Dziewczyna z Paryża

Przyznam, że gdy rozpoczyna, się czytać drugą książkę autorki to zazwyczaj jest tak, że oczekujemy czegoś od niej więcej niż to, co było w pierwszej, która nas zainteresowała ze względu na opisywaną główną i niełatwą do zrozumienia zawartą w niej historyczną treść.
Pozwoliłam sobie na to, aby przekonać się o tym, czy tym razem autorka książki Pani Kristy Cambron pt. Dziewczyna z Paryża zainteresuje mnie na tyle, że będę mogła sięgnąć po kolejne jej książki i czy opisywane przez nią wątki są skonstruowane tak, że się je pojąć od razu czy jednak czytać ponownie, a to utrudnia czytanie, bo trzeba, powracać kolejny raz do wątku przypominając sobie, co się wydarzyło.
Jesteśmy świadkami zdarzeń, w których to opisane są losy dwóch z osobna kobiet. Obie kogoś kochały. Jedna z nich ma syna, żyje nadzieją, że kiedyś odnajdzie męża i będą mogli wspólnie spędzać czas tak, jak to było kiedyś, gdzie mogli się czuć bezpiecznie, kiedy to byli przez znajomych szanowani. Mąż zaginął, a jedynie pozostały wspomnienia i marzenia, że nadejdzie pora na lepsze jutro.
Czytając, tę książkę możemy spodziewać się nieoczekiwanych zwrotów akcji, które uzmysławiają nam, że istnieje granica nicości, że miłość pojawia się i znika lub może być w oddali.
Gdy nie ma pomocy znikąd, żyje się zupełnie inaczej, a towarzysząca nadmierna samotność to początek gry, w której to los potoczy się różnie bądź jednak będzie wyglądało bez widocznych zmian, które dają ciągle o sobie znać.
Autorka książki lubi mocno podkreślać zainteresowanie opisem zdarzeń, które my jako odbiorcy możemy sobie wyobrazić i jedynie wczuć się w rolę, co byśmy zrobili, będąc na miejscu tychże obu bohaterek.
Bardzo spodobało mi się to, jak autorka przedstawia Paryż, ulice, miejsca, ludzi, jaki wówczas przebiegał dla bohaterów trudny czas wojny i czy się wygra to najważniejsze ? życie, które było na wagę złota.
Poprzez to, że skonstruowani są, występujący w tej powieści bohaterowie są barwnie przedstawieni, ale zagadkowi, ale z czasem byli tacy niepewni swoich dalszych postępów i zachowań, które były niepewne.
Minusem były w tej powieści zamieszczone w rozdziałach zwroty francuskie, w których to nie odnalazłam polskiego tłumaczenia.
Powieść ta składa się z 32 rozdziałów. Nie czyta się jej szybko.
Polecam przeczytać tę powieść.

"Niektóre kobiety ugięły się przed groźbą i wybrały wygodne życie za cenę godności. Inne postanowiły walczyć, gotowe poświęcić wszystko".
"W świecie ogarniętym wojną, rządzonym surowymi nazistowskimi zasadami, ale pełnym nadmiernego przepychu tylko dla wybranych, sztuka podstępu pozostała żywa".
Byliście kiedyś w Paryżu? "??"??"??" Z pewnością jest to piękne miasto, pełne wspaniałych pereł architektury, a także stolica różnorodnej sztuki!
Niestety czasy okupacji niemieckiej przyniosły trudne chwile dla kultury, Paryż został ograbiony z niepowtarzalnych dzieł!
W tych okolicznościach przyszło żyć dwóm bohaterkom książki?
Lila de Laurent to wybitna krawcowa, której talent okazał się niezwykle pomocny w walce z okupantem. Dziewczyna zdecydowała się wkroczyć w sam środek terytorium wroga - zaczęła szyć kreacje dla kochanek nazistow. Kobiet, które zostały napiętnowane przez społeczeństwo, ale stanowiły wiarygodne źródło ważnych informacji, które Lila gromadziła dla La Resistance (francuskiego ruchu oporu). Nieszczęśliwe zakochana w mężczyźnie żydowskiego pochodzenia-Réne, obiecała sobie, że będzie walczyć o wolny kraj, dla niego i dla siebie. Czy dawni kochankowie na nowo się odnajdą? Czy będą działać razem czy przeciwko sobie?
Sandrine Paquet to kobieta, dla której życie straciło barwy, wojenna rzeczywistość odebrała jej ukochanego męża i poczucie bezpieczeństwa. W dodatku interesuje się nią niemiecki kapitan, który zaproponował jej pracę przy katalogowaniu dzieł sztuki. Wydawać by się mogło, że jest to propozycja nie do odrzucenia, która zapewni byt rodzinie, jednak sąsiedzi bacznie obserwują stosunki Sandrine i niemieckiego oficera. Czy mimo wszystko zdecyduje się przyłączyć do ruchu oporu?
Jak myślicie czy losy bohaterek w jakiś sposób się splotą?
Książka ta pochłonęła mnie bez reszty! Akcja rozgrywa się w tajemniczy sposób, pewnych faktów czytelnik nie odkrywa od razu. W dodatku rozdziały przeplatane są retrospekcją z życia głównych bohaterek.
Nie miałam jeszcze okazji czytać o mieście świateł (czy też mieście miłości) w czasach rządu Vichy, rządów zbrodniczej ideologii nazistowskiej. Naprawdę warto po nią sięgnąć, nie będziecie zawiedzeni!

