To fenomenalna powieść, która pochłania czytelnika w czeluści fabuły. To kolejny tom o detektywie Wolskim. Nie pozwala się oderwać a tym bardziej zapomnieć historii stworzonej przez wspomnianego autora. Poznajemy tutaj dokładniej detektywa Dawida Wolskiego. Ma on rozwikłać zagadkę z przeszłości, z którą boryka się już 8 lat. Mianowicie szuka mordercy Igi, dziewczyny w której był zakochany bez pamięci.Okazuje się, że widzi zamordowaną dziewczynę w dzień pogrzebu swojego ojca. Nie potrafi zapomnieć twarzy dziewczyny, była co prawda starsza o kilka lat, ale jest pewien że to była ona. Tylko czy aby napewno ją widział czy zmęczony mózg płata mu figla? Postanawia to sprawdzić przy pomocy kolegi prokuratora Adama Górnika. W trakcie ponownych poszukiwań odkrywają oni kolejne poszlaki, kilka razy zbaczają z tropu aż wszystko zaczyna układać się w całość. Osobą podejrzaną o seryjne morderstwa kobiet okazuje się ktoś kogo detektyw zna. Czy uda się odnaleźć Igę i zapobiec kolejnym tragediom? Nie czytalam poprzednich tomów Wampira i Zombie, ale widzę, że trzeba to nadrobić. Twórczość Chmielarza broni się sama. Fabuła płynie i zaskakuje czytelnika ukazując nowe okoliczności, zdarzenia. Ma się uczucie jakby się jechało autem razem z Wolskim w poszukiwaniu nowych poszlak. Musicie to przeczytać, naprawdę warto. Polecam.

Na samym początku zdarza się sytuacja ... na cmentarzu, która wywołuje u czytelnika reakcię wręcz ... destrukcyjną. Głęboka irytacja i natychmiastowa chęć rzucenia książki w najciemniejszy kąt ... piwnicy, po wsze czasy. Albo... do pieca. Ale... jak się już ją odłoży na ... 5 minut, ochłonie, przebaczy, to sięga się ponownie. Emocje opadły, poziom adrenaliny spadł, sytuacja jest ciekawa i pociągająca, więc czyta się dalej. I potem już zdecydowanie lepiej, dobrze, bardzo dobrze. I stosunkowo mało irytujących błędów głównych bohaterów o charakterze psychologicznym i etycznym (jak to miało miejsce w Wampirze), choć kłamstwa, przemilczenia, itp,. ścielą się często. Fabuła wciąga, wątków głównych kilka, które potem się łączą. Główni sprawcy skutecznie poukrywani. Do sceny początkowej z cmentarza jest powrót, na samym końcu. Pewna "przytomna" istota dostrzega ... konsekwencje tego czynu. Zdecydowanie polecam. Tylko... trzeba ptrzetrwać tę idiotyczną sytuację z początku.

Dawid Wolski zawsze działał mi na nerwy. Wkurzał swoim zachowaniem, „sposobem” na relacje, odzywkami. Z perspektywy czasu widać jednak, że jest inny, bo niesztampowy, ma wyniki, bo myśli i działa w kontrze do otoczenia. Wojciech Chmielarz w „Wilkołaku” ukazuje Wolskiego, który trochę dojrzewa, choć droga do dojrzałości jest dość mocno wyboista. Autor pomaga mu domknąć sprawy z początku trylogii, pomaga rozwikłać zagadkę, która bezpośrednio wpłynęła na dekadę życia bohatera i jego bliskich. Chmielarz buduje wielowątkową intrygę. Pozwala na powstanie tandemu Wolski-Górnik, skutecznego, choć działającego niekoniecznie zgodnie z prawem. Pozwala też uświadomić sobie, że zbrodnia nie musi tryskać strumieniami krwi. Jestem ciekawa, czy Autor jednak kiedyś wróci do Gliwic. Obydwie wersje mogą być interesujące.

IG: book_szpanerka Innej oceny niż max nie mogło być. Trylogia o detektywie Dawidzie Wolskim to najlepsza jaką było mi dane przeczytać. I nawet trochę go polubiłam ;) Czuję pustkę, że to już koniec jego przygód... A może... Jednak warto mieć nadzieję? Książka, która opowiada o tym, że upór i tak wygra z rozsądkiem. O tym, że nigdy nie zazna się spokoju jeśli nie dojdzie się prawdy. I naprawdę coś w tym jest.

Każdy tom, coraz lepszy, moim zdaniem. Trzeci świetnie dopracowany, czyta się jednym tchem, mimo iż trudno utożsamiać się z głównymi bohaterami, lubi sie ich, na swój sposób i kibicuje ich poczynaniom. Jedyne co mi nie pasuje w tej serii to tytuły, gdyby nie przypadkowo przeczytana recenzja, nie sięgnęłabym po żadną, sądząc błędnie, ze to horrory o zombiakach i wapirach. A tymczasem to zacne kryminały!