Prawda zapisana w popiołach. Tom 1. Milczenie aniołów

Nie jest to łatwa książka, autorce udało się stworzyć świetny PRL-owski klimat.

Naszych bohaterów spotykamy w powojennej Polsce. Część z nich była ofiarą terroru nazistów, a część armii czerwonej. Jednak wszyscy próbują się odnaleźć w nowej rzeczywistości. Jedni szukają szczęścia w zrujnowanej stolicy, inni na ziemiach odzyskanych. Niewielu ma komfort ekonomiczny, większość, ciśnie się w małych pokoikach. Społeczeństwo jest podzielone na zwolenników nowego systemy i jego zadeklarowanych przeciwników, a oliwy do ognia dolewa urząd bezpieczeństwa, który szuka 'wtyk' wśród ludności cywilnej. Nadzór kontrola i siłowe zwalczanie buntu niezadowolonych mieszkańców, trafia na pierwsze strony gazet. Kto ma pecha, stanie się wrogiem Polski Ludowej i będzie przykładnie i widowiskowo ukarany.

Dużo bohaterów, których losy się splatają ze sobą, jednak nie ma się poczucia, że któryś z nich jest zbędny. Autorka tworzy realny świat. Dopracowany klimat; z kartek przeziera beznadzieja, smutek, ale także nowa nadzieja i hart ducha.

Polecam.

Niezwykła powieść od której trudno będzie się Wam oderwać, chcąc poznać losy bohaterów z poprzednich sag. Żyją w czasach powojennych, próbując sobie ułożyć życie na nowo, ale czy to możliwe w obliczu przeszłości?

Jedni żyją w ojczyźnie, inni zaś na obczyźnie tęskniąc za swoim miejscem, ale niestety sytuacja na to nie pozwala. Poświęcają się własnym rodzinom, często też żyjąc w związkach bez miłości tęskniąc za ukochanymi, niektórzy żyją z kochankami, inni studiują, ale czy to tak naprawdę sprawia, że są tak naprawdę szczęśliwi?

Gorąco zachęcam do sięgnięcia po pierwszy tom oraz po wcześniejsze sagi pani Joanny, aby dopełnić sobie cały zarys losów bohaterów.

W „Milczeniu aniołów” Joanna Jax połączyła losy bohaterów sag „Zanim nadejdzie jutro” i „Zemsta i przebaczenie” (książkę można czytać bez znajomości tychże) i przeniosła ich do PRL-u lat 1956-1958. Autorka ukazuje ich zmagania z przeszłością, z traumami, z radzeniem sobie w trudnych warunkach bytowych PRL-u. Sportretowane zostały rodziny, łączące ich „więzy” oraz różne oblicza miłości. Nie brak romansów i zdrad. Padają ważne słowa o zakochaniu się i postrzeganiu drugiej osoby. Każdy bohater ma swoje ideały, wartości. Jedni wierzą propagandzie, inni z nią walczą. Każdy stara się odnaleźć w nowej rzeczywistości, radzić sobie, „jakoś” żyć. Bohaterowie są tak prawdziwi w literackim świecie, jak czytelnicy o nich czytający. Historia w powieści nie jest tylko tłem wydarzeń, lecz pełnoprawnym bohaterem, gdyż akcja została osadzona w historii Polski. Najważniejsze wydarzenie to bunt robotniczy w Poznaniu w „Ceglorzu”.

Polska władza jest na krótkiej smyczy Sowietów. Do więzienia trafia się za cokolwiek lub za nic. Bezpieka prężnie działa. Jej metody pozyskiwania nowych współpracowników są perfidne, podstępnie, a ilość lojalek przybywa. Szukanie haków i ich preparowanie to norma, donosy też. Bohaterom towarzyszą dylematy moralne. Zaskakuje, kto jest donosicielem, a kto nie. Fikcyjne postacie mierzące się z prawdziwymi wydarzeniami powojennej historii Polski. Mały majstersztyk. Autorka znakomicie oddała ducha tamtych czasów. Z dbałością o szczegóły opisała realia, zaglądając do domów bohaterów, pracy, do lokali, na salę sądową, wychodząc na ulice. Smutna to była rzeczywistość: powszechna bieda, pustki w sklepach, praca ponad siły, terror, donosy, szarzyzna. Ludzie praworządni mieli ciężko, potakującym żyło się lepiej. Mieć czyste sumienie czy talon na mieszkanie?