Francja - 1939 rok.
Sandrine na froncie straciła męża, aktualnie z polecenia nazistów katologuje dzieła sztuki skradzione żydom, jednocześnie w tajemnicy przekazuje informacje francuskiemu ruchowi oporu. Pewnego dnia trafia w jej ręce skrzynka zawierająca sukienkę Chanel z tajemniczą wiadomością.
Lila z dnia na dzień traci pracę krawcowej w domu mody Chanel. Kobieta pod pretekstem szycia sukien dla kobiet niemieckich żołnierzy zbiera informacje, które mogą znacznie wpłynąć na losy Francji. Jak potoczą się losy obu kobiet?
To moje pierwsze spotkanie z twórczością Kristy Cambron, bardzo lubię książki, w których akcja dzieje się w czasach II Wojny Światowej dlatego też postanowiłam ją przeczytać, autorka w bardzo realistyczny i zarazem piękny sposób oddała tamten klimat, że niejednokrotnie czułam się tak jakbym gdzieś z boku przyglądała się poczynaniom głównych bohaterek, jednocześnie chłonąc wszystkie towarzyszące im emocje.
Książka przedstawia losy dwóch kobiet - Sandrine i Lili, które postanawiają dołączyć do ruchu oporu. Pracę, które wykonują kobiety w otoczeniu niemieckich żołnierzy pomagają im w tajemnicy gromadzić informacje, by później przekazywać je podziemiu. Z całą pewnością bohaterki wykazały się niebywałą odwagą oraz determinacją, zmagając się jednocześnie z tym co dzieje się "za oknem", czyli działaniami wojennymi. Nie jestem nawet w stanie sobie wyobrazić, co te kobiety musiały przeżywać, jak się bać by nie zostać złapanymi.
Autorka skupia tutaj również swoją uwagę na sztuce i modzie, które w tamtym czasie mimo toczącej się walki odegrały ważną rolę dla Paryża. Nie zabraknie oczywiście rozterek miłosnych obu bohaterek, które również dostarczą czytelnikowi nie lada doznań. "Dziewczyna z Paryża" to piękna, poruszająca i niezwykle emocjonująca historia o patriotyzmie, walce o kraj i przetrwanie, lojalności, ale również miłości, który tak wiele znaczyła w tamtym czasie. Jeśli lubisz książki, które dotyczą tematyki II Wojny Światowej, to myślę, że ta książka będzie dla Ciebie idealna! Moja ocena to 8/10.

Czytając "Dziewczynę z Paryża" rozmyślałam nad tym, ile możliwości daje pisarzowi sceneria wojny. Szczególnie motyw okupowanego miasta jest świetnym polem do ukazania wielu silnych emocji. Obserwujemy życie bohaterów, które na pozór jest normalne, a jednak towarzyszy im ciągłe napięcie i strach. A co jeśli ten strażnik na ulicy zwróci na mnie uwagę? A jeśli nie przepuści mnie dalej? Nawet każde pukanie do drzwi wywołuje popłoch w domownikach? Do tego dochodzi działanie w ruchu oporu albo często "granie na dwa fronty", żeby tylko jakoś przeżyć kolejny dzień. W "Dziewczynie..." doskonale ten wachlarz emocji widać, a przede wszystkim czuć ? ból i cierpienie.
Na pierwszy plan wysuwają się silne postaci kobiece. Śledzimy na przemian losy dwóch bohaterek, które to w końcu się połączą za sprawą nietypowego dzieła sztuki ? sukni z domu mody Chanel. Lila i Sandrine to wyjątkowo odważne i dzielne kobiety, które muszą własnymi sposobami zapewnić sobie bezpieczeństwo w brutalnym "męskim" świecie. Doświadczymy tutaj wojny w ukryciu, nienawiści pod płaszczykiem uległości, walki z życiową niesprawiedliwością.
W tle jest tytułowy Paryż, czytelnik ani na chwilę nie zapomina, że akcja rozgrywa się we Francji. Uśmiech na twarzy wywołuje pojawianie się kultowych miejsc albo osobowości (np. kabaret Moulin Rouge za rogiem, przywoływanie projektantki Coco Chanel itp.). W wypowiedziach jest dużo francuskich słówek czy też całych wyrażeń. Z jednej strony dodawało to realizmu, ale z drugiej odrobinę mnie irytowało. Nie ukrywam, że nie przepadam za tym językiem, a w tej sytuacji po prostu nie rozumiałam części wypowiedzi? ale to tylko moje własne uprzedzenia.
Powieść również czytał mój tata, on wprost przepada za takimi obyczajówkami z wątkiem historycznym. Oddał mi tom komentując go "Dobre!", także niech to wystarczy za zachętę. Polecam, jeżeli ktoś szuka emocjonującej książki o wojnie, fabule skupiającej się na rozterkach kobiet pod okupacją, z Francją w tle i jej nieodłączną modą oraz zaułkami Paryża.
Egzemplarz do recenzji otrzymałam od wydawnictwa.

Przyznaję, że odkładałam tę lekturę w czasie, bowiem do tego typu historii potrzebuję odpowiedniego nastroju. Powieści inspirowane zdarzeniami z II wojny światowej, zawsze niosą ze sobą spory ładunek emocjonalny, który czasem trudno unieść.
Lila de Laurent była krawcową w domu mody Chanel, odkąd do Paryża wkroczyli niemieccy żołnierze, szyje kreacje dla ich żon i kochanek, potajemnie zbierając informacje istotne dla dalszych losów Francji. Jedna z jej sukni trafia w ręce Sandrine Paquet, która po tym jak jej mąż zginął na froncie, kataloguje dzieła sztuki kradzione przez nazistów. W tajemnicy współpracuje też z francuskim ruchem oporu.
Ścieżki życia Sandrine i Lily przecinają się w okupowanym przez Niemcy Paryżu. Wielka historia miesza się z fikcją literacką, tworząc przyprawiający o zawrót głowy obraz życia dzielnych kobiet, które za wszelką cenę chciały nieść pomoc, ale też i przetrwać.
Znienawidzona przez rodaków Sandrine z pokorą znosi zniewagi. Nie wiedzą oni bowiem, że pracując dla wroga, naraża życie, angażując się w ryzykowną działalność na rzecz ruchu oporu. Jest samotną matką i decyzja ta nie była prosta, lecz w głębi duszy kobieta jest przekonana o jej słuszności.
W przeciwieństwie do niej przemiana Lily odbywała się powoli. Z eleganckich apartamentów i świata mody, ramię w ramię z René, wkracza w świat szpiegów, ruchu oporu i walki o wolność.
W okupowanej Francji tak trudnych wyborów dokonywało mnóstwo kobiet, autorka opowiada o ich odwadze i cichym bohaterstwie z niezwykłym wdziękiem i wyczuciem, podkreślając wagę wiary, w tych nieludzkich czasach.
Kristy Cambron: Dziewczyna z Paryża
...

