Jazda na rydwanie

Książka warta przeczytania, ale na pewno nie jest to thriller czy kryminał. Obstawiałabym powieść przygodowo-erotyczną. Czyta się dobrze, nawet człowiek nie wie kiedy pokonał te prawie 900 stron. Przygody głównego bohatera niesamowicie wciągają. 4 gwiazdki tylko dlatego, że spodziewałam się dobrego dobrego kryminału historycznego a trafiłam na zupełnie inny gatunek.

Czytając wielopoziomową powieść Jazda na rydwanie, nie trudno o stwierdzenie, iż tę książkę niełatwo zaszufladkować do konkretnego gatunku. Autor zaserwował czytelnikom swoistą mieszankę romansu, thrilleru, powieści obyczajowej, wątków szpiegowskich, a nawet erotyku. Czy taki miks może się spodobać? Odpowiedź na to pytanie odnajdziecie w recenzji. Niemal dziewięciuset stronicowa powieść opowiada historię Roberta Meissnera od jego młodości po niemal czterdziestoletni okres życia. Przez te wszystkie lata przygód, które zostały całkiem zręcznie opisane przez autora, bohater doświadcza wewnętrznej przemiany – z młodego, nieskalanego życiem chłopca w dorosłego, pewnego siebie, twardego mężczyznę. Rzuca się w oczy fakt, że jego postać jest niejednolita – Robert z jednej strony potrafi być nieśmiały, zbyt ufny i podatny na sugestie chociażby apodyktycznej matki, by z drugiej, po wielu przebojach, emanować pewnością siebie, krnąbrnością czy nawet zdecydowaniem. Zwłaszcza w kontaktach z kobietami. Rodzi to pewnego rodzaju rozbieżność odbioru jego osoby. Choć postać Roberta przypadła mi do gustu, czasem jego decyzje i poczynania nie zawsze współgrały z tym, jak faktycznie go odbierałem. A to, jakkolwiek by na to patrzeć, zawsze jest elementem zaskakującym. Opowieść epicka Jazda na rydwanie została utrzymana w klimatach tzw. epickiej powieści. Jest to historia zarówno przygodowa, jak i wojenna, szpiegowska, obyczajowa… z pewnością gatunków nie brakuje. Tym trudniej jednak zaklasyfikować powieść do konkretnej „szufladki”, zwłaszcza że można ją określić mianem cegły – liczy niemal 900 stron! Czy taki zabieg można uznać za udany? I tak, i nie. Pomimo że całość czyta się naprawdę przyjemnie, niektóre wątki wydają się zbyt rozwlekłe, a miejscami po prostu zbędne. Z drugiej jednak strony nie można zarzucić książce nudę. Dzieje się, i to sporo! Miejsce i czas akcji Fabuła książki przebiega między początkiem, trwaniem a końcem II wojny światowej. Co widać na pierwszy rzut oka po lekturze, to że autor niezwykle starannie wykonał research historyczny. Przedstawione historie, zarówno te sensacyjne, jak i szpiegowskie, trzymają przyzwoity poziom i w napięciu. Pod względem kreatywności autorowi należy się skromny plusik, co zresztą widać po rozpiętości lektury. I jeszcze mała uwaga odnośnie do emocji, których dostarcza powieść. W miejscach, gdzie dzieje się jakaś akcja, czy to scenach miłosnych, czy historycznych, np. współpraca Roberta z wywiadem M16, pisarz dość ciekawie prowadzi czytelnika przez ciąg występujących po sobie zdarzeń. Jest akcja – są emocje. Jednakże zdarzają się momenty, które – może „przynudzają” nie jest odpowiednim słowem – ale w moim odczuciu są zbyt spokojne, przedłużone czy po prostu wrzucone na siłę, by rozciągnąć powieść. Nie ukrywam, że gdyby książka była chudsza o co najmniej 150-200 stron i bez pewnych wątków, czytałoby się ją o wiele przyjemniej. Ocena całości Podsumowując, powieść wypada pozytywnie, chociaż miejscami trzyma nierówny poziom. O ile dialogi są jej mocną stroną, tak niektóre opisy zdarzeń, miejsc czy tło historyczne autor przedstawił nie do końca sprawie. Aczkolwiek tu muszę wziąć w obronę książkę. Patrząc z szerszej perspektywy na dzieło Juliana Hardy'ego, nie trudno w pewien sposób wybaczyć drobne nierówności w poziomie książki czy nawet przydługie wątki. Całość broni się akcją, świetnie przedstawioną historią i swoistą epickością przygód bohatera. Czy warto zapoznać się z tym dziełem? Tak, aczkolwiek nie jest to z pewnością książka dla każdego. A, jeszcze mała uwaga na koniec – okładka jest po prostu świetna! Idealnie współgra z zawartą w środku historią.