„Miasto aniołów” nie pozwala wrócić do XXI wieku, bo swoją akcją od początku przykuwa czytelnika. Zabiera go w podróż po Polsce, do Anglii i Izraela. Zaprasza do domów bohaterów, zwykłych ludzi, którzy przeżyli piekło II wojny światowej, którzy walczą z traumami i demonami przeszłości. To ich życie i zmagania z trudami dnia codziennego, emocje, wspomnienia, spojrzenie na nową sytuację polityczną w Polsce zostały wpisane w historię Polski.

Wojna to był bardzo zły czas i niestety nawet kiedy już się skończyła ludzie dalej żyli w strachu, nigdy nie mogli zapomnieć o tym co widzieli, żyjąc dalej z nadzieją że nigdy nie powróci.

Szymek aplikant który bierze wszystkie trudne i kontrowersyjne sprawy ciągle kłóci się ze swoją żoną Zosią, nawet myślą o rozwodzie ale mężczyzna nie chce tego robić ze względu na syna Krzysia, do czasu aż poznaje Beatę i ulega jej urokowi. Mateusz po wielu latach odnajduję swoją siostrę Rebekę z którą został rozdzielony w czasie wojny, trafił na dobrą rodzinę a jego matka Alicja nie chciała żyć w kłamstwie dlatego wyjawiła mu że nie jest jej prawdziwym synem, kiedy poznaje siostrę zaczyna czuć się Żydem i chce studiować w Jerozolimie. Młoda Nadia ukrywa swój związek z dużo starszym, żonatym mężczyzną z nadzieją że Michał się rozwiedzie, kiedy zostaje postrzelona w nogę lekarz mówi jej że była w ciąży ale poroniła, Nadia z jednej strony cieszy się bo jest jeszcze młoda, a z drugiej żałuje bo to mogło ją na zawsze złączyć z Michałem. Czy chociaż jedna osoba z przedstawionych będzie w stanie ułożyć sobie życie?

W tej książce poznajemy wiele osób które próbują żyć normalnie po wojnie, niestety wszędzie widzą spiski i układy, chociaż te czasu minęły dalej niektórzy mają nawyki chowania świeżego chleba na wszelki wypadek. Ludzie chcą też jak najlepiej dla swoich dzieci, żeby żyły w godnych warunkach, miały wszystko co najlepsze ale ciągle brakuje pieniędzy a do tego można zostać aresztowanym i skazanym za niewinność dlatego nikt nigdzie się nie wychyla.

Słowa w tej książce naprawdę poruszają, widać tutaj oddanie i bezgraniczną miłość do dzieci z którymi nie łączą więzy krwi, ukazana jest także walka o poznanie swoich korzeni, odszukanie bliskich, walka o miłość nawet tą zakazaną. Ta książka to nie jest kolejna lekka powieść, a wiele emocji, współczucia i czasami nawet łez.

Mam nadzieje że wojna nigdy nie powróci bo jest to bardzo zły czas który odbija się na psychice, ludzie nigdy o tym nie zapominają.

Książka opisuje dalsze losy bohaterów cyklu "Zemsta i przebaczenie" autorki. Cykl ten bardzo mi się podobał dlatego z wielką ciekawością sięgnęłam po tą pozycję. Akcja książki dzieje się w latach 1956 - 1958. Autorka opisuje jak bohaterowie radzą sobie w kilka lat po wojnie, a nie jest to łatwe wbrew pozorom. Alicja ułożyła sobie życie w Anglii i przebywa tam z mężem i dziećmi. Mały Mateusz jest już dorosłym mężczyzną i postanawia poznać swoje korzenie i wyjeżdża do Izraela.

"Miał świadomość, iż poszukiwanie prawdziwej rodziny, z której ocalała, jak się okazało, jedynie siostra, mogły sprawić Alicji przykrość. Mogła pomyśleć, że jest złą matką, ale Mateuszowi chodziło tylko o poznanie swojej przeszłości. Losu rodziny, która zginęła w Holocauście."

