najciekawiej i tak wypadają klasyczne albumy, niemniej każdy, nawet najbardziej współczesny, absolutnie wart jest poznania i polecenia.

POPKULTUROWY KOCIOŁEK: Recenzowany album jako wydanie zbiorcze zawiera trzy oryginalne tomy popularnej francuskiej serii. Na czytelnika czekają tutaj historie zatytułowane „Koncert na trzy osoby i psa”, „Nie ma jak spacer!” i „Błyskotliwy Bill”. W sumie sto czterdzieści cztery strony lekkiego, łatwego i przyjemnego humoru. Już sama grafika na okładce komiksu jasno daje do zrozumienia, że treść będzie bardzo „muzyczna”. Wszystko za sprawą Ptysia, który rozpoczyna naukę gry na flecie. Szybko okazuje się, że cała rodzinka jest niezwykle muzykalna. Tata przypomina sobie lata swojej młodości chwytając za dudy, mama zaś pokaże swoje zdolności gry na banjo. Muzyczny nastrój udziela się również Billowi, który pokazuje, że grać może każdy. Radość i dobra zabawa niestety nie udziela się okolicznym sąsiadom, dla których niezapowiedziany „koncert” to jednak trochę za wiele. Na kolejnych stronach komiksu nie zabrakło również całej masy innych treści i przewijających się najróżniejszych postaci (począwszy od przyjaciół Ptysia, kończąc na zaproszonych gościach Billa). Śmiało można więc stwierdzić, że album Ptyś i Bill. Koncert na trzy osoby i psa utrzymuje wysoką jakość serii i sprawdza się jako doskonała dawka rozrywki dla każdego. Przezabawne proste gagi w połączeniu z przemyślanymi i trafnymi żartami sprawiają, że dobrze przy tytule będzie się bawić zarówno dziecko, jak i ktoś dorosły. Do tego wszystkiego dochodzi jeszcze prosta, ale mocno przykuwająca uwagę cartoonowa grafika. Ostatecznie otrzymujemy więc świetny album, który zdecydowanie powinien znaleźć się w niejednej domowej biblioteczce.

Co cenie w komiksowych przygodach Ptysia i Billa? To, że są humorystyczne i zainteresują nie tylko dziecko ale i dorosłego. Przezabawna seria o przygodach pomysłowego Ptysia i jego spaniela Billa (swoją drogą lekko szalonego psa 😅), którzy nie potrafią bez siebie żyć. Nie znają pojęcia nuda, a kreatywność to ich drugie imię. Co tu dużo mówić, ten duet to rodzinni psotnicy, do których wybryków rodzinka zdążyła już przywyknąć ( nawet żółwica Karolina 🤭). Komiks, który trafił w nasze ręce to zbiór trzech przezabawnych tomów o łącznej ilość 140 stron, a więc jest z czego wybierać i nie ma możliwości na nudę. Bardzo przyjemne rysunki, które z pewnością zachęcą nie jednego czytelnika. Opowieśći zabawne, mądre ale przede wszystkim dotyczą scenek z życia codziennego. Tak jak lubimy się śmiać tak podczas czytania komiksu chwilami aż brzuch bolał, naprawdę niezła dawka humoru. Jeśli lubicie komiksy to nie możecie przejść obojętnie obok tej książki serii.