Rok 1939 wprowadza chaos w życie paryżan. Wraz z najazdem Niemców kończą się bale, wystawne i beztroskie życie. Dla wielu zaczyna się walka o przetrwanie.
Lila pracuje jako projektantka na usługach żon i kochanek niemieckich żołnierzy. Przebywając wśród kobiet, które nie grzeszą dyskrecją, uzyskuje wiele przydatnych informacji. Ma w tym swój własny cel.
Sandrine zostaje zatrudniona przez Niemców do katalogowania dzieł sztuki skradzionych żydowskim rodzinom. Informacje o działach przekazuje też francuskiemu ruchowi oporu.
Kobieta pracuje dla wroga i musi znosić zaloty niemieckiego oficera, chcąc jedynie ochronić syna.
Historia toczy się w czasie wojny, chwilę przed nią, a także po wyzwoleniu Paryża. W ten sposób zapoznajemy się z bohaterkami, przyglądamy się, jak wyglądało ich życie przed okupacją, a także śledzimy, jak pracują dla ruchu oporu, a wszystko to z historycznymi wydarzeniami w tle.
Autorka zabiera nas w podróż po ulicach Paryża. Miasta, w którym czerwono-czarne flagi okupanta powiewają na każdym rogu, w którym nikt nie może czuć się bezpiecznie podczas trwającej wojny.
Mimo że tematyka jest trudna, autorka przedstawiła ją w dość lekki sposób, skupiając całą naszą uwagę na bohaterkach i ich działaniach, w tle zostawiając wojnę i rozlew krwi, chociaż w książce również znajdziemy opisy walk.
Przemiana bohaterek jest ogromna. Lila i Sandrine musiały porzucić wygodne życie, zrezygnować z wytwornych przyjęć na rzecz walki o wolność. Obie na oczach czytelnika mężnieją, stają się silnymi i odważnymi kobietami. Mimo że niebezpieczeństwo czyha na każdym rogu, obie kobiety świadomie działają przeciwko wrogowi, codziennie się narażając. Chociaż nie mogą chwycić za broń i udać się na front, drobnymi działaniami przysługują się krajowi. Autorka stworzyła bardzo wyraziste i mocne charaktery, które na długo pozostaną w naszej pamięci.
Od książki nie można się oderwać. "Dziewczyna z Paryża" to przepiękna opowieść o sile kobiet, które są w stanie poświęcić wiele, by chronić siebie, swoich bliskich i walczyć o lepsze jutro. Autorka stworzyła niesamowitą historię, gdzie mimo trwającej wojny nadzieja, miłość i determinacja wybijają się na pierwszy plan.

Uwielbiam książki, w których fikcja miesza się z prawdziwymi wydarzeniami, więc chętnie sięgnęłam po "Dziewczynę z Paryża". Powieść ta przedstawia losy dwóch odważnych Francuzek, które, często ryzykując własnym życiem, pomagały podnieść się z kolan ojczyźnie tkwiącej pod niemiecką okupacją w czasie II wojny światowej.
Lila de Laurent przed wybuchem wojny pracowała jako krawcowa w domu Chanel, teraz projektuje kreacje dla kochanek niemieckich oficerów i przy okazji szpieguje dla ruchu oporu.
'
Sandrine Paquet pomaga nazistom katalogować skradzione przez nich dzieła sztuki. W oczach sąsiadów jest nędzną kolaborantką. Nikt nie wie, że przy okazji kobieta stara się śledzić losy niezliczonych obrazów i rzeźb, by te po wojnie mogły wrócić do prawowitych właścicieli.
Opis z tyłu okładki przyciągnął moją uwagę. Zaintrygowało mnie połączenie mody, sztuki i wojny. Pomyślałam, że jest to naprawdę świetny pomysł. Do tego akcja książki dzieje się w Paryżu ? czego chcieć więcej? Pierwsze rozdziały bardzo mi się podobały. Z miejsca wciągnęłam się w opisywane wydarzenia. Polubiłam styl autorki i jej wizję Miasta Świateł. Kristy Cambron, w wątki swoich bohaterek, umiejętnie wplotła historyczne postaci, takie jak Rose Valland, czy Gabrielle Chanel i wydarzenia, które naprawdę miały miejsce w Paryżu - na przykład wielki, przedwojenny bal zorganizowany przez Elsie de Wolfe. Jestem pełna podziwu za research, którego dokonała autorka przed przystąpieniem do pisania tej historii. Dzięki temu na kartach powieści czuć klimat Paryża lat czterdziestych i modę tego okresu.
Niestety lektura tej książki nie usatysfakcjonowała mnie w pełni. W połowie książki zaczęłam powoli gubić się w wątkach i wydarzeniach za sprawą licznych przeskoków w czasie i perspektyw dwóch różnych bohaterek. Ich losy przeplatają się jedynie nieznacznie i to dopiero w końcowej fazie książki, więc często musiałam wgryźć się w akcję danego rozdziału, zanim w ogóle zaczęłam czerpać z niej jakąkolwiek przyjemność. Jednym ze słabych punktów książki są także francuskie zwroty, które nie doczekały się polskiego tłumaczenie. Nie przeszkadzało mi to podczas lektury aż tak, bo wielu słów byłam się w stanie domyślić z kontekstu, jednak gdy dałam książkę do przeczytania mojej mamie, była to pierwsza rzecz, na którą zwróciła uwagę. Powiedziała, że bardzo ją to irytowało w trakcie czytania. Dla mnie gorsze były skoki w czasie, spowodowały, że moja więź z głównymi bohaterkami znacznie osłabła. Śledziłam ich losy, bo byłam ciekawa, co przyniesie im koniec wojny, ale nie mogłam się wczuć w akcję tak, jakbym chciała. Dodatkowo w ostatnich rozdziałach wciąż powtarzają się te same rozterki Lili i Sandrine i choć rozumiem, jaki cel miała w tym autorka, to nie za bardzo mi się to podobało. Miałam wrażenie, że Kristy Cambron dopisała zakończenie tym dwóm historią, jakby sama nie była za bardzo przekonana do tego, jak mają się one zakończyć. Pierwsza część książki jest zaplanowana, akcja ma swój rytm, jednak pod koniec wszystko to gdzieś się rozsypuje. Nieprawdopodobne sploty wydarzeń oraz na siłę połączone losy bohaterek powodują, że końcówka nie jest już tak dobra jak początek.
Mimo wad książka na pewno zasługuje na uwagę ze względu na tematy, jakie porusza. Po pierwsze dzieła sztuki, które tak samo jak ludzie, stały się ofiarami niemieckich żołnierzy. Po drugie kobiety, które w czasie wojny walczyły na równi z mężczyznami i które w większości nie doczekały się podziękowań za działania podjęte przeciwko okupantowi. Na koniec moda, która niezmiennie kojarzy się z Paryżem. Kristy Cambron pokazała, że choć wojna przyćmiła jej blask, ona nadal żyła na ulicach i w sercach paryżanek.