Hanka mieszka w Warszawie wraz z Igorem i dziećmi. Nadia jest już prawie dorosła i przechodzi swoje pierwsze nie szczęśliwe zauroczenie mężczyzną. Karolek syn nieżyjącego brata Hanki mieszka z nimi i na nieszczęście dla wszystkich wygląda na to że wdał się w ojca. W książce poznajemy również innych bohaterów ciekawych i nietuzinkowych. Książkę czyta się szybko i z wypiekami na twarzy, aby jak najszybciej poznać dalsze losy bohaterów. Już w zapowiedziach są dwa kolejne tomy, których nie mogę się już doczekać. Polecam szczególnie dla osób, które już znają twórczość autorki.

Saga Zemsta i przebaczenie porwała mnie już od pierwszych stron. Minęło sporo czasu od jej przeczytania, a ja tak mocno wrosłam w rozgrywające się wydarzenia i tak mocno zżyłam się z bohaterami, że czuję, jakbym skończyła ją wczoraj. Potem przyszedł czas na cykl Zanim nadejdzie jutro. I choć ma on inną dynamikę akcji i inne przesłanie, moje odczucia po przeczytaniu były bardzo podobne.

-------------------------------------------------------------

Gdy usłyszałam o cyklu Milczenie Aniołów, gdzie spotykają się bohaterowie dwóch poprzednich, nie mogłam doczekać się lektury! Tak bardzo się za nimi stęskniłam i tak bardzo ciekawa byłam ich dalszych losów.

-------------------------------------------------------------

W pierwszym tomie akcja dzieje się głównie w socjalistycznej Polsce, w Izraelu oraz Londynie w latach 1956-1958. To, co ujęło mnie w poprzednich książkach pani Joanny, znalazłam także w Milczeniu Aniołów. Po pierwsze, przede wszystkim jest to kreacja bohaterów. Niby zwyczajna, niby prosta, a w tej prostocie mistrzowska i niesamowita. Bohaterowie narysowani są idealna kreską, w dodatku tak plastyczną, że ma się wrażenie, jakby oglądało się ich na ekranie. Są tak bardzo realistyczni i blisko nas. W trakcie czytania wytwarza się miedzy nimi a czytelnikiem jakiś trudny do nazwania rodzaj więzi. Idziesz dalej, czytasz kolejne książki, poznajesz kolejnych książkowych bohaterów a Hanka Lewin, Szymek Wielkopolski, Nadia Niechowska, Kuba Staśko, Alicja Rosińska ciągle siedzą w Twojej głowie. Coś niesamowitego!

---------------------------------------------------

Nie mogę nie wspomnieć o fabule. Tak zgrabne i płynne zgranie wydarzeń przy takiej mnogości bohaterów byłoby dla mnie nie lada wyzwaniem. Pani Joanna robi to perfekcyjnie. Nic tutaj nie jest naciągane, przerysowane, na siłę. I choć dzieją się tutaj rzeczy dobre i złe, radosne i dramatyczne- łączy je jedno- są w moim odczuciu bardzo naturalne.

------------------------------------------------------

I na koniec jeszcze o jednym. Nie byłabym taką wielbicielką sag z historią w tle, gdyby nie moje zamiłowanie do tej ostatniej:) Od książek z tego gatunku oczekuję, że dowiem się czegoś o realiach, w których autor postanowił osadzić fabułę. Czasami dość mocno tutaj zgrzyta, historii jest albo za mało, albo za dużo. Czasami mam wrażenie, że czytam nie jedną książkę, a dwie - powieść i podręcznik do historii.

W Milczeniu Aniołów, zresztą podobnie, jak w poprzednich sagach mamy niesamowitą harmonię akcji i czasu, w którym ta akcja się dzieje. Ta literacko-historyczna tkanina utkana jest perfekcyjnie i świetnie się układa.

Joanna Jax po raz kolejny wzniosła się na wyżyny twórczości i po raz kolejny postawiła bardzo wysoką poprzeczkę innym twórcom. Bo trzeba przyznać, że jej powieści to prawdziwe dzieła sztuki, cuda w każdym calu. Od nich nie można się oderwać, ich nie chce się wypuszczać z dłoni. Cóż ona ma w sobie takiego, że potrafi tak zniewolić czytelnika? Chce się więcej, i więcej, i nigdy nie ma się dość.

