Nie mogę się doczekać... kiedy wreszcie pójdę do nieba

Polecam

Chyba nie ma takiego miłośnika literatury amerykańskiej, który nie czytał albo chociaż nie słyszał o najsłynniejszej powieści Fannie Flagg-,,Smażone zielone pomidory". Nie jest to jedyna książka autorki, która cieszy się popularnością. Wydawnictwo Literackie wydało ,,Boże Narodzenie w Lost River", ,,Całe miasto o tym mówi", ,,Nie mogę się doczekać...kiedy wreszcie pójdę do nieba", a wkrótce ukaże się ,,Wciąż o tobie śnię". W czasie urlopu miałam przyjemność przeczytać ,,Nie mogę się...doczekać kiedy wreszcie pójdę do nieba" i wrażeniami z tej lektury chcę się z Wami podzielić. Elmwood Springs, Missouri. Elner Shimfissle, zwariowana staruszka w czasie zrywania fig zostaje pogryziona przez szerszenie i spada z drzewa. W szpitalu lekarze stwierdzają zgon. Wiadomość o śmierci Elner rozchodzi się lotem błyskawicy po całym miasteczku, a jego mieszkańcy szczerze żałują bardzo lubianej starszej pani. Elner jednak nie mówi jeszcze ostatniego słowa i po odwiedzeniu nieba wraca na ziemię... W tej powieści na uwagę zasługują przede wszystkim sympatyczni bohaterowie. Główna bohaterka Elner to osiemdziesięciodziewięcioletnia uparta staruszka o niewinnych oczach, rumianych policzkach i spiętych w kok białych włosach, która nie zakłada aparatu słuchowego i przez to mało słyszy. Zapomina zamykać drzwi na klucz, źle się odżywia, nie przyjmuje leków zapisanych przez lekarza i nie pozwala uprzątnąć starego domu, w którym mieszka. Kocha wszystkie zwierzęta, owady i ślimaki, pomaga ludziom w miasteczku i jest ogólnie lubiana. Norma Warren, siostrzenica Elner jest jej najbliższą żyjącą krewną i robi wszystko, by ciocię otoczyć opieką, a nie jest to zbyt łatwe, bo sama zmaga się z atakami paniki i strachu, ma bzika na punkcie czystości i chciałaby rozwiązywać problemy wszystkich ludzi. Autorka malowniczo przedstawiła mieszkańców Elmwood Springs i czytając o nich uśmiechałam się sama do siebie. Sąsiadka Erny Tot Whooten, chuda, żylasta, ruda fryzjerka z upodobaniem od lat siedemdziesiątych nadużywa bladoniebieskiego cienia do powiek. Druga sąsiadka Erny Ruby Robinson, drobna kobieta o stu pięćdziesięciu pięciu centymetrach wzrostu nosi dwuogniskowe szkła i w przeszłości pracowała jako siostra przełożona w dużym szpitalu. Kobiety spotykają się prawie każdego wieczoru przed domem Elner i podziwiają zachód słońca, omawiają bieżące wydarzenia oraz dyskutują o życiu. Powieść Fannie Flagg przepełniona jest zabawnymi pomyłkami, zbiegami okoliczności i zwrotami akcji. Język jest bardzo prosty, ale w pełni oddaje w tym przypadku cukierkowy świat małego amerykańskiego miasteczka, gdzie obok siebie współistnieją ludzie o odmiennych zaopatrywaniach na życie. Dla mnie wnioski z lektury są takie, że należy optymistycznie patrzeć w przyszłość, bo dobre rzeczy są tuż-tuż obok nas tylko trzeba je dostrzec. Każdy jest kowalem własnego losu, uśmiech rozpromienia świat i od nas zależy jak będzie wyglądało nasze życie:) https://magiawkazdymdniu.blogspot.com