Historie z wojna w tle chyba nigdy nie przestaną mnie zaskakiwać i rozczulać do granic możliwości "Nie potrafię odmówić sobie tej uczty czytelniczej!
Jak to jest u was"Sięgacie po tego typu książki czy omijajcie szerokim łukiem"
Paryż (miasto zakochanych) rok 1939.
Zupełnie inne, dwie młode, pełne miłości, marzeń i planów kobiety Sandrin Paquet i Lilia Laurent to zwykłe mieszkanki Paryża, które podczas wybuchu ||wojny światowej, połączyła wielka "misja".
Sandrin Paquet jest samotna matką, która wychowuje syna i czeka z niecierpliwością na powrót ukochanego, który ma wrócić z frontu.
Tymczasem zostaje zmuszona przez nazistów do katalogowania dzieł sztuki, które zostają rozkładane, żydowskim rodzinom.I tak zebrane informacje potajemnie przekazuje francuskiemu ruchowi oporu.
Pewnego dnia, kobieta zostaje powołana do zbadania tajemniczej skrzyni w której znajduje drogocenną suknie od samej Chanel z wszytą wiadomością do rozszyfrowania.
Co takiego skrywa tajemnicza wiadomość?
Lilia de Laurent to zdolna i dobrze prosperująca krawcowa z domu mody Chanel, z dnia na dzień kiedy tylko naziści wkraczają do "bram" Paryża traci pracę, a w raz z nią dotychczasowe życie.
Wojenna rzeczywistość, walka o przetrwanie decydują za nią, sama Lilia podejmuje się szycia kreacji dla niemieckich kochanek, żon co staje się idealnym momentem do walki z okupantem.
~"DZIEWCZYNA Z PARYŻA" autorstwa Kristy Cambron to prawdziwa uczta literacka, oparta na prawdziwych wydarzeniach, które rozgrywająca się w czasie || wojny światowej.
Jest to niezwykle poruszająca opowieść opowiedziana dwutorowo, dzięki czemu mamy możliwość zagłębienia się w szczegóły, poznania niezwykłej siły kobiet walczących jak i Pań, które kolaborowały z nazistami zatracając przy tym godność wraz ze swoją kobiecością...w imię luksusów, wygody oraz przetrwania.
W książce autorka porusza również bardzo ważne tematy między innymi: trudną, wyboistą, miłość w czasach okrutnej wojny, nadzieję, dbanie o ojczyznę, rodzinę jak i bliskich, wybaczanie oraz człowieczeństwo.
Pomimo tego, że nie sposób oderwać się od tej wyjątkowej lektury, całość zmusza nas do niesamowitej refleksji...bycie dobrym człowiekiem zawsze popłaca zwłaszcza, gdy żyje się zgodnie ze swoim ideałom nawet w czasie przerażającej zagłady.
Gwarantuje wam, że cała historia niejednokrotnie poruszy wasze serce i zostanie z wami na długo.Polecam. J.K.

Kristy Cambron stworzyła niesamowitą opowieść, w której połączyła wątek obrony Paryża podczas Drugiej Wojny Światowej z wątkiem miłosnym. Obie te kwestie idealnie pokazały codzienne życie w najsłynniejszym mieście świata, walkę ruchu oporu z okupantem oraz przede wszystkim odwagę, z jaką ludzie walczyli o wolność. Podobało mi się bardzo to, że autorka pokazała przede wszystkim odwagę kobiet, z których uczyniła główne bohaterki.Lilli, Sandrine, Michelle czy Rose Valland pokazały, że siła jest kobietą, że poczucie wolności i miłości do narodu jest sprawą najważniejszą w obliczu zagrożenia owych wartości. Sam wątek miłości został potraktowany w sposób bardzo wyważony, nienachalny i przede wszystkim z zachowaniem odpowiedniej dawki subtelności. Cenię ogromnie takie właśnie pokazanie siły uczucia. Nie odczułam w żadnym stopniu zażenowania czy znudzenia zbyt dużą dawką miłosnych opisów. W Dziewczynie z Paryża ta kwestia przedstawiona została delikatnie, a jednocześnie na tyle przejrzyście, że od razu było wiadomo, że te miłości są tymi prawdziwymi i najważniejszymi dla bohaterów. Tak naprawdę to nie tylko uczucie między bohaterami jest tu najważniejsze. Uważam, że akurat ta forma miłości jest wątkiem raczej pobocznym, a tym najważniejszym jest miłość do ojczyzny, poczucia wolności i przynależności narodowej. To piękne, wzniosłe uczucia i niezwykle przyjemnie było mi czytać o tym, w jak solidarny sposób wszyscy współpracowali w imię obrony miasta i kraju. Sporym zaskoczeniem było dla mnie to, że autorka wplątała w wydarzenia postać Coco Chanel, która dla mnie osobiście jest estetycznym mistrzem w historii mody światowej. Nie jestem za to zupełnie zaskoczona tym, że pojawiła się w książce sugestia, jakoby najsławniejsza projektantka świat, współpracowała z okupantami. Nie jest to pierwszy raz, gdy spotykam się z takim zarzutem. Zresztą udowodnione jest przecież, że nie tylko Coco posunęła się do takiego kroku. Inni znani wówczas projektanci, aby przeżyć i utrzymać modowy biznes, również posunęli się do takiego kroku. Uważam, że nie nam oceniać, w jakim tonie było to zachowanie. Trudne czasy wymagają trudnych decyzji, a jeśli na szali jest życie lub samo przeżycie, to wiele wartości należy zweryfikować. Książka napisana jest w sposób lekki, czuć dobry warsztat pisarski autorki i dobre pióro tłumacza. Rzadko mi się to zdarza, gdy nie odczuwam irytacji odnośnie któregoś z bohaterów. W tej książce postaci stworzone zostały w sposób przyjemnie zrównoważony. Poznajemy każdego bohatera w takim stopniu, w jakim potrzeba by rozeznać się w opisywanej sytuacji. Nic ponadto. Nie ma niepotrzebnych dygresji, długich opisów, żadnych nudnych wędrówek myślowych, które mogłyby znudzić czy frustrować. Oceniam tę książkę na 8/10. Jeśli lubicie powieści historyczno-obyczajowe z dobrymi kreacjami bohaterów to tę pozycję z czystym sumieniem Wam polecam....