Milczenie Aniołów stanowi w pewnym sensie kontynuację powieści z cyklu Zanim nadejdzie jutro. Jednak jeżeli ktoś nie zna poprzednich dzieł autorki to również nie przeszkadza to w lekturze. Autorka tak prowadzi akcje i układa losy bohaterów, że nawet osoba, która po raz pierwszy sięgnie po jej twórczość, doskonale się w tym odnajdzie.

Spotykamy się z bohaterami w latach 50 – tych dwudziestego wieku. Zakończyła się wojna, kraj jest w odbudowie, ale jest też ogarnięty zamieszkami i buntem przeciwko władzy. Rządzący znajdują oparcie we władzy komunistycznej w Rosji, wydaje się, że ma ona wielki wpływ na układ sił w Polsce. A ludzie, po latach wojny, okupacji i tułaczki potrzebują spokoju. Ale czy będzie im to dane? Czy można zapomnieć o krzywdach i upokorzeniach, które były codziennością? O walce o chleb i przetrwanie? Walce, z której zwycięsko wychodził silniejszy i sprytniejszy …

Bohaterowie – Kuba, Nela, Szymon, Hanka, Nadia – pomimo, że wojna już za nimi, walczą o przetrwanie. Zmagają się ze złym losem, z szarą i smutną codziennością. Są młodzi i pełni zapału, walczą o ideały i marzenia. Chcą zapomnieć o pętach niewoli, chcą żyć pełną piersią, chcą coś osiągnąć. Lata młodości zabrała im wojna i wieloletnia tułaczka, starają się nadrobić stracony czas. Tylko czy to jest takie proste, jakby im się wydawało? Czy można jednym skreśleniem zapomnieć o przeszłości i z czystą kartą wkroczyć w przyszłość? Marzenie każdego z nich, ale czy realne?

Milczenie Aniołów to prawdziwe i bardzo realistyczne historie o niespełnionej miłości, pragnieniu kochania i bycia kochanym, o utraconych marzeniach. To obraz codzienności ludzi w powojennej Polsce, zmagania się z brutalną rzeczywistością, z władzą dążącą do skłócenia ludzi. Trzeba mieć oczy i uszy szeroko otwarte, gdyż szpiegowanie i donoszenia – nawet na bliskich – jest częstą sytuacją, gdy w grę wchodzi zdobycie profitów dla siebie i swojej rodziny. Ludzie marzą o lepszym jutrze, o tym, aby bliskim żyło się lepiej i spokojniej. Tylko czy czasy, w których przyszło im żyć, temu sprzyjają?

„Za prawdę. Ona bywa lepsza niż najsłodsze kłamstwo.

(…) Prawda niekiedy bywa złudzeniem. I czasami okazuje się bardzo zaskakująca”.

Losy bohaterów są bardzo dokładnie wkomponowane w tło historyczne, jak również w zasady panujące w ówczesnych czasach. Ludzie byli odważni i znali swoją wartość, lata wojny pozostawiły w nich jeszcze cień nadziei na lepszą przyszłość. Bohaterowie zmagają się z dylematami moralnymi, są wewnętrznie rozdarci, czasami smutni i pozbawieni złudzeń. Nie zawsze wiedzą, gdzie jest ta cienka granica, której nie powinno się przekroczyć. Troska o najbliższym zmusza ich do życia w kłamstwie, wyjawienie prawdy mogłoby wyrządzić więcej krzywdy i zła, niż dobra. Co jest lepsze? Jak mam postąpić? Czy nie będę żałował swoich decyzji? Z takimi dylematami zmagają się bohaterowie.

Przy lekturze powieści czułam się bardzo wzruszona, momentami smutna i obolała, odnosiłam wrażenie, że tak dobrze znamy się z bohaterami. Tak wiele razem przeszliśmy, że już nic nie jest w stanie nas rozdzielić. Ta wzajemna nić porozumienia powoduje, że łatwiej jest zaakceptować wybory bohaterów, nawet jak czasem nie do końca są dla nas zrozumiałe.