Wraz z pierwszym zdaniem rozpoczyna się podróż czytelnika przez życie Roberta Meissnera. Choć to postać literacka, wydaje się, jakby żył naprawdę, a my przenieśliśmy się razem z nim do Bydgoszczy 1938 roku. Poznajemy go jako zwykłego nastolatka, któremu podoba się dziewczyna z jego szkoły i którego dręczą koledzy. Jednocześnie obserwujemy niezwykłego młodego człowieka, który stoi u progu międzynarodowej wojny. Jak sobie poradzi i co go czeka? Na duże brawa zasługuje styl autora i to z jaką łatwością potrafił przybliżyć nam czytającym dawną Polskę. Nie ukrywam, że nie przepadam za historią, często mnie ona nudzi i męczy, bo wielokrotnie zdarzało mi się trafiać na fakty przedstawione w suchy sposób albo wydarzenia ukazane mało wiarygodnie. A tutaj? Te postacie żyją w prawdziwym świecie! Bohaterowie są wyraziści, mają swoje charaktery, wypowiadają się odpowiednio wystylizowanym językiem... to prawdziwa podróż w czasie. Realia epoki wydały mi się świetnie odwzorowane, ciekawostki historyczne były zręcznie wplecione w fabułę albo dopisane do przypisów. To było dla mnie spore zaskoczenie! Z głównym bohaterem od razu złapałam więź. Polubiłam go, kibicowałam mu, martwiłam się o niego. Jego losy nie były mi obojętne, dlatego czytało się szybko, a fabuła mnie ciekawiła. To ważna sprawa, szczególnie, że książka w ebooku ma prawie 1000 stron. Byłaby jednak o wiele krótsza, gdyby nie... ...sceny erotyczne. Są odważnie i szczegółowo opisane, bardzo plastycznie i realistycznie. Myślę, że nie jedna popularna pisarka "niegrzecznych" powieści mogłaby się z tej książki uczyć. Jest ich po prostu dużo i czasem fabuła schodzi na drugi plan. Często chciałam zwyczajnie wiedzieć, co się będzie dziać dalej, a autor wciąż był skupiony na tej jednej rozrywce. Trzeba się pogodzić z takim konceptem. Ja odniosłam wrażenie, że "Jazdę na rydwanie" można przerobić na dwie osobne książki - pełnokrwisty erotyk z tłem historycznym albo powieść historyczną z odrobiną seksu - i też byłoby dobrze. Może nawet lepiej? Polecam spróbować lektury i ocenić samemu.

Niby jest to thriller i kryminał ale powiedziałabym, że tej pozycji nie można ’wrzucić' do jednego gatunku. W tej historii mamy coś z przygody, z sensacji, z obyczajówki, z erotyki i nawet trochę samego szpiegostwa, no i nie zapominając o tym, że cała akcja jest opisywana przed i po II Wojnie Światowej. Jest to tak wielowątkowa pozycja, że momentami nie wiedziałam co z czym połączyć - pomyślicie, że to źle ale nie! Czym bardziej zagłębiasz się w tę historię tym więcej rozumiesz i tym więcej chcesz się dowiedzieć. Jest to zdecydowanie jedna z bardziej ambitniejszych książek, które miałam okazję przeczytać i trzeba być niezmiernie cierpliwym żeby przez nią przebrnąć, a to tylko i wyłącznie dlatego, że rozdziały potrafią być naprawdę długie - dla mnie jest to mały minus bo jestem osobą, która musi skończyć rozdział żeby zrobić cokolwiek innego oprócz czytania książki. 😂 Natomiast jest w niej tyle plusów, że mam za mało miejsca tu na Instagramie żeby Wam je wszystkie opisać ale tak w skrócie: autor wykreował niesamowitych bohaterów i pomimo, że jest ich wielu nie jest trudnością ich spamiętać. Fabuła sama w sobie jest nad wymiar wybitna. Why? Bo autor wprowadza nas w historię, których my sami nie przeżyliśmy ale mamy możliwość przeżycia ich z głównym bohaterem i odczuwamy Jego emocję. Nie wspominając, że to właśnie ten główny bohater stał się moją książkową miłością.🥺🤭 Nie wypada mi nic innego jak polecić Wam tę książkę. Nawet nie wiecie jak ubolewam, że już się skończyła.. zakończenie wbiło mnie w fotel, którego nie mam i nie mogłam dojść do siebie po przeczytaniu ostatnich kilku kartek co zdecydowanie jest znakiem, że na pewno sięgnę po nią jeszcze nie raz.🥰

Historia Roberta Meissnera porwała mnie od pierwszych stron. Autor jest niewątpliwie świetnym historykiem. Musiał zadać sobie wiele trudu, by świetnie osadzić postać wykreowaną przez niego w minionej rzeczywistości. Fantastycznie opisał on nastroje panujące w przedwojennej Polsce, dobrze i bezbłędnie nakreślił czasy wojenne oraz urzekająco przedstawił okres powojenny. W pamięci został mi smutny opis przegranych Niemiec- rzeczywistości o której mówi się mało lub wcale. Julian Hardy nawet kurs złota przedstawiał zgodnie z rzeczywistą wartością- z całą pewnością cechuje go perfekcjonizm. Bardzo ciekawie przedstawił rzeczywistość wojenną w różnych krajach. Podobało mi się również rozgraniczenie faktów i fikicji-Autor informuje nas w odnośnikach np. które akcje są wydarzeniem autentycznym, a które zostały wymyślone przez niego. Kolejna rzecz, która przypadła mi do gustu, to przemycenie wielu pięknych cytatów między innymi Owidiusza, Szekspira, Gombrowicza i innych. Czytając tę pozycję, miałam wrażenie, że dorastam razem z głównym bohaterem. Sytuację z jego życia skłaniały mnie do głębokich refleksji. Zakończenie książki nie pozwalało mi o nim zapomnieć przez długie godziny... Jedyna rzecz, która nie przypadła mi do gustu to bardzo szablonowe przedstawienie kobiet w życiu Roberta. Moim zdaniem było to krzywdzące dla wizerunku kobiety. Mimo wszystko, bardzo polecam przeczytać tę książkę! @cosdopoczytania