Kristy Cambron tym razem zabiera nas do stolicy uroczej Francji, Paryża. Jest rok 1939, właśnie rozpoczyna się wojna. Dla wielu ludzi w jednej niespodziewanej chwili świat zmienił się nie do poznania. To co było, minęło. Szybko nie wróci. Należy się przystosować do życia w nowej, innej rzeczywistości. W takich realiach właśnie znalazły się bohaterki Dziewczyny z Paryża ?
Wraz z rozpoczęciem wojny mąż Sandrine Paquet został wcielony do wojska. Ona została zmuszona do pracy na rzecz nazistów. Jej zadaniem było katalogowanie dzieł sztuki skradzionych żydowskim rodzinom. Następnie dzieła te zdobiły ściany domów żołnierzy faszystowskich, a te mniej przydatne były niszczone. Ale dzięki tej pracy dziewczyna miała możliwość przekazywać tajne i poufne informacje francuskiemu ruchowi oporu. Wszystko się zmieniło, gdy pewnego dnia otrzymała cudowną sukienkę Chanel, w której schowana była wiadomość. Informacja, która zmieniła bieg wydarzeń. Mijały lata, a mąż Sandrine nie wracał z frontu, kobieta sama musi sobie radzić z utrzymaniem rodziny. Pomagał jej w tym pewien niemiecki żołnierz, któremu wpadła w oko ? Kobieta musiała ocenić, czy poddać się zalotom przełożonego czy wiernie czekać na powrót męża. Trudne decyzje, zwłaszcza, że wkoło szalała wojna. Jak się zachowa kobieta i jaką podejmie decyzję? Czy się podda czy będzie wytrwała do końca?
W czasie zawieruchy wojennej, druga bohaterka, Lila de Laurent, ceniona krawcowa z domu mody Chanel, traci pracę z dnia na dzień. Kończą się bale i przyjęcia, do Paryża wkraczają obce wojska. Nikt nie myśli o przyjemnościach, ale o przetrwaniu kolejnego dnia. W nieoczekiwanej sytuacji Lila spotyka swojego byłego ukochanego, Rene. Teraz musi liczyć na jego pomoc. Inaczej może nie przeżyć, tym bardziej, że jest najbardziej poszukiwaną kobietą w stolicy. Podjęła się realizacji trudnego zadania i wie, że musi je skończyć. Nie może się poddać. Ona również potajemnie zdobywa cenne informacje dla ludzi, którzy walczą z wrogiem. Ma oczy i uszy szeroko otwarte, a jej umiejętności krawieckie sprawiają, że bywa wśród panien niemieckich żołnierzy. I ryzykując swoje życie, z każdym dniem jest bliżej poznania tajemnic wroga. Chwila nieuwagi może ją kosztować życie. Czy los sprawi, że Lila i Rene odzyskają swoją miłość, i po tym, co przeżyli, będą w stanie być jeszcze razem? Czy tajemnice, które skrywają ich całkowicie rozdzielą? Jedno jest pewne, czasy, w których toczy się akcja są trudne i ludzie starają się być razem, czasem mimo przeciwności losu...
Dziewczyna z Paryża to cudowna opowieść o trudnych wyborach w czasach wojny. O poświęceniu i odwadze, o wytrwałości i wierności wyznawanym zasadom. O miłości i nadziei. Autorka przedstawia zwykłe kobiety, matki i córki. Ale one naprawdę są cichymi bohaterkami, które nie zważając na czyhające niebezpieczeństwa i zło, nie poddawały się, twardo i odważnie walczyły z wrogiem. Często ryzykując życie swoje i swoich bliskich. Dobro ojczyzny było dla nich wielką wartością, za którą gotowe były oddać życie. Ważne zaznaczenia jest to, że te decyzje były podejmowane w czasach, gdy nad głowami świstały kule, faszyści mordowali ludzi na ulicach, palili i niszczyli dobytek wielu ludzi, zwłaszcza tak gnębionych Żydów.
Powieść napawającą nadzieją i optymizmem, wydobywająca z ludzi te cenne wartości, którymi ludzie powinni się kierować w życiu. I to nie tylko w czasach wojny.
To kolejna historia opowiedziana przez Kristy Cambron, która rozbija nasze serca na drobne cząsteczki. To historia, którą się żyje i która w nas wnika i pozostaje na długo. Pobudza w nas emocje, które jeszcze długo po skończeniu opowieści są żywe i obecne w nas.
Tej lektury nie trzeba polecać, ona sama w sobie jest cenną wartością, o czym każdy powinien się sam przekonać ?