Wielką zaletą powieści jest realność bohaterów. Mają swoje wzloty i upadki, marzenia i złudzenia, błądzą i szukają rozwiązań z trudnych sytuacji, w których się znaleźli. Autorka ich nie idealizuje i nie wynosi na piedestał, wręcz przeciwnie, stara się czasami pokazać ich słabe strony, dylematy i rozterki.

Lektura potrafi oczarować od pierwszych stron, wzmaga apetyt na jeszcze więcej. Zastanawiam się, co w zanadrzu jeszcze ma dla nas Joanna Jax, jak długo będzie w stanie trzymać nas w napięciu i niepokoju.

Powieść daje nadzieję i napełnia optymizmem, pokazuje, że warto marzyć i dążyć do realizacji swoich zamierzeń. Nie wolno się poddawać bezwiednie losowi, tylko należy godnie przyjmować to, co los nam oferuje. Wszystko jest zaplanowanym zamysłem Pana i dzieje się w określonym celu. Trudne sytuacje mają nas uodpornić na wszelkie zło czyhające w pobliżu i nie poddawać się.

Nie wiem, co takiego magicznego ma w sobie ta powieść? Czy to styl autorki, czy realizm zarówno akcji jak i bohaterów, czy psychologiczne aspekty zachowań bohaterów? Chyba wszystko razem stanowi o wielkim kunszcie autorki, każdy element stanowi o wartości tej powieści. Od niej nie można się oderwać nawet na moment. Ona zniewala, pochłania bez opamiętania, a co najważniejsze, jej nie można zapomnieć. Nie warto próbować.

Polecam gorąco dla każdego, najlepsza lektura na chłodne jesienne wieczory. Wczujcie się w tę lekturę i nasłuchujcie uważnie, może anioły przerwą swoje milczenie. Przekonajcie się sami, czy to możliwe? Ja wiem, ale warto samemu się przekonać, czy mam rację …

Joanna Jax niczym za dotknięciem czarodziejskiej różdżki prowadzi nas po rozdrożach życiowych historii. Realizm sytuacji i postaci wzbogacą powieść, dzięki czemu poznawana historia urozmaica nasze doznania wyjątkowej podróży w głąb intrygujących ludzkich losów, gwarantując porywy serca. „Milczenie aniołów” to pierwszy tom trylogii „Prawda zapisana w popiołach”, w której poznajemy dalszą historię bohaterów wcześniejszych dwóch serii „Zanim nadejdzie jutro” oraz „Zemsta i przebaczenie”. Zatem jeśli byliście ciekawi jak potoczyły się kolejne losy ulubionych bohaterów, najnowsza trylogia jest zaproszeniem do poznania ich kontynuacji. Wyjątkowy i ciekawy zabieg Pani Joanny spowodował, że ponownie możemy towarzyszyć im w trudnych dla nich chwilach. Ekspresja Autorki sprawiła, że na własnej skórze odczuwamy rozterki bohaterów, którzy stają przed życiowymi dylematami. Joanna Jax to niekwestionowana mistrzyni polskiej powieści historycznej oraz obyczajowej, która zapewnia nam przejmującą opowieść poruszającą nasze czytelnicze serca. Autorka zaprasza nas w lata 50-te XX wieku, gdzie polityczna kalkulacja oraz demony przeszłości kładą się cieniem na życiowych losach bohaterów powieści. Pisarka przedstawia historię w tak umiejętny sposób, że czytelnik odnosi wrażenie, że staje się jej częścią, bezpośrednio uczestnicząc w opisywanych zdarzeniach. To sprawia, że w pełni scalamy się z bohaterami powieści i tak jak oni, na własnej skórze odczuwamy te wszystkie emocje wraz z nimi. Trudne decyzje, tęsknota za lepszym życiem, miłosne rozterki, te wszystkie emocje gwarantuje nam najnowsza powieść Joanny Jax. Zapewniam Was, że nie oderwiecie się od tej powieści, dopóki nie poznacie wszystkich powojennych dylematów jakie doświadczają bohaterowie. Z każdą przekładaną stroną stajemy się wspólnymi kompanami a nawet przyjaciółmi we wspólnej drodze. Nie raz odnajdziemy w nie siebie samego, a także znajdziemy wskazówki jak postąpić w życiu realnym. Joanna Jax umiejętnie kreśli fikcję, która raz po raz staje się rzeczywistym obrazem naszego życia. W twórczości Pani Joanny piękne i unikatowe jest to, że tak łatwo i prosto z niespotykaną swobodą, pisze o trudnych przeżyciach, czyniąc je wyjątkowymi. Nie dziwi zatem fakt, iż po książki Autorki sięga liczne grono czytelników pragnących doświadczyć emocjonujących i niezapomnianych chwil. Zatem nie czekajcie ani chwili dłużej, tylko zasiądźcie do lektury. Warto sięgnąć po najnowszą powieść Joanny Jax, by poznać prawdę zapisaną w popiołach – prawdę, której nie można przemilczeć!

