Peter Singer, australijski etyk i wybitny współczesny myśliciel, na podstawie prywatnej korespondencji, zapisów i przekazów ustnych oraz innych archiwalnych źródeł i wspomnień odtwarza losy Dawida Oppenheima, dziadka ze strony matki, na tle wiedeńskiego barwnego życia intelektualnego pierwszej połowy XX wieku. "To, co nas łączy, trwa ponad czasem" - ten fragment jednego z listów Dawida do przyszłej żony wykorzystuje Singer w książce wielokrotnie, podzielając wiarę dziadka, jednej z milionów ofiar Holokaustu, w "ludzkie, niesekciarskie, uniwersalne wartości". Przywrócenie pamięci osoby dziadka ma dla Singera głęboki wymiar moralny, jest nieskończenie maleńkim, lecz namacalnym naprawianiem zła, jakie przyniósł nazizm niemiecki. Autor, poznając życie intelektualne Dawida, odkrywa zaskakujące podobieństwo ich poglądów na temat etyki i natury ludzkiej.