"Dziewczyna z Paryża" Kristy Cambron
Dziś zapraszam Was w literacką podróż do Paryża (rok 1939). Nad stolicą mody gromadzą się ciemne chmury, miasto świateł powoli gaśnie? a ludzie muszą odnaleźć się w nowej, mrocznej rzeczywistości. Opór wobec Niemców przyjmuje rozmaite formy. Mimo strachu Ci co pozostali w Paryżu rozpoczynają cichą walkę o życie i o przyszłość swych rodzin. Kobiety okazują niezwykłą siłę charakteru, odwagę i determinację.
Czy Sandrine, która kataloguje dzieła sztuki kradzione żydowskim rodzinom, może wesprzeć francuski ruch oporu? Czy Lila de Laurent (wcześniej krawcowa z domu mody Chanel, teraz krawcowa kochanek niemieckich żołnierzy) zdobytymi informacjami może zmienić bieg historii? Czy miłość ma szansę przetrwać wojenną rozłąkę? Czy kobiety okażą siłę, która ocali im życie?
"Wojna nie pozostawiła im wyboru. Nie dawało pola do negocjacji. Co dzień balansowało się na cienkiej granicy między życiem a śmiercią, modląc się, by znaleźć się po właściwej stronie, gdy gra dobiega końca".
Bardzo podobało mi się dorastanie kobiet przedstawione na kartach tej powieści. Dorastanie do odwagi, do walki, do aktywnej postawy patriotycznej. Przeobrażenie z naiwnej dziewczyny w silną kobietę. Strach towarzyszył im przy każdym ruchu, przy każdym kroku, przy każdym podjętym działaniu? ale to ich nie paraliżowało. Z każdym dniem były odważniejsze w walce? choć strach nie dawał o sobie zapomnieć. ?Po czterech latach wojny nie otwierało się już drzwi swobodnie i szeroko ? teraz należało się upewnić, kto za nimi stoi, a potem ? na wszelki wypadek ? jedynie ostrożnie je uchylić?.
Historia opisana z perspektywy dwóch Paryżanek, które pragną ocalić rodziny, ale również walczyć z wrogiem, który zamienia w popiół wszystko, co było dla nich ważne. Gorąco polecam, bo to przepiękna, wzruszająca historia, dająca nadzieję nawet w czasie wojny. Książka napisana jest językiem prosty i jednocześnie artystycznym. Malowane przez autorkę obrazy są niezwykle sugestywne (niemal czuje się zapach świeżych bagietek).

To pierwszy z tegorocznych egzemplarzy recenzenckich, który zawitał w mojej domowej bibliotece i to jaki - ta książka jest nieodkładalna!
Kristy Cambron przeszła samą siebie opisując Paryż spowity mrokiem niemieckiej okupacji płynnie łącząc historię z literacką fikcją, jak również zamieniając ramy czasowe i losy bohaterek w poszczególnych rozdziałach, a także ukazując ogromny kontrast między Miastem Świateł a resztą okupowanej Europy. Autentyczne wydarzenia, miejsca, organizacje oraz postaci: Heinrich Baron von Behr, Rosenberg, rodzina Rotfieldów, Nina Ricci, Coco Chanel, Rose Valland, czy Josephine Baker są tu nie tyle tłem, co cichymi bohaterami dodającymi opowieści realizmu i wiarygodności, choć wprawnym okiem miłośnika historii wyłapałam błąd, być może wynikający z tłumaczenia, ale istotny - odnoszący się do L?opération Vent printanier.
Sandrine Paquet z polecenia nazistów pracowała w Jeu de Paume przy katalogowaniu dzieł sztuki, mebli oraz biżuterii kradzionych z galerii i mieszkań przez specjalne komando Rosenberga, wywożonych później specjalnymi pociągami z Fracji.
Lila de Laurent pracująca przed wojną w domu mody Chanel jako krawcowa, po zamknięciu domu mody, pod pretekstem szycia kreacji dla żon i kochanek niemieckich żołnierzy zbiera informacje mogące zaważyć nie tylko na losach kraju, ale i wojny.
"Obie chciały działać, pokonać zło, znaleźć w życiu cel."
Niewątpliwie ta powieść jest hołdem złożonym kobietom. Kobietom mądrym, silnym, odważnym, którym leżący na sercu los najbliższych i rodaków, chęć zachowania dziedzictwa dla przyszłych pokoleń i zmiany mrocznego świata popchnęły do podjęcia walki z najeźdźcą w najlepszy sposób, jaki potrafiły. W życiu kobiet wojna zmieniła wszystko. Cambron pokazuje, jak trudno było wytyczyć granicę pomiędzy kolaborantkami a członkiniami ruchu oporu. Niektóre działały na dwa fronty. Dzięki kobietom takim, jak Sandrine i Valland uratowano tysiące arcydzieł. Kobiety takie, jak Lilia i Nina Ricci uratowały francuskie haute ? cuture, wykorzystując kreacje do okazywania Niemcom oporu, inwigilowania niemieckich elit oraz ukrywania w kreacjach zdobytych informacji. Dla innych romansowanie z Niemcami było jedną ze strategii przetrwania i spełnieniem młodzieńczych marzeń "o miłości, rodzinie, cudownym życiu u boku męża". Taką kobietą okazała się być przyjaciółka Lilii ? Amelie Olivier. Kobiety osamotnione, których mężowie zginęli na polu walki, walczyli za granicą, trafili do niewoli, bądź działali w podziemiu, natomiast w tym czasie urodziły dziecko, posądzane były o uprawianie seksu z wrogiem. Choć niektóre z wielu tysięcy, jak Sandrine były niewinne zarzucanych im czynów, dotknięte gniewem ludu nie mającego pojęcia o ich zasługach i losie były uznawane za winne podwójnej zdrady ? wobec kraju i męża. Po wyzwoleniu doświadczały poniżania, opluwania, bicia, golono im głowy, a na czole malowano swastyki.
Życie jest skomplikowane. Nie tylko w czasie wojny, podczas której zacierają się granice pomiędzy dobrem i złem, a postępowanie ludzi nie zawsze jest słuszne, sprawiając iż przez wzgląd na okoliczności błądzą, nie potrafiąc przeciwstawić się temu, co działa na nich destrukcyjnie lub zbyt pochopnie oceniając innych. Trudno opisać mi wszystko to, co ważne w tej historii. Jest to jedna z tych powieści, które zostają z człowiekiem na długo. Powieść piękna, poruszająca, demaskująca ludzką naturę, nie tylko młodym francuzom pozwalająca zrozumieć i docenić wkład paryżanek w zwycięstwo aliantów, czy wyciągnąć wnioski na przyszłość. Powieść przekazująca wartości, które mam wrażenie zatracamy w dzisiejszym świecie. Szczerze polecam i stwierdzam, iż to najlepsza powieść Kristy Cambron z trzech, które ukazały się w Polsce nakładem Wydawnictwa Znak. Z niecierpliwością będę wyczekiwać jej najnowszej powieści "Italian Ballerina", której amerykańska premiera planowana jest na 12 lipca.
P.S. Jeśli kojarzycie oryginalną okładkę książki, to podpowiem, że w powieści znajdziecie wytłumaczenie dlaczego w amerykańskim wydaniu umieszczono na niej akurat różową sukienkę i co tak owa, a także w jaki sposób łączy losy bohaterów "??"