Elner Shimfissle, jedna z najsympatyczniejszych starszych pań w miasteczku Elmwood Springs, nagle umiera. Cała społeczność jest w szoku, a chwilę później pogrąża się w żałobie. Jak zwykle w takich sytuacjach nasuwa się masa pytań, na które nikt nie zna odpowiedzi... Tymczasem pani Elner żyje sobie dalej! Ale jak to możliwe? Musicie sprawdzić już sami. :) Miłością do twórczości Fannie Flagg zaraziła mnie Olga z Wielkiego Buka, za co jestem jej ogromnie wdzięczna! Zaczęłam od Smażonych zielonych pomidorów, które zaliczam do jednych z moich ulubionych, a zarazem najlepszych książek, jakie w życiu czytałam. Później recenzowałam dla Was Całe miasto o tym mówi. Tym razem mamy do czynienia wcale nie z nowością, a ze wznowieniem książki Fannie Flagg, której pierwsze wydanie swoją premierę miało w 2007 roku. Odnoszę wrażenie, że w książkach tej autorki fabuła wcale nie jest ważna. Najważniejszy jest niesamowicie ciepły ton tych powieści. Czytasz i uśmiechasz się pod nosem! Niejednokrotnie uronisz łezkę, ale w tym samym czasie czujesz miód lejący się na Twoje serce. Właśnie takie są książki Fannie Flagg - pełne optymizmu, radości życia i chęci do nawiązywania pozytywnych relacji z ludźmi. Jednocześnie znajdziemy tutaj sporo nostalgii, ale takiej, która pozytywnie nastraja nas do działania. Jest nam smutno, ale wiemy, co zrobić, żeby było lepiej. Autorka nigdy nie zostawia czytelników bez odpowiedzi. Jej recepta na szczęśliwe życie jest prosta - bądź dobry, bo dobro szerzy się w szaleńczym tempie i zawsze wraca. Jeśli jednak bardziej interesuje Was fabuła niż filozoficzne rozważania, nie zawiedziecie się. Fannie Flagg lubi rozwijać wątki społeczne, wprowadzać wiele barwnych postaci i tak zamieszać ich losami, aż zaskoczy chyba nie tylko czytelników, ale także samą siebie. :) Z pewnością jest to opowieść, którą trudno odłożyć. Jeśli jeszcze nie znacie Fannie Flagg ani Elner Shimfissle, to najwyższa pora to zmienić! Gwarantuję, że ta książka naprawi nawet najgorszy dzień. Jak zawsze w przypadku Fannie Flagg, serdecznie polecam! :)

„Nie mogę się doczekać… kiedy wreszcie pójdę do nieba” Fannie Flagg to powieść obyczajowa. Akcja dzieje się w Elmwood Springs miejscowości w Missouri. Mieszka tam starsza pani Elner Shimfissle, dobra dusza miasteczka. Kiedy kobietę zaatakowały szerszenie, karetka zabrała ją do szpitala. Lekarz mylnie stwierdził zgon denatki: i wtedy zaczyna się pełna zwrotu akcji historia Elner i jej znajomych i najbliższych. Opowiedziana w spokojnym i monotonnym tonie historia. Ciepła opowieść dla każdego. Mądra książka opowiada o śmierci i kolejach losu. Przesympatyczna staruszka, która jest główną postacią tej historii, potrafi pomóc każdemu, wybawi z opresji, niesie pociechę i zaraża pogodą ducha. Mimo sędziwego wieku jest pełna charyzmy i jest posiadaczką lotnego umysłu. Kiedy trafia do nieba, to dopiero się dzieje… spotyka same znajome twarze, co z tego wyniknie? * * * Książkę czyta się bardzo miło. Historia starszej pani mnie urzekła. Taka prawdziwa ciepła babcia. Małomiasteczkowy klimat, gdzie każdy wszystko wie o sąsiadach. Świetna i niespotykana powieść napisana z humorem, przychylnie napawa optymizmem. Zwroty akcji zaskakujące. Polubiłam bardzo postacie z tej książki, od Normy histeryczki, która się wszystkim przejmuje i zamartwia, do Luther samotnego faceta, który dzięki niej wychodzi na ludzi. Książkę czyta się z taką jakąś nostalgią i czułością. Powieść mnie wyciszyła i nabrałam pogody ducha. Znakomita na długie, pochmurne wieczory. Godna polecenia. Na ostatnich stronach są ciekawe przepisy kulinarne. Pewnie jakieś wypróbuje w swojej kuchni.

W sobotnie letnie popołudnie kończę czytać powieść Fannie Flagg. Na rzęsach wciąż mi wiszą łzy, bo lektura tej książki dostarczyła wielu wzruszeń, a równocześnie śmieje mi się gęba😁 Bohaterką tej zabawnej, ciepłej i trochę szalonej powieści jest urocza staruszka, Elner. Gdy pożądlona przez rój szerszeni Elner spada z drabiny i trafia do szpitala, lekarze stwierdzają jej zgon. Elner trafia do nieba i przekonuje się, że wygląda ono dokładnie tak jak sobie wymarzyła, a na miejscu czekają na nią siostra, sąsiedzi i placek z karmelem. Tymczasem mieszkańcy miasteczka pogrążają się w smutku. Zmarła Elner, ich ukochana sąsiadka, przyjaciółka, opiekunka. Wspominają wspólne chwile, uświadamiają sobie, ile jej zawdzięczają. Nie wiedzą, że czeka ich dość dziwna niespodzianka. "Nie mogę się doczekać...kiedy wreszcie pójdę do nieba" to optymistyczna opowieść o życiu małego miasteczka, ale także o śmierci, przemijaniu. Przypomina nam, że należy cieszyć się każdym dniem, czerpać radość z życia i obecności bliskich. Nigdy wszak nie wiadomo, kto, kiedy, dlaczego... Na końcu - jak to zwykle u FF - kilka smakowitych przepisów :)