Szkoła klasztorna - Barbara Frischmuth

Zapiski z przeszłości - "Szkoła klasztorna"

Barbara Frischmuth poddaje analizie swoje doświadczenia z młodości, podzielone z czytelnikami w formie autentycznych wspomnień. Przez cztery lata była studentką katolickiej placówki edukacyjnej dla dziewcząt w austriackim Gmunden, a teraz opisuje to jako czas spędzony pod wpływem restrykcyjnego systemu, mającego na celu wykorzenienie wszelkiej oznaki odrębnej tożsamości oraz zakazać podstawowych praw jak wolność myślenia, wyrażania uczuć i podejmowania działań.

Opresyjne miejsce wychowania

Szkoła z internatem prowadzona przez zgromadzenie sióstr zakonnych ukazywana jest jako kraina totalnej inwigilacji, surowego regulaminu i nieugiętej dyscypliny. Jest to przestrzeń pełna dyrektyw i ograniczeń, niewielka i zdystansowana od rzeczywistości. W murach klasztornej placówki edukacyjnej tłumi się różnorodność, nakładając nadrzędne znaczenie religijnego kolektywu i absolutnej submisji wobec jego nakazów.

Zakazane więzi

Publikacja pokazuje, jak w szkole tłumiono wszelkie próby nawiązania bliskości pomiędzy uczennicami. Podkreśla, że instytucja taka tłamsiła naturalne potrzeby młodych dziewcząt do nawiązywania relacji, ich rosnące pragnienie bliskości i sympatii, niepokoje związane z dojrzewaniem i kwestie seksualności.