To pierwszy z tegorocznych egzemplarzy recenzenckich, który zawitał w mojej domowej bibliotece i to jaki - ta książka jest nieodkładalna!
Kristy Cambron przeszła samą siebie opisując Paryż spowity mrokiem niemieckiej okupacji płynnie łącząc historię z literacką fikcją, jak również zamieniając ramy czasowe i losy bohaterek w poszczególnych rozdziałach, a także ukazując ogromny kontrast między Miastem Świateł a resztą okupowanej Europy. Autentyczne wydarzenia, miejsca, organizacje oraz postaci: Heinrich Baron von Behr, Rosenberg, rodzina Rotfieldów, Nina Ricci, Coco Chanel, Rose Valland, czy Josephine Baker są tu nie tyle tłem, co cichymi bohaterami dodającymi opowieści realizmu i wiarygodności, choć wprawnym okiem miłośnika historii wyłapałam błąd, być może wynikający z tłumaczenia, ale istotny - odnoszący się do L?opération Vent printanier.
Sandrine Paquet z polecenia nazistów pracowała w Jeu de Paume przy katalogowaniu dzieł sztuki, mebli oraz biżuterii kradzionych z galerii i mieszkań przez specjalne komando Rosenberga, wywożonych później specjalnymi pociągami z Fracji.
Lila de Laurent pracująca przed wojną w domu mody Chanel jako krawcowa, po zamknięciu domu mody, pod pretekstem szycia kreacji dla żon i kochanek niemieckich żołnierzy zbiera informacje mogące zaważyć nie tylko na losach kraju, ale i wojny.
"Obie chciały działać, pokonać zło, znaleźć w życiu cel."
Niewątpliwie ta powieść jest hołdem złożonym kobietom. Kobietom mądrym, silnym, odważnym, którym leżący na sercu los najbliższych i rodaków, chęć zachowania dziedzictwa dla przyszłych pokoleń i zmiany mrocznego świata popchnęły do podjęcia walki z najeźdźcą w najlepszy sposób, jaki potrafiły. W życiu kobiet wojna zmieniła wszystko. Cambron pokazuje, jak trudno było wytyczyć granicę pomiędzy kolaborantkami a członkiniami ruchu oporu. Niektóre działały na dwa fronty. Dzięki kobietom takim, jak Sandrine i Valland uratowano tysiące arcydzieł. Kobiety takie, jak Lilia i Nina Ricci uratowały francuskie haute ? cuture, wykorzystując kreacje do okazywania Niemcom oporu, inwigilowania niemieckich elit oraz ukrywania w kreacjach zdobytych informacji. Dla innych romansowanie z Niemcami było jedną ze strategii przetrwania i spełnieniem młodzieńczych marzeń "o miłości, rodzinie, cudownym życiu u boku męża". Taką kobietą okazała się być przyjaciółka Lilii ? Amelie Olivier. Kobiety osamotnione, których mężowie zginęli na polu walki, walczyli za granicą, trafili do niewoli, bądź działali w podziemiu, natomiast w tym czasie urodziły dziecko, posądzane były o uprawianie seksu z wrogiem. Choć niektóre z wielu tysięcy, jak Sandrine były niewinne zarzucanych im czynów, dotknięte gniewem ludu nie mającego pojęcia o ich zasługach i losie były uznawane za winne podwójnej zdrady ? wobec kraju i męża. Po wyzwoleniu doświadczały poniżania, opluwania, bicia, golono im głowy, a na czole malowano swastyki.
Życie jest skomplikowane. Nie tylko w czasie wojny, podczas której zacierają się granice pomiędzy dobrem i złem, a postępowanie ludzi nie zawsze jest słuszne, sprawiając iż przez wzgląd na okoliczności błądzą, nie potrafiąc przeciwstawić się temu, co działa na nich destrukcyjnie lub zbyt pochopnie oceniając innych. Trudno opisać mi wszystko to, co ważne w tej historii. Jest to jedna z tych powieści, które zostają z człowiekiem na długo. Powieść piękna, poruszająca, demaskująca ludzką naturę, nie tylko młodym francuzom pozwalająca zrozumieć i docenić wkład paryżanek w zwycięstwo aliantów, czy wyciągnąć wnioski na przyszłość. Powieść przekazująca wartości, które mam wrażenie zatracamy w dzisiejszym świecie. Szczerze polecam i stwierdzam, iż to najlepsza powieść Kristy Cambron z trzech, które ukazały się w Polsce nakładem Wydawnictwa Znak. Z niecierpliwością będę wyczekiwać jej najnowszej powieści "Italian Ballerina", której amerykańska premiera planowana jest na 12 lipca.
P.S. Jeśli kojarzycie oryginalną okładkę książki, to podpowiem, że w powieści znajdziecie wytłumaczenie dlaczego w amerykańskim wydaniu umieszczono na niej akurat różową sukienkę i co tak owa, a także w jaki sposób łączy losy bohaterów "??"