http://www.czyt-nik.pl/recenzje/poznajcie-prawde-zapisana-w-popiolach/

Joanna Jax w swojej najnowszej powieści „Milczenie aniołów” pokazuje Polskę dziesięć lat po zakończeniu wojny, w czasie kiedy mówiło się, że Rosja to przyjaciel, a śmierć Stalina czczono minutą ciszy (to potwierdziła moja babcia, która w tym czasie chodziła do szkoły). Ulice teoretycznie wolne od łapanek, a jednak Urząd Bezpieczeństwa czuwa, by obywatele nie czuli się zbyt swobodnie. W tej nowej Polsce spotykamy starych znajomych — Kubę Staśka, Nelę Domosławską, Szymka Wielkopolskiego, Nadię Niechowską i Mateusza Rosińskiego.

Kuba robi to, o czym marzył, zarabia grą na saksofonie, jednak Olsztyn to nie Wilno, a kobiety, z którymi się widuje to nie jego Laura. Niespodziewanie ich drogi znowu się krzyżują, ale Laura nie przypomina już tej samej osoby, którą była dawniej, a mimo tego Kuba nie pozwala jej kolejny raz zniknąć z jego życia.

Szymek Wielkopolski założył rodzinę i kończy aplikację adwokacką. Prowadzi sprawy niewygodnych dla nowego ustroju ludzi, bo wierzy w prawo i to, że powinno być ono równe dla wszystkich. W końcu sam zostaje wplatany w sytuację, z której wydaje się, jest tylko jedno wyjście — iść na układ z Urzędem Bezpieczeństwa.

Mateusz Rosiński odkrywa swoje żydowskie korzenie i nawiązuje kontakt ze swoją biologiczną siostrą. Postanawia wyjechać do Izraela, czemu zdecydowanie sprzeciwia się Alicja, która przeżywszy wojnę, boi się, że niestabilne państwo, jakim jest Izrael, pogrąży się w chaosie, a ona straci syna.

Nela Domosławska jest dziennikarką. Strajk robotników, z którego zmierza zrobić materiał na artykuł, przeradza się w zamieszki między strajkującymi a milicją, padają strzały. Nela trafia do więzienia pod zarzutem buntu przeciwko ustrojowi. W zaskakujący sposób losy Neli Nadii i Szymka właśnie w tym momencie się krzyżują.

Joanna Jax daje czytelnikowi kolejną niesamowitą historię z prawdziwymi wydarzeniami w tle. Mimo iż ja w roku 1956-1958 byłam w dalekich planach moich przyszłych rodziców (którzy również jeszcze byli w planach) to klimat tamtych czasów jest tak dobrze oddany, że czujemy się uczestnikami wydarzeń. Widziałam to, co widzieli bohaterowie, czułam ich rozterki i wewnętrzny bunt. O każdej powieści Joanny Jax można pisać tylko w najlepszych słowach, to mistrzyni w kreowaniu świata, bohaterów, emocji, o każdej książce pamięta się długo i z niecierpliwością czeka na kolejne. Cieszę się, że Milczenie Aniołów jest pierwszym z trylogii, ale już dzisiaj wiem, że będę zawiedziona, że ma tylko trzy tomy i znowu przyjdzie mi się rozstać z bohaterami. Polecam, bo warto!