Przepiękna historia dwóch kobiet,które ukazują ich sile i walkę o marzenia w ciężkich czasach wojny.
Akcja w książce rozgrywa się w urokliwym Paryżu w czasie II wojny światowej w okupowanym mieście.
Przybliżona historia dwóch kobiet,które pragną lepszego życia dla siebie i najbliższych.
Sandrine Paquet walczy o bezpieczeństwo swoje i syna w czasie oczekiwania na męża,który wyruszył na front.Zmuszona do pracy kataloguje sztuki skradzione Żydom.Coraz bardziej adorowana przez Niemca Josefa.
Lila De Laurent młoda krawcowa,która szyje ubrania dla kochanek żołnierzy niemieckich,dzięki temu szpieguje dla ruchu oporu.
Dla obu kobiet działanie w francuskim ruchu oporu to niebezpieczeństwo i trwoga o swoje życie?ale także szansa na lepsza przyszłość.
Czy kobiety odnajdą szczęście w trudnych czasach w którym przyszło im żyć?
Przyznam szczerze,ze rzadko czytam książki z okresu wojennego.Do przeczytania tej książki zachęcił Mnie opis.
Po przeczytaniu powieści autorka pozytywnie zaskoczyła mnie treścią i fabuła,która rozwijała się w lekturze.
Dodanie wątku miłosnego,który jest jakby dodatkiem do historii rozbudowało fabule i sprawiło,że książka zyskała dodatkowego atutu.
Ukazanie czasów wojennych nie jest łatwe.W tej lekturze jest ujęte w dobry sposób.Dla mnie ważniejsza była historia bohaterek a tłem były wydarzenia historyczne.
Bardziej skupiłam się na losach Sandrine i Lily poprzez śledzenie ich poczynań i walki o upragniona wolność.
Niezwykła lektura,która ukazuje sile kobiet w trudnych czasach wojny?Można od bohaterek dużo się nauczyć.
Książka,która warto przeczytać i poznac namiastkę życia bohaterek w czasie okupacji.

"Dziewczyna z Paryża" to nietypowa książka, której fabuła osadzona jest we Francji czasów II wojny światowej. A jest to o tyle szczególna historia, że moda, stroje, czy wystawy stanowią kluczowy punkt odniesienia dla wydarzeń.
Fabułę obserwujemy z perspektywy dwóch kobiet. Sandrine, wyczekująca męża walczącego na wojnie i tocząca własną walkę o bezpieczeństwo swoje i syna w obliczu niepokojącego zainteresowania SS-mana jej osobą. Lila, krawcowa, niegdyś tworząca dla Channel, którą poznajemy z raną postrzałową w wyniku jej szpiegowskich działań. Historia toczy się naprzemiennie, a dodatkowo mamy rzuty z wydarzeń wcześniejszych i aktualnych, więc stopniowo poznajemy życie, trudy i nadzieję obu bohaterek w wojennych czasach oraz ich działania na rzecz odzyskania wolności.
Autorka stworzyła ciekawe kreacje swoich bohaterów, które są przekonujące i przyciągają czytelnika. Wydarzenia momentami może są zbyt "delikatnie" opisane jak na wojenną perspektywę, ale może to wynikać z ich oczywistej fikcyjności i ogólnie założonego pozytywnego przekazu powieści, jaki założyła sobie autorka. Mimo trudnego tła, całość ma w sobie sporo pozytywnych wzruszeń. Elementy romansu są pelne ciepła i wyczucia, nie ma w nich nachalności.
Perspektywa modowa mnie zaintrygowała, bo nie spotkałam się do tej pory z takim wykorzystaniem tej tematyki. Dostajemy zarówno interesujące opisy strojów i ówczesnych trendów, a także sprytne wykorzystanie ich w partyzanckiej walce, czy do zdobywania informacji, nie spodziewałam się, że to będzie tak wciągające nawet dla osoby niezwiązanej ze światem mody.
Podsumowując - była to bardzo zajmująca książka, nie obarczająca ciężarem, jakim zwykle charakteryzują się historię osadzone w tych czasach, mogę śmiało polecić jako "coś innego" do przeczytania

Ostatnio coraz częściej sięgam po przejmujące opowieści osadzone w czasach brutalnej wojny, które wywołują zarazem lęk, ból, jak i ogromy podziw oraz szacunek dla wszystkich zwyczajnych ludzi, wykazujących się niesamowitą odwagą i poświęceniem. Książka Kristy Cambron to swoisty hołd dla walecznych, nieulękłych, zaradnych kobiet, które dla dobra kraju czy zachowania dziedzictwa kulturowego są w stanie ofiarować naprawdę wiele. To również dotykająca najciemniejszych zakamarków duszy historia o tym, że wojenna rzeczywistość rządzi się swoimi zasadami, a decyzyjność wielu ludzi jest całkowicie ograniczona. Co gorsza, zmuszani i szantażowani przez okupanta, zostawali dodatkowo odrzucani i krytykowani przez własnych rodaków, którzy oceniali ich zbyt pochopnie. To wreszcie też poruszająca opowieść o pięknej, prawdziwej miłości, wystawionej na ogromną próbę, jaka dostarcza paletę obezwładniających, skrajnych emocji, ale zarazem przepełnia serce nadzieją i ukojeniem.
Język pisarki wyróżnia wyjątkowa ekspresyjność, w skutek czego powieść angażuje wszystkie zmysły. Czytelnik nie tylko czuje się jak naoczny świadek naszkicowanych zdarzeń, ale wręcz jak uczestnik, widzi oczami naszych bohaterek, słyszy ich uszami, niemal wszystko staje się boleśnie prawdziwie. Nakreślona opowieść odurza niczym silny narkotyk, a opisywane przez nią wydarzenia są źródłem tak wielu silnych emocji, iż ukojenie ich jest zadaniem niełatwym nawet po odłożeniu książki na półkę. Tak, to jedna z tych lektur, które pozostają w sercu na bardzo długo!
"Dziewczyna z Paryża" to mistrzowskie połączenie solidnej porcji historii z lawiną skrajnych, obezwładniających emocji, które skruszy wiele czytelniczych serc. Zaskakująca, nostalgiczna, wzruszająca do łez i trzymająca w niemiłosiernym napięciu, dopełniona wspaniałymi kreacjami bohaterów, odurzającym klimatem oraz niebywale błyskotliwym piórem! Gwarantuję, że ta wyjątkowa, przeszywająca opowieść o niewiarygodnej miłości, ogromnym poświęceniu, nadziei i wytrwałości, w jednym z najbardziej przerażających okresów w całej historii, dotknie waszej najczulszej struny i zostanie w pamięci na bardzo długo! Prawdziwa uczta literacka! Polecam gorąco.